جمع بندی دعا و درمان بیماری ها

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
دعا و درمان بیماری ها

با سلام
همواره گفته اند و میدانم که درد دست خداست ودرمان هم دست خداست...
اما توصیه هایی و ادعیه ای در دین گفته شده است در مورد درمان بیماری ها.
پدر من ،بیماری قلبی دارد.هرچقدر هم با خودم صحبت میکنم و خود وخانواده رو اروم میکنم،نمیتونم باز پیش خودم آرام باشم.
فقط از خدا میخوام همه چیز خودش درست بشه،اما میگن باید از راهش وارد شد، توسل به ائمه و نماز رو فراموش نمیکنم،اما از همه شما بزرگواران عاجزانه میخوام در خونه خدا اگر آبرویی دارند برای پدر من دعا کنند و اگر ادعیه مجرب و خاصی در این مورد میدونند معرفی کنند.چون ادعیه های ساختگی فراوان شده،نمیدونم عمل کنم یا نه؟
واینکه چطور قلب خودم و بقیه رو آروم کنم و تاب بیارم؟
برای پدرم دعا کنید،التماس دعا
یاعلی

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد نسیم رحمت

saeidi90;669982 نوشت:
همواره گفته اند و میدانم که درد دست خداست ودرمان هم دست خداست...
اما توصیه هایی و ادعیه ای در دین گفته شده است در مورد درمان بیماری ها.
پدر من ،بیماری قلبی دارد.هرچقدر هم با خودم صحبت میکنم و خود وخانواده رو اروم میکنم،نمیتونم باز پیش خودم آرام باشم.
فقط از خدا میخوام همه چیز خودش درست بشه،اما میگن باید از راهش وارد شد، توسل به ائمه و نماز رو فراموش نمیکنم،اما از همه شما بزرگواران عاجزانه میخوام در خونه خدا اگر آبرویی دارند برای پدر من دعا کنند و اگر ادعیه مجرب و خاصی در این مورد میدونند معرفی کنند.چون ادعیه های ساختگی فراوان شده،نمیدونم عمل کنم یا نه؟
واینکه چطور قلب خودم و بقیه رو آروم کنم و تاب بیارم؟

لازم می دانم در ابتدا در مورد کیفیت دعا و آثار و اجابت آن نکته ای را یاد آوری کنم :

برای برآورده شدن حاجت، دعا و توسل به تنهایی کافی نیست. زیرا خداوند حکیم نظام هستی را بر پایه اسباب و مسببات قرار داده؛ یعنی برای پیدایش هر پدیده ای، علتی خاص و برای حل هر مشکلی راهکارهای ویژه ای تعیین نموده است.
از یک سو به انسان « عقل و اندیشه » عنایت کرد تا با کمک آن و مشورت با دیگران راه حل مشکلات را بیابد و افق آینده زندگی خویش را ببیند. بر آن اساس تدبیر و برنامه ریزی کند. به هدف برسد، از سویی دیگر دو گونه اسباب و علل مقرر داشته است: مادی و معنوی.
انسان باید به کمک عقل و فکر خدادادی خود و مشورت با افراد آگاه و متخصص در هر کاری اقدام نماید. همزمان از آغاز هر کار تا پایان آن با دعا و توسل به لطف و عنایت های خداوند امیدوار باشد. از او بخواهد اقداماتش را به هدف و نتیجه مطلوب برساند.
نتیجه آن که:
دعا و توسل به تنهایی راه­ حل صد در صدی برای حل مشکلات نیست. نمى ‏تواند جاى کار ، تلاش ، برنامه ریزى و به کار گیری تخصص در هر کاری را بگیرد، بلکه مکمل آن مى‏ تواند باشد.
بنابراین لازم است، هم به عوامل ظاهری توجه شود و هم به عوامل معنوی.

با توجه به این نکته در پاسخ به سوال شما می گوییم :
از آن جایی که خداوند برای هر کاری از امور دنیا راهی و مسیر مشخصی مقرر نموده و علتی معین نموده است. رابطه علت و معلول را نیز براساس سنخیتی استوار ساخته است، برای بیماری جسمی درمان طبی و استفاده بردن از دارو را قرار داده است. خداوند است که خاصیت شفا دهندگی را در دارو قرار داده است. چنان که قرآن و دعاها را داروی دردهای روحی و شفای بیماری های کفر،نفاق و دو رویی،گمراهی ،فساد اخلاقی و سایر گناهان و انحرافات معین نموده است.بنابراین برای درمان بیماری جسمی پدر خود باید به پزشک متخصص مراجعه نمایید،و در عین حال دعا کنید تا خدا نسخه پزشک و داروها را وسیله شفا قرار دهد .
راه همین است وجز این نیست.

برای آرامش قلب خود و دیگران فراموش نکنید :
اجابت دعا همیشه آن نیست که خواسته انسان به همان گونه و در همان زمانی که توقع دارد، برآورده شود. گاهی انسان ‌خواسته‌هایی دارد که برآورده شدنی نیست، یا اگر مستجاب شود، به ضرر او یا دیگران است، و او نمی‌داند، یا اجابت دعا به مقدمات و شرایطی نیاز دارد که فراهم نیست، یا زمان آن هنوز فرا نرسیده و ... .
خدایی که فوق العاده مهربان است و ما را خیلی بیش تر از مادر دوست دارد و ما را برای سعادت و خوش بختی آفریده، چطور ممکن است خواسته و دعای به حق بنده اش را بشنود و ببیند و در عین حال کاری نکند؟
آیا می خواهد ما را زجر بدهد؟
آیا می خواهد قدرت نمایی کند؟
آیا ما را فراموش کرده؟
آیا از اداره آفرینش خود ناتوان گشته؟
آیا ....
آیا ... .
بدون شک چنین نیست. بلکه اشکال کار از ناحیه ماست. خداوند دوست دارد که ما قدرتمند و دانا و باهوش و ... باشیم. در تقدیر خود آگاهانه نقش داشته باشیم. خود و دیگران را خوش بخت کنیم.بزرگ ترین خاصیت مشکلات و بلاها ، درس آموزی به ما و ایجاد حرکت آگاهانه است. هر کس که زودتر درس خود را بگیرد و حرکت کند، زودتر از مشکلات رهایی می یابد. هر کس دیرتر بفهمد یا نفهمد، باید سر کلاس بلا بنشیند تا بالاخره آن را یاد بگیرد.


توجه به این نکته نیز مایه دلگرمی شما است :

گاهی میزان ایمان و باور ،صداقت، «اعتماد » و «حُسن ظن» انسان به خدا از طریق تأخیر استجابت و یا عدم استجابت دعاها مورد آزمایش قرار می گیرد، یعنی تأخیر در استجابت دعا برای این هدف است که فرد«حقیقت ایمان » و جوهر وجودی خود و میزان «حُسن ظن» خود به خدا را آشکار نماید، میزان دلبستگی و علاقه و ایمانش به حقانیت خدا را نشان دهد.
آیا تا آن جا با خداست و او را قبول دارد که خدا تابع او باشد و دعاها و خواسته هایش را اجابت کند یا خود را عبد و بنده تابع خدا می داند؟
چه بسا یکی از مهم ترین آزمایش های خداوند برای بندگان خوبی چون شما تاخیر در اجابت ها و سنجش میزان صبر و حسن ظن شما به خدا باشد.
امام صادق (ع) می فرماید.
« اصل و اساس حُسن ظن به خدا، ریشه در «حُسن ایمان» و «سلامت دل» دارد. علامت و نشانه اش این است که هر چیزی را که می بیند (و هر راحتی و گرفتاری به او می رسد) با چشم بصیرت و پاک، و نگاهی ارزشمند به آن نگرد». (1)

موفق باشید و حاجت روا.

پی نوشت :
1. محدث النوري، مستدرك الوسائل، مؤسسه آل البيت، قم، 1408 ه.ق ، ج2، ص 110.

پرسش :
همواره گفته اند و می دانم که درد دست خداست ودرمان هم دست خداست...اما آیا دعاها در درمان بیماری ها نقش دارند؟


پاسخ :
لازم می دانم در ابتدا در مورد کیفیت دعا و آثار و اجابت آن نکته ای را یاد آوری کنم :

برای برآورده شدن حاجت، دعا و توسل به تنهایی کافی نیست. زیرا خداوند حکیم نظام هستی را بر پایه اسباب و مسببات قرار داده؛ یعنی برای پیدایش هر پدیده ای، علتی خاص و برای حل هر مشکلی راهکارهای ویژه ای تعیین نموده است.
از یک سو به انسان « عقل و اندیشه » عنایت کرد تا با کمک آن و مشورت با دیگران راه حل مشکلات را بیابد و افق آینده زندگی خویش را ببیند. بر آن اساس تدبیر و برنامه ریزی کند. به هدف برسد، از سویی دیگر دو گونه اسباب و علل مقرر داشته است: مادی و معنوی.
انسان باید به کمک عقل و فکر خدادادی خود و مشورت با افراد آگاه و متخصص در هر کاری اقدام نماید. همزمان از آغاز هر کار تا پایان آن با دعا و توسل به لطف و عنایت های خداوند امیدوار باشد. از او بخواهد اقداماتش را به هدف و نتیجه مطلوب برساند.
نتیجه آن که:
دعا و توسل به تنهایی راه­ حل صد در صدی برای حل مشکلات نیست. نمى ‏تواند جاى کار ، تلاش ، برنامه ریزى و به کار گیری تخصص در هر کاری را بگیرد، بلکه مکمل آن مى‏ تواند باشد.
بنابراین لازم است، هم به عوامل ظاهری توجه شود و هم به عوامل معنوی.

با توجه به این نکته در پاسخ به سوال شما می گوییم :
از آن جایی که خداوند برای هر کاری از امور دنیا راهی و مسیر مشخصی مقرر نموده و علتی معین نموده است. رابطه علت و معلول را نیز براساس سنخیتی استوار ساخته است، برای بیماری جسمی درمان طبی و استفاده بردن از دارو را قرار داده است. خداوند است که خاصیت شفا دهندگی را در دارو قرار داده است. چنان که قرآن و دعاها را داروی دردهای روحی و شفای بیماری های کفر،نفاق و دو رویی،گمراهی ،فساد اخلاقی و سایر گناهان و انحرافات معین نموده است.بنابراین برای درمان بیماری جسمی پدر خود باید به پزشک متخصص مراجعه نمایید،و در عین حال دعا کنید تا خدا نسخه پزشک و داروها را وسیله شفا قرار دهد .
راه همین است وجز این نیست.

برای آرامش قلب خود و دیگران فراموش نکنید :
اجابت دعا همیشه آن نیست که خواسته انسان به همان گونه و در همان زمانی که توقع دارد، برآورده شود. گاهی انسان ‌خواسته‌هایی دارد که برآورده شدنی نیست، یا اگر مستجاب شود، به ضرر او یا دیگران است، و او نمی‌داند، یا اجابت دعا به مقدمات و شرایطی نیاز دارد که فراهم نیست، یا زمان آن هنوز فرا نرسیده و ... .
خدایی که فوق العاده مهربان است و ما را خیلی بیش تر از مادر دوست دارد و ما را برای سعادت و خوش بختی آفریده، چطور ممکن است خواسته و دعای به حق بنده اش را بشنود و ببیند و در عین حال کاری نکند؟
آیا می خواهد ما را زجر بدهد؟
آیا می خواهد قدرت نمایی کند؟
آیا ما را فراموش کرده؟
آیا از اداره آفرینش خود ناتوان گشته؟
آیا ....
آیا ... .
بدون شک چنین نیست. بلکه اشکال کار از ناحیه ماست. خداوند دوست دارد که ما قدرتمند و دانا و باهوش و ... باشیم. در تقدیر خود آگاهانه نقش داشته باشیم. خود و دیگران را خوش بخت کنیم.بزرگ ترین خاصیت مشکلات و بلاها ، درس آموزی به ما و ایجاد حرکت آگاهانه است. هر کس که زودتر درس خود را بگیرد و حرکت کند، زودتر از مشکلات رهایی می یابد. هر کس دیرتر بفهمد یا نفهمد، باید سر کلاس بلا بنشیند تا بالاخره آن را یاد بگیرد.

توجه به این نکته نیز مایه دلگرمی شما است :
گاهی میزان ایمان و باور ،صداقت، «اعتماد » و «حُسن ظن» انسان به خدا از طریق تأخیر استجابت و یا عدم استجابت دعاها مورد آزمایش قرار می گیرد، یعنی تأخیر در استجابت دعا برای این هدف است که فرد«حقیقت ایمان » و جوهر وجودی خود و میزان «حُسن ظن» خود به خدا را آشکار نماید، میزان دلبستگی و علاقه و ایمانش به حقانیت خدا را نشان دهد.
آیا تا آن جا با خداست و او را قبول دارد که خدا تابع او باشد و دعاها و خواسته هایش را اجابت کند یا خود را عبد و بنده تابع خدا می داند؟
چه بسا یکی از مهم ترین آزمایش های خداوند برای بندگان خوبی چون شما تاخیر در اجابت ها و سنجش میزان صبر و حسن ظن شما به خدا باشد.
امام صادق (ع) می فرماید.
« اصل و اساس حُسن ظن به خدا، ریشه در «حُسن ایمان» و «سلامت دل» دارد. علامت و نشانه اش این است که هر چیزی را که می بیند (و هر راحتی و گرفتاری به او می رسد) با چشم بصیرت و پاک، و نگاهی ارزشمند به آن نگرد». (1)

موفق باشید و حاجت روا.

پی نوشت :
1. محدث النوري، مستدرك الوسائل، مؤسسه آل البيت، قم، 1408 ه.ق ، ج2، ص 110.

موضوع قفل شده است