با این آدم چگونه باید رفتار کرد؟ (رهایی از دوست بد)

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
با این آدم چگونه باید رفتار کرد؟ (رهایی از دوست بد)

حدود هفت ماه میشه که با یه دوست جدید آشنا شدم و با هم خیلی صمیمی شدیم. واقعا همدیگه رو دوست داریم.

حالا این دوست من کم کم داره با یه شخصی دوست میشه که اگر چه به ظاهر خیلی خوب و معصوم به نظر میاد، ولی واقعا آدم به درد نخوریه.

حالا من هر چی بهش میگم که این آدم خوبی نیست و باهاش نگرد، به من حرف من گوش نمیده و میگه: تو اشتباه می کنی.

چه جوری بهش بفهمونم که داره راه رو عوضی میره و بین اونا فاصله ایجاد کنم؟ من واقعا صلاح دوستم رو میخوام.

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد امین

پرسش:
دوستم با شخص نابابی رفیق شده است و هر چه نصیحتش می کنم اثری ندارد لطفا راهنماییم کنید.

پاسخ:
برای اینکه ایشان را متوجه اشتباهش بکنی اولین قدم این است که معنای درست و نادرست را برای او روشن کنی؛ یعنی باید به او بفهمانی چه کاری خوب است و چه کاری بد. مثلا ممکن است از نظر شما گوش دادن به موسیقی یا قلیان کشیدن یا دنبال دخترها بودن کار اشتباهی باشد؛ اما از نظر دوست شما چنین چیزهایی نه تنها نادرست نیست؛ بلکه تفریحی جذاب است. خب طبیعی است که تا وقتی او اشتباه بودن این کارها را قبول نکند، تذکر دادن شما فایده ای ندارد. نهایتش این است که بعد از مدتی از شما دور شده و به سمت کسی که به افکارش نزدیک تر است کشیده می شود.

اگر از این مرحله گذشته و خوب و بد را درست معنی می کند و شما هم به خلاف بودن دوست جدیدش یقین دارید، می توانید نمونه هایی از خلافکاری های او را به دوستتان نشان بدهید و بگویید که فلانی اینکاره است تا چشمان او باز شود. کلید حل مسئله در این موارد این است که شما نقطه ضعف طرف مقابل خود را بدانید. اگر از لحاظ اعتقادی فرد معتقدی است، باید از همین راه وارد شوید. اگر از آبرویش می ترسد می توانید از این راه وارد شوید. اگر از پدر و مادر یا مدیر و معلم می ترسد، می توانید با مشورت یک بزرگتر یا یک مشاور که در اطراف شماست و شرایط شما را به خوبی می شناسد، مانع دوستی او با فرد جدید شوید.

در کنار همه اینها دو نکته دیگر را هم باید عرض کنم:
اول اینکه شما باید بتوانی علاقه و دوست داشتن خودت را کنترل کنی تا به حد افراط کشیده نشود؛ وگرنه در طول این رابطه ممکن است ضربه های روحی زیادی را متحمل شوی و عواقب جبران ناپذیری مثل افت تحصیلی و ... گریبانت را بگیرد. سعی کن خودت را منحصر به یک دوست نکنی. خوب است که انسان دوست صمیمی هم داشته باشد؛ ولی از آن بهتر این است که در طول زندگی تمرین کنی که به هیچ کس و هیچ چیز وابسته نشوی تا اگر روزی بنا شد از آن جدا شوی ضربه نخوری. این توصیه دین به همه مسلمانان است. باید دنبال چیزی بود که دائمی و همیشگی باشد و هیچ وقت از بین نرود.

نکته دوم اینکه وظیفه شما در مقابل دوستت اولا تا زمانی است که احتمال تاثیر بدهی و بدانی می توانی به او کمک کنی ثانیا هر زمان که احساس کردی نه تنها به او کمکی نمی کنی؛ بلکه او دارد شما را به سمت کارهای نادرستش می کشد، باید رابطه را کلا قطع کنی و ادامه ندهی.

[=arial]واقعا ممنونم از راهنمایی هاتون.

متأسفانه این دوست من، تذکرات و راهنمایی های منو، فضولی در کار خودش تلقی میکنه.

هر وقت بهش چیزی میگم، جواب میده: من خودم عاقلم ، می فهمم چیکار میکنم.

در هر صورت ممنون.

معمولا خاصیت خیلی از افراد طوری است که دوست دارند خودشان تجربه کنند، و یا با درک و فهم خودشان انتخاب کنند و تصمیم بگیرند،و نظر دیگران برای انها هم خیلی مهم نیست.
در چنین شرایطی فقط وظیفه شما تذکر غیر مستقیم هست.آن هم نباید بیشتر باشد والا شاید به دوستی و رابطه بین شما خللی ایجاد شود.
این مطلب را نیز فراموش نکنید ،تا زمانی که فردی از شما پندی و یا نصیحتی نخواست،سعی کنید مستقیما به طرف مقابل تذکر ندهید چون معمولا فایده ای ندارد.
در قبال دوستی ها سعی کنید خیلی این گونه حساس نباشید،انتطارتان خیلی ایده ال هم نباشد،انتخاب هر فردی با نگاه خودشان هست و قضاوت و پیش داوری شما باید با نگاه آن فرد باشد نه با نگاه شخصی خودتان