جمع بندی آیا این حدیث در مورد تقیه است؟

تب‌های اولیه

10 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا این حدیث در مورد تقیه است؟

سلام.

حدیثی از حضرت علی علیه السلام :
با بدگویان ما خاندان منشینید و نزد دشمن علنی ما را مدح نکنید تا دوستی ما را اظهار کرده و به این سبب ما و خودتان را در نزد ایشان خوار سازید. تحف العقول صفحه 98

صحت و سقم این حدیث را می خواستم بدانم و اینکه در چه موردی گفته شده .
ممنون.

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد مجید

shamim313;667310 نوشت:
سلام.
حدیثی از حضرت علی علیه السلام :
با بدگویان ما خاندان منشینید و نزد دشمن علنی ما را مدح نکنید تا دوستی ما را اظهار کرده و به این سبب ما و خودتان را در نزد ایشان خوار سازید. تحف العقول صفحه 98
صحت و سقم این حدیث را می خواستم بدانم و اینکه در چه موردی گفته شده .
ممنون.

با صلوات بر محمد و آل محمد
سلام و عرض ادب خدمت شما پرسشگر گرامی
متن روایت طولانی می باشد و فقط کمی از متن و ترجمه عبارت مورد نظر از این قرار است:
آدابه ع لأصحابه و هي أربعمائة باب للدين و الدنيا
« ... لَيْسَ فِي شُرْبِ الْمُسْكِرِ وَ الْمَسْحِ عَلَى الْخُفَّيْنِ تَقِيَّةٌ «3» إِيَّاكُمْ وَ الْغُلُوَّ فِينَا قُولُوا إِنَّا عِبَادٌ مَرْبُوبُونَ وَ قُولُوا فِي فَضْلِنَا مَا شِئْتُمْ مَنْ أَحَبَّنَا فَلْيَعْمَلْ بِعَمَلِنَا وَ يَسْتَعِنْ بِالْوَرَعِ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ مَا يُسْتَعَانُ بِهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ لَا تُجَالِسُوا لَنَا عَائِباً وَ لَا تَمْدَحُونَا مُعْلِنِينَ عِنْدَ عَدُوِّنَا فَتُظْهِرُوا حُبَّنَا وَ تُذِلُّوا أَنْفُسَكُمْ عِنْدَ سُلْطَانِكُمْ الْزَمُوا الصِّدْقَ فَإِنَّهُ مَنْجَاةٌ ارْغَبُوا فِيمَا عِنْدَ اللَّهِ وَ اطْلُبُوا مَرْضَاتَهُ وَ طَاعَتَهُ وَ اصْبِرُوا عَلَيْهِمَا فَمَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ وَ هُوَ مَهْتُوكُ السِّتْرِ لَا تُعْيُونَ ا فِي طَلَبِ الشَّفَاعَةِ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِسَبَبِ مَا قَدَّمْتُمْ‏ وَ لَا تَفْضَحُوا أَنْفُسَكُمْ عِنْدَ عَدُوِّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لَا تَكْذِبُوا أَنْفُسَكُمْ فِي مَنْزِلَتِكُمْ عِنْدَ اللَّهِ بِالْحَقِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تَمَسَّكُوا بِمَا أَمَرَكُمُ اللَّهُ بِه‏ ....(1)
(آدابى كه باصحابش آموخت) (و آنها چهار صد بابست براى دين و دنيا)
در نوشيدن مسكر و مسح روى موزه تقيه نيست، مبادا در باره ما غلو كنيد بگوئيد ما بنده پرورده‏ايم و در فضل ما هر چه خواهيد بگوئيد، هر كه ما را دوست دارد بايد مانند ما كار كند و از پارسائى يارى جويد كه آن بهترين يار است در دنيا و آخرت، با بدگويان ما ننشينيد و نزد دشمن علنى ما را مدح نكنيد تا دوستى ما را اظهار كنيد و خود را خوار كنيد نزد سلطان خود، راستى را از دست مدهيد كه باعث نجاتست، بدان چه نزد خداست رو كنيد و رضا و طاعتش را بجوئيد و بر آن دو صبر كنيد، چه زشت است كه مؤمن به بهشت رود و پرده دريده و بى‏آبرو باشد. ما را از شفاعت خود در قيامت درمانده نكنيد بسبب كردار بدي كه پيش داشتيد و خود را روز قيامت نزد دشمن رسوا نكنيد. خود را در مقامى كه نزد خدا داريد بوسيله دنياى حقير دروغگو در نياوريد.(2)
بنابر آن چه که از متن بر می آید و جناب حر عاملی در کتاب وسائل تحت عنوان« وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَلِيٍّ ع فِي حَدِيثِ الْأَرْبَعِمِائَة»آمده روایت صحیح ومسند می باشد و در مورد چهار صد ادب است برای دین ودنیا که حضرت به اصحابشان تعلیم فرمودند.

پی نوشت:
1) تحف العقول،ص100.
2) تحف العقول / ترجمه كمره‏اى، ص 95.


سلام . ممنون از پاسختون .

مجید;667696 نوشت:
با صلوات بر محمد و آل محمد
سلام و عرض ادب خدمت شما پرسشگر گرامی
متن روایت طولانی می باشد و فقط کمی از متن و ترجمه عبارت مورد نظر از این قرار است:
آدابه ع لأصحابه و هي أربعمائة باب للدين و الدنيا
« ... لَيْسَ فِي شُرْبِ الْمُسْكِرِ وَ الْمَسْحِ عَلَى الْخُفَّيْنِ تَقِيَّةٌ «3» إِيَّاكُمْ وَ الْغُلُوَّ فِينَا قُولُوا إِنَّا عِبَادٌ مَرْبُوبُونَ وَ قُولُوا فِي فَضْلِنَا مَا شِئْتُمْ مَنْ أَحَبَّنَا فَلْيَعْمَلْ بِعَمَلِنَا وَ يَسْتَعِنْ بِالْوَرَعِ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ مَا يُسْتَعَانُ بِهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ لَا تُجَالِسُوا لَنَا عَائِباً وَ لَا تَمْدَحُونَا مُعْلِنِينَ عِنْدَ عَدُوِّنَا فَتُظْهِرُوا حُبَّنَا وَ تُذِلُّوا أَنْفُسَكُمْ عِنْدَ سُلْطَانِكُمْ الْزَمُوا الصِّدْقَ فَإِنَّهُ مَنْجَاةٌ ارْغَبُوا فِيمَا عِنْدَ اللَّهِ وَ اطْلُبُوا مَرْضَاتَهُ وَ طَاعَتَهُ وَ اصْبِرُوا عَلَيْهِمَا فَمَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ وَ هُوَ مَهْتُوكُ السِّتْرِ لَا تُعْيُونَ ا فِي طَلَبِ الشَّفَاعَةِ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِسَبَبِ مَا قَدَّمْتُمْ‏ وَ لَا تَفْضَحُوا أَنْفُسَكُمْ عِنْدَ عَدُوِّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لَا تَكْذِبُوا أَنْفُسَكُمْ فِي مَنْزِلَتِكُمْ عِنْدَ اللَّهِ بِالْحَقِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تَمَسَّكُوا بِمَا أَمَرَكُمُ اللَّهُ بِه‏ ....(1)
(آدابى كه باصحابش آموخت) (و آنها چهار صد بابست براى دين و دنيا)
در نوشيدن مسكر و مسح روى موزه تقيه نيست، مبادا در باره ما غلو كنيد بگوئيد ما بنده پرورده‏ايم و در فضل ما هر چه خواهيد بگوئيد، هر كه ما را دوست دارد بايد مانند ما كار كند و از پارسائى يارى جويد كه آن بهترين يار است در دنيا و آخرت، با بدگويان ما ننشينيد و نزد دشمن علنى ما را مدح نكنيد تا دوستى ما را اظهار كنيد و خود را خوار كنيد نزد سلطان خود، راستى را از دست مدهيد كه باعث نجاتست، بدان چه نزد خداست رو كنيد و رضا و طاعتش را بجوئيد و بر آن دو صبر كنيد، چه زشت است كه مؤمن به بهشت رود و پرده دريده و بى‏آبرو باشد. ما را از شفاعت خود در قيامت درمانده نكنيد بسبب كردار بدي كه پيش داشتيد و خود را روز قيامت نزد دشمن رسوا نكنيد. خود را در مقامى كه نزد خدا داريد بوسيله دنياى حقير دروغگو در نياوريد.(2)
بنابر آن چه که از متن بر می آید و جناب حر عاملی در کتاب وسائل تحت عنوان« وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَلِيٍّ ع فِي حَدِيثِ الْأَرْبَعِمِائَة»آمده روایت صحیح ومسند می باشد و در مورد چهار صد ادب است برای دین ودنیا که حضرت به اصحابشان تعلیم فرمودند.

پی نوشت:
1) تحف العقول،ص100.
2) تحف العقول / ترجمه كمره‏اى، ص 95.

سلام . ممنون از پاسختون .
می شود این موضوع را به برخی برنامه ها ربط داد؟ مثلا در برخی مجالس عروسی باب شده که مداحی کنند و به این طریق شادی کنند که شاید خیلی طرفدار نداشته باشه . یا برخی دوستان در برخی شبکه های اجتماعی و یا چت رو مها حدیث می گذارند و یا مطالبی از این دست .
می شود به این حدیث ربطش داد و گفت که کار اینها اشتباه است .

shamim313;668127 نوشت:
سلام . ممنون از پاسختون .
می شود این موضوع را به برخی برنامه ها ربط داد؟ مثلا در برخی مجالس عروسی باب شده که مداحی کنند و به این طریق شادی کنند که شاید خیلی طرفدار نداشته باشه . یا برخی دوستان در برخی شبکه های اجتماعی و یا چت رو مها حدیث می گذارند و یا مطالبی از این دست .
می شود به این حدیث ربطش داد و گفت که کار اینها اشتباه است .

با صلوات بر محمد و آل محمد
سلام و عرض ادب
پرسشگر گرامی این روایت ربطی به این بحث که حضرت عالی مطرح کردید ندارد، چون بحث در مورد دشمنان است وروایت می فرماید:«با بدگويان ما ننشينيد و نزد دشمن علنى ما را مدح نكنيد تا دوستى ما را اظهار كنيد» و به مجالس عروسی که در آن مداحی می کنند ربطی ندارد.

مجید;668821 نوشت:
با صلوات بر محمد و آل محمد
سلام و عرض ادب
پرسشگر گرامی این روایت ربطی به این بحث که حضرت عالی مطرح کردید ندارد، چون بحث در مورد دشمنان است وروایت می فرماید:«با بدگويان ما ننشينيد و نزد دشمن علنى ما را مدح نكنيد تا دوستى ما را اظهار كنيد» و به مجالس عروسی که در آن مداحی می کنند ربطی ندارد.

سلام و ممنون که صبوری به خرج دادید .

ن[=arial]زدیک به دویست روایت است در باب تقیه و کتمان و.........
عده ای مربوط به تقیه خوفی است
...........................مداراتی خوفی هم در کار نیست مثل شرکت در جماعت وتشیع جنازه ودیدن مریضهاشون
.......................... کتمانی که از خودی هم باید تقیه کرد همانطور که سلمان از ابی ذر رحمهما الله تقیه می کرد
شهید روایات تقیه رو طبق احکام خمسه تقسیم بندی کرده که مرحوم مجلسی در دوجای بحار اورده گرچه برای فقیه جای مناقشه هست

مهدی128;669929 نوشت:
نزدیک به دویست روایت است در باب تقیه و کتمان و.......

با صلوات بر محمد و آل محمد
و عرض سلام و ادب
چون کاربر گرامی در مورد تقیه مطالبی را در پست فوق مطرح فرمودند لازم دیدم بحث را تکمیل نمایم:
تقیه در لغت
کلمه تقیه از لحاظ ساختار صرفی، اسم مصدر است و فعل آن یا تقِی یتْقی از ثلاثی مجرد یا إتقی یتّقی ثلاثی مزید است. اهل لغت تقیه را از ماده وقی یقی بمعنای "حفظ و صیانت از آزار و اذیت" دانسته‌اند. ابن منظور در لسان العرب می گوید: " وقاه الله وقایَة و واقیة، ای صانه "(1)
تقیه در اصطلاح
بعضی گفته‌اند : تقیه در اصطلاح انجام دادن کاری است که از روی عقیده قلبی نباشد و در دل غیراز آن باشد .(2)
بعضی دیگر گفته‌اند یا بخاطر مصلحت چیزی را بزبان آورد که در دل غیر آن باشد(3)
بعضی دیگر گفته‌اند : تقیه بمعنای پرهیز کردن و خود داری کردن و در شرع بمعنای خودداری از اظهار مذهب خویش است در مواردی که ضرر مالی یا جانی یاعِرضی متوجه شخصی باشد(4)
بعضی گفته‌اند : تقیه، مدارا و رازپوشی است و همچنین پنهان کردن مذهب خود یا احتیاط در مقابل کسی که مذهب دیگری دارد.(5)
بعضی دیگر گفته‌اند : تقیه یعنی پرهیز گروهی از گروه دیگر و اظهار صلح و سازش با ایشان در حالیکه در باطن خلاف آن است.(6)
انواع تقيه
چهارگونه تقيه وجود دارد:
يك ـ تقيه اكراهيه: عمل كردن شخص مجبور به دستور جابر، هنگام اكراه و اجبار، براي حفظ جان و ديگر شئون خود؛
دو ـ تقيه خوفيه: انجام اعمال و عبادت ها برابر فتاواي اهل سنت (در محيط آنها) و احتياط گروه اقليت در روش زندگي و معاشرت با گروه اكثريت، براي حفظ جان و ديگر شئون خود و هم مسلكانشان؛
سه ـ تقيه كتمانيه: كتمان مرام براي حفظ مسلك؛
چهار ـ تقيه مداراتيه: حسن معاشرت و زندگي با اهل سنت (اكثريت جامعه اسلامي) و حضور در مجامع و محافل عمومي و اجتماعي آنان، براي حفظ وحدت اسلامي و تشكيل يك دولت يا قدرت اسلامي.
پی نوشت:

1) جامعة علوم القرآن پایگاه تخصصی علوم قرآنی
2) تحقیق و ترجمه رساله تقیه : روح الله خمینی، تحقیق : زهرا فهرستی، ص13
3) فرهنگ نفیسی؛ علی اکبر نفیسی به نقل از کتاب رساله تقیه ص 13
4) همان .
5) فرهنگ معین.
6) فرهنگ دهخدا، تهران : انتشارات دانشگاه تهران، ص858.

جمع بندی

سوال:
سلام.
حدیثی از حضرت علی علیه السلام :
با بدگویان ما خاندان منشینید و نزد دشمن علنی ما را مدح نکنید تا دوستی ما را اظهار کرده و به این سبب ما و خودتان را در نزد ایشان خوار سازید. تحف العقول صفحه 98
صحت و سقم این حدیث را می خواستم بدانم و اینکه در چه موردی گفته شده .
ممنون.

پاسخ:
سلام و عرض ادب خدمت شما پرسشگر گرامی
متن روایت طولانی می باشد و فقط کمی از متن و ترجمه عبارت مورد نظر از این قرار است:
آدابه ع لأصحابه و هي أربعمائة باب للدين و الدنيا
« ... لَيْسَ فِي شُرْبِ الْمُسْكِرِ وَ الْمَسْحِ عَلَى الْخُفَّيْنِ تَقِيَّةٌ «3» إِيَّاكُمْ وَ الْغُلُوَّ فِينَا قُولُوا إِنَّا عِبَادٌ مَرْبُوبُونَ وَ قُولُوا فِي فَضْلِنَا مَا شِئْتُمْ مَنْ أَحَبَّنَا فَلْيَعْمَلْ بِعَمَلِنَا وَ يَسْتَعِنْ بِالْوَرَعِ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ مَا يُسْتَعَانُ بِهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ لَا تُجَالِسُوا لَنَا عَائِباً وَ لَا تَمْدَحُونَا مُعْلِنِينَ عِنْدَ عَدُوِّنَا فَتُظْهِرُوا حُبَّنَا وَ تُذِلُّوا أَنْفُسَكُمْ عِنْدَ سُلْطَانِكُمْ الْزَمُوا الصِّدْقَ فَإِنَّهُ مَنْجَاةٌ ارْغَبُوا فِيمَا عِنْدَ اللَّهِ وَ اطْلُبُوا مَرْضَاتَهُ وَ طَاعَتَهُ وَ اصْبِرُوا عَلَيْهِمَا فَمَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ وَ هُوَ مَهْتُوكُ السِّتْرِ لَا تُعْيُونَ ا فِي طَلَبِ الشَّفَاعَةِ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِسَبَبِ مَا قَدَّمْتُمْ‏ وَ لَا تَفْضَحُوا أَنْفُسَكُمْ عِنْدَ عَدُوِّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لَا تَكْذِبُوا أَنْفُسَكُمْ فِي مَنْزِلَتِكُمْ عِنْدَ اللَّهِ بِالْحَقِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تَمَسَّكُوا بِمَا أَمَرَكُمُ اللَّهُ بِه‏...» .(1)
(آدابى كه به اصحابش آموخت، و آنها چهار صد بابست براى دين و دنيا)
در نوشيدن مسكر و مسح روى موزه تقيه نيست، مبادا در باره ما غلو كنيد بگوئيد ما بنده پرورده ‏ايم و در فضل ما هر چه خواهيد بگوئيد، هر كه ما را دوست دارد بايد مانند ما كار كند و از پارسائى يارى جويد كه آن بهترين يار است در دنيا و آخرت، با بدگويان ما ننشينيد و نزد دشمن علنى ما را مدح نكنيد تا دوستى ما را اظهار كنيد و خود را خوار كنيد نزد سلطان خود، راستى را از دست مدهيد كه باعث نجاتست، بدان چه نزد خداست رو كنيد و رضا و طاعتش را بجوئيد و بر آن دو صبر كنيد، چه زشت است كه مؤمن به بهشت رود و پرده دريده و بى‏ آبرو باشد. ما را از شفاعت خود در قيامت درمانده نكنيد به سبب كردار بدي كه پيش داشتيد و خود را روز قيامت نزد دشمن رسوا نكنيد. خود را در مقامى كه نزد خدا داريد بوسيله دنياى حقير دروغگو در نياوريد.(2)
بنابر آن چه که از متن بر می آید و جناب حر عاملی در کتاب وسائل تحت عنوان« وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَلِيٍّ ع فِي حَدِيثِ الْأَرْبَعِمِائَة»آمده روایت صحیح ومسند می باشد و در مورد چهار صد ادب است برای دین ودنیا که حضرت به اصحابشان تعلیم فرمودند.

منابع:
1) تحف العقول،ص100.
2) تحف العقول / ترجمه كمره‏ اى، ص95.

موضوع قفل شده است