امیر سرتیپ شهید نعمت اله وفائی سعدی

تب‌های اولیه

1 پست / 0 جدید
امیر سرتیپ شهید نعمت اله وفائی سعدی


شهید حاج نعمت اله وفايي سعدي به سال 1314 در شهرك سعدي شيراز ديده به جهان گشود. در سن دو سالگي از نعمت پدر محروم، اما از همان كودكي همچون كوه استوار و در برابر كليه مشكلات مقاومت مي كرد. بطوريكه از همان اوان كودكي براي تامين معاش خانواده با تلاشي وصف ناپذير كار مي كرد و تحصيل را هم در كنار كار ادامه داد. وي در سن هفت سالگي وارد دبستان باقري شد و پس از طي دوران ابتدايي وارد دبيرستان شاهپور (ابوذر) گرديد. در سال 1332 با معدل بالا موفق به اخذ مدرك ديپلم در رشته رياضي شد. بلافاصله وارد دانشكده افسري و با درجه ستوان دومي مشغول به كار شد. از آنجايي كه علاقمند به ادامه تحصيل بود، در رشته زبان انگليسي در دانشگاه شيراز ادامه تحصيل و در سال 1342 موفق به اخذ مدرك ليسانس زبان و در سال 1343 وارد دانشكده حقوق دانشگاه تهران شد. در سال 1348 با كوششي پيگير، فارغ التحصيل در رشته حقوق قضايي شد. شهيد وفايي پس از پنج سال دوري از زادگاهش به شيراز باز مي گردد و به سمت داديار دادگاه نظامي مشغول به كار مي شود. در سال 1353 به سنندج منتقل و در سمت بازپرس در دادگاه نظامي به كار خود ادامه مي دهد. در سال 1357 با پيروزي انقلاب اسلامي ايران، شهيد وفايي در سمت رئيس دادگاه به كار خود ادامه داد و در مهر ماه سال 1358 به شيراز منتقل شد. پس از اينكه دادگاه نظامي در دادگاه انقلاب ادغام گرديد، ايشان در دادگاه انقلاب ارتش به ادامه كار پرداخت و در شهريور سال 1366 به سومار منتقل و به عنوان افسر قضايي، فرماندهي ركن يكم لشكر 88 زاهدان را به عهده گرفت.

مدتي قبل از شهادتش گويي به او نويد داده شد كه اين بار نوبت شماست و هنگامه وصال نزديك است. او مي خواست هر چه سريعتر به جمع شهدا بپيوندد. يك هفته قبل از اعزام به منطقه سومار، نوار قرآني را با صداي گيراي خودش تلاوت نموده و به عنوان يادگار به خانواده مي سپارد و توصيه مي كند كه هرگاه دلتنگ شديد، گوش جان به صوت اين نوار بسپاريد. اعتقادات مذهبي، از خصوصيات بارز ايشان و نسبت به احكام اسلام آشنايي كامل داشت. خصوصاً پس از شكفتن گل انقلاب و آزادي دين و مذهب، از سلطه طاغوت و آماده شدن زمينه فعاليت مذهبي، سياسي و فرهنگي مخصوصاً براي نظاميان، يكي از آرزوهاي اين شهيد گرانقدر بود. شهيد با فراغت بال در مراسم و جلسات مذهبي شركت مي جست و اوقات فراغت خود را به مطالعه تفاسير قرآن و يا با صوت خوشش به تلاوت قرآن مجيد مي پرداخت. در سال 1363 به زيارت مكه معظمه مشرف و در بزرگترين مراسم سياسي، عبادي جهان اسلام شركت كرد. در طول حياط خود سعادت داشت هشت بار به زيارت مرقد مطهر حضرت امام رضا (ع) شرفياب شود. با وجودي كه فردي نظامي در دوران ستمشاهي بود، اما مشوّق افراد در حضور يافتن در مساجد بود. زماني كه در تهران مشغول تحصيل بود تعدادي رحل جهت مجالس قرائت قرآن تهيه و به مسجد محل هديه نمود. شناخت عميقي نسبت به اسلام پيدا كرد و در زندگي سرلوحه اعمالش قرار داده بود. نسبت به ولايت فقيه اعتقاد خاصي داشت و امام خميني (ره) را مرجع تقليد جهان اسلام مي دانست. اسلام را تنها منجي انسانها و جوامع دانسته و همواره افراد را توصيه به وحدت و يكپارچگي و استقامت در برابر استكبار مي نمود. ايشان معتقد به جهاد دفاعي بود و مهمترين انگيزه او همان مسلمان بودن ايشان بود كه با آن متولد شد و با آن زيست و با آن هم به جهان ابدي پيوست.

در زمينه سياسي شهيد حاج نعمت اله وفايي سعدي با همه گروهكهاي ضد انقلاب مخالفت مي ورزيد و آنان را دشمن خدا و قرآن مي دانست. همواره خواستار دفاع مردم از انقلاب اسلامي و استقامت در برابر جنگ تحميلي و استكبار جهاني و نوكران آنها مي شد و علت تجاوز رژيم صهيونيستي عراق عليه ايران اسلامي را سركوب انقلاب اسلامي در منطقه خاورميانه و حتي جهان مي دانست. لذا چون معتقد بود كه همواره حق پيروز بوده و خواهد بود، آينده اين جنگ را هم پيروزي اسلام بر كفر جهاني به سركردگي صدام ملعون مي دانست. بدين خاطر خواستار تنبيه متجاوز و گرفتن حقوق حقه ملت مسلمان تا حصول پيروزي نهايي و پذيرش صلح تحميلي را پذيرش ذلت، خواري و بازگشت به دوران طاغوت مي دانست. به حق بر اين عقيده و راه خود باور و در عمل هم پيشقدم شد. با گامهاي محكم قدم برداشت تا بالاخره در تاريخ 16/7/66 در منطقه سومار بر اثر بمباران شيميايي دشمن به همراه تني چند از رزمندگان اسلام به شرف شهادت نائل گرديد. پيكر پاك و مطهر شهيد سرتيپ حاج نعمت اله وفايي سعدي پس از انتقال به شيراز در تاريخ 30/7/66 در زادگاهش شهرك سعدي به خاك سپرده شد.