جمع بندی با یک نژادپرست چگونه رفتار کنیم؟

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
با یک نژادپرست چگونه رفتار کنیم؟

بنظرتون بهترین راه برای برخورد با یک نژادپرست چیه؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد سینا

نژادپرستان قائل به این امر هستند که تبار انسان ها نشان دهنده ی هویت ملی و نژادی آنهاست.بر همین اساس تعلق به ملتی خاص معیار ارزش افراد معرفی می شود.در آموزه های اسلام نژادپرستی مورد مذمت قرار گرفته و برترین انسانها باتقواترین آنها معرفی شده است.

خداوند متعال در قرآن مجيد مي فرمايد:
يا ايها الناس انا خلقناكم من ذكر و انثي و جعلناكم شعوبا و قبائل لتعارفوا ان اكرمكم عند الله اتقاكم ان الله عليم و خبير
اي مردم ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيره ها و قبيله ها قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد گرامي ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست خداوند دانا و آگاه است .(1)

در این آیه بر همه ی امتیازهای ظاهری و مادی خط بطلان کشیده شده و اعلام شده است که برتری انسانها در برتر بودن از حیث معنویست لذا هر کس با تقواتر باشد نزد خداوند عزیزتر خواهد بود.

در ارتباط با افرادی که از جهت عقیده دچار انحراف هستند بر ما لازم است که شرایط را به خوبی مد نظر گرفته و با در نظر گرفتن شرایط روحی و روانی افراد و البته در نظر گرفتن میزان تاثیر پذیری یا تاثیر گذاری خود و دیگران با آنها هم صحبت شویم.گاهی ممکن است تاثیر پذیری ما به گونه ای باشد که خیلی زود تحت تاثیر رفتار نادرست آنها قرار می گیریم در این حالت قطع رابطه توصیه می شود اما چنانچه می توانیم تاثیر مثبت در رفتار آنها داشته باشیم می توانیم با بکارگیری روش درست امر به معروف و نهی از منکر آنها را نسبت به اشتباهاتشان آ گاه نماییم.

اسلام رعایت اصول ادب، عفت و نزاکت در بیان را، حتی در برابر خرافی ترین و بدترین ادیان، لازم می شمارد؛ زیرا هر گروه و ملتی، نسبت به عقاید و اعمالش تعصب دارد. ناسزا گفتن و برخورد خشن موجب می شود که آنها در عقاید خود سخت تر شوند.بنابراین جدال احسن و گفتگوی منطقی و همراه با استدلال البته به شرط داشتن علم کافی و اطلاعات لازم در وهله ی اول مورد سفارش قرار گرفته است.

اسلام،‌ صلح و همزيستي با اديان و ملل ديگر را،‌ به عنوان يك اصل و قاعدة اساسي،‌ در نظام تشريعي خود مد نظر گرفته است.اما در عین حال مقابله با افکار غلط و اوهام آنها را وظیفه ی ما دانسته است.

خداوند در قرآن می فرماید:
«وَ قَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَى تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ * بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لَاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَاهُمْ يَحْزَنُونَ
و گفتند: «هرگز كسى به بهشت در نيايد، مگر آن كه يهودى يا ترسا باشد». اين آرزوهاى ايشان است. بگو: «اگر راست مى گوييد، دليل خود را بياوريد. آرى، هر كس كه خود را با تمام وجود، به خدا تسليم كند و نيكوكار باشد، پس مزد وى پيش پروردگار اوست، و بيمى بر آنان نيست، و غمگين نخواهند شد».(2)

بدین وسیله قرآن پوچ بودن عقاید انحرافی را از طریق استدلال روشن می نماید.

البته باید به روش نژادپرستان نیز توجه کرد زیرا برخی از آنها قصد تخریب هر عقیده ای جز عقیده ی خود را دارند و به همین دلیل تمام هم و غم خویش را برای نابودی سایر ملیتها و هویتها و ادیان و مذاهب بکار می گیرند و در این حالت دشمنی خود را ثابت نموده و علنا اعلام موضع می نمایند در این شرایط رفتار با این افراد باید با جدیت تمام باشد به گونه ای که هرگز دوستی و محبت در چنین ارتباطی حاکم نباشد این در شرایطی است که ضدیت و دشمنی آنها ظاهر و مشخص باشد و در رفتار نیز شاهد دشمنی باشیم . اما گاهی برخی افراد نژاد پرست هستند اما پای عقیده ی خود را به جامعه نمی کشانند و در واقع با عقیده ی انحرافی خود مخفیانه گذران عمر می کنند بدون این که قصد ضرر رساندن به عقاید دیگران را داشته باشند در این حالت چون آنها اعلام دشمنی و ضدیت نکرده اند می توان از روش مسالمت آمیز بهره برد چرا که خداوند در قرآن می فرماید:

«لَايَنْهَاكُمْ اللَّهُ عَنْ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِين3
خدا شما را از كسانى كه در ‏‏[ كار]‏‏ دين با شما نجنگيده و شما را از ديارتان بيرون نكرده اند، باز نمى دارد كه با آنان نيكى كنيد و با ايشان عدالت ورزيد؛ زيرا خدا دادگران را دوست مى دارد».

بدين ترتيب،‌ اسلام اجازه مي دهد مخالفان اسلام،‌ در جامعه اسلامي باشند و از حقوق انساني بهره مند شوند،‌ اما مشروط بر اين كه مزاحم اسلام و مسلمانان نباشند و ضد آنها كاري صورت ندهند.بنابراین تا وقتی آنها توطئه نکرده اند آزاد هستند و مسلمانان وظیفه دارند با روش مسالمت آمیز با آنها برخورد نمایند.‌ ولي اگر ضد اسلام و مسلمانان،‌ اقدام کنند،‌ مسلمانان موظف هستند جلو فعاليت آنها را بگيرند و هرگز آن ها را دوست خود ندانند.
توجه کنید که روش اسلام در برخورد با گمراهان روش حذفي و زور گويانه نیست بلکه همزيستي مسالمت آميز مورد پیشنهاد اسلام بوده است.

1سوره حجرات ، آيه 13
2بقره (2) ،‌ آية 111 و 112
3ممتحنه (60 )، آية 8.

پست جمعبندی:

سوال :

بنظرتون بهترین راه برای برخورد با یک نژادپرست چیه؟

پاسخ:
نژادپرستان قائل به این امر هستند که تبار انسان ها نشان دهنده ی هویت ملی و نژادی آنهاست.بر همین اساس تعلق به ملتی خاص معیار ارزش افراد معرفی می شود.در آموزه های اسلام نژادپرستی مورد مذمت قرار گرفته و برترین انسانها باتقواترین آنها معرفی شده است.
خداوند متعال در قرآن مجيد مي فرمايد:
يا ايها الناس انا خلقناكم من ذكر و انثي و جعلناكم شعوبا و قبائل لتعارفوا ان اكرمكم عند الله اتقاكم ان الله عليم و خبير
اي مردم ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيره ها و قبيله ها قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد گرامي ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست خداوند دانا و آگاه است .(1)
در این آیه بر همه ی امتیازهای ظاهری و مادی خط بطلان کشیده شده و اعلام شده است که برتری انسانها در برتر بودن از حیث معنویست لذا هر کس با تقواتر باشد نزد خداوند عزیزتر خواهد بود.
در ارتباط با افرادی که از جهت عقیده دچار انحراف هستند بر ما لازم است که شرایط را به خوبی مد نظر گرفته و با در نظر گرفتن شرایط روحی و روانی افراد و البته در نظر گرفتن میزان تاثیر پذیری یا تاثیر گذاری خود و دیگران با آنها هم صحبت شویم.گاهی ممکن است تاثیر پذیری ما به گونه ای باشد که خیلی زود تحت تاثیر رفتار نادرست آنها قرار می گیریم در این حالت قطع رابطه توصیه می شود اما چنانچه می توانیم تاثیر مثبت در رفتار آنها داشته باشیم می توانیم با بکارگیری روش درست امر به معروف و نهی از منکر آنها را نسبت به اشتباهاتشان آ گاه نماییم.
اسلام رعایت اصول ادب، عفت و نزاکت در بیان را، حتی در برابر خرافی ترین و بدترین ادیان، لازم می شمارد؛ زیرا هر گروه و ملتی، نسبت به عقاید و اعمالش تعصب دارد. ناسزا گفتن و برخورد خشن موجب می شود که آنها در عقاید خود سخت تر شوند.بنابراین جدال احسن و گفتگوی منطقی و همراه با استدلال البته به شرط داشتن علم کافی و اطلاعات لازم در وهله ی اول مورد سفارش قرار گرفته است.
اسلام،‌ صلح و همزيستي با اديان و ملل ديگر را،‌ به عنوان يك اصل و قاعدة اساسي،‌ در نظام تشريعي خود مد نظر گرفته است.اما در عین حال مقابله با افکار غلط و اوهام آنها را وظیفه ی ما دانسته است.
خداوند در قرآن می فرماید:
«وَ قَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَى تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ * بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لَاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَاهُمْ يَحْزَنُونَ
و گفتند: «هرگز كسى به بهشت در نيايد، مگر آن كه يهودى يا ترسا باشد». اين آرزوهاى ايشان است. بگو: «اگر راست مى گوييد، دليل خود را بياوريد. آرى، هر كس كه خود را با تمام وجود، به خدا تسليم كند و نيكوكار باشد، پس مزد وى پيش پروردگار اوست، و بيمى بر آنان نيست، و غمگين نخواهند شد».(2)

بدین وسیله قرآن پوچ بودن عقاید انحرافی را از طریق استدلال روشن می نماید.
البته باید به روش نژادپرستان نیز توجه کرد زیرا برخی از آنها قصد تخریب هر عقیده ای جز عقیده ی خود را دارند و به همین دلیل تمام هم و غم خویش را برای نابودی سایر ملیتها و هویتها و ادیان و مذاهب بکار می گیرند و در این حالت دشمنی خود را ثابت نموده و علنا اعلام موضع می نمایند در این شرایط رفتار با این افراد باید با جدیت تمام باشد به گونه ای که هرگز دوستی و محبت در چنین ارتباطی حاکم نباشد این در شرایطی است که ضدیت و دشمنی آنها ظاهر و مشخص باشد و در رفتار نیز شاهد دشمنی باشیم . اما گاهی برخی افراد نژاد پرست هستند اما پای عقیده ی خود را به جامعه نمی کشانند و در واقع با عقیده ی انحرافی خود مخفیانه گذران عمر می کنند بدون این که قصد ضرر رساندن به عقاید دیگران را داشته باشند در این حالت چون آنها اعلام دشمنی و ضدیت نکرده اند می توان از روش مسالمت آمیز بهره برد چرا که خداوند در قرآن می فرماید:
«لَايَنْهَاكُمْ اللَّهُ عَنْ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِين3
خدا شما را از كسانى كه در ‏‏[ كار]‏‏ دين با شما نجنگيده و شما را از ديارتان بيرون نكرده اند، باز نمى دارد كه با آنان نيكى كنيد و با ايشان عدالت ورزيد؛ زيرا خدا دادگران را دوست مى دارد».
بدين ترتيب،‌ اسلام اجازه مي دهد مخالفان اسلام،‌ در جامعه اسلامي باشند و از حقوق انساني بهره مند شوند،‌ اما مشروط بر اين كه مزاحم اسلام و مسلمانان نباشند و ضد آنها كاري صورت ندهند.بنابراین تا وقتی آنها توطئه نکرده اند آزاد هستند و مسلمانان وظیفه دارند با روش مسالمت آمیز با آنها برخورد نمایند.‌ ولي اگر ضد اسلام و مسلمانان،‌ اقدام کنند،‌ مسلمانان موظف هستند جلو فعاليت آنها را بگيرند و هرگز آن ها را دوست خود ندانند.
توجه کنید که روش اسلام در برخورد با گمراهان روش حذفي و زور گويانه نیست بلکه همزيستي مسالمت آميز مورد پیشنهاد اسلام بوده است.

1سوره حجرات ، آيه 13
2بقره (2) ،‌ آية 111 و 112
3ممتحنه (60 )، آية 8.

موضوع قفل شده است