جمع بندی شبهه ای بین دو آیه ی ظاهرا متضاد در قرآن (از گناهان سوال می شود یا نه؟)

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
شبهه ای بین دو آیه ی ظاهرا متضاد در قرآن (از گناهان سوال می شود یا نه؟)

بسم الله الرحمن الرحیم...سلام...من هروقت قران می خونم با تفکر و تدبر و با معنی می خونم...امروز ایه ای خوندم و شبهه ای در ذهنم نقش بست کمک کنید پاسخ بدیم بهش...

سوره الرحمن ایه 39 خداوند فرموده در ان روز از گناهان جن و انس سوال نمی شود.... اما در ایه اوایل سوره تکویر داریم که زمانی که از دختران زنده به گور شده سوال می شود به کدامین گناه کشته شدند... در ابتدا باید بگم خودم با توجه به ایمانم کمی تجزیه تحلیل کردم که خدمتتون ارائه میدم

در سوره الرحمن ایات قبلی اشاره به روز قیامت دارد و از علائم روز قیامت می گوید که بعدش این ایه اومده پس منظور در روز قیامت هست که سوال نمی شود از گناهان جن و انس و ایات بعدی این ایه گفته شده این همان جهنم است که انکار می کردید تقریبی گفتم یعنی قبلش به قیامت اشاره کرده و بعدش به جهنم حالا یا منظور در روز قیامت هست یا در جهنم...بهر حال در سوره تکویر نیز قبلش بطور واضح مشخصات روز قیامت را می گوید و درست مثل ایه مورد نظر در الرحمن ایه مورد نظر در تکویر نیز بعد ایه ایه ای از جهنم داریم یعنی ملاک سوال شدن در مورد گناه انسان در هر دو موردی که شبه برام شد هم قبل از قیامت میشه نشبت داد هم در جهنم

سوره تکویر سوال شونده را فرد مظلوم زنده بگور شده قرار داده ولی سوره الرحمن سوالی که نمی شود را تمام انس و جن قرار داده اعم از ظالم و مظلوم...پس طبق این موارد نمی توان دو ایه را بی ربط بهم دانست که این چنین ضد هستند...

از طرفی اینطور که من شنیدم دست و پا و سایر اندام هم شهادت میدن و سوال و جواب پس می دن فک کنم ایه قران هم باشه

شکی نیست که شبهه از جانب من است و عقل من ناقص است و قران نقصی ندارد...اما چون جوابم رو نگرفتم لذا در خواست پاسخ را از کارشناسان دینی دارم...با تشکر

برچسب: 

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد صدیقین

سلام به شما پرسشگر گرامی

این طور که بنده متوجه شدم پرسش شما اینست که چرا در برخی آیات قرآن گفته شده که در قیامت از انسان ها سؤال می شود، اما در برخی دیگر از آیات گفته شده که از کسی سؤال نمی شود.

پاسخ این است که قیامت توقفگاه های متعددی دارد و ظاهرا این آیات ناظر به این تعدد توقفگاه ها است، یعنی در برخی توقفگاه ها سؤال می شود و در برخی دیگر سؤالی پرسیده نمی شود. توضیح اینکه:

روز قیامت روزی طولانی است که مطابق برخی روایت پنجاه محل توقف دارد که هر کدامش هزار سال طول می کشد. قرآن کریم در وصف آن روز بزرگ می فرماید:


يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ في‏ يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ (سجده/5)
[همه‏] امور را [همواره‏] از آسمان تا زمين تدبير و تنظيم مى ‏كند، سپس در روزى كه مقدار آن هزار سال از سال هايى است كه شما مى‏ شمريد به سوى او بالا مى‏ رود


این موقف ها و گذرگاه ها با یکدیگر متفاوت است؛ در بعضى از آنها مطلقا سؤالى نمى‏ شود، بلكه رنگ رخساره خبر مى‏ دهد از سر درون! مانند این آیه:

فَيَوْمَئِذٍ لا يُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَ لا جَانٌّ (الرحمن/39)
در آن روز هيچ كس از انس و جنّ از گناهش سؤال نمى‏ شود

اما همان طور که در دو آیه بعد از آن آمده، گناهکاران را از آثار گناه که در سیمایشان هویداست، می شناسند:


يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصي‏ وَ الْأَقْدامِ (الرحمن/41)
مجرمان از چهره‏ هايشان شناخته مى‏ شوند و آن گاه آنها را از موهاى پيش سر، و پاهايشان مى‏ گيرند [و به دوزخ مى‏ افكنند]!

در واقع این آیه (= آیه 41 الرحمن)، آیه قبلی(= آیه 39 الرحمن) را توضیح می دهد و به فرمایش علامه طباطبایی در المیزان، به این سؤال مقدّر پاسخ می دهد که چرا در قیامت از جن و انس سؤال نمی شود؟ آیه 41 پاسخ می دهد: چون [دارم درباره یکی از موقف های آن روز سخن می گویم، موقفی که در آن] گناهکاران با سیمایشان شناخته می شوند [و آثار گناه در سیمایشان هویداست].

در بعضى از مواقف نیز بر دهان‌ها مُهر زده می شود و اعضاى بدن شهادت می دهند:


الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلى‏ أَفْواهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنا أَيْديهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ (یس/65)
امروز بر دهانشان مُهر مى‏ نهيم، و دست هايشان با ما سخن مى‏ گويند و پاهايشان كارهايى را كه انجام مى‏ دادند شهادت مى‏ دهند

و موقف های دیگر...

صدیقین;662281 نوشت:
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصي‏ وَ الْأَقْدامِ (الرحمن/41)
مجرمان از چهره‏ هايشان شناخته مى‏ شوند و آن گاه آنها را از موهاى پيش سر، و پاهايشان مى‏ گيرند [و به دوزخ مى‏ افكنند]!
واقعا مرسی...دستتون درد نکنه...این ایه جوابمو داد...همین ایه که بیان گر اینه که مجرمان از صورت هایشان شناخته می شوند و پرتشون می کنن جهنم همین نشون میده بدون سوال از ظالم هست و با سوال از مظلوم هست مثل سوره تکویر که از دختر زنده بگور شده سوال می شود که این سوال از مظلوم هم جنبه دلداری و جنبه سرکوب باطل رو داره وگرنه مظلومین هم از چهرشون معلومه میرن بهشت:Cheshmak: قبل از تاپیک بعید می دونستم جوابی بگیرم اما خدا رو شکر شبهه برطرف شد...بخیر گذشت:khandeh!:

سؤال:
چرا در برخی آیات قرآن گفته شده که در قیامت از انسان‌ها سؤال می‌شود؛ اما در برخی دیگر از آیات گفته شده که از کسی سؤال نمی‌شود؟

پاسخ:
قیامت توقف‌گاه‌های متعددی دارد و بنا بر ظاهر، این آیات ناظر به این تعدد توقف‌گاه‌ها است، یعنی در برخی توقف‌گاه‌ها سؤال می‌شود و در برخی دیگر، سؤالی پرسیده نمی‌شود. توضیح این که:
روز قیامت روزی طولانی است که مطابق برخی روایت پنجاه محل توقف دارد که هر کدامش هزار سال طول می‌کشد. قرآن کریم در وصف آن روز بزرگ می‌فرماید:

«يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّماءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ في‏ يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ» (1)
«[همه‏] امور را [همواره‏] از آسمان تا زمين تدبير و تنظيم مى‌‏كند، سپس در روزى كه مقدار آن هزار سال از سال‌هايى است كه شما مى‌شمريد به سوى او بالا مى‌رود».

این موقف‌ها و گذرگاه‌ها با یکدیگر متفاوت است؛ در بعضى از آنها مطلقا سؤالى نمى‏‌شود؛ بلكه رنگ رخساره خبر مى‏‌دهد از سر درون! مانند این آیه: «فَيَوْمَئِذٍ لا يُسْئَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَ لا جَانٌّ» (2)
«در آن روز هيچ كس از انس و جنّ از گناهش سؤال نمى‏‌شود».
اما همان طور که در دو آیه بعد از آن آمده، گناه‌کاران را از آثار گناه که در سیمایشان هویداست، می‌شناسند:

«يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصي‏ وَ الْأَقْدامِ» (3)
«مجرمان از چهره‌هايشان شناخته مى‌شوند و آن گاه آن‌ها را از موهاى پيش سر، و پاهايشان مى‌گيرند [و به دوزخ مى‌افكنند]!
».
در واقع این آیه (= آیه 41 الرحمن)، آیه قبلی(= آیه 39 الرحمن) را توضیح می‌دهد و به فرمایش علامه طباطبایی (قدس سره) در المیزان، به این سؤال مقدّر پاسخ می‌دهد که چرا در قیامت از جن و انس سؤال نمی‌شود؟ آیه 41 پاسخ می‌دهد: چون [دارم درباره یکی از موقف‌های آن روز سخن می‌گویم، موقفی که در آن] گناهکاران با سیمایشان شناخته می‌شوند [و آثار گناه در سیمایشان هویداست].
در بعضى از مواقف نیز بر دهان‌ها مُهر زده می‌شود و اعضاى بدن شهادت می‌دهند:

«الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلى‏ أَفْواهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنا أَيْديهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ» (4)
امروز بر دهانشان مُهر مى‌نهيم، و دست‌هايشان با ما سخن مى‏‌گويند و پاهايشان كارهايى را كه انجام مى‌دادند شهادت مى‌دهند
و موقف‌های دیگر...

منابع:
1. سجده: 32/ 5.
2.
الرحمن: 55/ 39.
3. همان، 41.
4. یس: 38/ 65.

موضوع قفل شده است