جمع بندی معنای «لعلکم تسئلون»

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
معنای «لعلکم تسئلون»

فَلَمَّا أَحَسُّواْ بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنهَْا يَرْكُضُونَ(12)
لَا تَرْكُضُواْ وَ ارْجِعُواْ إِلىَ‏ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَ مَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسَْلُونَ(13)

سلام

با مراجعه به ترجمه و تفسیر های مختلف مفاهیم مختلفی در مورد لعلکم تسئلون مشاهده میشود گروهی مورد سئوال زیر دستان و فقرا قرار گرفتن و گروهی مورد بازخواست قرار گرفتن و..... ترجمه نموده اند بنظر شما کدام مفهوم صحیح تر است و چرا؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد میقات

[="Tahoma"]«فَلَمَّا أَحَسُّواْ بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنهَا يَرْكُضُونَ لَا تَرْكُضُواْ وَ ارْجِعُواْ إِلىَ‏ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَ مَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسئَلُونَ»
هنگامى كه عذاب ما را احساس كردند، ناگهان پا به فرار گذاشتند. (گفتيم:) فرار نكنيد و به زندگى پر ناز و نعمت، و به مسكن هاى پر زرق و برقتان بازگرديد. شايد (سائلان بيايند و) از شما تقاضا كنند (شما هم آنان را محروم بازگردانيد). (انبیاء، 12و13)

با سلام و درود

مشهور مفسران فقره «لَعَلَّكُمْ تُسئَلُونَ» را به عنوان کنایه از استهزاء و توبیخ و ملامت ستمکاران دانسته اند؛ یعنی به کنایه و از روی استهزاء و ملامت به آن ها گفته می شود کجا فرار می کنید؟ به نعمت ها و مسکن های خود برگردید تا فقراء و نیازمندان به سراغ شما آمده و تقاضای کمک کنند و شما نیز مانند قبل، از روی تکبر و ظلم، آنان را ناامید کرده و از خود برانید، و یا مانند قبل، مخفی شوید تا آن ها شما را نبینند و تقاضایی هم نکنند. (ر.ک: مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‏7، ص 67؛ روض الجنان و روح الجنان في تفسيرالقرآن، ج ‏13، ص 211؛ التبيان في تفسير القرآن، ج ‏7، ص 235؛ ترجمه الميزان، ج ‏14، ص 358)

لذا جمله «لَعَلَّكُمْ تُسئَلُونَ» استهزاء و تمسخر ستمکاران است، از اینرو پیام آیه برای سایر ثروتمندان این است که از اکنون به فکر باشید تا مبادا به سرانجام آنان مبتلا شوید.

در همین راستا برخی گفته اند اين آيات در باره اهل حصور ـ منطقه ای در اطراف یمن که اهل او عرب بودند ـ نازل شده است. خداوند متعال پیامبری برای آن ها فرستاد تا آنان را به خود دعوت کند، ولی آن ها پیامبر خدا را تكذيب كردند و كشتند. خداوند نیز بخت النصر را بر آن ها مسلط نمود تا ايشان را کشت، خانه ‏هایشان غارت، و زن و فرزندشان را به بردگى گرفت.

اهل حصور وقتی چنین دیدند پشيمان شدند، ولی دیگر دیر شده بود و پشيمانى سودی نداشت، لذا فرار کرده و گريختند. ولی فرشتگان به کنایه و از روی استهزاء به ایشان گفتند کجا فرار می کنید باز گردید تا پرسیده شوید از پیامبران کشته شده.(ر.ک: روض الجنان و روح الجنان في تفسيرالقرآن، ج ‏13، ص 211)

برخی نیز گفته اند عبارت « لَعَلَّكُمْ تُسْئَلُونَ» اشاره به بازخواست و مورد سؤال قرار گرفتن بعد از هلاکت و نابودی آن ها اشاره دارد؛ یعنی پس از هلاكت ايشان و ويرانى خانه ‏هایشان، نسل ديگر به آن ها خطاب مى ‏كنند آن تمدنى كه به ناز نعمت آن مى ‏باليديد چه شد و آن كاخ ها و خانه های مجلل به كجا رفت.(تفسير هدايت، ج ‏7، ص 232)

ممکن هم هست معنای آیه این باشد كه به آن نعمت های مادی كه موجب ضلالت شما شد بازگرديد و بنگريد كه چگونه آن نعمت ها به نقمت بدل شده و موجب هلاكت و نابودی می گردد؛ کما این که فرعون در همان آبی غرق شد که ادعا می کرد آب ها (رود نیل) از زیر پای او سرچشمه می گیرد، و قوم عاد در خانه هایی به هلاکت رسیدند که از سنگ ساخته و به آن ها می بالیدند؛ هم چنین اقوام دیگر.(تفسير هدايت، ج ‏7، ص 233)

قول دیگر این است که در قيامت از كليه نعمت های الهى و از كليه افعال و اقوال و اعمال، مورد سؤال واقع خواهيد شد.(أطيب البيان في تفسير القرآن، ج ‏9، ص 146)

نکته:

مورد سؤال واقع شدن می تواند سرانجامش بازخواست و عذاب و نابودی باشد و می تواند کنایه از تمسخر و استهزاء ستمگران باشد. البته مشهور مفسران همین کنایه بودن را بیان کرده اند ولی هیچ کدام دلیلی بر انتخاب این نظر اقامه نکرده اند و چه بسا منافاتی بین این نظریه ها نمی دیدند.

لازم به ذکر است که از بیان و لحن آیه در خطاب به ستمگران (کجا فرار می کنید ...) و نیز از تعبیر بازگشت به اموال و مکنت دنیوی، می توان این آیه شریفه را ناظر به دنیا و مورد سؤال واقع شدن در همین دنیا و نیز مجازات دنیوی دانست.

میقات;663428 نوشت:
لازم به ذکر است که از بیان و لحن آیه در خطاب به ستمگران (کجا فرار می کنید ...) و نیز از تعبیر بازگشت به اموال و مکنت دنیوی، می توان این آیه شریفه را ناظر به دنیا و مورد سؤال واقع شدن در همین دنیا و نیز مجازات دنیوی دانست.

قَالُواْ يَاوَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ(14)
فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَئهُمْ حَتىَ‏ جَعَلْنَهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ(15)

سلام

بله این درست است چون در ایات 14 و 15 شاهد زنده بودن انان در زمان استهزاست .

اما نکته جالبی در تفسیر شریف لاهیجی به نقل از علی ابن ابراهیم است که قابل تامل است

تفسير شريف لاهيجي، ج‏3، ص: 108 لا تَرْكُضُوا مگر يزيد وَ ارْجِعُوا و رجوع كنيد و برگرديد إِلى‏ ما أُتْرِفْتُمْ فِيهِ بسوى آن چيزى كه بشادى افكنده شده‏ايد شما بسبب آن، و مراد از آن نعمتهاى دنيوى است كه خداى تعالى بايشان داده بود، بنا بر اين كلمه «فى» در «فيه» براى سببيت است وَ مَساكِنِكُمْ عطف است بر ما أُتْرِفْتُمْ اى «و ارجعوا الى مساكنكم» يعنى برگرديد بسوى منزلهاى خود لَعَلَّكُمْ تُسْئَلُونَ تا آنكه شما پرسيده شويد از آن نعمتها، بروايت على بن ابراهيم آيه وَ كَمْ قَصَمْنا مِنْ قَرْيَةٍ تا آخر در شأن بنى اميه نازل شده و مراد از احساس بنى اميه عذاب را، احساس ايشان است ظهور قائم آل محمد را كه آن باعث عذاب و نكال ايشان مى‏گردد، و مراد از لَعَلَّكُمْ تُسْئَلُونَ اين است كه چون قائم آل محمد ظهور كند بنو اميه از قهر و سطوت آن حضرت بطرف روم گريزند و بحكم آن حضرت آنها را از طرف روم برگردانند و سؤال كنند از ايشان گنجهايى را كه در زمان خود مخفى كرده بودند، پس ايشان قالُوا گفتند يعنى گويند يا وَيْلَنا اى واى بر ما إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ بدرستى كه بوديم ما ستمكار بر نفس خود

اگر دقت فرمایید از ظهور قائم ال محمد و پا به فرار گذاردن بنی امیه صحبت میکند حال اگر تصور کنید پس از ظهور قائم ال محمد چه اتفاقی در سرزمین حجاز خواهد افتاد معنی ایه روشن میشود یعنی متمکنین سرزمین حجاز که محتمل از فرزندان ابوسفیان هستند قصر های خود را رها کرده در هواپیما نشسته اند تا بگریزند که فرودگاه بسته میشود و به انان گفته میشود کجا میروید به قصر هایتان بازگردید فقط چند سوال از شما داریم .

[="Tahoma"]

فتا 1;663437 نوشت:

اما نکته جالبی در تفسیر شریف لاهیجی به نقل از علی ابن ابراهیم است که قابل تامل است

تفسير شريف لاهيجي، ج‏3، ص: 108 لا تَرْكُضُوا مگر يزيد وَ ارْجِعُوا و رجوع كنيد و برگرديد إِلى‏ ما أُتْرِفْتُمْ فِيهِ بسوى آن چيزى كه بشادى افكنده شده‏ايد شما بسبب آن، و مراد از آن نعمتهاى دنيوى است كه خداى تعالى بايشان داده بود، بنا بر اين كلمه «فى» در «فيه» براى سببيت است وَ مَساكِنِكُمْ عطف است بر ما أُتْرِفْتُمْ اى «و ارجعوا الى مساكنكم» يعنى برگرديد بسوى منزلهاى خود لَعَلَّكُمْ تُسْئَلُونَ تا آنكه شما پرسيده شويد از آن نعمتها، بروايت على بن ابراهيم آيه وَ كَمْ قَصَمْنا مِنْ قَرْيَةٍ تا آخر در شأن بنى اميه نازل شده و مراد از احساس بنى اميه عذاب را، احساس ايشان است ظهور قائم آل محمد را كه آن باعث عذاب و نكال ايشان مى‏گردد، و مراد از لَعَلَّكُمْ تُسْئَلُونَ اين است كه چون قائم آل محمد ظهور كند بنو اميه از قهر و سطوت آن حضرت بطرف روم گريزند و بحكم آن حضرت آنها را از طرف روم برگردانند و سؤال كنند از ايشان گنجهايى را كه در زمان خود مخفى كرده بودند، پس ايشان قالُوا گفتند يعنى گويند يا وَيْلَنا اى واى بر ما إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ بدرستى كه بوديم ما ستمكار بر نفس خود

با سلام و درود

بله، آن چه در تفسیر قمی ذکر شده است یکی از مصادیق و از قبیل بیان تطبیق برای آیات شریفه فوق است.

موضوع قفل شده است