آيا موسيقي مي‌تواند ما را به خدا نزديك كند؟

#2

شکي نيست که همه نعمت‌هايي که خداي متعال در اين عالم به انسان عطا فرموده مي‌تواند در راه تکامل انسان مورد استفاده قرار گيرد و از جمله نعمت صداي خوب و آهنگين (موسيقي به معناي عام) چنان که استفاده از زيبايي‌هاي طبيعت مي‌تواند انسان را در راه خداشناسي و پي بردن به جلال و جمال الهي کمک کنند؛ ولي از آن‌جا که معمولاً نعمت‌هاي مادي ابزاري دو سويه و شمشيري دو لبه است و ممکن است در راه سقوط انسان به کار گرفته شود، خداي متعال به وسيله انبيا حدود و شرايط استفاده از نعمت‌ها را به صورت احکام ديني بيان فرموده است. بنابراين استفاده از صداي خوش و آهنگين در صورتي که در مسير تکامل حقيقي انسان قرار گيرد مطلوب است؛ چنان که آواز حضرت داوود يکي از مزاياي بزرگ آن حضرت به شمار مي‌رود، و خواندن قرآن به صوت خوش و هم‌چنين ساير چيزهايي که در توجه انسان به خدا مؤثر است، مانند دعاها و مناجات‌ها، مورد تأکيد قرار گرفته است.
اما آوازهايي که معمولاً غرايز حيواني را تحريک مي‌کند و موجب غفلت انسان از خدا و آخرت مي‌شود مورد نهي قرار گرفته است.

پاسخگو : حضرت آیت الله مصباح یزدی حفظه الله

۱۳۸۹/۰۴/۱۵ - ۰۱:۱۹

#3

ارسال پیام

خادم شهدا

[=Arial Black]سلام / ببخشید منظورتون از موسیقی چه نوع موسیقی هستش تا اونجایی که ما می دونیم موسیقی چیز خوبی نبوده من خودم وقتی دوست دارم موسقی گوش بدم صوت قرآن رو ترجیح می دم یا صدای اذان شجریان یا همین ربنا ماه رمضان خیلی آرومم می کنه اینا برای من یه موسیقی محسوب می شه خیییییییییییییلی قشنگن:hamdel:

۱۳۸۹/۰۴/۱۵ - ۰۸:۳۳

#4

ارسال پیام

Aviny

حکم موسیقی در اسلام چیست‌؟

غنا و موسیقی‌، و گوش دادن آن به اجماع فقهای شیعه حرام است‌، و در قرآن‌کریم آیاتی هست که مسلمانان را از غنا و موسیقی نهی می‌فرماید: "و من الناس من یشتری لهوالحدیث لیضل‌ّ عن سبیل‌الله...;(لقمان‌، 6) بعضی از مردم سخنان بیهوده را می‌خرند تا مردم را از روی نادانی‌، از راه خدا گمراه سازند و آیات الهی را به استهزأ گیرند. برای آنان عذابی خوار کننده است‌." یکی از مصادیق لهوالحدیث ـ که حرام است ـ موسیقی و غناست‌.( تفسیر نمونه‌، آیت‌الله مکارم شیرازی و دیگران‌، ج 17، ص 20، دارالکتب الاسلامیة‌. )
و همچنین در آیة 30 سوره حج می‌فرماید: "فاجتنبوا الرجس من الأوثَن واجتنبوا قول الزّور...; از بت‌های پلید اجتناب کنید و از سخن باطل بپرهیزید" این‌جا هم یکی از موارد قول زور (سخن باطل‌) که حرام است موسیقی و غناست‌;( همان‌، ج 14، ص 91 ـ 92، دارالکتب الاسلامیة‌. )
آهنگ‌ها و آوازها را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:
الف‌) آهنگ‌ها و آوازهایی که به شیوة مجالس‌ِ عیش و عشرت و محافل‌ِ رقص و پایکوبی اجرا می‌شود و انسان را از حالت‌ِ اعتدال‌ِ فکری و ذهنی دور می‌سازد و به بی‌بند و باری‌، لاقید بودن و بی‌تعهّد زیستن دعوت و تشویق می‌کند که اصطلاحاً به آن "ساز و آوازهای مبتذل‌" می‌گویند.
ب‌) آنهایی که هم از نظر محتوا (مضمون اشعار) دارای معنایی با شکوه و زیباست و هم از نظر اجرا، خوب و زیبا اجرا می‌شود و در عین حال تناسب و شباهتی با ساز و آوازهای مجالس لهو، عیش و عشرت و فساد ندارد. گوش دادن به نوع اوّل حرام است‌; امّا نوع دوم اشکال ندارد.( جامع‌المسائل "استفتائات‌، آیت‌الله فاضل لنکرانی‌، ص 252 مطبوعاتی امیر، چاپ دوم‌، بهمن 1375. )
ج‌) ساز و آوازهایی که نسبت به آن شک داریم و نمی‌دانیم آیا از نوع اوّل است تا از آن پرهیز کنیم و یا از نوع دوم است تا پرهیز لازم نباشد. گوش دادن به موارد مشکوک (نوع سوم‌) اشکال ندارد; امّا بهتر است که به این نوع آهنگ‌ها هم گوش نکنیم‌.

۱۳۸۹/۰۵/۰۸ - ۱۵:۴۹

#5

ارسال پیام

مبشر

باسلام و تشکر از دوستانی که در مورد موسیقی مطالبی را بیان کردنند موسیقی در نظر اکثر مراجع به دونوع (لهوی و غیر لهوی ) تقسیم شده است که تشخیص آن هم برعهده عرف است

حضرات آیات عظام : امام ؛ خامنه ای ، مکارم شیرازی ، سیستانی ،تبریزی ، فاضل لنکرانی ، اراکی ، نوری همدانی : این بزرگواران موسیقی لهوی را حرام میدانند

حضرات آیات عظام :بهجت و وحید خراسانی : موسیقی لهوی را حرام و غیر لهوی را هم به احتیاط واجب حرام می دانند

حضرات آیات عظام : گلپایگانی و صافی گلپایگانی موسیقی را مطلقاً حرام میدانند

منبع : استفتاءات موجود در مر کز ملی پاسخگویی :Gol::Gol::Gol:

۱۳۸۹/۰۵/۰۸ - ۱۸:۴۳

#6

ارسال پیام

مصطفي

با سلام وقدرداني از دوستان . البته كساني كه موسيقي غير لهوي را جايز مي دانند به اين معني نيست كه گوش كردن موسيقي لازم و واجب است بلكه در شرايط خاص شنيدن ان جايز است . يعني در پرورش روح وروان ومعرفت باعث پيشرفت نمي شود چه بسا باعث تنزل هم ميشود

۱۳۸۹/۰۵/۰۸ - ۱۹:۳۹

#7

ارسال پیام

مخلوق مهربانی

به نام یگانه خالق زیبایی ، هو الجمیل

سلام و درود

خود کلمه ی موسیقی از زبان یونانی گرفته شده است و در فرهنگ لغت عمید به

معنای فن اواز و نواختن ساز تعریف شده است که موجب حزن یا شادی می شود

موسیقی که نا سالم باشد خب معلوم است که مضر است چون انسان برای تکامل

نیاز به سالم بودن دارد و ناسالمی با کمال رابطه ضد دارند و به همین دلیل باعث

پست رفت انسان می شود

در ادامه خواهیم گفت که موسیقی نا سالم را چگونه تشخیص بدهیم و به چه علت

باعث پست رفت انسان می شود

اما موسیقی سالم یعنی اینکه کوچکترین ضرری در ان نباشد

در ادامه خواهیم گفت که موسیقی سالم را چگونه تشخیص بدهیم و به چه علت

کمک به ترقی معنوی انسان دارد

این دنیا بر حسب عدل افریده شده است و به همین دلیل دارای تعادل می باشد

میدانیم که تمامی موجودات نوعی انرژی هستند حتی بدن مادی ما نیز حالتی از

انرژی می باشد و انرژی دارای موج می باشد

شاید شنیده باشید که می گویند دایره ی هستی ، دایره ی تکامل و ...

تا حالا از خود پرسیده اید چرا این ها را با لفظ دایره همراه می کنند

بدین دلیل که امواج هستی در حالت تعادل بصورت دایره می باشد

برای تکامل باید با امواج هستی همسو شد و امواج هستی به شکل دایره وار می باشد

اگر توجه بفرمایید مدار چرخش سیارات به دور ستاره ی خورشید تقریبا حالتی بین دایره و بیضی است

و مواردی بسیار دیگری که با تامل بدان واقف خواهیم شد

در امواج دایره وار هستی امواج دیگری نیز موجود می باشند و ان امواج درونی از

موجودات درون هستی می باشد

هر موجودی تا زمانیکه بر حسب تعادل ادامه ی حیات کند امواجش به شکل دایره وار

خواهد بود و هرگاه از تعادل به هر دلیلی خارج شود امواجش به غیر از دایره می شود مانند مثلث و مستطیل و ...

این مقدمات را عرض کردم تا برسیم به موضوع موسیقی

موسیقی نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد

در بین سبک های مختلف موسیقی و همچنین دستگاه ها و نواهای موسیقی بعضی از این قاعده پیروی می نمایند و بعضی خیر

انهاییکه از قاعده ی تعادل پیروی می کنند دائما از خود امواج دایره وار تولید می کنند

انسان برای تکامل نیاز دارد به تعادل و انسان در حالت تعادل امواجش به صورت دایره وار می باشد

اینگونه موسیقی کمک به تعادل ادمی می کند و در حقیقت باعث ترقی معنوی انسان می شود و هم جسم و هم روح را جلا می دهد و برای تکامل نیاز به جسم و روح سالمی داریم

این نوع موسیقی را سالم می گویند چون کمک به تعادل انسان می کند و انسان در تعادل است که به

سلامت می رسد و سلامت و سالم با هم همخونی دارند

حال چگونه تشخیص دهیم موسیقی سالم است؟

موسیقی که باعث برهم خوردن تعادل جسمی و روانی ادمی نشود و انسان را بطور مستقیم و یا غیر مستقیم به یاد خدا بیاندازد موسیقی سالم می باشد

بطور مستقیم یعنی انسان بلافاصله با شنیدن ان به یاد خدا میافتد مانند : تلاوت قران مجید و کریم یا اذان و یا اوازی که اشعارش از عارفان می باشد والبته نوای الات موسیقی همراهش نیز گوش خراش نیست

و یا بگونه ای نیست که باعث تشنج اعصاب و روان و جسم شود زیرا گاهی اشعار سالمند اما نوای الات به طور سالم نواخته نمی شوند و گاهی نیز نوای الات موسیقی سالم نواخته می شوند ولی اشعار نا سالمند

و گاهی هم هردو سالم و یا هر دو ناسالمند

و موسیقی سالم حتما اشعار نیازی ندارد یعنی موسیقی بی کلام هم قادر است انسان را بطور مستقیم به یاد افریننده ، خدای مهربان بیاندازد

بطور غیر مستقیم یعنی در قالب موضوعی باشد که ما اگر در ان موسیقی تامل کنیم بواسطه ی ان میتوانیم به یاد خدا بیافتیم به طور مثال موسیقی که درباره ی طبیعت خوانده و یا نواخته می شود مثلا

می گویند که این طبیعت زیبا را ببین عجب اسراری دارد چه گلهای زیبایی دارد و ...

حال این سوال پیش میاید که چگونه ما به یاد خدا میتوانیم بیافتیم؟

اگر ما در این موسیقی تامل کنیم برای ما سوال پیش میاید خب این همه زیبایی و اسرار و ... چگونه به موجودیت رسیده اند حتما علتی دارد چون تمامی موجودات معلولند پس حتما خالقی دارد

حتی انسانیکه دینی ندارد ممکن است با گوش دادن به ان بدین فکر کند حتما نیروی برتری وجود دارد که این ها را خلق کرده و انها را بدین زیبایی اداره می کند و این فکر می تواند بسط پیدا کند و اگر فرد

پیگیری و مطالعه و تحقیق کند شاید به دینی الهی روی اورد

البته گاهی ممکن است ما هر دو نوع موسیقی سالم مستقیم و غیر مستقیم را گوش کنیم ولی به یاد خدا نیافتیم ان دیگر مشکل از موسیقی نیست

موسیقی نا سالم مانند موجودی مریض و نا متعادل است که از خود امواج غیر دایره وار تولید می کند و بدلیل اینکه با هستی تضاد دارد این نوع موسیقی علاوه بر اینکه سبب کمک در کمال نمی شود بلکه باعث پست رفت مقام انسانی نیز می شود زیرا هم با امواج متعادل هستی و هم امواج انسان در حالت تعادل که دایره وار است تضاد دارد و دو چیز متضاد تا زمانیکه متضادند نمیتوانند با هم همسو شوند و به همین دلیل گاهی موسیقی ناسالم میتواند حتی انسان در حالت تعادل را با خود همسو

کرده و هر دو دارای امواج غیر متعادل شوند و بدین صورت تضاد بین خود را از بین می برند

حال چه موسیقی اینگونه هستند؟

موسیقی ای که ما را از یاد خدا دور یا غافل کند

این نوع موسیقی هم انواع مختلفی دارند

موسیقی ای که اشعار ناپسند دارند و این اشعار یا متون(بعضی سبکها اصلا شعر ندارند بلکه متونی بی قافیه و وزن هستند) چون نامتعادلند باعث اشکال در تعادل و تکامل انسان می شود

و بعضی از این موسیقی ها شعر و یا متن مناسبی دارند اما نحوه ی نواختن الات ان ناسالم است که ان نیز باعث این حالات می شود

موسیقی سالم موسیقی است که ما را از یاد خدا غافل و دور نگرداند

موفق باشید

در پناه خدای مهربان

۱۳۸۹/۰۵/۰۸ - ۲۲:۱۰

#8

ارسال پیام

حمید

بسم الله الرحمن ارحیم

سلام

موسیقی لهوی و غیر لهوی نداره ، موسیقی موسیقیه !

فکر میکنم نظرات مختلف در مورد تحریم موسیقی هم واسه اینکه زیاد شیعه رو درگیر این قضیه نکنه والا

یه عده که گفتن کاملاً حرامه

یه عده ای گفتن بنا بر احتیاط واجب حرامه

یه عده هم گفتن غیر لهوی اش حرام نیست ولی مستحب هم نیست !

( یادمون باشه حکم دین چند تا نیست ، بلکه یکیه )

نتیجتاً اینکه چیزی با این شرایط تحریم ، اگر زیان نداشته باشد ( که دارد ) سودی هم ندارد و وقت تلف کردن است !

بعداً اگر خواستید به این بحث ادامه بدید تجربیاتی دارم که میدونم به دردتون میخوره !

فعلاً

۱۳۸۹/۰۵/۰۸ - ۲۲:۱۷

#9

ارسال پیام

حمید

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

مخلوق اریایی;36193 نوشت:

به نام یگانه خالق زیبایی ، هو الجمیل سلام و درود خود کلمه ی موسیقی از زبان یونانی گرفته شده است و در فرهنگ لغت عمید به معنای فن اواز و نواختن ساز تعریف شده است که موجب حزن یا شادی می شود موسیقی که نا سالم باشد خب معلوم است که مضر است چون انسان برای تکامل نیاز به سالم بودن دارد و ناسالمی با کمال رابطه ضد دارند و به همین دلیل باعث پست رفت انسان می شود در ادامه خواهیم گفت که موسیقی نا سالم را چگونه تشخیص بدهیم و به چه علت باعث پست رفت انسان می شود اما موسیقی سالم یعنی اینکه کوچکترین ضرری در ان نباشد در ادامه خواهیم گفت که موسیقی سالم را چگونه تشخیص بدهیم و به چه علت کمک به ترقی معنوی انسان دارد این دنیا بر حسب عدل افریده شده است و به همین دلیل دارای تعادل می باشد میدانیم که تمامی موجودات نوعی انرژی هستند حتی بدن مادی ما نیز حالتی از انرژی می باشد و انرژی دارای موج می باشد شاید شنیده باشید که می گویند دایره ی هستی ، دایره ی تکامل و ... تا حالا از خود پرسیده اید چرا این ها را با لفظ دایره همراه می کنند بدین دلیل که امواج هستی در حالت تعادل بصورت دایره می باشد برای تکامل باید با امواج هستی همسو شد و امواج هستی به شکل دایره وار می باشد اگر توجه بفرمایید مدار چرخش سیارات به دور ستاره ی خورشید تقریبا حالتی بین دایره و بیضی است و مواردی بسیار دیگری که با تامل بدان واقف خواهیم شد در امواج دایره وار هستی امواج دیگری نیز موجود می باشند و ان امواج درونی از موجودات درون هستی می باشد هر موجودی تا زمانیکه بر حسب تعادل ادامه ی حیات کند امواجش به شکل دایره وار خواهد بود و هرگاه از تعادل به هر دلیلی خارج شود امواجش به غیر از دایره می شود مانند مثلث و مستطیل و ... این مقدمات را عرض کردم تا برسیم به موضوع موسیقی موسیقی نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد در بین سبک های مختلف موسیقی و همچنین دستگاه ها و نواهای موسیقی بعضی از این قاعده پیروی می نمایند و بعضی خیر انهاییکه از قاعده ی تعادل پیروی می کنند دائما از خود امواج دایره وار تولید می کنند انسان برای تکامل نیاز دارد به تعادل و انسان در حالت تعادل امواجش به صورت دایره وار می باشد اینگونه موسیقی کمک به تعادل ادمی می کند و در حقیقت باعث ترقی معنوی انسان می شود و هم جسم و هم روح را جلا می دهد و برای تکامل نیاز به جسم و روح سالمی داریم این نوع موسیقی را سالم می گویند چون کمک به تعادل انسان می کند و انسان در تعادل است که به سلامت می رسد و سلامت و سالم با هم همخونی دارند حال چگونه تشخیص دهیم موسیقی سالم است؟ موسیقی که باعث برهم خوردن تعادل جسمی و روانی ادمی نشود و انسان را بطور مستقیم و یا غیر مستقیم به یاد خدا بیاندازد موسیقی سالم می باشد بطور مستقیم یعنی انسان بلافاصله با شنیدن ان به یاد خدا میافتد مانند : تلاوت قران مجید و کریم یا اذان و یا اوازی که اشعارش از عارفان می باشد والبته نوای الات موسیقی همراهش نیز گوش خراش نیست و یا بگونه ای نیست که باعث تشنج اعصاب و روان و جسم شود زیرا گاهی اشعار سالمند اما نوای الات به طور سالم نواخته نمی شوند و گاهی نیز نوای الات موسیقی سالم نواخته می شوند ولی اشعار نا سالمند و گاهی هم هردو سالم و یا هر دو ناسالمند و موسیقی سالم حتما اشعار نیازی ندارد یعنی موسیقی بی کلام هم قادر است انسان را بطور مستقیم به یاد افریننده ، خدای مهربان بیاندازد بطور غیر مستقیم یعنی در قالب موضوعی باشد که ما اگر در ان موسیقی تامل کنیم بواسطه ی ان میتوانیم به یاد خدا بیافتیم به طور مثال موسیقی که درباره ی طبیعت خوانده و یا نواخته می شود مثلا می گویند که این طبیعت زیبا را ببین عجب اسراری دارد چه گلهای زیبایی دارد و ... حال این سوال پیش میاید که چگونه ما به یاد خدا میتوانیم بیافتیم؟ اگر ما در این موسیقی تامل کنیم برای ما سوال پیش میاید خب این همه زیبایی و اسرار و ... چگونه به موجودیت رسیده اند حتما علتی دارد چون تمامی موجودات معلولند پس حتما خالقی دارد حتی انسانیکه دینی ندارد ممکن است با گوش دادن به ان بدین فکر کند حتما نیروی برتری وجود دارد که این ها را خلق کرده و انها را بدین زیبایی اداره می کند و این فکر می تواند بسط پیدا کند و اگر فرد پیگیری و مطالعه و تحقیق کند شاید به دینی الهی روی اورد البته گاهی ممکن است ما هر دو نوع موسیقی سالم مستقیم و غیر مستقیم را گوش کنیم ولی به یاد خدا نیافتیم ان دیگر مشکل از موسیقی نیست موسیقی نا سالم مانند موجودی مریض و نا متعادل است که از خود امواج غیر دایره وار تولید می کند و بدلیل اینکه با هستی تضاد دارد این نوع موسیقی علاوه بر اینکه سبب کمک در کمال نمی شود بلکه باعث پست رفت مقام انسانی نیز می شود زیرا هم با امواج متعادل هستی و هم امواج انسان در حالت تعادل که دایره وار است تضاد دارد و دو چیز متضاد تا زمانیکه متضادند نمیتوانند با هم همسو شوند و به همین دلیل گاهی موسیقی ناسالم میتواند حتی انسان در حالت تعادل را با خود همسو کرده و هر دو دارای امواج غیر متعادل شوند و بدین صورت تضاد بین خود را از بین می برند حال چه موسیقی اینگونه هستند؟ موسیقی ای که ما را از یاد خدا دور یا غافل کند این نوع موسیقی هم انواع مختلفی دارند موسیقی ای که اشعار ناپسند دارند و این اشعار یا متون(بعضی سبکها اصلا شعر ندارند بلکه متونی بی قافیه و وزن هستند) چون نامتعادلند باعث اشکال در تعادل و تکامل انسان می شود و بعضی از این موسیقی ها شعر و یا متن مناسبی دارند اما نحوه ی نواختن الات ان ناسالم است که ان نیز باعث این حالات می شود موسیقی سالم موسیقی است که ما را از یاد خدا غافل و دور نگرداند موفق باشید در پناه خدای مهربان

ببین دوست من ، خیلی اوقات علوم تا حدی جلو میرن و یکدفعه به بن بست میرسن چون تو انتخاب فرضیه اشتباه کرده بودن ! یا رد میشن یا اصلاح میشن اونم بنیادی !

من بحث علمی شما رو رد نمی کنم و از اینکه این مسئله رو علمی بحث کردید خیلی متشکرم ، اما !

ما نمی تونیم برخی از موسیقی ها رو در ردیف قرآن یا کلام ائمه ( ادعیه و زیارات ) بیاریم ، و بگیم این نوع موسیقی ها بعلاوه قرآن و . . . انسان را تعالی میدهند !

قرآن به ذات ، تعالی بخش انسان است ، حالا اگر با صوت زیبا و دلنشین خوانده شود اثر بخشی آن بیشتر خواهد بود !

این داستان در مورد ادعیه و زیارات هم به همین شکل است !

ولی حکایت موسیقی ( ساز و آواز ) یه حکایت دیگه اس !

بنده هفت سال از عمر خودم رو صرف فراگیری موسیقی کردم ( بصورت کاملاً حرفه ای ) ، هر زمانی که ساز میزدم احساس میکردم که دارم به خدا نزدیک میشم ! در حالی که الان میفهمم اینطوری نبوده ! اصلاً ساز و آواز چه سنتی چه پاپ چه راک جاز رپ و هر کوفت و زهر مار دیگه ای که باشه همچین ظرفیتی نداره که تعالی بخش باشه ، بلکه باعث تنزل انسان میشه ، حتی اگه اشعارش فوق العاده مثبت باشن !

مثل اینه که یه فضانورد ماهر رو سوار اتومبیل کنی بخوای بفرستی کره ماه ، اصلاً امکان نداره ، حتی اگه اون فضانورد بهترین باشه ، حتی اگه اتومبیل بوگاتی ویرون باشه ، اصلاً امکان پذیر نیست !

یعنی اون ظرفیت که شرط لازم هست وجود نداره !

لذا کسی نمیاد در مورد حرمت مثلاً استمناء که یه فعل حرامه بحث علمی کنه !( نیم گم بحث علمی بی فایده است ! نه ! )

چون درسته یه زمانی کسی از لحاظ علمی نمی دونست که چرا استمناء مشکل داره ولی تنها و تنها به این دلیل که دستور صریح دین بوده ترک شده !

به نظر من موسیقی ( متشکل از ساز و آواز و شعر و . . . ) هم همین حکم رو داره یعنی چه بحث علمی بکنیم چه نکنیم در حرمتش تغییری روی نمی ده !

بعدش هم اگه موسیقی تعالی بخش بود ابتدا پیامبر صلوات الله علیه و آله سپس ائمه از هر کسی سزاوار تر بودن ، اونا میبایست بهترین آهنگسازان میشدن ، چرا نشدن ؟؟؟؟؟

امیدوارم یه تفکیکی بین قرآن و بعضی موسیقی های مثبت نما قائل بشید !

با تشکر فراوان از نظرات شما

۱۳۸۹/۰۵/۰۸ - ۲۲:۴۰

#10

ارسال پیام

منیب

بنده هم با نظر celyanic موافقم
دینی که در ریزترین مسائل ما رو راهنمایی کرده و برای کوجکترین مسائل آداب و احکام داره، اگر موسیقی فایده قابل توجهی داشت، حتما به ما توصیه می کرد که دنبالش بریم، علمش رو بدست بیاریم، بریم یاد بگیریم و ...
چرا ما این همه روایات در نهی از موسیقی داریم (حالا لهوی و غیر لهوی اش بماند) اما یک روایت در باب توصیه به گوش دادن موسیقی نداریم؟

۱۳۸۹/۰۵/۰۹ - ۱۲:۵۵

#11

ارسال پیام

مخلوق مهربانی

به نام یگانه خالق حکیم

سلام و درود

خواهش میکنم دوست خوب و بزرگوارم نظر لطف شماست

نظرات شما و سایر دوستان جدا از صحیح یا غیر صحیح بودنش برای بنده بسیار قابل احترام می باشد

دوست خوبم علم هیچگاه دچار خطا نمی شود و ان انسان ها هستند که گاهی به علت اطلاعات ناکافی از علم به خطا می روند

علت اینکه عرض کردم علم هیچگاه خطا نمی کند بدین دلیل است که علم همان قوانینی می باشد که

خدای حکیم بنا به حکمتش معین نموده است و چیزی که از خدا سر بزند هیچگاه اشتباه نمی کند

بله هیچ کلام و موسیقی ای به پای کلام کتب الهی نمی رسد و در اصل عمل به فرمایشات خداست که

می تواند ما را به کمال برساند

در مورد اینکه موسیقی به تنهایی نمیتواند کمال انسانی را تضمین کند بله در واقع همینگونه می باشد و

اگر کسی ادعا کند که بدون عمل به فرمایشات خدا می شود به کمال رسید معلوم است که نظر ایشان

صحیح نمی باشد

اما منظور از این که گفته می شود موسیقی سالم میتواند تعالی بخش روح ادمی باشد این است که در

سایه ی اطاعت به خدا و عمل به دستورات او تحقق می یابد بله اصل عمل به خواست خداست اما در فرع

موسیقی را نمیتوانیم رد کنیم

و هیچ موسیقی ای به پای صوت دلنشین کلام خدا نمی رسد شکی نیست

در مورد فعل حرام سخن فرمودید اما موسیقی سالم فعل حرام نیست

بستگی به طرز استفاده دارد چاقو بسیار فایده دارد اما یکی از پرکاربردترین وسایل در قتل می باشد یا

میوه ی پر فایده انگور اما از ان شراب الکلی هم می شود تولید کرد ما نمیتوانیم به خاطر امکان سوء

استفاده کلا از استفاده ی سالم ان خود داری کنیم شاید عرض شود موسیقی سالم به غیر از قران و اذان

و ... که سودی ندارد اما در ادامه خواهیم گفت که بسیار سودمند می باشد

خیلی موارد و کارهای مفید موجود است اما چون پیامبر خدا احتمالا بدان اشاره نکرده نمی توان از انها

غافل شد

در زمان خود پیامبران در جنگ ها از موسیقی استفاده میشد از شیپورها و طبل ها و ...

اگر در قران ایه ی محکمی موجود است لطفا ارائه بفرمایید ، و در ان ایه سخن از کلام بیهوده و باطل گفته

شده و حرفی از موسیقی زده نشده است حال می فرمایید در مورد موسیقی گفته شده بالفرض بگوییم

اری اینگونه است اما اگر توجه بفرمایید عرض شده سخن بیهوده به نظر شما اشعار عارفان سخن بیهوده

می باشد!
در مورد بزرگانی که به موسیقی روی اوردند و همچنین فایده موسیقی :

یکی از این بزرگان حضرت داوود(ع) می باشد که دارای اوایی بسیار خوش بوده است که از طرف خدای

منان به او مرحمت و عطا شده بود

به قدری صدای اواز ایشان زیبا و طنین انداز بود که حتی حیوانات نیز جذب ایشان می شدند اگر امری

بیهوده بود از پیامبر خدا سر نمی زد

ابونصر فارابی ملقب به معلم دوم(ثانی) جز بزرگترین فلاسفه ی جهان ، ریاضی دان ، ستاره شناس و ...

خود یکی از بزرگترین موسیقیدانان بوده است

ابونصر فارابی صاحب "الموسیقی الکبیر" میان فطرت انسان و موسیقی پیوند قائل است و پیدایش

موسیقی را معلول سرشت آدمی می شناسد.

از بوعلی سینا آورده شده: «آهنگ خوش، آن مقدار که حکمت لازم می شمارد، جوهر نفس آدمی را تقویت

می کند و قوای باطنی او را تمرکز می بخشد; نه آن آهنگی که امور شهوانی را در انسان تحریک می

کند»

آهنگی از ابن سینا که از روی نت باقیمانده آن همین شوشتری است که امروز نیز شناخته و نواخته می

شود.

افلاطون می گوید: "نغمه و وزن موسیقی تأثیر فوق العاده ای در روح انسان دارد و اگر درست به کار رود

می تواند زیبایی را در رویاهای روح جایگزین کند". موسیقی تأثیری شگرف بر روح آدمی دارد و می تواند

لطیف ترین احساسات انسانی را برانگیزد.

دکتر حسین الهی قمشه ای، درباره مرحوم پدرش، می گوید: «به خاطر دارم که روزی یکی از اشعار

باباطاهر را در 12 لحن مختلف برای ما اجرا کرد و نام هر لحن را فرمود . از آن جمله: داد، بیداد، بلند، کوتاه،

بیابانی و غیره . مرحوم الهی قمشه ای صدایی خوش داشت با مقامات و دستگاه ها و گوشه ها و الحان

مختلف موسیقی ایران آشنا بود . قرآن را در بیات ترک و دیگر مقامات با شور و احساس می خواند . دعا و

نماز خویش را با لحن خوش می خواند . به طوری که لحن نماز ایشان، خود یکی از عوامل مشوق ما در

کودکی به نماز بود» .

از این رو، به خوبی آشکار می شود روی آوری بزرگان به موسیقی به گونه آمیختگی علم و هنر و در راستای حفظ شریعت بوده است .

به گفته دکتر حسین نصراز فلاسفه معاصر اسلامی نیز به ارتباط تنگاتنگ موسیقی و شعر اشاره دارد و می گوید:" به طور کلی در تمدن اسلامی موسیقی بسیار با شعر آمیخته بوده است. شعر شکل مطلوب هنر در جهان اسلام است و این توجه به شعر مستقیماً ناشی از ساختار شاعرانه وحی قرآن است.

هیچ ملت مسلمانی را نمی یابید که سنت شعری بسیار غنی نداشته باشد. برخی از بزرگترین شاعران در جهان اسلام، نوازندگان و موسیقیدانان بزرگی نیز بوده اند، بنابراین شعری آفریده اند که بسیار موسیقایی است.

نمونه بارز چنین شعرایی، مولانا جلال الدین محمد بلخی است. مهارت مولانا در علم موسیقی، سبب شد که وی بتواند در 55 بحر از بحور مختلف، شع بسراید.

وی هم در موسیقی علمی تبحر داشت و هم در موسیقی عملی. او به خوب وزن شناسی را می دانست و در جای جای دیوان غزلیات کبیر می توان نشانه هایی از آگاهی گسترده او از موسیقی را یافت.

ابوریحان بیرونی نیز یک موسیقیدان بود و خیلی افراد بزرگ دیگر

در زمان جنگ ها در هر مللی پخش موسیقی حماسی است که شور می انگیزد و افراد را تقویت به دفاع از وطن خود می کند

طی تحقیقات دانشمندان و پزشکان اثرات مثبت موسیقی به اثبات رسیده که مقدار اندکی از انها را ذکر می نمایم :
موسیقی سالم کمک شایانی به رشد و تقویت گیاهان می کند
موسیقی سالم شیردهی گاوان را افزایش می دهد
موسیقی سالم می تواند سلامت قلب را بهبود بخشد و کلسترل خون را پایین بیاورد تحقیقات پزشکان

حاکی از این است که اگر بیماری به مدت 30 دقیقه به موسیقی مورد علاقه اش گوش دهد باعث انبساط

رگها و پاکسازی ان می شود و این کار را روی افراد زیادی انجام دادند و متوجه شدند بواسطه ی موسیقی

اسید نیتریک در خون ازاد شد و این باعث جلوگیری از لخته شدن خون و جلوگیری از کلسترول مضر شد

موسیقی سالم حس مقاومت انسان را افزایش می دهد

موسیقی سالم بر فعالیت مغز تاثیر گذاشتهو قدرت تمرکز را بالا می برد باعث ایجاد انگیزه مثبت می شود

موسیقی سالم حدود 7 درجه هوش انسان را افزایش می دهد اثر مثبت بر فعالیت دو نیمکره ی مغز دارد

باعث می شود در هنگام ترس ماده ای در بدن ترشح شود که باعث کاهش ترس می شود

و خیلی موارد دیگر ...

بنده که هرگاه به ترانه های اساتید محمد رضا شجریان ، شهرام ناظری ، علیرضا افتخاری ، شادروان ایرج

بسطامی و ... گوش فرا می دهم یاد خدا میافتم و خیلی وقت ها اینجانب را بلافاصله ترغیب به عملی

خیر کرده اند

مولانا و موسیقی :

ولانا تا پیش از دیدار شمس، چندان به موسیقی نمی پرداخت. او فقیه بود و فقها را میانه ای با موسیقی نبود و نیست. تا اینکه شمس بر وی طلوع کرد و مولانایی دیگر پدید آمد. شمس، مولانای نو را به سماع خواند؛ کاری که او پیش از آن هرگز انجام نداده بود.

نزد مولانا (مولانای پس از دیدار با شمس!) موسیقی از جایگاه و اعتبار ویژه ای برخوردار بود. وی مانند بسیاری از حکمای اسلامی، موسیقی را طنین گردش افلاک می دانست.

در واقع مولانا با نظریه «فیثاغورث» در باب موسیقی موافق بود و عقیده داشت که اصول موسیقی از نغمات کواکب و افلاک اخذ شده است. همانطور که ضمن داستان ابراهیم ادهم (دفتر چهارم مثنوی) می گوید:

پس حکیمان گــفتـه اند این لحـن ها از دوار چــرخ بــگــرفــتـیــم مــا

چنین معروف است که فیثاغورث با ذکاوت قلبی و روشن بینی خود نغمه های افلاک را می شنید و سپس

اصول موسیقی را بر اساس آن استخراج کرد. در واقع او موسیقی را که پیش از آن نیز وجود داشت با

ریاضیات درآمیخت و قواعد و اصول دقیقی برای آن تنظیم کرد.

خود فیثاغورث می گوید: "من صدای اصطکاک افلاک را شنیدم و از آن علم موسیقی را نوشتم".

همچنین مولانا بر این عقیده بود که تاثیر نغمات و اصوات موزون بر روان آدمی از آن روست که نغمات

آسمانی و ملکوتی جهان پیشین را در ما می انگیزد. چرا که به اعتقاد مولانا روح آدمی پیش از آن که به

جهان فرودین هبوط کند، در عالم لطیف الهی سیر می کرده و نغمات آسمانی را می شنیده است. بنابراین موسیقی زمینی، تذکار و یادآور موسیقی آسمانی است:

در بهشت، آن لحن ها بشنوده ایم گرچه برما ریخت آب و گل شکل یادمــان آمــد از آنــها چــیزکی همچنین او در جایی دیگر نیز تصریح می کند: عارف در صدای رباب، آواز باز و بسته شدن دروازه بهشت را می شنود.

اما علی رغم این که موسیقی این جهانی را یادآور موسیقی آن جهانی می دانست.

موسیقی؛ زبان عشق مولانا عقیده داشت که هیچ زبانی توان تعریف عشق را ندارد، مگر نوا و موسیقی. مولانا از ناله نی، حدیث راه پرخطر عشق را می شنود و از بانگ رباب، ناله جانسوز عاشق سوخته ای را که از دوست و محبوب دور افتاده است:

هیچ می دانی چه می گوید رباب؟ زاشک چشم و از جگرهای کباب؟

و اما سماع؛ ره آورد شمس برای مولانا و توصیه اکیدش به وی. این سماع که فوق العاده نزد مولانا ارزشمند بود چیست و ارمغانش چیست؟

مولانا ابیات بسیاری در مثنوی و دیوان غزلیات خود در مورد سماع دارد و حتی چند غزل هم با ردیف سماع سروده است:

سماع از بهر جان بی قرار است سبک برجه چه جای انتظار است سماع آرام جام زندگانیست در مثنوی

شریف نیز ضمن داستان هجرت ابراهیم ادهم از ملک خراسان می گوید: پس عذای عاشقان آمد سماع که

در او باشد خـیـال اجـتمـاع قوتی گــیــرد خـیـالاتِ ضــمـیـر

بل که صورت گردد از بانگ و صفیر

از این رو مولانا سماع را غذای روح عاشقان می داند و محرک خیال وصل و جمعیت خاطر. منظور از خیال

اجتماع(اجتماع خیال) و یا جمعیت خاطر این است که سالک، خاطر خود را از ما سوی الله منقطع کند و تنها

در یاد حضرت حق متمرکز شود (نقطه مقابلِ پریشانی خاطر و خیال). جمعیت خاطر سبب می شود که

قوای جسمی و روحی انسانِ سالک ذخیره شود. چرا که پریشان خاطری و افکار مشوش، همچون رخنه

ای است که ذخایر جسمانی و روانی آدمی از آن طریق به هدر می رود.رقص که در طی سماع، صورتی از

وجد و هیجان صوفیانه را نشان می دهد، در نظر مولانا، نوعی رهیدگی از جسم و خرسندی در هوای

عشق حضرت دوست محسوب می شود: و بنابراین معتقد است که سماع و رقص خالصانه، انسان را از بار

شهوات مزاحم و انانیت می رهاند.

و همچنین از آن رو که عشق را در همه هستی جاری و ساری می داند هستی را یک سره در رقص و

سماعی شکوهمند می داند.

رقص مولانا، به تعبیر دکتر زرین کوب، یک دعای مجسم و یک نماز بی خودانه بود؛ ریاضت نفس و مراقبت

قلبی. در نظر مولانا، انسان با التزام به سماع، از اتصال به خودی و تعلقات آن می رهد بنابراین سماع در

نظر وی هم پایه عبادت اهمیت داشت.

موفق باشید

در پناه خدای مهربان

۱۳۸۹/۰۵/۰۹ - ۱۸:۰۴

#12

ارسال پیام

قضاوت

سلام
موسیقی انواع مختلفی دارد مثل : سنتی ، رپ ، پاپ ، کلاسیک و غیره ولی موسیقی عرفانی تا حالا ندیدم و نشنیدم.یعنی فکر کنم تاحالا پیش نیومده کسی از عرفای بزرگوار میکروفن بگیرن دستشون شعر بخونن.:Khandidan!:

البته شعر یه بحث دیگه هستش که عرفا غالباً شاعران خوبی بودن.

یا حق:Gol:

۱۳۸۹/۰۵/۰۹ - ۱۹:۰۴

#13

ارسال پیام

نيلوفرانه

سلام!:Gol:
با تشكر از ريحانه عزيز بابت ايجاد اين مطلب ،بد نديدم اين مقاله را اينا قرار بدم شايد كمي بيشتر با خود مبحث موسيقي ارتباط برقرار بشه ! ديگه ايجاد حس نزديك شدنش با خدا:Kaf:

حواس وسیله ارتباط آدمی با عالم خارج است.تحریکات محیط توسط گیرنده های حسی به صورت پیامهای الکترمغناطیسی به مرکز عصبی انتقال می یابد.پیام عصبی وقتی از گیرنده های حسی مانند چشم،گوش و پوست به مرکز عصبی یعنی کرتکس مغز (قشرمغز) منتقل می شود فرایند احساس شکل می گیرد.اصوات موسیقی از طریق گوش به مغز می رسد و حواس و عواطف را تحریک می کندو با ایجاد انرژی موجب انگیزه و فعالیت می شوند.

نغمه های موسیقی بر حسب ترکیب فواصل و ریتم دارای ارتعاشات خاصی هستند که با تحریک ارتعاشات سلولهای عصبی،احساس و انگیزه ای را تقویت و یا منتقل می سازد.بطور کلی موسیقی از طریق تحریک تخیل و تداعی و تهیج عواطف در روحیه شنونده اثر می گذارد.وقتی یک قطعه موسیقی را تجزیه و تحلیل می کنیم به اجزا و ارکانی می رسیم که هر کدام به نوعی در تاثیر گذاری نقش دارند.ریتم و ملودی دو رکن اساسی موسیقی می باشند. ریتم در موسیقی به صورت ضرب آهنگهای منظمی احساس می شود.با موسیقی می توان ریتمهای متنوعی را بوجود آورد وانرژیهای مختلفی را در شنونده تحریک کرد.

از فعالیتهای ریتمیک در تحریک بسیاری از قوای حسی و حرکتی و کاهش و افزایش انرژی اشخاص استفاده می شود. کار اصلی ریتم،تحریک و تهییج احساسات است که انرژی روانی را تولید می کند وانرژی این تحریک با کمک ملودی به جریان می افتد.ملودی در ایجاد نوع احساس و ریتم در شدت و سرعت و یا سستی و رخوت آن نقش موثری دارد.ریتم و ملودی از هم جدا نیستند.ریتم ضربان و نظم هر آهنگ و ملودی محتوا و خود آهنگ است که از ترکیب اصوات به وجود می آید.

هر ملودی بر حسب ترکیب اصوات و فواصل موجود در آن احساسات خاصی را به شنونده منتقل می سازد.برخی از ملودی های غمگین و حزین،برخی ملایم و آرام بخش،تعدادی هیجانی و بی قرار و بعضیشاد و فرحبخش هستند که این احساسات بستگی به فواصل فیزیکی و ترکیب اصوات دارد.بطور کلی اگر فواصلی که در اهنگ به کار می رود بزرگ باشد و ترکیب اصوات با پرش توام گرددانبساط و نشاط بیشتری را القاء می کند و اگر فواصل بزرگ توام با ریتم تند باشد شدت نشاط بیشتر می گردد.
به حدی که به قسمت نا آرامی و بی تابی سوق می یابد.اگر فواصل آهنگ کوتاه و فشرده و ریتم کند باشد،احساسات کند و گرفته تر خواهد بود. این مسئله به طول موج اصوات و تاثیر آن بر واسطه های شیمیایی مغز بستگی دارد. چنتنچه ریتم با حال شنونده هماهنگ باشد انرژی روانی و احساسی بهتر تحریک می شود و ملودی بهتر به جریان می افتد.

طبقه بندی تمهای موسیقی:
تمهای موسیقی به پنج دسته تمهای شیدایی،حزین،هیجانی ،شاد و فرحبخش و آرامبخش تقسیم می شوند.

1-تمهای شیدایی:
واژه شیدا در روانشناسی معرف سرخوشی و شور و نشاط بیش از حد است.سر خوشی،هیجان بخشی احساس مدهوشی از خصوصیلت تمهای شیدایی است.جنبه مدهوشی و جذبه آن آرامبخش افراد بی قرار و شیداست.
بعضی از چهار مضرابها و ضربیهای موسیقی ایرانی استعداد القاء چنین حالتی را به خوبی دارا هستند.افراد مستعد با شنیدن چنین تمهایی احساس سر خوشی و وجد می یابند.شیدا صفتان اغلب با سیر در این تمها احساس نشاط ، تخیل و حالت جذبه پیدا می کنند.از تمهای شیدایی می توان برای تحریک خلق های خموده استفاده کرد.

2-تمهای حزین:
لحن تمهای حزین غم انگیز است و شکوه و شکایت دارد و در شنونده احشاش ناکامی را تداعی می کند. این تمها بر انتقال دهنده های عصبیافراد مستعد تاثیر میکند و باعث کاهش ترشح واسطه های شیمیایی در مغز شده که در نتیجه ء انباشته شدن این عناصر حیاتی،حزن و اندوه احساس می گردد.
ارتعاشات این تم اغلب تداعی کننده خاطراتی از ناملایمات گذشته است.ملودیهایی که فواصل فشرده و نزدیک به هم و ریتم کند دارند،حزن را بهتر منتقل می سازند.تمهای حزین درحالت ملایم درد را تسکین می بخشند و در ایام سوگ و فراق تحمل تالمات را آسان تر می سازند.احساس ناکامی را تعدیل و غربت و تنهایی را از دل بیرون می کنند و انرژی و هیجان خون را تخلیه می سازند.
استفاده بیش از حد از این تم باعث رکود و کاهش انرژی شده و روحیه را خسته و حزین می سازد.بسیاری از نغمات حزین موسیقی مشرق زمین حاصل همدردی با با وقایع دشوار و گرفتاریهای اجتماعی مردم بوده و این قطعات تا حدودی تالمات مردم را تسکین داده است.

3-تمهای هیجانی:
هیجان،واکنش انفعالی،شدید و فوری است که غالبا با تظاهرات بارز اعصاب خودکار و واکنشهای فیزیولوژیک توام است و میل به جنبش و حرکت را به وجود می آورد.از تمهای هیجانی می توان با ایجاد انرژی روانی،رغبت و انگیزه در کاهش حالات افسردگی و غمگینی بهره جست.
بعضی از سازندگان موسیقی از این گونه برای تحریک و تحرک بدنی سود می جویندکه مورد استقبال جوانان نیز قرار می گیرد.بسیاری از این تمها ملودی های زیبایی دارند که اگر با متانت ارائه شوند و ارکستراسیون (ساز آرائی) مناسبی پیدا نمایند اثرات ارزنده ای خواهند داشت.

4-تمهای شاد و فرحبخش:
تمهایی هستند که شادمانی و نشاط را توام با آرامش و متانت منتقل می سازند.این تمها باعث انبساط خاطر و سرزندگی می شوند.تمهای فرحبخش احساس سرزندگی و شادمانی را برای کار و فعالیت افزایش می دهند.برای تقویت روحیه افراد یک اجتماع و سرزندگی و نشاط آنها مخصوصا کودکان و نوجوانان تمهای شاد و فرحبخش بسیار مفید و سازنده هستند.

5-تمهای آرامبخش:
تمهای مطبوعی هستند که نه تحریک کننده ،نه غم انگیز،نه هیجانی و نه وجد آورند.متن ملایم و یکنواخت ارتعاشات آنها احساس آرامش را منتقل می کند.تمهای آرامبخش به خاطر ریتم ملایم در فواصل وسیع و ارتعاشات موافق آن با استعداد مغز باعث احساس ملایمت و آرامش می شود.
استفاده از این تمها برای آرامش و تمرکز،بسیار مناسب است.این تمها توازن عواطف،تعادل تخیل و وحدت فرآیندهای ذهنی را تقویت می کنند و از آنها می توان در کاهش بسیاری از تنش ها استفاده کرد.

موسیقی همچون دارو هر حالت روانی دارای ارتعاشات موجی خاصی است که بر حسب میزان و شدت آن احساس به وجود می آید.اصوات موسیقی می توانند ارتعاشات متنوعی ایجاد کنند و بر ترشحات و ارتعاشات سلولهای عصبی تاثیر بگذارند.همانطور که در تاثیر دارو و میزان و ترکیب عناصر اهمیت دارد، در موسیقی نیز نوع ارتعاش و میزان آن در تناسب با حالات روانی مطرح است.با پیشرفت بشر در علوم پزشکی و کامپیوتر ، تاثیر ارتعاش موسیقی بر بدن و سلولهای مغز قابل بررسی است.بررسی تغییرات حاصله کمک می کندتا ملودیهای خاص برای ایجاد احساسات مختلف پیش بینی شود.

علی ایرانپور

۱۳۸۹/۰۵/۰۹ - ۱۹:۵۳

#14

ارسال پیام

Aviny

بسمه تعالي

درود. جناب قضاوت اينكه شما فرموديد مقامها يا دستگاههاي موسيقي هستند.
موسيقي عرفاني به موسيقي هايي گفته مي شود كه در آن اشعار عرفاي بزرگي چون مولانا خوانده مي شود .
عرفان به معني شناخت چيزي است .
و به طور كلي همه عوامل يك موسيقي عرفاني به معرفت و شناخت انسان نسبت به حضرت حق تعالي مي افزايد.
و نمونه هاي اينگونه موسيقي ها در موسيقي اصيل و سنتي ما ايرانيها كه در آن از اشعار عارفاني چون مولانا و خيام و عطار و ... و از سازهاي مقدسي چون ني و تار و... استفاده مي شود بسيار مشهود است .

بنده كه ميليونها سال نوري با خدا فاصله دارم با شنيدن اينگونه موسيقي ها احساس مي كنم كه كمي به خدا نزديك تر شدم و به معرفت و ايمان من مي افزايد . مثلا موسيقي موسي و شبان با صداي استاد شهرام ناظري را صدها بار گوش كردم و هر بار احساس مي كنم كه به معرفت بنده افزوده مي شود و با اين معرفت به دنبال كارهاي خير بيشتري مي روم و يك بدي را از خود دور مي كنم . ومن الله توفيق.

۱۳۸۹/۰۵/۱۰ - ۰۲:۰۱

#15

ارسال پیام

مخلوق مهربانی

یا حق
سلام و درود

در زمان گذشته میکروفون موجود نبود که عرفای ان زمان میکروفون دستشان بگیرند بخوانند بعد فکر نکنم صداشونم به درد اواز خوندن می خورد
اما از شوخی گذشته ، عرض کردم حضرت داوود صدای خوشی داشتند ، ابونصر فارابی و ابوعلی سینا جزء نوازنده های زبردست و ماهری بودند
موسیقی عرفان یمنظور از ان این نیست که موسیقی جداگانه ای بهنام موسیقی عرفانی داریم بلکه اکثر ترانه های سنتی ما همان موسیقی عرفانی هستند چرا می گویند عرفانی بخاطر اینکه اشعار عارفان در ان خوانده می شود و یا اهنگش نوایی عرفانی دارد موسیقی عرفانی یعنی این نه اینکه یک عارف حتما بیاید و بخواند عارفان توصیه به جهاد با دشمنان خدا می کردند و می کنند اما گاهی در زمان خودشان جنگ بدنی رخ نمی داد حال ما بگوییم پس چون انها انجام ندادند پس ما هم اگر جنگی اتفاق افتاد جهاد نکنیم
یا بعضی اوقات در زمانشان جنگی رخ می داد اما انها توان مبارزه جسمی و شمشیر به دست گرفتند نداشتند ان وقت ما بگوییم پس ما هم فلان ...
موفق باشید
در پناه خدای مهربان و حکیم

۱۳۸۹/۰۵/۱۰ - ۱۱:۴۴

#16

ارسال پیام

قضاوت

Aviny;36461 نوشت:

بنده كه ميليونها سال نوري با خدا فاصله دارم با شنيدن اينگونه موسيقي ها احساس مي كنم كه كمي به خدا نزديك تر شدم و به معرفت و ايمان من مي افزايد . مثلا موسيقي موسي و شبان با صداي استاد شهرام ناظري را صدها بار گوش كردم و هر بار احساس مي كنم كه به معرفت بنده افزوده مي شود و با اين معرفت به دنبال كارهاي خير بيشتري مي روم و يك بدي را از خود دور مي كنم . ومن الله توفيق.

سلام دوست عزیز:Gol:
می دونم راه های رسیدن به خدا کم نیست. ولی بزرگوار چرا از راه های کوتاه تر برای نزدیکتر شدن به خداوند استفاده نکنیم.
اگر این موسیقی ها آدم رو به خدا نزدیک می کنه الان خواننده ای که فرمودید عارف کامل بود؟

راستی کنسرت های زنده ی این موسیقی ها رو ملاحظه بفرمایید واقعاً جو روحانی و نورانی حکمفرماست؟

یاحق:Gol:

۱۳۸۹/۰۵/۱۰ - ۱۲:۲۲

#17

ارسال پیام

قضاوت

مخلوق اریایی;36521 نوشت:

موسیقی عرفان یمنظور از ان این نیست که موسیقی جداگانه ای بهنام موسیقی عرفانی داریم بلکه اکثر ترانه های سنتی ما همان موسیقی عرفانی هستند موفق باشید

سلام و درود:Gol:
قبل از انقلاب که موسیقی پاپ نبود فتاوی مراجع کدام موسیقی ها رو در بر می گرفت.؟
حالا شما چطور به این نتیجه رسیدید که اکثر موسیقی ها ی سنتی عرفانی هستن ؟

یا حق

۱۳۸۹/۰۵/۱۰ - ۱۲:۲۹

#18

ارسال پیام

حمید

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

در ادامه بحثتون لطفاً پرده از مسائل زیر بردارید تا خیل از مسائل روشن بشه :

1 . عرفان واقعی چیه ؟ نزد کیه ؟

2 . آیا کسانی همچون مولانا ، ابونصر فارابی ، ابن سینا و . . . عارفان و سالکان حقیقی اند یا خیر ؟

3 . آیا عرفان واقعی را میتوان با موسیقی در آمیخت ( یا اصلاً موسیقی ظرفیت پذیرش عرفان واقعی را دارد ) و از ترکیب این دو گوهر تعالی انسان بوجود بیاید ؟

4 . آیا موسیقی قرآن و همان موسیقی های عرفانی مد نظر دوستان با هم سنخیت دارند ؟

با تشکر - منتظرم

۱۳۸۹/۰۵/۱۰ - ۱۲:۵۳

#19

ارسال پیام

مخلوق مهربانی

یا خدا

سلام و درود

عرض ادب و احترام خدمت تمامی دوستان :Gol:

در پاسخ به دوستان عزیز قضاوت محترم و celyanic گرامی:Gol:

چطور به این نتیجه رسیدم که اکثر ترانه های سنتی عرفانی هستند؟

با گوش فرا دادن به اکثر انها چون اشعار عرفانی دارند و نواخت های به یاد خدا ار دارند

منظور بنده از سنتی صرفا فقط ترانه هایی نیست که در دستگاه های سنتی خوانده می شوند بلکه انهایی که علاوه

بر این دارای اصالت اند یعنی اشعار و اهنگ های ناسالم ندارند

ان ترانه هایی که در دستگاه سنتی خوانده می شوند و احیانا در شعر یا اهنگ مشکل دارند را سنتی نمی دانم شاید

به لفظ عامیانه بدان ها گفته شود سنتی اما منظور بنده از سنتی در درجه ی اول اصیل بودن را در بر می گیرد

که اکثر ترانه های سنتی ما اینگونه اند و شماری که الان نیستند بلکه در قبلتر ها یا به قول شما قبل از انقلاب

مشکل داشتند نسبت به ترانه های سنتی کم بودند

نخیر در قبل از انقلاب موسیقی پاپ کم نبود و در ضمن موسیقی پاپ که همه ی ترانه هایش نا سالم نیستند در

همین موسیقی پاپ بسیار ترانه درباره ی خدا و رسولان و امامان خوانده شده است

همه ی ما سهمی از عرفان داریم منظورم از همه تمامی انسان ها می باشد

برای چه این را عرض کردم برای اینکه عرفان مراحلی دارد که نهایت ان به درک (نه شناخت) خدا می رسد

مثلا خود شناسی مرحله ای از عرفان است ، کشف علوم مرحله ای از عرفان است ، اختراع و نواوری و ...

همه درچه ای از عرفان است زیرا عرفان از ریشه عرف به معنی شناخت برگرفته شده است و این شناخت نهایت

به درک خدا اگر خود تلاش کنیم به امید خدا خواهد رسید همه ی ما در سطحی از این مراحل هستیم

عمل هرکسی نشان دهنده ی او می باشد ایا شما در اثار انها سخن غیر خدایی شنیده اید؟ بنده که نشنیده و نخوانده ام البته تا به الان

اما ان مقدار که خواندم تعریف از قران بوده مثلا حافظ می فرماید هرچه کردم از دولت قران کردم

بزرگان بسیاری انها را تمجید و تعریف می کنند

اما اگر میخواهیم یقین پیدا کنیم باید ابتدا خودمان را به خوبی بشناسیم تا بتوانیم دیگران را بشناسیم

برای ان باید به درجات بالای عرفان برسیم فکر نمیکنم تا به الان خیلی از ما به ان درجات رسیده باشیم

اما در کل در اثار این بزرگواران مخصوصا مولانا و حافظ و عطار حکمتهای عظیمی نهفته است این بزرگواران از مرز شریعت عبور کرده و وارد وادی طریقت شده اند اما خیلی از ما مخصوصا بنده و حتی خیلی از افراد به

اصطلاح والا مقام هنوز در شریعت دچار مشکلیم

موسیقی نیز سطحی از شناخت است و سطحی از عرفان

برای درک خدا باید مرحله به مرحله پیش رفت و موسیقی نیز سطحی از شناخت می باشد

از موسیقی قران والاتر نداریم اما برای شناخت ان باید از مراحل پایین تر شناخت عبور کنیم تا به سطح شناخت قران برسیم این ایراد ندارد اما اشکال انجاست که در سطح پایین بمانیم و به سطوح والاتر صعود نکنیم

عیب ان است که موسیقی را بدون توجه به موسیقی قرانی دنبال کنیم یعنی فقط بچسبیم به موسیقی سالم غیر قرانی و به موسیقی قرانی نپردازیم اما چه خوب است در کنار اولویت اصلی که کلام خداست به موسیقی سالم عرفانی و یا هر

موسیقی سالم دیگر نیز بپردازیم شاید بتوان گفت همه ی موسیقی های سالم عرفانیند زیرا همانطور که پیشتر گفتم عرفان مراحلی دارد و موسیقی سالم در این دنیا هرکدام به وسع خود ، ما را به سطحی از شناخت می رسانند

و موسیقی که اشعار عرفا را در برمیگیرد در حقیقت با قران تا اندازه ی زیادی هماهنگ است البته هیچ کلامی به ارزش کلام خدا نمی رسد اما برای بهتر فهمیدن قران از موسیقی عرفا می توان کمک گرفت مگر ما از تفاسیر قران بهره

نمی گیریم بسیاری از بزرگان مثنوی معنوی را بهترین نوع تفسیر قران می دانند

مثنوی انقدر ارزشمند بود که شادروان علامه محمد تقی جعفری کلی از وقت خود را صرف تفسیر ان کردند

موفق و سربلند باشید:Gol:

در پناه خدای مهربان:Gol::Gol:

۱۳۸۹/۰۵/۱۰ - ۱۸:۵۶

#20

ارسال پیام

مخلوق مهربانی

به نام خداوند هستی بخش

سلام و درود

دوست عزیز درباره ی مولانا و حافظ و ... :

برگرفته شده از hawzah.net

هرچه کردم، همه از دولت قرآن کردم( قسمتی از گفتگو با سرکار خانم الهی قمشه ای)

خانم الهی قمشه ای متولد 1316 هجری شمسی ـ متخلص به آتش ـ را می توان یکی از کسانی شمرد که در شناخت مولوی، تلاش و مطالعه قابل توجهی داشته است و حاصل مطالعات و نیز تلاش در شناخت ادبیات عرفانی را در جلسات در معرض استفاده و داوری علاقه مندان گذاشته است. وی که از سن 5 سالگی در خدمت پدر حکیم و فرزانه خود مرحوم آیت اللّه الهی قمشه ای بوده، پیش از آنکه حرف زدن را کاملاً بیاموزد، به شعر و ادب علاقه مند شده و پیش از صحبت کردن شعر می خوانده است. ایشان در هفت سالگی با مثنوی الاطفال آشنا شده و در این راه علاوه بر محضر پدر از محضر اساتیدی چون «جلال همایی»، «شهابی»، «صدرالدین محلاتی»، «دکتر شفق» و «علامه جعفری» بهره برده و اکنون سالهاست که با تحقیق و تفحص در مثنوی مولوی به تحلیل و تفسیر اشعار مثنوی و تطبیق آن با موضوعات قرآن کریم می پردازد و حدود 6000 بیت از ابیات مثنوی را در سینه سپرده و حفظ است، و این افزون بر طبع شعری و ذوق ادبی است که خود ایشان دارد.

آثار دکتر حسین الهی عبارتند از هفت شهر عشق، در معرفی عطار، با گزیده منطق الطیر؛ فیه ما فیه؛ گلشن راز شیخ محمود شبستری (تصحیح، پیشگفتار و توضیحات)؛ ترجمه غزلیات شکسپیر؛ کتابی به نام مقالات و همچنین مقالات زیادی در مطبوعات کشور که منتشر شده است و این اواخر نیز مجموعه سخنرانیهای ایشان از تلویزیون پخش می شود که اکثر علاقه مندان از آن استفاده می کنند.

* خانم الهی! می شود گفت شما

علاقه خاصی به دیوان حافظ و مثنوی دارید. لطفا در مورد حافظ و مولانا برایمان بگویید.

ـ مثنوی مولانا تجلی قرآن است و ما تمام ظرایف دلبری شاعران را در کلام قرآن می بینیم.

مثنوی یا شاهنامه پیش تو

همچو قرآن است از جهل عدو

ما همه خاکیم و احمد کیمیاست

گرچه می ماند به ما او کی ز ماست

و یا می خوانیم:

مثنویِ معنویِ مولوی

هست قرآن در زبان پهلوی

«حافظ» عصاره اندیشه مولاناست و وقتی که مولانا را بشناسیم، می توانیم حافظ را هم بشناسیم. شعر حافظ زبان گویای جامعه ایرانی است و دیوان حافظ مجموعه ای از شعر خوب فارسی است. حافظ کُد ادب فارسی است:

گر مرید راه عشقی فکر بدنامی مکن

شیخ صنعان خرقه رهنِ خانه خمار داشت

دیوان حافظ شامل مجموعه لطایف قرآنی، ادب، فصاحت، بلاغت، استعاره و کنایه است:

چون جمع شد معانی

گوی بیان توان زد

حافظ یک شاعر آسمانی بوده است.

* پس حس شعرگویی رابطه

مستقیم با عرفان و قرآن دارد؟

ـ اصلاً زیربنای ادبیات ما قرآن است و تا با قرآن آشنایی نداشته باشیم، ادبیات را نمی فهمیم. آن قدر در قرآن زیبایی و طراوت و جمال به کار رفته که تا وقتی آنها را نخوانده ای و درک نکرده ای، نمی توانی از ادبیات و شعر

حرف بزنی. مولانا و حافظ نیز ارتباط نزدیکی با قرآن داشته اند و همان طور که همه می دانند حافظ از آن رو حافظ شد که قرآن را حفظ بود.

و من نیز هر چه کردم، همه از دولت قرآن کردم.

من در آن بخشی که مرتبط با کارم است، آشنایی خوبی با قرآن دارم. ما تجلی قرآن را در ادبیات به صورت مستقیم، تمثیل، داستان و یا اشاره کوتاه می بینیم.

آشنایی با قرآن و آیات الهی موجب بینایی و تلطیف روح و ذوق هنری می شود و شعر و سخنی که از قرآن و لطایف آن بی بهره باشد، کلماتی است بی جان و بی معنا.

حافظ فرمود:

دلنشین شد سخنم تا تو قبولش کردی

آری، آری سخن عشق نشانی دارد

آیات الهی هر کدام منشأ هزاران الهام و ذوق هنری است و هیچ شاعری نیست که بدون بهره بردن از این گنجینه فیاض کلام دلنشینی عرضه کند، زیرا نه تنها الهامات مفاهیم معنوی آن به قرآن بستگی دارد، بلکه از نظر زیبایی و فصاحت و بلاغت کلام و ظرایف و لطایف لفظی هم از این کتاب الهی بهره می گیریم. رسالت همه شاعران بزرگ این است که آن آب حیات و مائده آسمانی (قرآن) را گرفته و با ذوق هنری خود آمیخته و بر عاشقان عرضه کنند. به مصداق این سخن است شعری که در ستایش از پروین اعتصامی و شعر او سروده ام:

پروین گهر تاج درخشان ادب

در کشور دل شمع فروزان ادب

از «اُدع الی سبیل ربک» همه عمر

بنهاده طعام وحی بر خوان ادب

عرفان نیز درس عشق و خودشناسی و بازگشت به فطرت سالم است و برای رسیدن به این دو، گفته اند که اولین قدم صیقلی کردن آینه وجود است که مولانا از زبان پیامبر اکرم(ص) به حضرت علی(ع) می فرماید:

گفت پیغمبر به مولایم علی

صیقلی کن، صیقلی کن، صیقلی

گر تن خاکی غلیظ و تیره است

صیقلی کن زان که صیقل گیره است

صیقلی کردن، یعنی پاک کردن آینه از زنگار حسادتها، دشمنیها، کینه توزیها و تیرگیها. دکارت می گفت: «اگر می خواهی آب زلال معرفت و عرفان در جوی وجود تو جاری گردد، اول آن را لایروبی کن و پاک و پاکیزه گردان تا بتوانی از آب زلال صفا و معرفت برخوردار شوی.»

مولانا در جای دیگر می گوید:

آنیت دانی چرا غماز نیست

زان که زنگار از رخش ممتاز نیست

رو تو زنگار از رخ او پاک کن

بعد از آن نور را ادراک کن

عرفان از خودخواهی به دیگرخواهی رسیدن است و عشق ورزیدن به عالم هستی. سعدی می گوید:

به جهان خُرم از آنم که جهان خرم از اوست

عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

باز مولانا می گوید:

گر تو باشی خوش به کام دوستان

این جهان بنمایدت چون گلستان

پس حقیقت عرفان از خود رهیدن است، که حافظ می گوید:

تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز

* تأثیر ادبیات و شعر در میان

جوانان را چگونه می بینید؟

ـ ارائه سخن حافظ، مولانا، فردوسی، و ... باعث می شود که جوانها بیدار شوند. شعر آنها افسردگی را از بین می برد و آرامش روحی و روانی را جایگزین می کند. من هر وقت سراغ مثنوی می روم، یادم می افتد: «گفت مثنوی که

صیقل ارواح شد.» و این احساس در همه انسانها هست. شعر روح جوان را صیقل می دهد؛ شفاف می کند و در این بیان مطمئنا رسانه های گروهی به خصوص تلویزیون نقش بسیار مهمی داشته و دارند. در زمینه برنامه های شعرخوانی، مشاعره، انجمنهای ادبی هر چه کار بشود، کم است و یک نمونه بارز آن سخنرانیهای برادرم است که از کودک ده ساله تا پیرمرد هفتاد ساله جذب آن می شوند:

دلنشین شد سخنم تا تو قبولش داری

آری، آری سخن عشق نشانی دارد

* شما جایگاه زن را در اشعار شعرا

چگونه می بینید؟

ـ در شعر، مرد به طور کلی تجلی عاشق است، مثل بلبل و گل تجلی معشوق است، و معشوق در این عالم زن است و معشوق را با زن مقایسه می کنند: بالابلند، عشوه گر و نقش باز. من جنبه معشوقی و جمال و زیبایی را در ادبیات به زبان شعر می بینیم:

عطار آن زلیخا از سپندان تا به عود

نام جمله چیز، یوسف کرده بود

گر بگفتیم موم ز آتش نرم شد

این بُدی کان یار با ما گرم شد

ور بگفتیم چه همایون است بخت

ور بگفتی که برافشانید رخت

صدهزاران نام اگر بر هم زدی

قصد او و خواه او یوسف بُدی

* تفأل زدن بر دیوان حافظ از

دیرباز در میان مردم موسوم بوده است. شما چه نظری در این باره دارید؟

ـ حافظ آیینه است. همه خواستهای ما ایرانیها در کلام حافظ متجلی است و موقع برقراری ارتباط، حافظ آیینه تمام نمای فارسی است و اگر ما پیام فال را در همه ادبیات نگیریم، در یک بیت به طور یقین می گیریم.

* کمی هم از دیوان شعرتان بگویید.

چند سال روی آن کار کردید؟

ـ ابتدا باید بگویم که شعر کاری ارادی نیست، بلکه هنری است که باید الهام شود. گاهی شعری را احساس می کنم که گفته ام، ولی شش ماه طول می کشد تا آن را بنویسم و این دیوان حاصل 45 سال از زندگی من است و در واقع زبان حالم. علاوه بر این کتابی که خلاصه دیوان پدرم است، به همراه خاطراتم زیر چاپ است. کتاب دیگری در دست دارم به نام نغمه حسینی با عنوان وادی عشق که زندگی حضرت اباعبداللّه الحسین(ع) است. همچنین کتاب پدرم را که در وصف مخزن الاسرار گفته اند، من با وزن مثنوی برگردانده ام که زیر چاپ است.

* لطفا در مورد کتاب نغمه حسینی

بیشتر توضیح دهید.

ـ پدرم همیشه می خواست فرصتی فراهم شود تا وزن «نغمه حسینی» را تغییر دهد و آن را به وزن مثنوی برگرداند و عقیده داشت که این وزن زیباتر و کاربردی تر است، اما این فرصت متأسفانه برای ایشان فراهم نشد. یعنی تا آنجا که می دانم، این کار عشق و حوصله زیادی طلب می کرد. خدا را شکر که توانستم این مهم را به پایان ببرم. من بیش از هر چیز به اجر و تأثیر معنوی این کتاب دلبسته ام.

پدیدآورنده: مریم حقیقت گو

موفق و پیروز باشید

در پناه خدای مهربان

۱۳۸۹/۰۵/۱۰ - ۲۰:۱۱

#21

ارسال پیام

RAZSAEED

من خودم با این مطلب موافقم
مثلا در سفری که به مناطق جنگی داشتم در پادگان میشداغ موسیقی هایی پخش میشد که خارق العاده بوددند و من همهی آنها را دارم انها واقعا مرا یاد خوبیهای هستی میاندازد و از این موسیقی ها در جهان هر چند کم ولی وجود دارد

۱۳۸۹/۰۵/۱۱ - ۰۰:۱۳

#22

ارسال پیام

مبشر

باسلا وتشکر از همه دوستان که مطالب خوبی در مورد موسیقی بیان کردنند ولی باید دانست که هیچ کسی ازطریق موسیقی به عرفان نرسیده است چرا که اگر اینطور بود و موسیقی راه عرفان وبندگی بود پیامبران خدا و ائمه معصوم علیهم السلام اینهمه در مورد مذمت موسیقی مطلب نمی فرمودنند

به عنوان نمو نه بنده به چند حدیث اشاره میکنم : از امام صادق علیهم السلام روایت شده که فر مود :
1): غنا و آواز شهوت انگیز موجب فقر و احتیاج میگردد

2):غنا و آواز شهوت انگیز نفاق و دورنگی ایجاد کرده و یگانگی را می برد

3): گوشدادن به لهو موسیقی قصاوت قلب می آورد

4): خانه ای که در آن غنا و آواز شهوت انگیز با شد از درد و بلا ایمن نباشد

5): خانه و محلی که در آن غنا با شد دعا مستجاب نمی گردد

6): در خانه ای که در آن دف و دایره و طنبور و وسایل موسیقی باشد بر کت نیست

7): در خانه و اجتماعی که چهل روز صدای بر بط موسیقی بلند شود . اهل آن خانه بی حیا گردیده و گفتن و شنیدن حرفهای زشت پروا ندارند

8): کسی که به مو سی قی و لهویات گو ش بدهد در روز قیامت سرب را داغ کرده و به گوشش میریزند

9): مجلس موسیقی مجلسی است که خداوند با خشم و غضب با آن مجلس نظر می کند

10): خانه ای که چهل روز صدای مو سیقی از آن شنیده شود ، حیا و غیرت اهل آن کم میشود میل به طر ف خود فروشی و لهویات مینمایند فساد و تبه کاری در نظر شان سهل و آسان شده و بدان افتخار میکنند و با اندک تحریکی به سوی گناه کشیده میشوند ود ر روز محشر کور و کر ولال محشور خواهند شد

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم میفرمایند :

کسی که ساز و آواز میخواند روز قیامت کور و کر و لال محشور میشود و کسی که طنبک و نی میزند مانند اوست

منابع برگرفته از آیات قرآن و وسایل الشیعه ص 125

{تو خود مفصل بخوان از این مجمل : خواه پند گیر و خواه ملال}

۱۳۸۹/۰۵/۱۱ - ۰۶:۱۲

#23

ارسال پیام

مخلوق مهربانی

به نام خدای مهربان

سلام و درود

ممنونم از تمامی دوستان عزیز : celyanic ، امین ، RAZSAEED و دیگر عزیزان

دوست خوبم celyanic پاسخ سوالات را عرض کردم اما یکبار دیگر سوال شما را عرض میکنم و مقابلش پاسخ را می گویم