رونمایی از سنگ قبر شهید آمریکایی در بهشت زهرای تهران

این سنگ یادبود در قطعه "نهضت شهدای جهانی اسلام" با مساعدت قابل تقدیر خانه شهید بهشت زهرا و در کنار تعدادی دیگر از شهدای نهضت جهانی اسلام مانند شهید عماد مغنیه، خالد اسلامبولی، یحیی عیاش و اخیراً شهید جهاد مغنیه نصب گردید. سنگ یادبود این شهدا به صورت نمادین در این قطعه نصب گردیده است و به عنوان نمادی از پیوستگی نهضت جهانی اسلام در نقاط مختلف دنیا است. به تازگی از سنگ قبر راشل کوری هم در همین جا رونمایی کردیم.

آرمان فلسطین یک آرمان اسلامی-انسانی است و هیچ انسان آزاده‌ای وجود ندارد، که نتواند این آرمان را درک کند و لزوم تلاش برای رفع مشکلات یک ملت را درک نکند. راشل کوری یک دختر آمریکایی آزادمنش با "مذهب" مسیحی بود، که به فلسطین اشغالی رفت و درد این مردم را با گوشت و پوست خود درک کرد و در توان و اندازه خود، تلاش کرد که با آن‌ها ابراز همراهی و همیاری بکند، که متأسفانه در این مسیر قربانی تجاوز کورکورانه رژیم صهیونستی شد و جان خودش را در این مسیر از دست داد.

به قرائت استاد شهید دکتر مرتضی مطهری، هر کس با هر مذهبی در دفاع از فلسطین کشته شود، شهید محسوب می‌شود. ایشان هم در همین چارچوپ تعریف می‌شود و از نظر ما شهید آرمان رهایی مردم مظلوم فلسطین از قید اشغالگران صهیونیستی است.

* یک خیابان هم در ایران بالأخره بعد از چند سال به نام ایشان تعلق گرفت. چرا در کشورمان اختصاص سنگ قبر یا بنای یادبود برای چنین شهدایی، سخت است و زمان می‌برد؟

علتش این است که معمولاً حرکت‌های مردم‌نهاد، نوتجربه و نوظهور هستند و نهاد‌های دولتی، راه تعامل صحیح را با نهاد‌های مردمی نمی‌دانند. ممکن است تمایل زیادی برای همکاری وجود داشته باشد، اما راه کاری برای آن تعریف نشده است، زیرا تازه حدود یک دهه است که چنین نهاد‌هایی مشغول به فعالیت جدی هستند.

کوچه‌ای هم در تهران حوالی میدان آرژانتین، که معمولاً اسم و یادبود شهدای نهضت جهانی اسلام را آن‌جا می‌گذارند، به نماد یادبود راشل کوری تعلق گرفت، که البته این اتفاق نیز دیرهنگام بود و در آن تعلل شد. علت تعلل هم همین عدم ارائه راه‌کار مناسب و آزمایش‌شده برای نهاد‌های دولتی مانند شورای شهر و متولیان امر شهرداری، با نهادهای مردمی است که در تعامل با هم‌دیگر از این اتفاقات و جریان‌ها عقب نیفتند.

* بعضی‌ها می‌گویند خود ما این‌قدر شهید داریم، این همه آدم‌های بزرگ داریم؛ چه لزومی دارد که برای شهدای کشورهای دیگر سنگ یادبود نصب کنیم.

این‌که‌ خودمان شهید زیاد داریم و باید به آن‌ها احترام بگذاریم، نافی این نیست که سایر شهدایی که با اعتقاد به درستی انقلاب اسلامی و با اعتقاد به الگو بودن انقلاب اسلامی، جهاد کردند و جان خود را در این مسیر فدا کردند، از آن‌ها یاد و تقدیری نشود. فایده آن، روحیه دادن به هم‌پیمانان بین‌المللی ماست.

امروزه در گوشه و کنار دنیا، قدرت‌های بزرگ هم به دنبال هم‌پیمان هستند. حتی قدرت‌های شیطانی مانند آمریکا و انگلستان و اسرائیل و فرانسه. این‌ها همه به دنبال یاور و هم‌پیمان هستند. ما هم از ابتدای انقلاب اسلامی به عنوان قدرت معنوی در دنیا، داعیه جذب هم‌پیمان داشتیم و این هم‌پیمان‌ها در خیلی از اوقات دارند در کنار ما و دوش به دوش ما مبارزه می‌کنند.
مصاحبه با محمدی

همان‌طور که در حال حاضر شاهد آن هستید، مجاهدان در کشور سوریه به عنوان بهترین جلوه مبارزه معتقدان به انقلاب اسلامی، هم‌دوش سربازان انقلاب اسلامی فعالیت می‌کنند. روحیه دادن به این سربازان و مجاهدان از وظایف واجب انقلاب اسلامی است. این‌ها باید بدانند که ما مراقب آن‌ها هستیم شاید کار زیادی از دستمان برنیاید، ولی دل‌ها و اعتقادات ما با آن‌هاست و پیوستگی دل‌ها منجر به اقدامات و کارهای بزرگی می‌شود.
اگر ما شهید زیاد دادیم، از شهیدان خود به خوبی هم تجلیل می‌کنیم. گمان نکنم 10 قطعه سنگ یا اصلاً 50 قطعه در مقابل 30 هزار شهید، عدد قابل‌توجهی باشد. به نظر من، این‌طور سوالها را کسانی طراحی می‌کنند که اعتقادی به شهدای خودمان نیز ندارند. این را در نظر نمی‌گیرند که معمولاً این شهیدان نهضت جهانی اسلام، در کشورهایشان به دلیل رژیم‌های حاکم در آن کشورها، تقدیری از آن‌ها نمی گردد و بهایی به آن‌ها داده نمی‌شود.