22 اسفند روز بزرگداشت شهدا گرامی باد

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
22 اسفند روز بزرگداشت شهدا گرامی باد

بسم الله الرحمن الرحیم

:Gol::Gol:بیست و دوم اسفند روز بزرگداشت

شهدا گرامی باد :Gol::Gol:

پيام خور : ۲۲ اسفند سالروز صدور فرمان امام خمينی:doa(2): مبنی بر تاسيس بنياد شهيد انقلاب اسلامی و روز بزرگداشت شهدا را گرامی می داریم.


:parandeh: امروز فضیلت زنده نگه داشتن یاد شهداکمتر از شهادت نیست :parandeh:
مقام معظم رهبری (مدظله)



خورشید، بزرگ ترین مؤذن صبح است و شهید، والاترین مکبر آزادگی؛ و کدام تکبیر، رساتر و فراگیرتر از شهادتینی که در بی تعلق ترین ثانیه های زندگی، بر زبان شهید جاری می شود؟!

آری! رهایی، محصول دل سپردگی مردان جهاد، به عالمی فراتر از خاک است؛ محصولی که توازن عقل های زمین را درهم می شکند. پس سلام بر شهدا که ایستاده می میرند.

رسالت ما

شهدا، رفته اند و رسالتی از جنس آگاهی و حرکت را بر دوش ما باقی گذاشته اند. شهادت، مرز زمین و آسمان است و شهدا، مرزبانان هماره بیداری.
شهیدان، پیامبران حماسه انسان اند که ما را مسئولیتی ممتد که در لحظه لحظه زندگی مان جاری است، نازل فرموده اند.

:Gol:روحشان شاد و راهشان پر رهرو :Gol:
شادی روح امام و
شهدا صلوات



آن روزهــــــا

همــــان حوالی سنگر،

با دل پاکشان که دعـــــا می کردند،

به سرعت می رفت بالا!!!!

این روزهـــــا.....

اوضاع دل هــــایمان را نمی دانم(!)

امــــا این را می دانماگر آنهــــا واسطه باشند،

دعاهایمـــــان با همـــــان سرعت قدیمی می رود بالا....

تا خودِ خــــــــــــدا...

روز شهید گرامی باد
امید که هیچ گاه گرد فراموشی بر نام و یاد و راهشان نشیند......


22 اسفند روز بزرگداشت شهدا گرامی باد

شهادت در قرآن و احادیث

نگاهی به حقیقت شهادت شهادت فنا شدن انسان برای نیل به سرچشمه نور و نزدیک شدن به هستی مطلق است. شهادت عشق به وصال محبوب و معشوق در زیباترین شکل است. شهادت مرگی از راه کشته شدن است، که شهید آگاهانه و بخاطر هدف مقدس و به تعبیر قرآن ((فی سبیل الله))انتخاب می کند. یعنی شهید در راهی کشته می شود که هر دو ارزش آگاهانه و فی سبیل الله را داراست و چنین مرگی است که به تعبیر پیامبر((ص)) شریفترین و بالاترین نوع مردن است (اَشرُفُ المُوًتِ قَتْلُ الشَّهادَهِ)و علی(ع) آن را گرامی ترین نوع مردن می داند.(اَکْرُمُالمُوًتِ اَلْقُتْلُ)


شهید در لغت به معنی ((گواه)) است و در اصطلاح به کسی گویند که در مجرای شهادت قرار گرفته و در راه خدا کشته می شود.
شهادت نوعی از مرگ نیست بلکه صفتی از ((حیات معقول)) است. زیرا حیات معمولی که متاسفانه اکثریت انسانها را اداره می کند، همواره خود و ادامه بی پایان خود را می خواهد، لیکن در حیات معقول فرد آن زندگی پاک از آلودگی ها که خود را در یک مجموعه بزرگی به نام جهان هستی در مسیر تکاملی می بیند که پایانش منطقه جاذبه الهی است. لذا شهید همواره زنده است و حیات و ممات او همواره صفتی است برای حیات طیبه و به مصداق آیه شریفه قرآن که می فرماید:
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاءُ عند ربهم یرزقون

169) آ ل عمران)

و گمان مبر آنان که در راه خدا کشته شده اند، مردگانی هستند، بلکه آنان زنده و در بارگاه پروردگارشان بهره مندند.
شهید همواره زنده است و مرگ او در واقع انتقال از حیات جاری در سطح طبیعت به حیات پشت پرده آن می باشد.
و یا در آیه ای دیگر می فرماید : ((و لا تقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء و لکن لاتشعرون)) که در این آیه نیز به زنده بودن شهید اشاره نموده است.
در قرآن مجید، حدود ده آیه به صورت صریح درباره کسانی که در راه خدا کشته شده باشند وجود دارد. از جمله مسائلی که در این آیات به آن اشاره شده است عبارت است از زنده بودن شهید، رزق شهید، آمرزش گناهان شهید، ضایع نشدن عمل شهید، مسرت و خوشحالی شهید، وارد شدن در رحمت الهی و رستگاری شهید. در این نوشتار کوتاه اشاره ای به آنها خواهیم داشت.