یهودیان بهشتی در قرآن

يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَأُوْلَـئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ

• ترجمه فولادوند به خدا و روز قيامت ايمان دارند و به كار پسنديده فرمان مى‏دهند و از كار ناپسند بازمى‏دارند و در كارهاى نيك شتاب مى‏كنند، و آنان از شايستگانند.
  

تفسیر نور
همان گونه كه در سوره‏ى بقره آيه 3، در كنار ايمان، نماز مطرح شده است، «الّذين يؤمنون بالغيب و يقيمون الصلوة» در اين آيه نيز در كنار ايمان، امر به معروف و نهى از منكر آمده است. «يؤمنون... يأمرون» شيوه‏ى قرآن آن است كه امر به معروف را قبل از نهى از منكر مى‏آورد. آرى، اگر درهاى معروف باز شود، راه منكر بسته مى‏شود. ازدواج آسان، جلو فحشا را مى‏گيرد. نماز، انسان را از فحشا ومنكر باز مى‏دارد. اشتغالِ صحيح مى‏تواند مانع فسادهاى اجتماعى گردد. شخصيّت دادن به افراد، آنان را از سقوط به ابتذال باز مى‏دارد. صالحان كسانى‏اند كه همگان آرزوى ملحق شدن به آنان را دارند: «اَلحِقنى بالصّالحين» و هر مسلمانى در هر روز، پنج مرتبه به آنان سلام مى‏كند. «السلام علينا و على عباد اللّه الصالحين» در بينش الهى، هيچ عمل صالحى ضايع نمى‏شود. «فلن يُكفروه» البتّه چنانكه در قرآن مى‏خوانيم: «انّما يتقبّل اللّه من المتّقين» شرط قبولى، ايمان و تقواست، لذا در اينجا مى‏فرمايد: ما خود مى‏شناسيم كه متّقين چه كسانيند كه بايد عملشان مورد قبول واقع شود. 1- امر به معروف ونهى از منكر، در اديان ديگر نيز مطرح بوده است. «اهل‏الكتاب... يأمرون بالمعروف» 2- سجده‏هاى سحر بايد همراه با امر و نهى در روز باشد. «يسجدون... يأمرون» 3- سرعت در كار خير، ارزش آن را بيشتر مى‏كند. «يسارعون فى الخيرات» 4- سبقت وسرعت صالحان در نيكى‏ها، موسمى نيست دائمى است.«يسارعون» 5 - افراد صالح، كسانى هستند كه با نشاط وشتاب، به سراغ هر كار خيرى مى‏روند، نه فقط بعضى از كارها. «الخيرات» 6- ايمان، عبادت، تلاوت، امر به معروف و نهى از منكر و سرعت در كار خير انسان را در زمره صالحان مى‏برد. «اولئك من الصالحين»

تفسیر نمونه
گويند هنگامى كه عبد الله بن سلام كه از دانشمندان يهود بود با جمع ديگرى از آنها اسلام آوردند يهوديان و مخصوصا بزرگان آنها از اين حادثه بسيار ناراحت شدند، و در صدد بر آمدند كه آنها را متهم به شرارت سازند تا در انظار يهوديان ، پست جلوه كنند، و عمل آنها سرمشقى براى ديگران نشود، لذا علماى يهود اين شعار را در ميان آنها پخش كردند كه تنها جمعى از اشرار ما به اسلام گرويده اند! اگر آنها افراد درستى بودند آئين نياكان خود را ترك نمى گفتن ملت يهود خيانت نمى كردند، آيات فوق نازل شد و از اين دسته دفاع كرد. روح حق جوئى اسلام به دنبال مذمتهاى شديدى كه در آيات گذشته از قوم يهود بعمل آمد، قرآن در اين آيه براى رعايت عدالت و احترام به حقوق افراد شايسته ، و اعلام اين حقيقت كه همه آنها را نمى توان با يك چشم نگاه كرد مى گويد: اهل كتاب همه يكسان نيستند، و در برابر افراد تبهكار، كسانى در ميان آنها يافت مى شوند كه در اطاعت خداوند و قيام بر ايمان ثابت قدمند ليسوا سواء من اهل الكتاب امة قائمة صفت ديگر آنها اين است كه : و پيوسته در دل شب آيات خدا را تلاوت مى كنند، يتلون آيات الله آناء الليل ... و در پايان آيه از خضوع آنها ياد مى كند و مى فرمايد: و در برابر عظمت پروردگار به سجده مى افتند، بخدا و روز رستاخيز ايمان دارند، و بوظيفه امر به معروف و نهى از منكر قيام مى كنند، و در كارهاى نيك بر يكديگر سبقت مى گيرند، و بالاخره آنها از افراد صالح و با ايمان هستند. و به اين ترتيب قرآن از اينكه نژاد يهود را به كلى محكوم كند، و يا خون آنها را كثيف بشمرد، خوددارى كرده ، و تنها روى اعمال آنها انگشت مى گذارد، و با تجليل و احترام از افرادى كه به اكثريت فاسد نپيوستند و در برابر ايمان و حق تسليم شدند به نيكى ياد مى كند، و اين روش اسلام است كه در هيچ مورد مبارزه او، رنگ نژادى و قبيلهاى ندارد، و تنها بر محور عقائد و اعمال و رفتار افراد دور مى زند. ضمنا از پارهاى از روايات استفاده مى شود كه ستايش شدگان در اين آيات منحصر به عبد الله بن سلام و همراهان او از قوم يهود نبودند، بلكه چهل تن از مسيحيان نجران و 32 تن از مردم مسيحى حبشه ، و 8 تن از مردم روم كه تا آن روز اسلام را پذيرفته بودند، مشمول اين آيه مى باشند و تعبير اهل كتاب كه تعبير وسيعى است نيز گواه بر اين مطلب است . و ما يفعلوا من خير فلن يكفروه اين آيه در حقيقت مكمل آيات قبل است ، و مى فرمايد: اين دسته از اهل كتاب در برابر اعمال نيكى كه انجام مى دهند پاداش شايسته خواهند داشت ، يعنى هر چند در گذشته مرتكب خلافهائى شده باشند اكنون كه در روش خود تجديد نظر به عمل آورده اند و در صف متقين و پرهيزگاران قرار گرفته اند، نتيجه اعمال نيك خود را خواهند ديد و هرگز از خدا، ناسپاسى نمى بينند!. به كار بردن كلمه كفر در اينجا در برابر شكر است ، زيرا شكر در اصل به معنى اعتراف به نعمت است و كفر و كفران به معنى انكار آن است يعنى خداوند هيچگاه اعمال نيك آنها را ناديده نخواهد گرفت . و الله عليم بالمتقين با اينكه خداوند بهمه چيز آگاهى دارد. در اين جمله فرموده است : خداوند از پرهيزكاران آگاه است گويا اين تعبير اشاره به آن است كه افراد پرهيزگار با اينكه غالبا در اقليت هستند، و مخصوصا در ميان يهوديان معاصر پيامبر اقليت ضعيفى را تشكيل مى دادند و طبعا بايد چنين افراد قليلى به چشم نيايند اما از ديده تيزبين علم و دانش ‍ بى پايان پروردگار هرگز مخفى نمى مانند، و خداوند از آنها آگاه است ، و اعمال نيك آنها، كم باشد يا زياد، هرگز ضايع نمى شود.

تفسیر آیه 113 سوره آل عمران

تفسیر نور
اين آيه وآيه بعد، صفات خوب گروهى از اهل كتاب را بيان مى‏دارد كه عبارت است از قيام به اطاعت خدا، تلاوت كتاب آسمانى، سجده، امر به معروف و نهى از منكر و سرعت در كارهاى خير. شايد همين اعمال، بيانگر «حبل اللّه» در آيه قبل باشد. همانگونه كه تلاوت قرآن براى مسلمين به همراه اقامه نماز مورد ستايش الهى است، تلاوت كتب آسمانى، همراه با عبادت و سجده براى اهل كتاب نيزمورد ستايش است. «يتلون... يسجدون» خداوند در اين آيه به ارزش علم، عمل، تداوم، نشاط و عشق و جهت داشتن اشاره كرده است. با كلمه «يتلون» به علم، با كلمه «يسجدون» به عمل، با عبارت «اناءالليل» به تداوم و با كلمه «قائمة» به عشق و نشاط و با عبارت «آيات اللّه» به جهت اشاره كرده است. 1- خوبى وكمال را از هر گروه و طايفه‏اى كه باشد، بپذيريم و بدان اقرار كنيم. در كنار انتقاد از ديگران، از خوبى‏هاى آنان غافل نشويم. «من اهل‏الكتاب امّة قائمة» 2- يكى از راههاى جذب و دعوت ديگران، اقرار و اعتراف به كمالاتِ آنان است. «من اهل‏الكتاب امّة قائمة» 3- عبادت، نياز به همّت، جدّيت، عشق و آمادگى دارد. «امّة قائمة» 4- تلاوت آيات خدا و سجده‏هاى شبانه، موجب ستايش خداوندى است. «يتلون آيات اللّه آناء الليل» 5 - تلاوت آيات الهى وسجده به درگاه او، قيام به امر الهى است. «قائمة يتلون» 6- شب و بالاخص سحر، بهترين وقت براى مناجات است. «آناء الليل» 7- عالى‏ترين حالات عبادت، سجده است. «وهم يسجدون»