جمع بندی درخواست متن عربی کامل و منبع و بررسی سندی یک حدیث (وارد شدن مصیبت های اهل بیت به پیغمبر)

کارشناس بحث: استاد پیام

سلام فکر کنم مقصود منبری این بوده که مصائب اهل بیت (ع)تماما برای پیامبر (ص)بوده وتفسیر مانند این روایت راکرده است که :
قال امیرالمؤمنین علیه السلام: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اطَّلَعَ إِلَى الْأَرْضِ فَاخْتَارَنَا وَ اخْتَارَ لَنَا شِيعَةً يَنْصُرُونَنَا وَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا وَ يَبْذُلُونَ أَمْوَالَهُمْ وَ أَنْفُسَهُمْ فِينَا أُولَئِكَ مِنَّا وَ إِلَيْنَا و قال: كُلُّ عَيْنٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بَاكِيَةٌ وَكُلُّ عَيْنٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ سَاهِرَةٌ إِلَّا عَيْنٌ مَنِ اخْتَصَّهُ اللَّهُ بِكَرَامَتِهِ وَ بَكَى عَلَى مَا يَنْتَهِكُ مِنَ الْحُسَيْنِ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صلوات الله و سلامه علیه. امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: خداوند تبارک و تعالی بر زمین اشراق نمود و سپس ما را اختیار کرد و برای ما شیعیانی اختیار نمود که ما را یاری می‌کنند و به شادی ما شاد و مسرور می‌شوند و به اندوه و حزن ما، محزون و اندوهناک می‌شوند و مال‌ها و جان‌های خود را، در راه ما بذل می‌کنند، اینها از ما هستند و به سوی ما خواهند بود، فرمودند: هر چشمی در قیامت گریان و بیقرار است، مگر چشمی که خدا آن را به کرامت خود اختصاص داده باشد، تا به جهت مصیبت‌ها و هتک حرمتهائی که نسبت به حسین و اهل‌بیت پیغمبر علیهم السلام وارد شده است، بگرید. (بحار الانوار/ج10/ص103)
که مصائب امامان(ع) همان مصیبت اهل بیت رسول(ص) خدا وبلکه خود ایشان است گرچه جستجو را ادامه میدهم.

[="Navy"]

3607- 1-[1] مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِي الْمَغْرَاءِ عَنْ زَيْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِيدِ بْنِ هِلَالٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي حَدِيثٍ قَالَ: وَ إِذَا أُصِبْتَ بِمُصِيبَةٍ فَاذْكُرْ مُصَابَكَ بِرَسُولِ اللَّهِ ص- فَإِنَّ الْخَلْقَ لَمْ يُصَابُوا بِمِثْلِهِ قَطُّ.
امام عليه السّلام فرمود: اگر به مصيبتى گرفتار شدى، مصيبت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله را بياد آور، زيرا هيچ كس از مخلوقات مانند او دچار مصائب نشدند.

3608- 2-[2] وَ عَنْهُمْ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ عَمْرٍو النَّخَعِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ أُصِيبَ بِمُصِيبَةٍ فَلْيَذْكُرْ مُصَابَهُ بِالنَّبِيِّ ص- فَإِنَّهُ مِنْ أَعْظَمِ الْمَصَائِبِ.
امام عليه السّلام فرمود: اگر شخصی به مصیبتی گرفتار شد، مصيبت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله را بياد آورد، زيرا مصائب او از اعظم مصائب است.

3609- 3-[3] وَ عَنْهُمْ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْوَلِيدِ الْجُعْفِيِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: لَمَّا أُصِيبَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع نَعَى الْحَسَنُ إِلَى الْحُسَيْنِ- وَ هُوَ بِالْمَدَائِنِ فَلَمَّا قَرَأَ الْكِتَابَ قَالَ يَا لَهَا مِنْ مُصِيبَةٍ مَا أَعْظَمَهَا مَعَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ مَنْ أُصِيبَ مِنْكُمْ بِمُصِيبَةٍ فَلْيَذْكُرْ مُصَابَهُ بِي‏[4]- فَإِنَّهُ لَنْ يُصَابَ بِمُصِيبَةٍ أَعْظَمَ مِنْهَا وَ صَدَقَ ص.
. امام باقر عليه السّلام فرمود: هنگامى كه امير المؤمنين عليه السّلام ضربت خورد امام حسن مردى را نزد امام حسين كه در مدائن بود فرستاد، هنگامى كه امام حسين نامه را خواند و گفت: چه مصيبت بزرگى واقع شد و گفت رسول خدا عليه السّلام فرمود: هر كس گرفتار مصيبتى شد بايد از مصيبت‏هاى من ياد كند زيرا مصيبتى بزرگتر از مصيبت‏هاى من نيست.

3610- 4-[1] وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ عَمَّارِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ زَيْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ الثَّقَفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: قَالَ: إِنْ أُصِبْتَ بِمُصِيبَةٍ فِي نَفْسِكَ أَوْ فِي مَالِكَ أَوْ فِي وُلْدِكَ فَاذْكُرْ مُصَابَكَ بِرَسُولِ اللَّهِ ص- فَإِنَّ الْخَلَائِقَ لَمْ يُصَابُوا بِمِثْلِهِ قَطُّ.

. امام عليه السّلام فرمود: اگر به مصيبتى در خود و يا مال و يا فرزندانت گرفتار شدى از مصيبت‏هاى رسول خدا ياد كن، زيرا هيچ كدام از مردم مانند او گرفتار نشدند.

3611- 5-[2] عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ فِي قُرْبِ الْإِسْنَادِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ ظَرِيفٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَنْ أُصِيبَ بِمُصِيبَةٍ فَلْيَذْكُرْ مُصِيبَتَهُ فِيَّ فَإِنَّهَا[3] أَعْظَمُ الْمَصَائِبِ.

3612- 6-[4] وَ رَوَى الشَّيْخُ زَيْنُ الدِّينِ فِي كِتَابِ مُسَكِّنِ الْفُؤَادِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ إِذَا أَصَابَ أَحَدَكُمْ مُصِيبَةٌ فَلْيَذْكُرْ مُصِيبَتَهُ بِي فَإِنَّهَا مِنْ أَعْظَمِ الْمَصَائِبِ.

3613- 7-[5] وَ عَنْهُ ص أَنَّهُ قَالَ: (مَنْ عَظُمَتْ عِنْدَهُ مُصِيبَةٌ)[6] فَلْيَذْكُرْ مُصِيبَتَهُ بِي فَإِنَّهَا سَتَهُونُ عَلَيْهِ.

3614- 8-[7] وَ عَنْهُ ص أَنَّهُ قَالَ فِي مَرَضِ مَوْتِهِ‏ أَيُّهَا النَّاسُ أَيُّمَا عَبْدٍ مِنْ أُمَّتِي أُصِيبَ بِمُصِيبَةٍ مِنْ بَعْدِي فَلْيَتَعَزَّ بِمُصِيبَتِهِ بِي عَنِ الْمُصِيبَةِ الَّتِي تُصِيبُهُ بَعْدِي‏[8]- فَإِنَّ أَحَداً مِنْ أُمَّتِي لَنْ يُصَابَ بِمُصِيبَةٍ بَعْدِي أَشَدَّ عَلَيْهِ مِنْ مُصِيبَتِي.[/]

سلام با تشکر از تلاش علمی ارزشمند دوست بزرگوار در بیان ونقل روایات، همانگونه که مشاهده نمودید در این روایات عین نقل قول مورد نظر پرسش ذکر نشده است.

سلام
من هم شنیدم که خداوند به حضرت رسول تمامی مصیبت هایی که به اهل بیت مبارکشون وارد میشه رو نشون میدن و ایشون تمامی اتفاقات رو میبینن و قلب مبارکشون درد این مصیبت ها رو متحمل میشن.:Sham:
تمام عالم و عالمیان به فدای قلب پر درد رسول الله و اهل بیت پاک و مطهرشون:Ghamgin::Sham:

وسپاس از تلاش علمی همه شما عزیزان.

(باب استحباب تذكر المصاب مصيبة النبي (صلى الله عليه وآله)، واستصغار مصيبة نفسه بالنسبة إليها) مستدرك الوسائل نویسنده : الميرزا حسين النوري الطبرسي جلد : 2 صفحه : 443
2414 / 1 دعائم الاسلام: عن رسول الله (صلى الله عليه وآله) انه قال: " من اصيب منكم بمصيبة بعدي، فليذكر مصابه بي، فان مصابه بي أعظم من كل مصاب ".

دعائم الاسلام ج 1 ص 224، عنه في البحار ج 82 ص 100 ح 48. 2 امالي المفيد ص 79 ح 4

در همه مصیبتهای زندگیمان مصیبتهای بزرگ رسول الله (ص) را بیاد آریم و با آسان شمردن آنها براحتی از آن بحران در گذریم.

کدام بزرگتر است مصیبت رسول الله ص یا مصیبت امام حسین ع

محمد بن يعقوب، عن عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن عيسى، عن علي بن الحكم، عن أبي المغرا، عن زيد الشحام، عن عمرو بن سعيد بن هلال، عن أبي عبدالله (عليه السلام) ـ في حديث ـ قال: وإذا أصبت بمصيبة فاذكر مصابك برسول الله (صلى الله عليه واله)، فإن الخلق لم يصابوا بمثله قط.

امام عليه السّلام فرمود: اگر به مصيبتى در خود و يا مال و يا فرزندانت گرفتار شدى از مصيبت‏هاى رسول خدا ياد كن، زيرا هيچ كدام از مردم مانند او گرفتار نشدند.
الكافي 8: 168 | 189.

علامه مجلسی در جلد44 بحار الانوار یک باب مستق دارد بنام:( أن مصيبته صلوات الله عليه كان أعظم المصائب ، وذل الناس )اما این بمعنی بالاتریا پایین تر بودن ومقایسه با مصائب النبی نیست بکه خود مصیبت کربلا را اعظم وبزرگترین مصائب برای اهل بیت(ع) میداند.

( باب ) * * « ( أن مصيبته صلوات الله عليه كان أعظم المصائب ، وذل الناس )

محمد بن علي بن بشار القزويني ، عن المظفر بن أحمد ، عن الاسدي عن سهل ، عن سليمان بن عبدالله ، عن عبدالله بن الفضل قال : قلت لابي عبدالله 7 : يا ابن رسول الله كيف صار يوم عاشورا يوم مصيبة وغم وجزع وبكاء دون اليوم الذي قبض فيه رسول الله (ص)؟ واليوم الذي ماتت فيه فاطمة /؟ واليوم الذي قتل فيه أمير المؤمنين 7؟ واليوم الذي قتل فيه الحسن 7 بالسم؟.

فقال : إن يوم قتل الحسين 7 أعظم مصيبة من جميع سائر الايام ، وذلك أن أصحاب الكساء الذين كانوا أكرم الخلق على الله كانوا خمسة فلما مضى عنهم النبي ، بقي أمير المؤمنين وفاطمة والحسن والحسين : فكان فيهم للناس عزاء وسلوة ، فلما مضت فاطمة / كان في أمير المؤمنين والحسن والحسين : للناس عزاء وسلوة ، فلما مضى منهم أمير المؤمنين كان للناس في الحسن والحسين 8 عزاء وسلوة فلما مضى الحسن 7 كان للناس في الحسين عزاء وسلوة.

فلما قتل الحسين صلى الله عليه لم يكن بقي من أصحاب الكساء أحد للناس فيه بعده عزاء وسلوة ، فكان ذهباه كذهاب جميعهم ، كما كان بقاؤه كبقاء جميعهم فلذلك صار يومه أعظم الايام مصيبة.

قال عبدالله بن الفضل الهاشمي : فقلت له : يا ابن رسول الله فلم لم يكن للناس في علي بن الحسين 8 عزاء وسلوة ، مثل ما كان لهم في آبائه :؟ فقال : بلى
بحار الأنوار جلد : 44 صفحه :269

روایات نوروز سه دسته اند: برخی در تأیید و تمجید نوروز است؛ برخی در مذمت آن و دسته سوم نه رد می کنند و نه اثبات.

غدیر خم

الف. روایاتی که تأیید نوروز کرده و برای روز اول فروردین اعمال مخصوص در نظر گرفته اند:

الْمُعَلَّى بْنِ خُنَیْسٍ عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام‏ أَنَّ یَوْمَ النَّیْرُوزِ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی أَخَذَ فِیهِ النَّبِیُّ ص لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع الْعَهْدَ بِغَدِیرِ خُمٍّ فَأَقَرُّوا لَهُ بِالْوَلَایَةِ فَطُوبَى لِمَنْ ثَبَتَ عَلَیْهَا وَ الْوَیْلُ لِمَنْ نَكَثَهَا...مَا مِنْ یَوْمِ نَوْرُوزٍ إِلَّا نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَج‏.(1)

صاحب کتاب بحارالانوار مؤید گفته ما است. حدیث معلّى‏ است از امام صادق علیه السّلام كه نوروز همان روزیست كه پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله و سلم براى امیرالمؤمنین علیه السّلام در غدیر خم بیعت گرفت و اقرار به ولایت او كردند، و خوشا بر آن كه بدان ثابت ماند، واى بر آنكه آن را بشكند، و روزیست كه رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله على علیه السّلام را بوادى جن فرستاد تا از آنها پیمان ستد، و روزیست كه به اهل نهروان پیروز شد و ذو الثدیة را كشت، و روزیست كه قائم ما خاندان ظهور كند با كارگزاران و خدایش به دجّال پیروز گرداند و او را بر كناسه كوفه بدار زند، هیچ نوروزى نیاید جز آنكه ما در آن توقع فرج داریم، زیرا آن از روزهاى ما است كه فرسش نگه داشتند و شما آن را گم كردید.(2)

أَقُولُ رَأَیْتُ فِی بَعْضِ الْكُتُبِ الْمُعْتَبَرَةِ رَوَى...عَنْ مُعَلَّى بْنِ خُنَیْسٍ‏ قَالَ‏ دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع یَوْمَ‏ النَّیْرُوزِ فَقَالَ ع أَ تَعْرِفُ هَذَا الْیَوْمَ ... فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقُ علیه السلام...فَقَالَ یَا مُعَلَّى إِنَّ یَوْمَ النَّیْرُوزِ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی أَخَذَ اللَّهُ فِیهِ مَوَاثِیقَ الْعِبَادِ أَنْ یَعْبُدُوهُ وَ لَا یُشْرِكُوا بِهِ شَیْئاً وَ أَنْ یُؤْمِنُوا بِرُسُلِهِ وَ حُجَجِهِ وَ أَنْ یُؤْمِنُوا بِالْأَئِمَّةِ ..‏.(3)

مرحوم مجلسی در بحار باب بیست و دوم نوروز و تشخیص آن می نویسد:

به سندى از معلّى بن خنیس كه در نوروز نزد امام صادق علیه السّلام رفتم، فرمود: امروز را می شناسى؟ گفتم روزیست كه عجمها بزرگش دارند و به هم هدیه دهند قربانت، فرمود: به كعبه‏اى كه در مكّه است، این شیوه براى امریست دیرین كه تفسیرش كنم برایت تا بفهمى، گفتم: اى آقایم، آن را از شما بدانم دوست‏تر است نزد من از اینكه مرده‏هایم زنده شوند و دشمنانم بمیرند، فرمود: در نوروز بود كه خدا از بنده‏هایش پیمان گرفت او را بپرستند و شریك با او نیاورند، و به رسولان و حججش بگروند، و به ائمّه علیهم السلام ایمان آرند.(4)

أَقُولُ رَوَى الشَّیْخُ أَحْمَدُ بْنُ فَهْدٍ فِی الْمُهَذَّبِ وَ غَیْرُهُ فِی غَیْرِهِ بِأَسَانِیدِهِمْ عَنِ الْمُعَلَّى بْنِ خُنَیْسٍ‏ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ‏ یَوْمُ‏ النَّیْرُوزِ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی یَظْهَرُ فِیهِ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ وُلَاةَ الْأَمْرِ ... وَ مَا مِنْ یَوْمِ نَیْرُوزٍ إِلَّا وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَجَ ... (5)

شیخ احمد بن فهد حلى در كتاب «مهذب» و دیگران در تألیفات خود از معلى بن خنیس‏ و او از حضرت صادق علیه السّلام روایت كرده است كه فرمود: نوروز، روزى است كه قائم ما اهل بیت و صاحب امر خلافت در آن روز قیام مى‏كند و خداوند او را بر دجال پیروز مى‏گرداند. او دجال را در مزبله كوفه بدار مى‏آویزد، هیچ روز نوروزى نمى‏گذرد مگر اینكه ما در آن روز انتظار فرج داریم. زیرا نوروز از روزهاى ماست. ایرانیان آن روز را حفظ كردند، ولى شما عربها آن را ضایع كردید! (6)

اسلام عید نوروز را نه به طور كلی رد نموده و نه به صورت كلی قبول كرده است بلكه اسلام یكسری از كارهای خوب نوروز كه جنبه الهی داشت و سعادت بشر در آن بود قبول كرد و به آن جهت شرعی و اسلامی داد و جهات منفی و بدش را كه بوی شرك و خرافات و انحراف می‌داد ممنوع نمود

شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح می نویسد: حضرت صادق علیه السلام به معلی بن خنیس تعلیم فرموده که چون روز نوروز شود؛ غسل کن و پاکیزه ترین جامه های خود را بپوش و به بهترین بوهای خوش خود را خوشبو گردان و در آن روز روزه بدار. پس چون از نماز پیشین و پسین و نافله های آن فارغ شدی چهار رکعت نماز بگذار یعنی هر دو رکعت به یک سلام و ... (7)

ب. روایتی که در مذمت نوروز است

مناقب شهر آشوب: روایت شده است كه، منصور از حضرت امام موسى بن جعفر علیه السّلام تقاضا كرد: روز عید نوروز جهت تبریك [با وى‏] بنشینند و هر چه مى‏آورند بگیرند. حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام فرمود: من اخبار را كه از جدم رسول اللَّه رسیده است بررسى كرده‏ام و در رابطه با این عید خبرى نیافتم، این عید از آیین ایرانیان است و اسلام آن را از بین برده است و پناه مى‏بریم به خدا كه آنچه را اسلام محو كرده است زنده كنیم، منصور گفت: این كار را جهت تدبیر لشكریان انجام مى‏دهیم تو را به خداى بزرگ سوگند مى‏دهم بنشینى و حضرت نشست.

رسول اللَّه صلّى اللَّه علیه و آله فلم أجد لهذا العید خبرا، و إنه سنة للفرس و محاها الإسلام، و معاذ اللَّه أن نحیی ما محاه الإسلام... (8)
عید نوروز

ج. روایاتی که نه رد و نه اثبات می کند

هدیّه‏اى براى امیرالمؤمنین علیه السّلام آوردند در روز نوروز، فرمود: این چیست؟ عرض كردند: یا امیرالمؤمنین امروز نوروز است، فرمود: هر روز را براى ما نوروز بسازید. و روایت كرده‏اند كه آن حضرت علیه السّلام فرمود: نوروز ما هر روز است.(9)

علامه مجلسی سپس می‌نویسد: «اخبار معلی بن خنیس از جهت سند قوی‌تر از این روایت(موسی بن جعفر) هست و بین اصحاب شهرت بیشتری دارد.»(10) اما مخفی نماند که علمای معاصر روایت معلی را هم سندا ضعیف می دانند.(11)

یكی از محققان می‌نویسد: «اسلام عید نوروز را نه به طور كلی رد نموده و نه به صورت كلی قبول كرده است بلكه اسلام یكسری از كارهای خوب نوروز كه جنبه الهی داشت و سعادت بشر در آن بود قبول كرد و به آن جهت شرعی و اسلامی داد و جهات منفی و بدش را كه بوی شرك و خرافات و انحراف می‌داد ممنوع نمود.» (12)

بنابراین تنها یک روایت بر مذمت نوروز هست که برخی از بزرگان آن را نیز حمل بر تقیه کرده اند.

پی نوشت ها:

1. بحارالأنوار، ج‏56، 113

2. آسمان و جهان، ترجمه كتاب السماء و العالم بحار، ج‏3، ص 102

3. بحار الأنوار، ج‏56، ص 91

4. آسمان و جهان، ترجمه كتاب السماء و العالم بحار، ج‏3، ص: 80 و 81

5.بحارالأنوار، ج‏52، ص 279

6. مهدى موعود، ترجمه جلد سیزدهم بحار، علی دوانی، ص 1101، دارالکتب اسلامی

7. مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، اعمال عید نوروز، ص 494، انتشارات لقمان

8. درر الأخبار با ترجمه‏ سید مهدى حجازى و ... ص 675، ناشر: دفتر مطاالعات تاریخ و معارف اسلامى‏، چاپ: قم‏

9. من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق، ترجمه على اكبر غفارى‏، ص 404، ناشر: نشر صدوق‏، چاپ: تهران‏

10. مجلسی، محمدباقر؛ بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، 1404، ح56، ص 101.

11. رجوع شود به کتاب مسائل جدید، ج5 ، ص67، انتشارات صاحب الزمان

12.اعیاد اسلامی و نوروز، محمدی نیا، اسدالله، قم، نصایح، 1376، چاپ اول، ص 41

گروه دین تبیان

جمع بندی:

سوال:
سلام

حدیثی از یکی از منبریون شنیدم که یکی از معصومین علیهم السلام فرموده اند : « تمام مصیبت هایی که بما اهل بیت وارد شد همگی یکجا به پیغمبر صلی الله علیه و آله وارد شد . »

میخواستم لطف کنید متن عربی کامل بمراه منبع یا منابع این حدیث را در صورت وجود بگذارید و حدیث را بررسی سندی نمایید .

با تشکر از شما دوستان عزیز و گرامی
پاسخ:
سلام علیکم"
البته عین نقل شما در روایت نبوده وبلکه مضامین نزدیک به آن وجود دارد :
بعنوان نمونه: مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِي الْمَغْرَاءِ عَنْ زَيْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِيدِ بْنِ هِلَالٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي حَدِيثٍ قَالَ: وَ إِذَا أُصِبْتَ بِمُصِيبَةٍ فَاذْكُرْ مُصَابَكَ بِرَسُولِ اللَّهِ ص- فَإِنَّ الْخَلْقَ لَمْ يُصَابُوا بِمِثْلِهِ قَطُّ.
امام عليه السّلام فرمود: اگر به مصيبتى گرفتار شدى، مصيبت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله را بياد آور، زيرا هيچ كس از مخلوقات مانند او دچار مصائب نشدند.(ودراین باره در وسایل بابی تحت عنوان بَابُ اسْتِحْبَابِ تَذَكُّرِ الْمُصَابِ مُصِيبَةَ النَّبِيِّ ص وَ اسْتِصْغَارِ مُصِيبَةِ نَفْسِهِ بِالنِّسْبَةِ إِلَيْهَا وجود دارد.)
البحار ج 82 ص 100 ح 48. 2 امالي المفيد ص 79 ح 4