جمع بندی تفاوت برزخ

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تفاوت برزخ

با سلام. در فیلمی که به نام "سیاحت غرب" و یا کتاب هایی که با این عنوان و عناوین دیگر منتشر شدند، مرگ چیزی وحشتناک معرفی میشه و برزخ نیز عالمی مانند دنیا و سرتاسر اون بیابان و کوه و سنگلاخ وسختی و وحشت و عذاب و...نشان داده میشه.در حالیکه که کسانی مانند آیت الله بهجت و یا سایت هایی مثل اسک قرآن http://www.askquran.ir/thread49504.html از مرگ تفسیر دیگری دارند. یک انتقال و آن دنیا را دنیایی وسیع و کاملا متفاوت با دنیا معرفی میکنند. حال ما باید یک فیلم را قبول داشته باشیم یا یا سخنان بزرگان و کارشناسان را؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد هادی

با سلام و عرض ادب و تقدیر از پرسش خوبتان

امام حسین علیه السلام در روز دهم محرم پس از آنکه نماز صبح را با اصحاب به جماعت خواند، خطابه کوتاهی برای اصحاب و یاران ایراد کرد. در آن خطابه چنین گفت: اندکی صبر و استقامت، مرگ جز پلی نیست که شما را از ساحل درد و رنج به ساحل سعادت و کرامت و بهشت های وسیع عبور میدهد.
با توجه به روایت فوق و روایات دیگر، مرگ برای مومنین و پرهیزگاران پلی است که انسان را به سعادت ابدی می رساند، عالم و دانشمند ربانی، مرحوم « فیض کاشانی» در کتاب نفیس و ارزشمند « المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء» در این باره چنین می نویسد:
«دنیا، همچون زندان تاریکی است که انسان در آن حبس باشد و برزخ همانند بستان وسیع و گسترده ای است که انواع درختان سر به فلک کشیده، گلهای زیبای عطرآگین، پرندگان خوش الحان و... در آن باشند». (« المحجة البیضاء»، ج8، ص 298)
امّا از طرف دیگر مرگ برای مشرکین و کفار، ورود به آتش جهنم است؛ ابوبصیر گوید که از امام صادق علیه السلام پرسیدم: ارواح مشرکین در برزخ چگونه است؟ امام صادق علیه السلام فرمود: «در آتش، عذاب می شوند». (« الکافی»، ج3، ص 245)

مطلب دیگر اینکه ما، تا زمانی که حقیقت عوالم بالاتر رو مشاهده نکردیم از چگونگی این عوالم بی خبر هستیم، فیلم هایی مانند سیاحت غرب و ... بر اساس آنچه در روایات آمده ساخته شده اند لذا این فیلم ها انعکاس روایات هستند منتهی با دید مادی و عنصری! اینکه کیفیت عذاب در عالم برزخ چگونه خواهد بود و الله العالم، ما جز همین انعکاس روایات از برزخ چیزی نمی فهمیم. لذا خیال می کنیم موجودات عالم برزخ مانند درخت و کوه و ... همانند موجودات دنیای مادّی است لذا بشر بر اساس دریافت مادّی خود فیلم یا کتاب تدوین می کند.
با توجه به اینکه انسان با انواع حجاب های مادی و عنصری درگیر است هرانچه از عوالم برتر می شنود با ذهن مادی تجزیه و تحلیل می کند، فیلمی هم که می سازد با ذهن مادی است اما حقیقت چیست خدا می داند، اجمالا می دانیم که نمی توان این عالم رابا عالم برزخ و قیامت قیاس کرد، ممکن است ما حوری بهشتی را به زن دنیایی تشبیه کنیم لذا وقتی کلمه حوری را می شنویم یک زن زیبا را تصور می کنیم اما اینکه حقیقت حوری چیست ما نمی دانیم و اساسا فکر دنیایی ما قابلیت درک این مسائل را ندارد .
اجمال سخن اینکه برزخ برای مومنین روح و رحیان بوده و برای مشرکین و گناه کاران عذاب و آتش خواهد بود اما حقیقت نعمات بهشتی و یا حقیقت عذاب برزخی چیست برای رسیدن به این پرسش یا باید به برزخ رفت و حقیقت را از نزدیک دید یا در همین دنیا با عمل به دستورات دین مبین اسلام و مجاهده و تلاش به حقایق برزخی دست یافت.

برای مطالعه بیشتر کتاب ارزشمند مهجه البیضاء، فیض کاشانی و کتاب نفیس معاد از دیدگاه امام خمینی را مطالعه بفرمایید.

با سلام
من هم برام دو تا سوال پیش اومد

1-جای خوندم (گمونم از امام علی (ع) بود) که مردن مانند تولد در برزخ هست یعنی هنگام مرگ دنیا زایش دارد و کودکی را در برزخ متولد می کند؟
و از طرفی یکی از سخت ترین حالات سرازین شدن و افتادن یا رها شدن در عالم قبر هست!

الان من یک ذهنیتی برام پیش اومد که ایا ما مثل قطرات ماست چکیده از مشک دنیا فرو می افتیم که ناگهان عالم یا بهتر بگم گودال بزرگ برزخ را در فاصله ای عمیق زیر پایمان که می بینیم هول برزخی به سراغمان می اید و ته دلمان خالی میشود ؟

2-ما هنگام مردن روحمون به سمت بالا میرود یا نه معکوس میشود و به عالم درون میرویم؟(یعنی قشای برزخ را بصورت الاستیک و کشان پاره میکنیم تا به درون عالم دیگر پرتاپ شویم؟)
چون جایی خوندم که انسان موجود معکوسی هست یعنی ریشه در اسمان و سر در زمین دارد

با تشکر

عزرائیل;649910 نوشت:
با سلام
من هم برام دو تا سوال پیش اومد

1-جای خوندم (گمونم از امام علی (ع) بود) که مردن مانند تولد در برزخ هست یعنی هنگام مرگ دنیا زایش دارد و کودکی را در برزخ متولد می کند؟
و از طرفی یکی از سخت ترین حالات سرازین شدن و افتادن یا رها شدن در عالم قبر هست!

الان من یک ذهنیتی برام پیش اومد که ایا ما مثل قطرات ماست چکیده از مشک دنیا فرو می افتیم که ناگهان عالم یا بهتر بگم گودال بزرگ برزخ را در فاصله ای عمیق زیر پایمان که می بینیم هول برزخی به سراغمان می اید و ته دلمان خالی میشود ؟

2-ما هنگام مردن روحمون به سمت بالا میرود یا نه معکوس میشود و به عالم درون میرویم؟(یعنی قشای برزخ را بصورت الاستیک و کشان پاره میکنیم تا به درون عالم دیگر پرتاپ شویم؟)
چون جایی خوندم که انسان موجود معکوسی هست یعنی ریشه در اسمان و سر در زمین دارد

با تشکر



با سلام خدمت جنب عزرائیل بزرگوار

هنگام شنیدن کلمه «مرگ» دلهره و نگرانی تمام وجود انسان را احاطه می کند که البته نتیجه اخلاقی این بسیار خوب است چون یاد مرگ و هراس از مرگ انسان را از گناه باز می دارد، اما باید ببینیم حقیقت مرگ چیست؟ با فرا رسیدن مرگ چه اتفاقی برای انسان رخ می دهد! از دیدگاه آیات و روایات مرگ منتقل شدن از یک نشئه به نشئه دیگر و برتر است، وقتی هنگام مرگ فرا می رسد یعنی هنگام انتقال به نشئه برزخی فرا رسیده است و انسان با تمام وجود و داشته های وجودی خود وارد عالم برزخ می شود، عالم برزخ فراتر از عالم ماده و عنصری است چرا که عالم برزخ علّت عالم ماده است.
همچنانکه علت و معلول دو وجود متمایز و جدای از هم نیستند بلکه حقیقت واحدی هستند که علت مرتبه بالای ان حقیقت و معلول مرتبه پایین آن است، نسبت عالم برزخ به ماده نیز این چنین است این دو عالم در حقیقت وجود متمایز ندارد؛ عالم برزخ مرتبه بالای این حقیقت و ماده نیز مرتبه پایین این حقیقت است لذا گفته شده انسان ریشه در آسمان و سر در زمین دارد، مافوق این دو عالم، عالم قیامت است که این عالم نیز علت عالم برزخ و ماده است.
با ذکر این مقدمه روشن می شود که مرگ یعنی حالتی که در آن حالت، انسان از حیات مادّی ترقّی می کند به حیات برتر برزخی. پس مرگ آن حقیقتی است که انسان را به درجه برتر حیات می رساند و ان عالم برزخ است که عالمی مافوق عالم مادّه است.
مرگ انسان را از این عالم پست به عالم برتر منتقل می کند این است حقیقت مرگ، منتهی مرگ برای مشرکین وهمچنین مومنین گناهکار وحشتناک و هولناک است لذا از مرگ واهمه دارند امّا برای افراد مومن خالص و بدون گناه مرگ نه تنها هولناک نبوده بلکه در نظر اینها مرگ شیرین است چون با مرگ به روح و ریحان می رسند.

جمع بندی
موضوع: حیقت مرگ و عالم برزخ
پرسش:

در فیلمی که به نام "سیاحت غرب" و یا کتاب هایی که با این عنوان و عناوین دیگر منتشر شدند، مرگ چیزی وحشتناک معرفی میشه و برزخ نیز عالمی مانند دنیا و سرتاسر اون بیابان و کوه و سنگلاخ وسختی و وحشت و عذاب و...نشان داده میشه.در حالیکه که کسانی مانند آیت الله بهجت و یا سایت هایی مثل اسک قرآن http://www.askquran.ir/thread49504.html از مرگ تفسیر دیگری دارند. یک انتقال و آن دنیا را دنیایی وسیع و کاملا متفاوت با دنیا معرفی میکنند. حال ما باید یک فیلم را قبول داشته باشیم یا سخنان بزرگان و کارشناسان را؟

پاسخ:
امام حسین علیه السلام در روز دهم محرم پس از آنکه نماز صبح را با اصحاب به جماعت خواند، خطابه کوتاهی برای اصحاب و یاران ایراد کرد. در آن خطابه چنین گفت: اندکی صبر و استقامت، مرگ جز پلی نیست که شما را از ساحل درد و رنج به ساحل سعادت و کرامت و بهشت های وسیع عبور میدهد.
با توجه به روایت فوق و روایات دیگری از این قبیل، مرگ برای مومنین و پرهیزگاران پلی است که انسان را به سعادت ابدی می رساند، عالم و دانشمند ربانی، مرحوم « فیض کاشانی» در کتاب نفیس و ارزشمند « المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء» در این باره چنین می نویسد:
«دنیا، همچون زندان تاریکی است که انسان در آن حبس باشد و برزخ همانند بستان وسیع و گسترده ای است که انواع درختان سر به فلک کشیده، گلهای زیبای عطرآگین، پرندگان خوش الحان و... در آن باشند». (1)
امّا از طرف دیگر مرگ برای مشرکین و کفار، ورود به آتش جهنم است؛ ابوبصیر گوید که از امام صادق علیه السلام پرسیدم: ارواح مشرکین در برزخ چگونه است؟ امام صادق علیه السلام فرمود: «در آتش، عذاب می شوند».(2)
فیلم سیاحت غرب و همانند آن بر اساس آنچه در روایات آمده ساخته شده اند لذا این فیلم ها انعکاس روایات هستند منتهی با دید مادی و عنصری! اینکه کیفیت عذاب در عالم برزخ چگونه خواهد بود خداوند عالم است، ما جز همین انعکاس روایات از برزخ چیزی نمی فهمیم. لذا خیال می کنیم موجودات عالم برزخ مانند درخت و کوه و ... همانند موجودات دنیای مادّی است لذا بشر بر اساس دریافت مادّی خود فیلم یا کتاب تدوین می کند.
با توجه به اینکه انسان با انواع حجاب های مادی و عنصری درگیر است هرآنچه از عوالم برتر می شنود با ذهن مادی تجزیه و تحلیل می کند، فیلمی هم که می سازد با ذهن مادی است اما حقیقت چیست خدا می داند، اجمالا می دانیم که نمی توان این عالم رابا عالم برزخ و قیامت قیاس کرد، اجمال سخن اینکه برزخ برای مومنین روح و ریحان بوده و برای مشرکین و گناه کاران عذاب و آتش خواهد بود اما حقیقت نعمات بهشتی و یا حقیقت عذاب برزخی چیست برای رسیدن به این پرسش یا باید به برزخ رفت و حقیقت را از نزدیک دید یا در همین دنیا با عمل به دستورات دین مبین اسلام و مجاهده و تلاش به حقایق برزخی دست یافت.
توضیح اجمالی در رابطه با نسبت عالم ماده و عالم برزخ و حقیقت مرگ:
هنگام شنیدن کلمه «مرگ» دلهره و نگرانی تمام وجود انسان را احاطه می کند که البته نتیجه اخلاقی این بسیار خوب است چون یاد مرگ و هراس از مرگ انسان را از گناه باز می دارد، اما باید ببینیم حقیقت مرگ چیست؟ با فرا رسیدن مرگ چه اتفاقی برای انسان رخ می دهد! از دیدگاه آیات و روایات مرگ منتقل شدن از یک نشئه به نشئه دیگر و برتر است، وقتی هنگام مرگ فرا می رسد یعنی هنگام انتقال به نشئه برزخی فرا رسیده و انسان با تمام وجود و داشته های وجودی خود وارد عالم برزخ می شود، عالم برزخ فراتر از عالم ماده و عنصری است.
همچنانکه علت و معلول دو وجود متمایز و جدای از هم نیستند (منظور علت حقیقی است مانند صورت های ذهنی که از نفس جدا نیستند) بلکه حقیقت واحدی هستند که علت مرتبه بالای آن و معلول مرتبه پایین آن حقیقت است،(3) نسبت عالم برزخ به ماده نیز این چنین است این دو عالم در حقیقت وجود متمایز ندارد؛ عالم برزخ مرتبه بالای این حقیقت و ماده نیز مرتبه پایین این حقیقت است (در حقیقت عالم برزخ علت و عالم ماده معلول است) لذا گفته شده انسان ریشه در آسمان و سر در زمین دارد چرا که حقیقت انسان در عالم برزخ موجود است.
با ذکر این مقدمه روشن می شود که مرگ یعنی حالتی که در آن حالت، انسان از حیات مادّی ترقّی می کند به حیات برتر برزخی. پس مرگ آن حقیقتی است که انسان را به درجه برتر حیات می رساند و ان عالم برزخ است که عالمی مافوق عالم مادّه است.
مرگ انسان را از این عالم پست به عالم برتر منتقل می کند این است حقیقت مرگ، منتهی مرگ برای مشرکین وهمچنین مومنین گناهکار وحشتناک و هولناک است لذا از مرگ واهمه دارند امّا برای افراد مومن خالص و بدون گناه مرگ نه تنها هولناک نبوده بلکه در نظر اینها مرگ شیرین است چون با مرگ به روح و ریحان می رسند.

معرفی منابع جهت مطالعه:
بدایه الحکمه علامه طباطبایی
مهجه البیضاء، فیض کاشانی
معاد از دیدگاه امام خمینی
آموزش فلسفه آیت الله مصباح یزدی

.........................................................................................
1. « المحجة البیضاء»، ج8، ص 298
2. « الکافی»، ج3، ص 245
3. آموزش فلسفه آیت الله مصباح صفحه 34

موضوع قفل شده است