جمع بندی شبهه در مورد توصیف بهشت

تب‌های اولیه

11 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
شبهه در مورد توصیف بهشت

سلام.
توی چندتا سایت یه متنی نوشته شده بود و یه شبهه ای طرح شده بود. اما هیچ جا هیچ پاسخ قابل قبولی به اون داده نشده بود. کسی میتونه جوابی بده؟

متن:
اگر یک خرگوش می خواست برای خرگوشهای دیگر از دنیای پس از مرگ بگوید ، از بهشتی حرف می زد که همه جایش مزارع هویج و کلم بود... از رود هایی می گفت که در آنها آب هویج در جریان است. نه خبری از روباه و شغال و گرگ است و نه از خبری از انسانهای شکارچی...!
توصیف بهشت در کتاب مسلمانان نیز توصیف چیزهایی است که مردم عربستان حسرت آن را دارند. تاکید این کتاب بر وجود نهر های پر آب و رود خانه های جاری ، درختان پر میوه که در زیر سایه خنک و مطبوعشان بهشتیان بر تخت ها می نشینند و دخترانی که پاداش کار های خیر مومنان اند! در حقیقت بهشتیان جز ارضای شهوت و قدم زدن در زیر سایه درختان و آب تنی کار دیگری ندارند!

اگر شخصی برای اسکیموهای ساکن قطب شمال ادعای پیامبری می کرد ، حتما برایشان از سرزمینی گرم بدون طوفان های قطبی و کولاک برف می گفت که در آن جا از گوشت ماهی های آزاد و فک های دریایی هر چه بخواهند آماده و مهیاست! به راستی اگر بنیانگذار اسلام در قاره سر سبز اروپا یا در جنگل های انبوه و پرآب بود چه میگفت ؟ گاهی درست فکر کردن حقیقت را روشن میکند...

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد میقات

با سلام و درود

این کاملا طبیعی و معقول است که برای تشویق کسی، آن چیزی که مورد علاقه و میل اوست را به او هدیه بدهند.

از طرفی هر طبع انسانی از سرسبزی و باغ و نهر آب و ... مشعوف می شود و این اختصاص به گروه و منطقه خاصی ندارد. هم چنین میل به ارضای شهوت نیز در همه وجود دارد و مختص منطقه یا گروه خاصی نیست.

دین الهی و نیز قرآن کریم به عنوان کتاب آسمانی برای هدایت انسان ها آورده شده است و وقتی موفق می شود که بتواند نظر مخاطبین را به خود جلب نماید. این گرایش ها طبیعتا مطابق با فطرت انسان است و لذاست که مخاطبین را با خود همراه کرده است.

البته روشن است که هر جذب مخاطبی معیار نیست بلکه آن چه مهم است جذب مخاطب از راه سالم و پاک و مطابق با فطرت سلیم است. و این وعده هایی که برای نعمت های بهشت به انسان ها داده شده، در همین راستا است.

نکته:

بیان متکلم در قدم اول بایستی مطابق با فضای ذهنی افراد جامعه و نیز در سطح فهم و درک مخاطب باشد. وقتی کلام متکلم برای مخاطب قابل فهم نیست، جذابیت و گرایشی نیز در مخاطب ایجاد نمی کند. لذا برای این که مخاطب، فهمی از نعمت های بهشتی داشته باشد، از آن ها با تعابیری آشنا و قابل فهم، توصیف شده است.

به بیان دیگر؛ این امور، تمثیلی و برای تقریب به ذهن است، و الا بعید نیست اصلا واقع امر به گونه دیگر باشد زیرا عالم آخرت، عالم مجردات است و چه بسا این امور برای تفهیم و درک مخاطب بوده که این گونه تمثیل آورده شده است.

بنابر این:

آن چه مهم است، رساندن و انتقال پیام دین است. لذا منطقه و محدوده جغرافیایی، فقط در نوع انتقال رسانی تاثیر دارد و الا در اصل رساندن پیام، تفاوتی ایجاد نمی کند.

این مواردی که شما اشاره فرموده اید ناظر به شیوه انتقال پیام است. مهم آن است که پیام هدایتگری قرآن، برای هر فردی در هر دوران و در هر جامعه ای که باشد، مفید و راهگشا است.

شیوه انتقال پیام، با تغییر جوامع و منطقه جغرافیایی، تفاوت می کند ولی این اصل پیام هدایتگرانه قرآن است که کهنه شدنی نیست و تا قیامت قابل استفاده و هدایتگر است.

:hamdel:به نام خدا:hamdel:
با نظرات استاد میقات کاملا موافقم.
البته در ادامه بگم که تو بهشت خیلی چیزا هست که میگن نه چشمی دیده نه گوشی شنیده و نه به قلبی خطور کرده است.پس اون توصیفاتی که ما
از بهشت میدونیم خیلی کم هستش.در حد خودمون و فهم و عقلمون بهمون گفتن.ما محدود هستیم اما نعمتهای بهشت نامحدود است.پس نمیتوان در رابطه با آن
قضاوت کنیم.مسئله ی بعد این که خب وقتی همه ی اینها وجود داشته باشه به هرکس در اندازه ی خودش توضیح میدن...مثلا به یه خرگوش بگن اونجا نهر از شیر و عسل هستش
خب خرگوشه میگه عسل چیه؟پس بهش در حد هویج میگن که خودش که رفت بهشت بعدا بفهمه عسل چیه...به ما هم در حد خودمون یه چیزایی گفتن ولی چیزای دیگه درکش سخته
زمانی که رفتیم اونجا انشالا میفهمیم...اگه بازم خواستید ادامه میدیم...انشالا که همگی در بهشت با هم صحبت کنیم:ok::Gol:

هر چند وضعیت افراد در عالم آخرت کاملا متفاوت و مختلف خواهد بود و تصمیم گیری در خصوص سرنوشت نهایی همه انسان ها در دست خداوند است، اما بر اساس آیات و روایات به طور کلی می توان گفت: تقریبا اکثریت انسان ها پس از تحمل عذابی کوتاه یا طولانی به بهشت می روند، ولی در هر حال این امر کلیت نداشته و شامل همه انسان ها نخواهد بود.

ممنون از جواب همگی!

در آیات قرآن فقط به اینها اشاره نشده و مثلا در سوره نبا آیه 35 لا یسمعون فیها لغواً و لا کذاباً و یا(لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا﴿مریم62﴾و در آیه ای دیگر( لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا) الواقعة آیه 25 و موارد دیگر که زیاد هم هستند به نوعی به لذتهای معنوی و اخلاقی اشاره دارد.و البته آیات قبل هم که اشاره شد برخی از مفسرین این عقیده را دارند که این آیات برای تفهیم بوده است.مثلا شما به یک بچه 5 ساله بخواهید لذت غریزه چنسی را بفهمانید به او می گویید مثلا چیزی است که مثل شکلات شیرین است یا مثلا مثل پفک خوشمزه است.چون فهم و اندازه درک او در حد بلوغ جنسی نیست که این لذت را بتواند بفهمد. البته من در این موارد بیشتر اعتقادم به این است که نمی توان این لذایذ را کتمان کرد ولی این لذتها مثل لذتهای دنیوی نیستند که دنباله اش درد سر هم داشته باشد مثلا ما در این دنیا قبل از غذا خوردن گرسنه می شویم و بعد از غذا خسته می شویم و یا دردسر های دیگر مثل دفع آن که فقط مخصوص این دنیا است ولی در بهشت چنین نیست و این لذتها در درجه خیلی بالاتری قرار دارند و نسبت به درجه و مقام هرفرد در بهشت متغیرند.و البته بهشت درجاتی هم دارد که فردی اگر در بهشت هم باشد نمی تواند آن لذت را درک کند. ولی در روز قیامت همه این لذتها را درک خواهند کرد که وقتی می خواهند از آن درجه نزول کنند همان حسرت عمیق را درک خواهند کرد که ای کاش ما هم در این دنیا تلاش بیشتری می کردیم (از اسامی روز قیامت یوم الحسرت و یوم الحسادت است) و ما هم به مقامات بالاتری می رسیدیم. ولی بهشت طوری است که همه ساکنین آن در هر جایگاهی باشند از آن راضی هستند و در خود بهشت حسرت و اندوهی نخواهد بود.ولی درجه لذت رضایت هم در بهشت نسبت به افراد متغیر است.
این آیه قرآن کریم به درجه بندی آخرت اشاره دارد (انظر کیفَ فضّلنا بعضهم علی بعضٍ و للآخرة أکبرُ درجاتٍ و أکبرُ تفضیلاً (اسراء،21)ببین چگونه بعضی را در دنیا به خاطر تلاششان بر بعضی دیگر برتری بخشیده ایم درجات آخرت و برتری هایش از این هم بیشتر است. والبته بهشت طبق آیات و روایات بر 4 دسته تقسیم می شود که برای برسی بیشتر می توانید در این جا کلیک کنید.

(رهرو ولایت);647409 نوشت:
در آیات قرآن فقط به اینها اشاره نشده و مثلا در سوره نبا آیه 35 لا یسمعون فیها لغواً و لا کذاباً و یا(لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا﴿مریم62﴾و در آیه ای دیگر( لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا) الواقعة آیه 25 و موارد دیگر که زیاد هم هستند به نوعی به لذتهای معنوی و اخلاقی اشاره دارد.و البته آیات قبل هم که اشاره شد برخی از مفسرین این عقیده را دارند که این آیات برای تفهیم بوده است.مثلا شما به یک بچه 5 ساله بخواهید لذت غریزه چنسی را بفهمانید به او می گویید مثلا چیزی است که مثل شکلات شیرین است یا مثلا مثل پفک خوشمزه است.چون فهم و اندازه درک او در حد بلوغ جنسی نیست که این لذت را بتواند بفهمد. البته من در این موارد بیشتر اعتقادم به این است که نمی توان این لذایذ را کتمان کرد ولی این لذتها مثل لذتهای دنیوی نیستند که دنباله اش درد سر هم داشته باشد مثلا ما در این دنیا قبل از غذا خوردن گرسنه می شویم و بعد از غذا خسته می شویم و یا دردسر های دیگر مثل دفع آن که فقط مخصوص این دنیا است ولی در بهشت چنین نیست و این لذتها در درجه خیلی بالاتری قرار دارند و نسبت به درجه و مقام هرفرد در بهشت متغیرند.و البته بهشت درجاتی هم دارد که فردی اگر در بهشت هم باشد نمی تواند آن لذت را درک کند. ولی در روز قیامت همه این لذتها را درک خواهند کرد که وقتی می خواهند از آن درجه نزول کنند همان حسرت عمیق را درک خواهند کرد که ای کاش ما هم در این دنیا تلاش بیشتری می کردیم (از اسامی روز قیامت یوم الحسرت و یوم الحسادت است) و ما هم به مقامات بالاتری می رسیدیم. ولی بهشت طوری است که همه ساکنین آن در هر جایگاهی باشند از آن راضی هستند و در خود بهشت حسرت و اندوهی نخواهد بود.ولی درجه لذت رضایت هم در بهشت نسبت به افراد متغیر است.
این آیه قرآن کریم به درجه بندی آخرت اشاره دارد (انظر کیفَ فضّلنا بعضهم علی بعضٍ و للآخرة أکبرُ درجاتٍ و أکبرُ تفضیلاً (اسراء،21)ببین چگونه بعضی را در دنیا به خاطر تلاششان بر بعضی دیگر برتری بخشیده ایم درجات آخرت و برتری هایش از این هم بیشتر است. والبته بهشت طبق آیات و روایات بر 4 دسته تقسیم می شود که برای برسی بیشتر می توانید در این جا کلیک کنید.

با سلام و درود

فرمایش شما صحیح است ولی استارتر از نعمت های مادی سؤال کرده و فرمایش ایشان ناظر به بُعد معنوی نعمت های بهشتی نیست.

شبهه و توصیف بهشت

پرسش:
توصیف بهشت در قرآن توصیف چیزهایی است که مردم عربستان حسرت آن را دارند(نهرهای پر آب، رودهای جاری، درختان پر میوه و ...). لذا اگر پیامبری برای ساکنین قطب شمال و یا ساکنان اروپا ادعای پیامبری می کرد حتما برای آن ها نیز از چیزهایی می گفت و وعده می داد که مورد حسرت و آرزوی آنان باشد.
گاهی درست فکر کردن حقیقت را روشن می کند.

پاسخ:
با سلام و درود
این کاملا طبیعی و معقول است که برای تشویق کسی، آن چیزی که مورد علاقه و میل اوست را به او هدیه بدهند.
از طرفی هر طبع انسانی از سرسبزی و باغ و نهر آب و ... مشعوف می شود و این اختصاص به گروه و منطقه خاصی ندارد. هم چنین میل به ارضای شهوت نیز در همه وجود دارد و مختص منطقه یا گروه خاصی نیست.
دین الهی و نیز قرآن کریم به عنوان کتاب آسمانی برای هدایت انسان ها آورده شده است و وقتی موفق می شود که بتواند نظر مخاطبین را به خود جلب نماید. این گرایش ها طبیعتا مطابق با فطرت انسان است و لذاست که مخاطبین را با خود همراه کرده است.
البته روشن است که هر جذب مخاطبی معیار نیست بلکه آن چه مهم است جذب مخاطب از راه سالم و پاک و مطابق با فطرت سلیم است. و این وعده هایی که برای نعمت های بهشت به انسان ها داده شده، در همین راستا است.
مطلب دیگر؛ بیان متکلم در قدم اول بایستی مطابق با فضای ذهنی افراد جامعه و نیز در سطح فهم و درک مخاطب باشد. وقتی کلام متکلم برای مخاطب قابل فهم نیست، جذابیت و گرایشی نیز در مخاطب ایجاد نمی کند. لذا برای این که مخاطب، فهمی از نعمت های بهشتی داشته باشد، از آن ها با تعابیری آشنا و قابل فهم، توصیف شده است.
به بیان دیگر؛ این امور، تمثیلی و برای تقریب به ذهن است، و الا بعید نیست اصلا واقع امر به گونه دیگر باشد زیرا عالم آخرت، عالم مجردات است و چه بسا این امور برای تفهیم و درک مخاطب بوده که این گونه تمثیل آورده شده است.
در ادامه چند نکته در همین زمینه عرض می شود:
نکته اول: بهشت توصیف شده توسط قرآن، به بهشت مادی خلاصه نمی شود تا گفته شود قرآن می خواسته با این وعده های مطابق با میلشان مخاطب را فریب دهد، بلکه ابعاد معنوی و روحانی آن نیز مورد توجه و اهتمام است، مانند محيط صلح و صفا(1)، نشاط و شادمانی فوق العاده(2)، رضوان الهی(3)، محیطی امن و آرام(4) و ... .
نکته دوم: یکی دیگر از جهات قابل توجه نعمت های مادی بهشتی ماندگاری، دائمی بودن و همراه نبودن با هیچ رنج و سختی است، بر خلاف نعمت های مادی دنیوی که زودگذر است و همراه رنج و زحمت به دست می آید؛ لذا چیزی غیر از نعمت های دنیوی است.
«وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فيها نَعيمٌ مُقيم‏»؛ و باغهايى از بهشت بشارت مى‏دهد كه در آن، نعمتهاى جاودانه دارند.(5)
«مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتي‏ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ أُكُلُها دائِمٌ وَ ظِلُّها»؛ توصيف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده، (اين است كه) نهرهاى آب از زير درختانش جارى است، ميوه آن هميشگى، و سايه ‏اش دائمى است‏.(6)
نکته سوم: تعابیر قرآن در مورد بهشت مختلف است و منحصر در باغ های بهشتی نیست؛ لذا نمى توان گفت قرآن فقط از باغ ها صحبت کرده است. از طرفی بر فرض که تعابیر مربوط به باغ هاى بهشتى، فردى که مثلا ساکن اروپا است را ارضاء نکرد، تعابیر دیگری در قرآن در وصف نعمت های بهشتی آمده که توجه هر مخاطبی را به خود جلب می کند، مانند:
«لهَم مَّا یَشَاءُونَ فِیهَا»؛ هر چه بخواهند در آنجا براى آنها هست، و نزد ما نعمتهاى بيشترى است (كه به فكر هيچ كس نمى‏رسد).(7)
«وَ لَکُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِى أَنفُسُکُمْ وَ لَکُمْ فِیهَا مَا تَدَّعُونَ»؛ آنچه دلتان بخواهد، در بهشت براى شما فراهم است، و در آن هر چه را بخواهید، براى شما موجود است. (8)
«لهُّمْ فِیهَا نَعِیمٌ مُّقِیمٌ»؛ در بهشت نعمت هاى پایدار است که هیچ گاه از بین نمى رود و تمامى ندارد. (9)
نکته چهارم: از طرفی درست است که برخى از خطابات قرآن بیشتر متوجه عرب هاى آن زمان است ولى مى توان از آن قاعده و مفهومی کلی برداشت کرد که منظور قرآن آن قاعده و آن مفهوم عام بوده است ولى فعلا در غالب این مثال در آمده است.
به این آیه توجه نمایید: «وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَت‏»؛ و هنگامی که شتران باردار، به حال خود رها شوند(10). این آیه اگرچه مثال را بر روى شتر برده ولى مفهوم آیه این است که در روز قیامت هر چیز گران بهای رها شود و با ارزش ‏ترين اموال به دست فراموشى سپرده شود. بنابراین خود شنونده و خواننده باید به معنا و مفهومی که متکلم مرادش است پی ببرد.
نکته پنجم: با توجه به باغ ها و نعمت های بهشتی که در قرآن وصفشان آمده، روشن می شود که حتی این باغ ها برای یک اروپایی نیز جذاب و خوب است، زیرا این باغ ها عادی نیستند و اوصاف و ویژگی های خاصی دارند. به این آیه در توصیف بهشت توجه نمایید:
«مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتي‏ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فيها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبينَ وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَ لَهُمْ فيها مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ»؛ توصيف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده، چنين است: در آن نهرهايى از آب صاف و خالص كه بدبو نشده، و نهرهايى از شير كه طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهايى از شراب (طهور) كه مايه لذّت نوشندگان است، و نهرهايى از عسل مصفّاست، و براى آنها در آن از همه انواع ميوه‏ها وجود دارد و (از همه بالاتر) آمرزشى است از سوى پروردگارشان‏.(11)
بنابر این: آن چه مهم است، رساندن و انتقال پیام دین است. لذا منطقه و محدوده جغرافیایی، فقط در نوع انتقال رسانی تاثیر دارد و الا در اصل رساندن پیام، تفاوتی ایجاد نمی کند.
این مواردی که شما اشاره فرموده اید ناظر به شیوه انتقال پیام است. مهم آن است که پیام هدایتگری قرآن، برای هر فردی در هر دوران و در هر جامعه ای که باشد، مفید و راهگشا است.
شیوه انتقال پیام، با تغییر جوامع و منطقه جغرافیایی، تفاوت می کند ولی این اصل پیام هدایتگرانه قرآن است که کهنه شدنی نیست و تا قیامت قابل استفاده و هدایتگر است.

__________

  1. يونس، 25.
  2. زخرف، 70.
  3. توبه، 72.
  4. زخرف، 68.
  5. توبه، 21.
  6. رعد، 35.
  7. ق، 35.
  8. فصلت، ۳۱.
  9. توبه، ۲۱.
  10. تکویر، 4.
  11. محمد، 15.
موضوع قفل شده است