توصيف مهدي (عج) در احاديث نبوي
تب‌های اولیه
معرفي حجت خدا در هر مقطعي، از وظايف اولياء آن دوران است و بر همين اساس، حضرت ختمي مرتبت (ص) هنگام بيان خطبه شريف الغدير، كه گامي اساسي براي تكميل كامل‌ترين دين خدا، اسلام بود، بعد از نام بردن امام علي (ع) به عنوان نخستين جانشين خود، نام يازده امام ديگر را به زبان آورد.
از آنجا كه امام مهدي (عج) با لقب قائم، معرفي شده است، اصحاب ايشان، بسيار از خصوصيت‌ها و سرنوشت حجت ابن الحسن (عج) سئوال كرده‌اند كه اولياء الهي براي اجراي هرچه بهتر وظيفه و مأموريت خود، بارها به اين پرسش‌ها، پاسخ داده‌اند.
در اين مقال، 10 حديث نبوي مربوط به حضرت مهدي (عج) از كتاب «كشف‌الغمّة» نوشته علي بن عيسي اربلي، كه در مجموعه ارزشمند بحارالانوار گردآوري شده است، با ذكر سند، معرفي مي‌شود.
حديث اول:
علي‌بن عيسي از ابي سعيد ضرري روايت كرده كه پيامبر (ص) فرمود: از امت من مهدي بيرون آيد، هرگاه عمر او كوتاه باشد، هفت سال مي‌شود و اگر طولاني باشد، نُه سال، امت من در زمان او متنعم مي‌شوند، به طوري كه پيش از آن متنعم نشده‌اند، خواه فاجر و خواه نيكوكار. آسمان باران خود را بر ايشان مي‌باراند و زمين چيزي از نباتات خود نگه نمي‌دارد.
حديث دوم:
پيامبر(ص) فرمود: «زمين پر از ظلم و جور مي‌شود، آنگاه مردي از عترت من قيام نمايد، پس زمين را پر از قسط و عدل گرداند، هفت سال يا نه سال خلافت نمايد.»
حديث سوم:
ابن سعيد خدري، روايت ميكند كه رسول خدا (ص) فرمود: «روز قيامت نمي‌گذرد، مگر آنكه بر زمين مالك شود، مردي از اهل بيت من كه زمين را پر از عدل گرداند، چنانكه پر از جور گرديده، مدت خلافتش هفت سال است.»
حديث چهارم:
ابوسعيد با اسناد خود از حذيفه نقل كرده، او گفته: رسول خدا (ص) خطبه‌اي فرمود. بعد از آن هرچه كه شدني بود به ما خبر داد. بعد از اينها فرمود: «اگر از دنيا نماند مگر يك روز، هر آينه خدا او را طولاني گرداند تا اينكه برانگيزاند مردي را از اولاد من كه نام او نام من است». پس آنگاه سلمان برخاست و گفت: يا رسول‌الله! نسل كدام پسرت خواهد بود؟ فرمود: «از اولاد حسين.»
حديث پنجم:
اربلي همچنين به اسناد خود از عبدالله بن عمر روايت كرده، او گفته: رسول خدا (ص) فرمود: «مهدي خروج ميكند درحالتي كه در بالاي سرش ابري است، در ميان آن ندا ميكند كه؛ اين است خليفه خدا، به او تابع شويد.»
حديث ششم:
صاحب كتاب «كشف الغمّة» با اسناد خود از ابي امامه روايت كرد، او گفته: رسول خدا(ص) خطبه‌اي خواند و در آن ذكر دجّال كرد و فرمود: «در اين روز، مدينه از خباثت پاك شود، چنان كه كوره‌هاي آهن را از خبث الحديد پاك مي‌كنند، در آن جا صدا مي‌كنند كه امروز روز خلاص است.» پس از آن ام‌شريك گفت: يا رسول‌الله! در اين روز، عرب در كجا باشد؟ فرمود: «ايشان در اين روز كم هستند و اكثر ايشان در بيت‌المقدس‌اند. امام ايشان مهدي است و او مرد صالح است.»
حديث هفتم:
علي بن عيسي به نقل ابي سعيد خدري، روايت كرد، او گفته: رسول خدا (ص) فرمود: «مهدي آشكارا مبعوث و در ميان امت من خروج ميكند. در آن وقت، امت در نعمت و چهارپايان در تعيش باشند و زمين نباتات خود را ظاهر گرداند و اموال بالسّويه به ايشان داده مي‌شود.»
حديث هشتم:
از ابي سعيد خدري روايت است كه رسول خدا (ص) فرمود: «مژده مي‌دهم به شما به مهدي كه مبعوث مي‌شود در ميان امت من در وقت اختلاف مردم و تزلزل ايشان. پس زمين را پر از عدل و قسط گرداند چنانكه پر از ظلم و جور شده، همه اهل آسمان و اهل زمين از او راضي مي‌باشند و اموال را ميان مردم بالسّويه قسمت مي‌كنند.»
حديث نهم:
صاحب كتاب «كشف‌الغمّة» با اسناد خود از ابي سعيد خدري روايت كرده، او گفته: رسول خدا (ص) فرمود: «هر آينه زمين با ظلم و جور و عدوان پر گردد، بعد از آن خروج كند مردي از اهل بيت من تا اينكه آن را پر از عدل و قسط گرداند؛ چنانكه پر از ظلم و جور بوده.»
حديث دهم:
علي‌بن عيسي در كتاب «كشف‌الغمّة» با اسناد خود از ثوبان روايت كرده، او گفته: رسول خدا (ص) فرمود: «مي‌آيد از سمت مشرق، علم‌هاي سياه گويا كه دل‌هاي ايشان از آهنين است، كسي كه آمدن ايشان را بشنود، نزد ايشان برود و بيعت نمايد هر چه كه با راه رفتن باشد با دست‌ها و پاها در روي برف.»
منبع: جلد اول كتاب مهدي موعود، تأليف علامه محمدباقر مجلسي