جمع بندی بررسی منابع و صحت و اعتبار یک حدیث منقول از امیرالمومنین علی علیه السلام

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
بررسی منابع و صحت و اعتبار یک حدیث منقول از امیرالمومنین علی علیه السلام

سلام علیکم و رحمه الله

حدیثی منقول از امیرالمومنین علیه السلام شنیدم که حضرت فرموده اند : « ما ناقص بودیم و قرآن ما را کامل فرمود ! »

میخواستم از شما درخواست کنم که لطف نموده اصل و منابع روایت مذکور را بگذارید و صحت و اعتبار آنرا مورد بررسی قرار دهید ...

سپاس از شما ...

در پناه حق ...

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد مجید

IVI.@.H.D.I;632095 نوشت:
سلام علیکم و رحمه الله

حدیثی منقول از امیرالمومنین علیه السلام شنیدم که حضرت فرموده اند : « ما ناقص بودیم و قرآن ما را کامل فرمود ! »

میخواستم از شما درخواست کنم که لطف نموده اصل و منابع روایت مذکور را بگذارید و صحت و اعتبار آنرا مورد بررسی قرار دهید ...


با صلوات بر محمد و آل محمد
سلام علیکم ورحمه الله وبرکاته
پرسشگر گرامی آیا منظور شما خطبه هيجدهم نهج البلاغه است:
«و من كلام له عليه السّلام فى ذم اختلاف العلماء في الفتيا و فيه يذم اهل الرأى و يكل امر الحكم في امور الدين للقرآن.«» سخنى از آن حضرت در مذمّت اختلاف علما در فتواست، كه در آن اهل رأى (و قياس) را نيز مذمّت مى‏ كند و حكم كردن در مسائل دينى را به قرآن واگذار مى‏ نمايد.»
ویا سخن خاصی است اگر آدرس مطلب را می دانید بفرمایید تا بررسی شود.تا آن جا که بنده جستجو کردم چنین جمله ای به صورت مستقیم ندیدم.

این سخن در نهج الباغه هست !

ولی نمیدونم دقیقا کجا !

IVI.@.H.D.I;633687 نوشت:
این سخن در نهج الباغه هست !

ولی نمیدونم دقیقا کجا !


با صلوات بر محمد و آل محمد
وعرض سلام وادب
شاید منظور شما از این جمله «خطبه 176»
فضل القرآن‏
وَ اعْلَمُوا أَنَّ هَذَا الْقُرْآنَ هُوَ النَّاصِحُ الَّذِي لَا يَغُشُّ
وَ الْهَادِي الَّذِي لَا يُضِلُّ وَ الْمُحَدِّثُ الَّذِي لَا يَكْذِبُ
وَ مَا جَالَسَ هَذَا الْقُرْآنَ أَحَدٌ إِلَّا قَامَ عَنْهُ بِزِيَادَةٍ أَوْ نُقْصَانٍ زِيَادَةٍ فِي هُدًى أَوْ نُقْصَانٍ مِنْ عَمًى
وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَيْسَ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَ الْقُرْآنِ مِنْ فَاقَةٍ وَ لَا لِأَحَدٍ قَبْلَ الْقُرْآنِ مِنْ غِنًى
فَاسْتَشْفُوهُ مِنْ أَدْوَائِكُمْ وَ اسْتَعِينُوا بِهِ عَلَى لَأْوَائِكُمْ
فَإِنَّ فِيهِ شِفَاءً مِنْ أَكْبَرِ الدَّاءِ وَ هُوَ الْكُفْرُ وَ النِّفَاقُ وَ الْغَيُّ وَ الضَّلَالُ
فَاسْأَلُوا اللَّهَ بِهِ وَ تَوَجَّهُوا إِلَيْهِ بِحُبِّهِ وَ لَا تَسْأَلُوا بِهِ خَلْقَهُ
إِنَّهُ مَا تَوَجَّهَ الْعِبَادُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِمِثْلِهِ
وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ وَ قَائِلٌ مُصَدَّقٌ
وَ أَنَّهُ مَنْ شَفَعَ لَهُ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ شُفِّعَ فِيهِ
وَ مَنْ مَحَلَ بِهِ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ صُدِّقَ عَلَيْهِ
فَإِنَّهُ يُنَادِي مُنَادٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا إِنَّ كُلَّ حَارِثٍ مُبْتَلًى فِي حَرْثِهِ وَ عَاقِبَةِ عَمَلِهِ غَيْرَ حَرَثَةِ الْقُرْآنِ فَكُونُوا مِنْ حَرَثَتِهِ وَ أَتْبَاعِهِ
وَ اسْتَدِلُّوهُ عَلَى رَبِّكُمْ وَ اسْتَنْصِحُوهُ عَلَى أَنْفُسِكُمْ
وَ اتَّهِمُوا عَلَيْهِ آرَاءَكُمْ وَ اسْتَغِشُّوا فِيهِ أَهْوَاءَكُمْ
بدانيد كه قرآن خيرخواهى است كه خيانت نمى‏ كند،
و هدايتگرى است كه گمراه نمى‏نمايد، و سخنگويى است كه دروغ نمى‏ گويد.
احدى با قرآن ننشست جز اينكه به فزونى يا كمى از پيش آن برخاست: فزونى در هدايت، و كم شدن در كور دلى.
بدانيد كه براى كسى بعد از بودن با قرآن تهيدستى نيست، و براى احدى منهاى قرآن بى‏نيازى نمى‏ باشد.
از قرآن براى بيماريهاى خود شفا جوييد، و از آن براى پيروزى بر مشكلات يارى خواهيد،
كه شفاى از بزرگترين بيماريها كه كفر و نفاق و تباهى و ضلالت مى‏ باشد در قرآن است.
پس به وسيله قرآن از خدا بخواهيد، و با عشق به قرآن به خدا توجه كنيد، و به وسيله آن از مردم چيزى مخواهيد،
قطعا عباد الهى در اين دنيا با وسيله‏اى به مانند قرآن به خداوند توجه نكرده ‏اند.
بدانيد كه قرآن شافعى است كه شفاعتش پذيرفته گشته، و گوينده ‏اى است كه گفتارش تصديق شده است،
آن كه قرآن در قيامت به شفاعتش برخيزد شفاعتش در مورد او قبول است،
و از هر كه شكايت نمايد شكايتش پذيرفته است،
زيرا ندا دهنده ‏اى در قيامت ندا مى‏ دهد: «امروز هر انسانى دچار بذرى است كه افشانده و گرفتار نتيجه عمل خود است جز آنان كه زارع بذر قرآن در سرزمين حيات خود بودند».
پس از بذر افشانان قرآن و تابعان آن باشيد،
آن را رهنماى بر خداى خود قرار دهيد، براى خود از قرآن طلب نصيحت كنيد،
آراء خود را كه بر خلاف قرآن است متّهم نماييد، و خواهش خود را كه مخالف قرآن است خائن بدانيد. (ترجمه‏ نهج ‏البلاغه(انصاريان)، صفحه ‏ى 399)

موضوع قفل شده است