جمع بندی ادعای عرفان
تب‌های اولیه
اگر کسانی باشند که در مراحل عرفانی به درجه اعلا رسیده باشند و از خدا بخواهند که برای یک نفر که کینه شخصی داشته اند بد بخواهد و همه عرفا را هم دعوت کنند که به ان شخص ظلم کنند و خواستار ادامه این ظلم توسط دیگران باشد و این ظلم را همچنان ادامه دهند
و دنبال عیب های ان فرد بگردد و توانایی های ماورایی خود را به رخ بکشد که یک فرد را خراب کند یا دنبال عیب های ان فرد از طریق عرفانیات بگردد و ان را به دیگران بگوید و یا تهمت بزند
مثلا دعا های ان را بزرگ جلوه دهد و ... و حتی وقتی ان فرد نفرین کند همه را جمع کند و بگوید به خاطر نفرین این فرد این بلا به ما رسید و...
خدا چگونه احازه این کار را می دهد و با چنین افرادی چگونه برخورد می کند
و ما که شاهد هستیم وظیفه ما چیست اگر حتی با تذکر دادن هم متوجه نشود
اگر کسانی باشند که در مراحل عرفانی به درجه اعلا رسیده باشند و از خدا بخواهند که برای یک نفر که کینه شخصی داشته اند بد بخواهد و همه عرفا را هم دعوت کنند که به ان شخص ظلم کنند و خواستار ادامه این ظلم توسط دیگران باشد و این ظلم را همچنان ادامه دهند
و دنبال عیب های ان فرد بگردد و توانایی های ماورایی خود را به رخ بکشد که یک فرد را خراب کند یا دنبال عیب های ان فرد از طریق عرفانیات بگردد و ان را به دیگران بگوید و یا تهمت بزند
مثلا دعا های ان را بزرگ جلوه دهد و ... و حتی وقتی ان فرد نفرین کند همه را جمع کند و بگوید به خاطر نفرین این فرد این بلا به ما رسید و...
خدا چگونه احازه این کار را می دهد و با چنین افرادی چگونه برخورد می کند
و ما که شاهد هستیم وظیفه ما چیست اگر حتی با تذکر دادن هم متوجه نشود
سلام علیکم
دقت داشته باشید که بنده جواب نوشته های شما را می دهم و از چند و چون ماجرا و افراد مورد نظرتان اطلاع ندارم.
در مورد فرضی که مطرح کردید باید عرض کنم اگر چنین فرد دنبال بردن آبروی یک مومن باشد و با وی بدون دلیل شرعی عناد و دشمنی بورزد،مشخص است که بویی از عرفان و معنویت نبرده و حتی اگر اصطلاحاتی هم بلد است در حد حرف بوده و نه عمل. زیرا اولین شرط سلوک انجام واجبات و ترک محرمات است.
وظیفه شما همان تذکر به فرد خاطی بوده که می فرمایید اثر ندارد و دفاع از آبروی آن مومن در بین دیگران. ان شاء الله موفق باشید.
امام صادق:
مَن ظَلَمَ مَظلِمَة ً اُخِذَ بهَا فِي نَفسِهِ أو فِي مَالِهِ أو فِي وُلدِهِي. جهاد با نفس، ح 727
کسيکه ستمي کند به سبب آن ستم،در جانش يا مالش يا فرزندانش به گرفتاري مي افتد
مفضل بن عمر گويد: كه حضرت صادق عليه السلام فرمود: چون روز قيامت شود يك منادى نـدا كـنـد: كـجايند روگردانان از دوستان من ؟ پس دسته اى كه صورت آنها گوشت ندارد بـرخـيـزنـد، پـس گـفـتـه شـود: اينهايند آنكسانى كه مؤ منين را آزردند، و با آنان دشمنى كردند، و عناد ورزيدند، و آنها را در دينشان با درشتى سرزنش كردند، سپس فرمان شود كه آنان را بدوزخ برند.
امام صادق(ع) مي فرمايند:
"کسي که به منظور عيب جويي و ريختن آبروي مؤمن و اين که او را از نظر مردم بيندازد سخني را نقل کند، خداوند او را از ولايتش بيرون کرده، به سوي ولايت شيطان مي فرستد ولي شيطان هم او را نمي پذيرد."
اگر کسانی باشند که در مراحل عرفانی به درجه اعلا رسیده باشند و از خدا بخواهند که برای یک نفر که کینه شخصی داشته اند بد بخواهد و همه عرفا را هم دعوت کنند که به ان شخص ظلم کنند و خواستار ادامه این ظلم توسط دیگران باشد و این ظلم را همچنان ادامه دهند و دنبال عیب های ان فرد بگردد و توانایی های ماورایی خود را به رخ بکشد که یک فرد را خراب کند یا دنبال عیب های ان فرد از طریق عرفانیات بگردد و ان را به دیگران بگوید و یا تهمت بزند
مثلا دعا های ان را بزرگ جلوه دهد و ... و حتی وقتی ان فرد نفرین کند همه را جمع کند و بگوید به خاطر نفرین این فرد این بلا به ما رسید و...
خدا چگونه احازه این کار را می دهد و با چنین افرادی چگونه برخورد می کند
و ما که شاهد هستیم وظیفه ما چیست اگر حتی با تذکر دادن هم متوجه نشود
با سلام
کی به شما گفته اون فرد عارف است؟
اینقدر کلاهبردار هست که با تله پاتی، فکر طرف رو میخونند بعد ادعای فراست و بصیرت میکنند و با هزار شگرد و قدرتهای متافیزیکی ادعای کرامات میکنند!!! کی گفته اینا عارف اند؟!
حتی اگر علوم غریبه بداند باز هم عارف نیست!!!
شما به احتمال زیاد از چند نفر درباره این عارف قلابی شنیده اید یا با چند کار عجیب و غریب توسط وی فکر کردید صاحب کرامت هست!
ینقدر کلاهبردار هست که با تله پاتی، فکر طرف رو میخونند بعد ادعای فراست و بصیرت میکنند و با هزار شگرد و قدرتهای متافیزیکی ادعای کرامات میکنند!!! کی گفته اینا عارف اند؟!
حتی اگر علوم غریبه بداند باز هم عارف نیست!!!
الان که فکر میکنم می بینم کارهایی که انها می کنند از همین نوع است ولی متاسفانه توانستند عده ای را با خودهمراه کنند
و البته سخنرانی رائفی پور را هم گوش دادم که پیشنهاد می کنم شما هم گوش بدهید.
http://trainbit.com/files/3190234884/?c=1069
سلام علیکم
دقت داشته باشید که بنده جواب نوشته های شما را می دهم و از چند و چون ماجرا و افراد مورد نظرتان اطلاع ندارم.
در مورد فرضی که مطرح کردید باید عرض کنم اگر چنین فرد دنبال بردن آبروی یک مومن باشد و با وی بدون دلیل شرعی عناد و دشمنی بورزد،مشخص است که بویی از عرفان و معنویت نبرده و حتی اگر اصطلاحاتی هم بلد است در حد حرف بوده و نه عمل. زیرا اولین شرط سلوک انجام واجبات و ترک محرمات است.
وظیفه شما همان تذکر به فرد خاطی بوده که می فرمایید اثر ندارد و دفاع از آبروی آن مومن در بین دیگران. ان شاء الله موفق باشید.
[=arial]باعرض سلام جناب استاد سوال من این است که گاهی افرادی را می بینیم که از نظر ظاهری خیلی پایبند به مذهب نیستند مثلا خانمی که آرایش می کند و حجاب کاملی نداردولی خواب هایی می بیندودارای قدرت های عرفانی هست آیاتقیدات مذهبی ربطی به عرفان ندارد؟
مثلا مادر دختر خانم مذکور می گوید که ما در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها بودیم که دخترم در حال دعا یک مرتبه بدون توجه به اطراف به سمت ضریح حرکت کرد خانم خادم حرم گفت گه با او کاری نداشته باشید کمی جلوتر رفت و دامن شخصی را که ما نمی دیدیم را گرفت و گریه کردواز هوش رفت وقتی به هوش آمد شفا پیدا کرده بود
آیا این امکان برای انسانهای معمولی هم وجود دارد؟
باعرض سلام جناب استاد سوال من این است که گاهی افرادی را می بینیم که از نظر ظاهری خیلی پایبند به مذهب نیستند مثلا خانمی که آرایش می کند و حجاب کاملی نداردولی خواب هایی می بیندودارای قدرت های عرفانی هست آیاتقیدات مذهبی ربطی به عرفان ندارد؟
مثلا مادر دختر خانم مذکور می گوید که ما در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها بودیم که دخترم در حال دعا یک مرتبه بدون توجه به اطراف به سمت ضریح حرکت کرد خانم خادم حرم گفت گه با او کاری نداشته باشید کمی جلوتر رفت و دامن شخصی را که ما نمی دیدیم را گرفت و گریه کردواز هوش رفت وقتی به هوش آمد شفا پیدا کرده بود
آیا این امکان برای انسانهای معمولی هم وجود دارد؟
سلام علیکم
عرفان حقیقی حتی مویی هم از شریعت و احکام آن جدا نیست و نمی شود به شرع پایبند نبود و مقامات معنوی را طی کرد،این مطلب اصلی مسلم و تخلف ناپذیر است.
اینکه چنین افرادی هم حالات معنوی دارند دلایل متفاوتی ممکن است داشته باشد،مثلا کار یا کارهای خوبی می کنند و نتیجه آن را در همین دنیا می بینند که این مطلب هم ممکن است به سبب سنت استدراج الهی باشد (یعنی خداوند به علت اینکه این افراد در انجام گناهان راسخ شده و حجت های الهی را نا دیده گرفته اند خداوند چنین مسائلی برایشان پیش می اورد که گمان کنند انسانهای خوبی هستند و به فکر توبه نیفتند،البته دقت کنید که عرض شد بعد از اتمام حجت های مکرر خداوند)و یا بحث استدراج نباشد و فقط نتیجه کارهای خوب خود را ببینند.
و یا این حالات شیطانی باشد و به تعبیر مقام معظم رهبری حفظه الله ایشان توهم معنویت دارند.
غرض اینکه اگر مومنی با رعایت موازین شرع چنین حالاتی نداشت و دیگری که اصلا رعایت شرع را نمی کند،این حالات را داشت نباید برای مومن شبهه ایجاد شود که چرا برای من چنین نیست.چرا که بندگی برای مزد کردن صفت بردگان و تاجران است.
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن/که خواجه خود ادب بنده پروری داند.
سوال:
آیا ممکن است کسی که مراحل عرفانی را طی کرده ،از خدا برای کسی بد بخواهد ؟
پاسخ:
در مورد فرضی که مطرح کردید باید عرض کنم اگر چنین فردی دنبال بردن آبروی یک مومن باشد و با وی بدون دلیل شرعی عناد و دشمنی بورزد،مشخص است که بویی از عرفان و معنویت نبرده و حتی اگر اصطلاحاتی هم بلد است در حد حرف بوده و نه عمل. زیرا اولین شرط سلوک انجام واجبات و ترک محرمات است.
عرفان حقیقی حتی مویی هم از شریعت و احکام آن جدا نیست و نمی شود به شرع پایبند نبود و مقامات معنوی را طی کرد،این مطلب اصلی مسلم و تخلف ناپذیر است.
اینکه چنین افرادی هم حالات معنوی دارند دلایل متفاوتی ممکن است داشته باشد،مثلا کار یا کارهای خوبی می کنند و نتیجه آن را در همین دنیا می بینند که این مطلب هم ممکن است به سبب سنت استدراج الهی باشد (یعنی خداوند به علت اینکه این افراد در انجام گناهان راسخ شده و حجت های الهی را نا دیده گرفته اند خداوند چنین مسائلی برایشان پیش می اورد که گمان کنند انسانهای خوبی هستند و به فکر توبه نیفتند،البته دقت کنید که عرض شد بعد از اتمام حجت های مکرر خداوند)و یا بحث استدراج نباشد و فقط نتیجه کارهای خوب خود را ببینند.
و یا این حالات شیطانی باشد و توهم معنویت دارند.
غرض اینکه اگر مومنی با رعایت موازین شرع چنین حالاتی نداشت و دیگری که اصلا رعایت شرع را نمی کند،این حالات را داشت نباید برای مومن شبهه ایجاد شود که چرا برای من چنین نیست.چرا که بندگی برای مزد کردن صفت بردگان و تاجران است.
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن/که خواجه خود ادب بنده پروری داند.
وظیفه شما همان تذکر به فرد خاطی بوده که می فرمایید اثر ندارد و دفاع از آبروی آن مومن در بین دیگران. ان شاء الله موفق باشید.