جمع بندی توهین به پیامبر اسلام (ص) و آزادی بیان

تب‌های اولیه

17 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
توهین به پیامبر اسلام (ص) و آزادی بیان


با نام و یاد دوست

در پی اهانت نشریه فرانسوی به ساحت قدسی پیامبر مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم

سوالاتی در انجمن مطرح شد.

برخی از این سوالات در تاپیکی مستقل بودند که خود شامل چند تاپیک مجزا می شد

و برخی دیگر در لابلای موضوعات و تاپیکهای دیگر طرح شده بودند

با هماهنگی صورت گرفته با استاد رئوف، قرار شد کلیه سوالات در این تاپیک مطرح و مورد پاسخگویی قرار گیرد.

فقط درخواستم از کاربران این است که اجازه دهند ابتدا به یک سوال پاسخ داده شود

سپس به طرح سوال بعدی بپردازند

و همچنین از ارسال سوالات و مطالبی که به موضوع تاپیک ارتباط ندارد خودداری نمایند.

با تشکر

در پناه قرآن و عترت باشید

برخی از سوالات مطرح شده توسط کاربران:

1- آزادی بیان چیست؟ و حد و حدود آن چیست؟

2- مرز آزادی بیان و توهین چیست؟

3- آیا کشیدن کاریکاتور های اهانت آمیز به معنای آزادی بیان است و جلوگیری از آن، نقض آزادی بیان محسوب می شود؟

4- آیا کشیدن کاریکاتور های اهانت آمیز و اهانت به شخص پیامبر(ص)، منافاتی با حقوق بشر ندارد؟

من تاپیک را از اول نخواندم ولی برایم سوالی پیش آمده که از کاربران و کارشناسان انتظار دارم که پاسخی قانع کننده بدهند.

طبق فقه اسلامی مجازات سب النبی (توهین به پیامبر) مرگ است که حتی در زمان خود پیامبر هم این قانون اجرا میشد. در روزنامه شارلی ابدو هم کاریکاتوری از پیامبر اسلام کشیده شد مثل بسیاری کاریکاتورهای دیگر که از افراد و حتی پیامبران دیگر (موسی و عیسی و ...) کشیده میشود. برخی مسلمین این کاریکاتور را توهین نامیدند حال آنکه توهین بودن این کاریکاتور در نزد نهادهای قضایی غرب خودش محل اختلاف است چرا که در غرب بعضا حتی توهین را هم جزو آزادی بیان میدانند که خب همین هم بین مردم آنجا محل اختلاف است اما نظر من این است که واکنش هایی که مقامات غربی میکنند غیر منطقی نیست.

فرد یا افرادی به شخصی شاید توهین کرده اند و شاید هم این توهین مجازات دارد اما آیا این مجازات باید مرگ باشد؟! این مسئله ای هست که بین بنیادگرایان اسلامی محل بحث نیست چرا که از نظر آنان توهین به شخص پیامبر اسلام مجازاتش مرگ است اما در بین بقیه مسلمانان چطور؟! در بین غربیها چطور؟! آیا باید بخاطر یک کاریکاتور این همه داد و هوار کرد و حرف از مظلومیت زد حال آنکه در مقابل کشته شدن عده ای صرفا بخاطر یک توهین ساده سکوت کنیم؟!

این یک بازیی هست که بازنده آن مسلمین هستند چرا که از نظر اسلام مجازات کاریکاتوریستها مرگ بوده و اینطور استدلال کردن را اکثر غربیها نمیپذیرند. بطور مثال خود بنده که با برخی از کسانی که از این توهین ناراحت شده بودند گفتگو کردم دیدم که هیچکدام از آنها نمیدانند که مجازات این افراد مرگ بوده و حرف من را زیر سوال بردند حال آنکه حداقل برای شما مذهبیون این سایت روشن است که کشته شدن کاریکاتوریستها محل ناراحتی نیست چرا که حقشان همین بوده!

حال این چگونه دفاعی هست که برای یک کاریکاتور روضه خوانی میکنند ولی کشته شدن کاریکاتوریستها اهمیتی ندارد؟! با این استدلال انتظار داریم که در غرب اسلام ستیزی نکنند؟! من که حق را به اسلام ستیزها میدهم.

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد رئوف

[=garamond]بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا صاحب الزمان(ع)
السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت شما ... سوالاتی رو داشتم که می خواستم خدمت شما ارائه بدم تا انشاالله جواب لازم رو کسب کنم

وقتی میگوییم جلوی اهانت به اصول دین را باید با تمام توان گرفت :

اهانت چه معنی دارد ؟ اصلا اهانت جرم است ؟ چگونه تشخیص داده می شود ؟

همچنین نقد اصول و فروع دینی چه معنایی دارد؟ اصول چیست ؟ ایا نجس بودن غیر مذهب من و یا قتل تغییر دهنده دین یا سنگسار کردن یک انسان جاهل و مریض و خاطی جزو اصول است یا الوهیت انسان و برابری و عشق به او و ...

با تمام توان گرفتن یعنی چی ؟
1) با زندان 2) با تکفیر 3) با قتل) 4)با شکنجه 5) با منطق و احترام به عقاید دیگران

[=garamond]نکته خیلی مهم : این سوالات سوالاتی است که بنده از یک سایت دیگه دیده بودم و در این جا مطرح کردم لذا خواهش مندم جواب انها را ارائه دهید ... باتشکر[=garamond]
[=garamond][=garamond]

با سلام خدمت دوستان گرامی

پیش از آغاز بحث لازم است که به چند مطلب توجه شود:

- سوالات بسیار متعدد و متکثری مطرح شده است که طبیعتا رسیدگی به تمام آنها به صورت همزمان، میسر نیست. از همین رو باید قدم به قدم پیش برویم و پس از مشخص شدن یک مسئله، سراغ مسئله بعدی برویم. تجربه بنده و کاربران با سابقه به خوبی تایید می کند که اگر بحث از شاخه ای به شاخه ی دیگر منتقل شود، بدون رسیدن به نتیجه مشخص، نیمه کاره می ماند.

بنابراین ابتدا بحث بر سر این موضوع است که آزادی بیان چیست؟ آیا می توان به خاطر آزادی بیان، مطالب توهین آمیز نسبت به مقدسات منتشر کرد؟

در پاسخ به اینکه آزادی بیان چیست باید گفت که آزادی بیان یکی از مفاد بیانیه حقوق بشر است. در بیانیه حقوق بشر، در ماده 19 می خوانیم: هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده‌ای بدون [نگرانی] از مداخله [و مزاحمت]، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه‌ای بدون ملاحظات مرزی است.(1) اما چنان چه در ادامه در باره این حق بیان شده است، آزادی بیان، علاوه بر حق بودن، همراه با مسئولیت هایی نیز می باشد و از همین رو می تواند همراه با محدودیت هایی باشد.

یکی از مواردی که می تواند موجب محدودیت آزادی بیان شود، هنگامی است که مفاد گفتار یک فرد، موجب تضییع حقوق دیگران شود به طور مثال شهرت فردی را تخریب کند، یا به امنیت ملی یا نظم عمومی آسیب بزند. اساسا بر اساس اصل آسیب(2)، هرگاه عملی (اعم از گفتار یا کردار) موجب تضییع حق فرد دیگری شود، این عمل باید جلوگیری شود و نمی توان به نام آزادی از آن دفاع کرد.

با توجه به مطالب فوق، روشن شد که آزادی بیان اگرچه اصلی پذیرفته شده است، اما همواره دارای قیود و محدودیت هایی می باشد و نمی توان آن را مطلق دانست. برخی از محدودیت های آن عبارت است از به خطر انداختن امنیت ملی، نظم عمومی، آسیب به دیگران، تخریب وجهه دیگران و ..

با توجه به مطالب پیشین، به نظر روشن است که نمی توان به اصل آزادی بیان در جهت بیان مطالب توهین آمیز در مورد مقدسات، استشهاد کرد زیرا اصل آزادی بیان دارای محدودیت هایی است که در مورد توهین به مقدسات، دقیقا مصداق پیدا می کنند. توهین به مقدسات موجب تخریب وجهه دیگران (بنیانگذار دین و نیز پیروان آن دین) می شود. توهین به مقدسات زمینه ساز اخلال در نظم عمومی و حتی مشکل در امنیت ملی می شود، چنانچه در این دوره شاهد تظاهرات در برخی کشورها و نیز تهدیدهای برخی از گروه های اسلامگرا بوده ایم. همچنین توهین به مقدسات، در واقع تعرض به حقوق بخش دیندار جامعه محسوب می شود و موجب می شود فضای جامعه به نحوی شکل بگیرد که گروه قابل توجهی در آن احساس آرامش، امنیت و رفاه نداشته باشند و تمام زندگی این گروه تحت تاثیر این توهین ها قرار می گیرد.

بنابراین استدلال به حق آزادی بیان برای بیان مطالب توهین آمیز، استدلالی مخدوش و غیر قابل قبول است.

موفق باشید


1. بیانیه حقوق بشر، ماده 19
2. Harm principle

سلام

توی همین کشورهای مثلا متمدن کافیه رسانه ی یا شخصی اهانتی به صهیونیست و اعقایدش مثل هولکاست بکنه اونوقت ببین چه پوستی مقامات محترمه و با تمدن این کشورها از اون بابا بکنن که تا 20 نسل بعد خواب لحظه پوست کندن جدشون رو ببیند

h@s@n;635602 نوشت:
خب توهین از نظر حقوق بشر اگر به یک انسان معمولی بشود یا یک شخصیت سیاسی یا یک پیامبر یکی هست ولی در اعلامیه جهانی حقوق بشر نوع مجازات مشخص نشده فقط گفته شده که آزادی بیان نباید منجر به توهین شود.

من از شما سوال دارم آیا صرف کشیدن یک کاریکاتور توهین آمیز از پیامبر اسلام مجازاتش مرگ است؟! این یک بازی 2 سر باخت برای مسلمین هست چرا که اگر بگویند نه که دروغ گفته اند اگر بگویند بله حرفشان بین انسانهای متمدن خریداری ندارد!



با سلام خدمت شما دوست گرامی

چند مطلب:

- اولا مطلب نخستی که گفتید در مورد یکسان بودن چنین توهینی بین گزینه های مختلف، مسئله ثابتی نیست بلکه همان طور که در پاسخ قبلی عرض کردم یکی از مواردی که آزادی بیان مجاز نیست، آسیب آزادی بیان به امنیت عمومی است. توهین به یک فرد گمنام ممکن است موجب به خطر افتادن امنیت ملی نشود ولی توهین به یک فرد معروف و محبوب ممکن است چنین چیزی را در بر داشته باشد. بنابراین چنین یکسانی را نمی توان به راحتی مسلم شمرد.

- مسئله دیگر این است که گاهی یک اقدام موجب ضایع کردن حق یک نفر می شود، که طبیعتا مجازات آن باید با آن متناسب باشد. گاهی یک اقدام موجب تضییع حقوق حدود یک و نیم میلیارد انسان می شود که طبیعتا مجازات آن با فرد نخست یکسان نخواهد بود. (شاید لازم باشد که در مورد گستره یک و نیم میلیارد انسان بیشتر تامل کنیم. یعنی حدود یک چهارم کل جمعیت جهان. می توانیم به این جمعیت پیروان ادیان دیگر را نیز که مخالف توهین به مقدسات هستند، اضافه کنیم که در آن صورت رقم بسیاری بزرگ تری خواهیم داشت)

- با این حال بحث ما در سوال نخست، مجازات چنین فردی نبود بلکه بحث این بود که آیا می توان با تمسک به اصل ازادی بیان، چنین توهین هایی را اخلاقا و حقوقا موجه جلوه داد؟ پاسخ ما چنین بود که چنین توهین هایی حتی بر اساس حقوق بشر، موجه نیست و مورد تایید نمی باشند.

موفق باشید

[="Verdana"][="Black"]

h@s@n;635222 نوشت:
در روزنامه شارلی ابدو بعد از کشته شدن کاریکاتوریستهایش به پیامبر اسلام توهین شد اما در ایران رسانه ها (مخصوصا رسانه های حکومتی) خیلی سر و صدا راه انداختند و گفتند که نباید به پیامبر توهین میشد. اما آیا باید یک طرفه به قاضی رفت؟!

در غرب در بسیاری از نشریات و رسانه ها بسیار شدیدتر از توهینی که به پیامبر اسلام شد به مسئولین توهین میشه و در اکثر موارد توهین کننده ها مجازات هم نمیشوند به اسم آزادی بیان. اما اگر مجازات شوند این مجازات در چه سطحی هست؟ آیا توهین کننده را میکشند؟!

منطق اسلام این است که توهین کننده به پیامبر باید کشته شود و این را همه اسلامگراها یا مسلمین واقعی میدانند و حتی در زمان خود پیامبر و به دستور پیامبر هم توهین کننده ها به او کشته میشدند (پیامبر بعد از قدرت رو میگم که چهره واقعیش رو نشون داد نه پیامبر تو مکه که در ضعف بود)

این منطق اسلام را اکثر غربیها که مسیحی هستند نمیپذیرند به همین دلیل کشتن کاریکاتوریستها را برنمیتابند و توهین به پیامبر اسلام هم برای آنها چیز عجیبی نیست چون در غرب مثلا به عیسی هم توهین میشود و بجز واتیکان و پاپ و دم و دستگاهش عموم مردم اعتراضی نمیکنند.

حال سوال من این است که آیا توهین به پیامبر اسلام صحیح نبود؟! اگر غربیها مخالف توهین به پیامبر اسلام بودند که تیراژ روزنامه شارلی ابدو که از 60 هزار به 3 میلیون نمیرسید! در دینی که مجازات توهین به پیامبرش مرگ هست اخلاق جایگاه بسیار پایینی دارد همانطور که میبینید در بین کشورهای اسلامی کشت و کشتار هم فراوان است و بسیاری بنا به دلایلی بی معنی مثل اینکه شیعه مشرک است براحتی جان یک انسان را میگیرند بدون اینکه عده ای دیگر اندکی ناراحت شوند چرا که پیامبر مهربانیش گفته مشرک یا باید مسلمان شود یا بمیرد.

همانطور که کشته شدن یک شیعه نتیجه منطقی سخن بی منطق پیامبر اسلام هست کشته شدن کاریکاتوریستهای روزنامه شارلی ابدو نتیجه منطقی فقه بی منطق اسلام است که در زمان خود پیامبر اسلام هم اجرا میشده.

از غربیها انتظار نداشته باشید که شما مسلمین مردمشان را بکشید و آنها ساکت بشینند و اَخ هم نگویند چون آنها مثل شما مسلمین ملاکشان عقیده نیست بلکه انسانیت است. اسلام دین نابرابری است نابرابری بین زن و مرد نابرابری بین مومن و کافر نابرابری بین آزاد و برده ولی در غرب ملاک حقوق بشر است و انسانها از نظر آنها با یکدیگر برابر هستند و اگر هم امروز میبینید در همین کشور خودمان برابری تا حدی هست از صدقه سر سخنان روشنفکران غربی هست وگرنه اگر تاریخ را ورق بزنید امثال شیخ فضل الله ها فراوانند که مثلا وقتی شاه خواست حق رای به زنان بدهد و زنان را وارد مجلس کند چقدر داد و هوار کردند و زنان را تحقیر کردند.

[="#FF0000"]پس مسئله را از دید آنها ببینید نه از دید خودتان تا دچار سوء تفاهم نشوید[/]!

سلام

ببیند اگر با اکثر آنچه که فرمودید از نظر دیدی که به اسلام دارید موافق باشم ، اما با جمله آخرتون خیر مخالفم !

نمیشه و منطقی نیست که هرچه خواستیم بگیم ، هرکاری خواستیم بکنیم و بعد بگیم بقیه دیدشون رو عوض کنند .

انسانیت این رو نمیگه ، انسانیت میگه که به هر کس با هر عقیده ای که داره احترام بذار ( البته تا وقتی که اون عقیده باعث خروج از اصل انسانیت نشه ) . اگر * پرستی ، * می پرسته ، شما یا من حق نداریم به اون * چیزی رو نسبت بدیم که به نظر اون * پرست توهین به خوش یا مقدساتش باشه .

اسلام با هر منطقی یا با هر بی منطقی ، مقبول گروهی از انسان هاست ، اگر انسان بودن افراد برای ما مهمه ، انسان رو با با عقیده ای که داره بپذیریم و بهش احترام بذاریم. اینطوره که دیگه فرقی نداره عقیده اون شخص چی باشه .

بحث راجع به منطق یا عدم منطق در اسلام ، نباید یک طرفه باشه ، بلکه چه مسلمان و چه مخالف اسلام " هر دو " به شکل مساوی حق داشته باشن نظراتشون رو بگن ، و بعد دلایل همدیگه رو نقد کنند .

اگر مسلمانان نسبت به توهین به پیامبرشون حساس هستند ، نباید توهین کرد . حالا چه اصل اعتقاد مسلمین درست باشه یا نباشه . نقد عقاید جاش یه جا دیگست .

هرچند نسبت به " برخورد " با اهانت کنندگان نیز باید به اسلام شاکی شد ، که چه تناسبی بین توهین و کشته شدن وجود داره ؟! که البته این دیگه نقد و بررسی علمی و منطقی قوانین اسلامه .

پس " نقد " رو با " اهانت " اشتباه نگیریم .

با تشکر .[/]

سلام

اگر در غرب ، اهانت به پیامبر یک دین با حدود یک میلیاد پیرو، آزادی بیان است ، پس اهانت به هرشخص دیگری که فقط یک شهروند است و رابطه او با دیگران فقط یک رابطه شهروندی و خویشاوندی است باید "به طریق اولی" آزاد باشد. به عبارت دیگر در غرب ، هر کسی آزاد است به هر کسی هر جور اهانت کلامی بکند. پس با این حساب ، در غرب ، "ادب" هیچ جایگاهی ندارد.

اگر "آزادی" ، یک نتیجه اش "بی ادبی" باشد ، این آزادی از اساس اشکال دارد.

[=Verdana]

h@s@n;636223 نوشت:
بنده تاپیکی زدم و ...

بنده موافق توهین نیستم اما این مظلوم نمایی هایی که مسلمین میکنند مسخره بازی هست چون خود پیامبرشان هم توهین کننده هست.

سلام

اگرچه پیش از شما بنده نیز در همین مورد مشابه مواردی رو مطرح کردم در : http://www.askdin.com/thread46044.html

اما بازهم اعتقاد دارم به مقدسات دیگران نباید اهانت کرد ، آنچه شما می فرمایید تنها و تنها نقد است بر تاریخ زندگانی پیامبر ، با نقد تنها و تنها افراد بدون منطق مخالفند . حال نقد هرکس و هرچه باشد . شاید در هنر روز ، نقد به وسیله کاریکاتور رایج باشه ، اما تا وقتی کسی جنبه شو نداره شما شوخی نکن .:ok:

با تشکر .

با سلام ممنون اگر در جواب به این شبهه یاری کنید

همان گونه که دولت فرانسه به امام خمینی(ره) آزادی بیان داد که با نظام شاهنشاهی ایران مبارزه کند، به نشریه شارلی ابدو نیز اجازه داد از پیامبر اسلام(ص) انتقاد کند.
چرا شما آن روز از استقبال کردید اما امروز این اقدام دولت فرانسه را مضموم و غلط می پندارید؟


متن نامه رهبر کبیر انقلاب(ره) به فرانسه:

بسم الله الرحمن الرحیم

در این موقع که پس از چهار ماه توقف پرحادثه در خاک فرانسه، برای خدمت به وطنم می‌خواهم اینجا را ترک کنم، لازم می‌دانم از دولت فرانسه که وسایل امنیت و آزادی بیان را برای اینجانب مهیا نمود، و از اهالی محترم که با حس انساندوستی علاقه خود را به آزادی و استقلال کشور ایران اظهار داشتند تشکر کنم. امید است مهمان نوازی دولت و ملت فرانسه و حس آزادیخواهی آنان را فراموش نکنم. و از زحماتی که به همسایگان و اهالی نوفل لوشاتو دادم معذرت می‌خواهم. امید است احترامات اینجانب را بپذیرند.

۲ شهر ربیع الاول ۱۳۹۹
روح الله الموسوی الخمینی

(صحیفه امام، ج6، ص6)

[="Verdana"][="Black"]سلام

منم یه سوال دارم . ممنون میشم جواب بدین .

[="#0000FF"]چه منطقی توی مجازات قتل برای یه فرد هتاک به مقدسات هست ؟![/]

:Gol:[/]

جابر313;638044 نوشت:
با سلام ممنون اگر در جواب به این شبهه یاری کنید

همان گونه که دولت فرانسه به امام خمینی(ره) آزادی بیان داد که با نظام شاهنشاهی ایران مبارزه کند، به نشریه شارلی ابدو نیز اجازه داد از پیامبر اسلام(ص) انتقاد کند.
چرا شما آن روز از استقبال کردید اما امروز این اقدام دولت فرانسه را مضموم و غلط می پندارید؟


متن نامه رهبر کبیر انقلاب(ره) به فرانسه:

بسم الله الرحمن الرحیم

در این موقع که پس از چهار ماه توقف پرحادثه در خاک فرانسه، برای خدمت به وطنم می‌خواهم اینجا را ترک کنم، لازم می‌دانم از دولت فرانسه که وسایل امنیت و آزادی بیان را برای اینجانب مهیا نمود، و از اهالی محترم که با حس انساندوستی علاقه خود را به آزادی و استقلال کشور ایران اظهار داشتند تشکر کنم. امید است مهمان نوازی دولت و ملت فرانسه و حس آزادیخواهی آنان را فراموش نکنم. و از زحماتی که به همسایگان و اهالی نوفل لوشاتو دادم معذرت می‌خواهم. امید است احترامات اینجانب را بپذیرند.

۲ شهر ربیع الاول ۱۳۹۹
روح الله الموسوی الخمینی

(صحیفه امام، ج6، ص6)



با سلام خدمت شما دوست گرامی

پاسخ روشن است و به کوتاه ترین وجه می توان گفت که بین انتقاد و توهین تفاوت وجود دارد.
در مورد انتقاد و بحث علمی مشکلی وجود ندارد. اساسا مباحث علمی به همین مسئله می پردازند. سالانه انبوهی از کتاب ها و مقالات در بررسی انتقادی تاریخ اسلام و نیز پاسخ به این انتقادات نوشته می شود. انتقاد یا سوال با توهین متفاوت است. به طور مثال همین مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی، در تلاش است تا به سوالات یا شبهات دینی پاسخ دهد و این یک مسئله طبیعی است.
اما توهین و اهانت غیر از انتقاد است. توهین یعنی به سخره گرفتن و این با انتقاد متفاوت است. در نامه امام نیز برای آزادی بیان تشکر شده است نه برای اجازه به توهین.
همچنین عمل نشریه شارلی ابدو، در قالب توهین مورد بحث قرار می گیرد نه در قالب انتقاد.

با توجه به این نکات، مقایسه این دو با یکدیگر صحیح نیست و این دو مسئله متفاوت است.

موفق باشید

Dahim Darni;638061 نوشت:
[=Verdana]سلام

منم یه سوال دارم . ممنون میشم جواب بدین .

چه منطقی توی مجازات قتل برای یه فرد هتاک به مقدسات هست ؟!

:Gol:

با سلام خدمت شما دوست گرامی

همان طور که در پاسخ اول عرض شد، باید از بحث های متعدد به صورت همزمان پیشگیری کنیم. شما نیز لطفا اجازه دهید بحث آزادی بیان به نتیجه برسد و سپس وارد این موضوع بشویم. (اگر هم عجله دارید، می توانید آن را به صورت تاپیکی مجزا مطرح کنید.)

موفق باشید

[="Verdana"][="Black"]

رئوف;638448 نوشت:
با سلام خدمت شما دوست گرامی

همان طور که در پاسخ اول عرض شد، باید از بحث های متعدد به صورت همزمان پیشگیری کنیم. شما نیز لطفا اجازه دهید بحث آزادی بیان به نتیجه برسد و سپس وارد این موضوع بشویم. (اگر هم عجله دارید، می توانید آن را به صورت تاپیکی مجزا مطرح کنید.)

موفق باشید

سلام :Gol:

نه خواهش میکنم ، من چون فکر کردم بحث در مورد تفاوت انتقاد و اهانت تموم شده سوالمو پرسیدم .

هرموقع از نظر شما بحث های اول جمع بندی شد ، من سوالمو میپرسم .

ما میریم آخر صف ... :ok:

ممنون . :Gol:[/]

پرسش:
آزادی بیان چیست؟ آیا می توان به خاطر آزادی بیان، مطالب توهین آمیز نسبت به مقدسات منتشر کرد.؟

پاسخ:
در پاسخ به این که آزادی بیان چیست باید گفت که آزادی بیان یکی از مفاد بیانیه حقوق بشر است. در بیانیه حقوق بشر، در ماده 19 می خوانیم: هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده‌ای بدون [نگرانی] از مداخله [و مزاحمت]، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه‌ای بدون ملاحظات مرزی است.(1) اما چنان چه در ادامه در باره این حق بیان شده است، آزادی بیان، علاوه بر حق بودن، همراه با مسئولیت هایی نیز می باشد و از همین رو می تواند همراه با محدودیت هایی باشد.

یکی از مواردی که می تواند موجب محدودیت آزادی بیان شود، هنگامی است که مفاد گفتار یک فرد، موجب تضییع حقوق دیگران شود به طور مثال شهرت فردی را تخریب کند، یا به امنیت ملی یا نظم عمومی آسیب بزند. اساسا بر اساس اصل آسیب(2)، هرگاه عملی (اعم از گفتار یا کردار) موجب تضییع حق فرد دیگری شود، این عمل باید جلوگیری شود و نمی توان به نام آزادی از آن دفاع کرد.

با توجه به مطالب فوق، روشن شد که آزادی بیان اگرچه اصلی پذیرفته شده است، اما همواره دارای قیود و محدودیت هایی می باشد و نمی توان آن را مطلق دانست. برخی از محدودیت های آن عبارت است از به خطر انداختن امنیت ملی، نظم عمومی، آسیب به دیگران، تخریب وجهه دیگران و ...

با توجه به مطالب پیشین، به نظر روشن است که نمی توان به اصل آزادی بیان در جهت بیان مطالب توهین آمیز در مورد مقدسات، استشهاد کرد زیرا اصل آزادی بیان دارای محدودیت هایی است که در مورد توهین به مقدسات، دقیقا مصداق پیدا می کنند.
توهین به مقدسات موجب تخریب وجهه دیگران (بنیانگذار دین و نیز پیروان آن دین) می شود. توهین به مقدسات زمینه ساز اخلال در نظم عمومی و حتی مشکل در امنیت ملی می شود، چنانچه در این دوره شاهد تظاهرات در برخی کشورها و نیز تهدیدهای برخی از گروه های اسلامگرا بوده ایم. همچنین توهین به مقدسات، در واقع تعرض به حقوق بخش دیندار جامعه محسوب می شود و موجب می شود فضای جامعه به نحوی شکل بگیرد که گروه قابل توجهی در آن احساس آرامش، امنیت و رفاه نداشته باشند و تمام زندگی این گروه تحت تاثیر این توهین ها قرار می گیرد.

بنا بر این استدلال به حق آزادی بیان برای بیان مطالب توهین آمیز، استدلالی مخدوش و غیر قابل قبول است.

____________
(1) بیانیه حقوق بشر، ماده 19.
(2) Harm principle.

موضوع قفل شده است