جمع بندی باور قلبی به دعا

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
باور قلبی به دعا

با عرض سلام . متن زیر را یکی از کارشناسان محترم سایت " جناب ا ستاد" قرار داده بودند که از یکی از علما نقل شده. سوال بنده این است که بحث باور و اعتقاد به دعا را چگونه باید در خود ایجاد کرد؟؟ مگر غیر از این است که باید تاثیر چیزی را ببینی تا به آن ایمان بیاوری؟ وقتی شخصی فلان ذکر را برای حل فلان مشکل میگوید و اثری نمیبیند؛ وقتی فلان دعا را برای درمان بیماری اش می خواند و در نهایت مجبور به استفاده از دارو می شود و اثر دارو را بیشتر از اثر ذکر می بیند؛ وقتی ذکر میگوید برای آرامش قلبش و بهبود اضطرابهایش، قرآن میخواند تا آرامش بگیرد اما اثری نمیبیند چطور باور به دعا داشته باشد؟؟؟ آیا نیت شخص مشکل دارد؟ باور شخص مشکل دارد؟ ایمان ضعیف است؟ چه راهی پیشنهاد میکنید برای بهبود این وضعیت و باور قلبی به خداوند و حسن ظن به خدای متعال؟؟ ممنون می شوم اگر بنده را راهنمایی بفرمایید :Gol: :Gol: :Gol: " بى ‏شك وعده‏ هاى خداوند هيچگاه خلاف ندارد. پس علت اينكه گاهى انسان از عمل خود نتيجه نمى‏ گيرد، بيشتر مربوط به نقصان ايمان و باور خود اوست. لذا كسى كه دعاهاى وارده را مى‏ خواند و به دستورات عبادى عمل مى‏ كند، پيش از هر چيز بايد به گفته‏ هاى پيامبر اكرم و ائمه‏ ى اطهار عليهم‏ السلام «ايمان» داشته باشد.
مهم اين است كه فرموده‏ هاى آنها را «باور» داشته باشيم، لذا اگر كسى عملى را با ترديد، انجام دهد و بگويد: «فعلاً اين دعا را مى‏ خوانم تا ببينم چه مى ‏شود» نه تنها فايده ‏اى نبرده، بلكه خودش را خسته مى ‏كند. و البته اگر متوجه شود كه باور ندارد، پيش از هر چيز بايد بررسى كند كه چرا باور ندارد و علت آن را برطرف سازد. "

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد سمیع

aramesh.;621387 نوشت:
با عرض سلام . متن زیر را یکی از کارشناسان محترم سایت " جناب ا ستاد" قرار داده بودند که از یکی از علما نقل شده. سوال بنده این است که بحث باور و اعتقاد به دعا را چگونه باید در خود ایجاد کرد؟؟ مگر غیر از این است که باید تاثیر چیزی را ببینی تا به آن ایمان بیاوری؟ وقتی شخصی فلان ذکر را برای حل فلان مشکل میگوید و اثری نمیبیند؛ وقتی فلان دعا را برای درمان بیماری اش می خواند و در نهایت مجبور به استفاده از دارو می شود و اثر دارو را بیشتر از اثر ذکر می بیند؛ وقتی ذکر میگوید برای آرامش قلبش و بهبود اضطرابهایش، قرآن میخواند تا آرامش بگیرد اما اثری نمیبیند چطور باور به دعا داشته باشد؟؟؟ آیا نیت شخص مشکل دارد؟ باور شخص مشکل دارد؟ ایمان ضعیف است؟ چه راهی پیشنهاد میکنید برای بهبود این وضعیت و باور قلبی به خداوند و حسن ظن به خدای متعال؟؟ ممنون می شوم اگر بنده را راهنمایی بفرمایید :Gol: :Gol: :Gol: " بى ‏شك وعده‏ هاى خداوند هيچگاه خلاف ندارد. پس علت اينكه گاهى انسان از عمل خود نتيجه نمى‏ گيرد، بيشتر مربوط به نقصان ايمان و باور خود اوست. لذا كسى كه دعاهاى وارده را مى‏ خواند و به دستورات عبادى عمل مى‏ كند، پيش از هر چيز بايد به گفته‏ هاى پيامبر اكرم و ائمه‏ ى اطهار عليهم‏ السلام «ايمان» داشته باشد.
مهم اين است كه فرموده‏ هاى آنها را «باور» داشته باشيم، لذا اگر كسى عملى را با ترديد، انجام دهد و بگويد: «فعلاً اين دعا را مى‏ خوانم تا ببينم چه مى ‏شود» نه تنها فايده ‏اى نبرده، بلكه خودش را خسته مى ‏كند. و البته اگر متوجه شود كه باور ندارد، پيش از هر چيز بايد بررسى كند كه چرا باور ندارد و علت آن را برطرف سازد. "

باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید و تشکر از بابت سوالی که مطرح فرمودید:
خدمت شما عرض کنم که برای بر آورده شدن یک حاجت و یا خواسته‌ای امور متعددی شرط است که این امور باید دست به دست هم بدهند تا آن خواسته محقق گردد.

دعا و یا ذکر یکی از آن امور هستند.

به عبارتی، دعا و یا ذکر، علت تامه و کامل برای تحقق خواسته ما نیستند. بلکه جزء العلة هستند. همان خدایی که فرموده برای برطرف شدن مریضی فلان دعا رابخوانید، یا فلان ذکر را بگویید، همان خدا فرموده باید دارو را هم مصرف کنید.

یعنی در کنار این که از اسباب مادی مانند قرص و کپسول و ... استفاده می کنید ، از دعا هم به عنوان یک سبب معنوی استفاده کنید تا اینها دست به دست هم بدهند و مشکل را حل کنند.
بنابراین ما نباید نگاهمان به دعا و ذکر، نگاه به یک علت تام باشد که در غیر این صورت همه باید مفاتیح الجنان را در دست می گرفتند و فقط دعا می خواندند.
در حالیکه در سیره ائمه دین علیهم السلام هم داریم که وقتی بیمار می شدند در کنار دعا، از دارو و پزشک هم استفاده می کردند.

و همان طورکه دارو برای اثر گذاری خود باید شرایطی را دارا باشد مثلا تاریخ مصرف گذشته نباشدو ...
دعا هم برای اثر گذاری خود،باید شرایطی را دارا باشد که به عنوان شرایط استجابت دعا در آموزه های دینی، مطرح می شود
این دو اگر در کنار هم باشد، براورده شدن حاجت حتمی خواهد بود


پرسش:
گاهی اوقات به واسطه عدم تحقق خواسته و حاجت،انسان باور قلبی خود را به دعا و اثر آن از ذست می دهد، برای برطرف شدن این حالت چه باید بکنیم؟

پاسخ:
برای بر آورده شدن یک حاجت و یا خواسته‌ای امور متعددی شرط است که این امور باید دست به دست هم بدهند تا آن خواسته محقق گردد.

دعا و یا ذکر یکی از آن امور هستند.

به عبارتی، باید نوع نگاه خود و معرفت خود را نسبت به دعا تغییر بدهیم
دعا و یا ذکر، علت تامه و کامل برای تحقق خواسته ما نیستند. بلکه جزء العلة هستند. همان خدایی که فرموده برای برطرف شدن مریضی فلان دعا رابخوانید، یا فلان ذکر را بگویید، همان خدا فرموده باید دارو را هم مصرف کنید.

یعنی در کنار این که از اسباب مادی مانند قرص و کپسول و ... استفاده می کنید ، از دعا هم به عنوان یک سبب معنوی استفاده کنید تا اینها دست به دست هم بدهند و مشکل را حل کنند.
بنابراین ما نباید نگاهمان به دعا و ذکر، نگاه به یک علت تام باشد که در غیر این صورت همه باید مفاتیح الجنان را در دست می گرفتند و فقط دعا می خواندند.
در حالیکه در سیره ائمه دین علیهم السلام هم داریم که وقتی بیمار می شدند در کنار دعا، از دارو و پزشک هم استفاده می کردند.

و همان طورکه دارو برای اثر گذاری خود باید شرایطی را دارا باشد مثلا تاریخ مصرف گذشته نباشدو ...
دعا هم برای اثر گذاری خود،باید شرایطی را دارا باشد که به عنوان شرایط استجابت دعا در آموزه های دینی، مطرح می شود
این دو اگر در کنار هم باشد، براورده شدن حاجت حتمی خواهد بود.

موضوع قفل شده است