جمع بندی درکجای قرآن از عذاب اخروی برای عدم امر به معروف یاد شده؟

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
درکجای قرآن از عذاب اخروی برای عدم امر به معروف یاد شده؟

عدم یا ترک (حالا به هرشکل) امر به معروف و نهی از منکر عذاب اخروی دارد..
حالا میخوام بدونم در کدام ایات قران به این که عذاب اخروی داره اشاره شده؟
حدیث هم همینطور میخوام،کتاب امام علی هم اگر داره بگید.. ولی اول از همه ادرس دقیق قرآن رو میخوام..
تچکر

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد صدیقین

KRITOS;608274 نوشت:
عدم یا ترک (حالا به هرشکل) امر به معروف و نهی از منکر عذاب اخروی دارد..
حالا میخوام بدونم در کدام ایات قران به این که عذاب اخروی داره اشاره شده؟ اول از همه ادرس دقیق قرآن رو میخوام

سلام به شما پرسشگر گرامی

به دو شکل، می توان به سؤال شما پاسخ داد:

1) امر به معروف و نهی از منکر یک واجب شرعی است و آیات و روایت زیادی بر آن دلالت دارد. از سوی دیگر می دانیم که ترک بدون عذر هر واجب شرعی، گناه است و عذاب دارد؛ پس نتیجه می گیریم که ترک این فریضه هم گناه است و عذاب اخروی دارد.

2) ذکر چند آیه و روایت که به صورت مستقیم به مساله ترک این فریضه اشاره نموده و با توبیخ ترک این فریضه، ترک آن را کرداری بد معرفی کرده اند.

چند آیه به عنوان نمونه:

لُعِنَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ بَني‏ إِسْرائيلَ عَلى‏ لِسانِ داوُدَ وَ عيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ
كانُوا لا يَتَناهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ ما كانُوا يَفْعَلُونَ (مائده/78و79)
كافران بنى اسرائيل، بر زبان داوود و عيسى بن مريم، لعن (و نفرين) شدند! اين بخاطر آن بود كه گناه كردند، و تجاوز مى‏ نمودند
آنها از اعمال زشتى كه انجام مى ‏دادند، يكديگر را نهى نمى‏ كردند چه بدكارى انجام مى ‏دادند

در این آیه کریمه، خدای متعال از برخی بنی اسرائیل گنه کار و مورد لعن پیامبران یاد نموده، و از جمله اعمال زشتشان، مساله ترک امر به معروف و نهی از منکر را یاد می کند.

وَ تَرى‏ كَثيراً مِنْهُمْ يُسارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ
لَوْ لا يَنْهاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَصْنَعُونَ (مائده/62و63)
بسيارى از آنان را مى ‏بينى كه در گناه و تعدّى، و خوردن مال حرام، شتاب مى ‏كنند! چه زشت است كارى كه انجام مى‏ دادند
چرا دانشمندان نصارى و علماى يهود، آنها را از سخنان گناه‏ آميز و خوردن مال حرام، نهى نمى ‏كنند؟! چه زشت است عملى كه انجام مى‏ دادند

در این آیه کریمه، خدای متعال علمای بنی اسرائیلی که امر به معروف و نهی از منکر را ترک می کردند، توبیخ نموده و ترک این فریضه را کرداری بد معرفی می نماید.

فَلَوْ لا كانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِكُمْ أُولُوا بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسادِ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ قَليلاً مِمَّنْ أَنْجَيْنا مِنْهُمْ وَ اتَّبَعَ الَّذينَ ظَلَمُوا ما أُتْرِفُوا فيهِ وَ كانُوا مُجْرِمينَ(هود/116)
چرا در قرون (و اقوام) قبل از شما، دانشمندان صاحب قدرتى نبودند كه از فساد در زمين جلوگيرى كنند؟! مگر اندكى از آنها، كه نجاتشان داديم! و آنان كه ستم مى‏ كردند، از تنعّم و كامجويى پيروى كردند و گناهكار بودند (و نابود شدند)

در این آیه کریمه، خدای متعال از اقوام پیشینی که این فریضه را ترک می کردند یاد نموده و عمل آنها را توبیخ می نماید و ترک کنندگان این فریضه را همراه با گنه کاران، مشمول عذاب معرفی کرده است.

KRITOS;608274 نوشت:
حدیث هم همینطور میخوام

به عنوان نمونه، روایتی را با توضیحات دلنشین استاد مطهری نقل می کنم:

حسین بن علی علیه السلام خطابه معروفی را که مورخین معتبری امثال طبری نقل کرده‏ اند، ایراد و در آن به سخن پیغمبر تمسّک می‏ کند، به اصل امر به معروف و نهی از منکر تمسّک می ‏کند:

ایهَا النّاسُ! مَنْ رَأی‏ سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلًّا لِحَرامِ اللَّهِ، ناکثاً لِعَهْدِ اللَّه، مُسْتَأْثِراً لِفَی ءِ اللَّهِ، مُعْتَدِیاً لِحُدودِ اللَّهِ، فَلَمْ یغَیرْ عَلَیهِ بِقَوْلٍ وَ لا فِعْلٍ کانَ حَقّاً عَلَی اللَّهِ انْ یدْخِلَهُ مُدْخَلَهُ. الا وَ انَّ هؤُلاءِ الْقَوْمَ قَدْ احَلّوا حَرامَ اللَّهِ وَ حَرَّموا حَلالَهُ وَ اسْتَأْثَروا فَی ءَ اللَّهِ‏.

یک صغرا و کبرای بسیار کامل می‏ چیند. طبق قانون معروف، اول یک کبرای کلی را ذکر می ‏کند: ایهاالنّاس! پیغمبر فرمود: هرگاه کسی حکومت ظالم و جائری را ببیند که قانون خدا را عوض می‏ کند، حلال را حرام و حرام را حلال می‏ کند، بیت المال مسلمین را به میل شخصی مصرف می‏ کند، حدود الهی را بر هم می زند، خون مردم مسلمان را محترم نمی‏ شمارد، و در چنین شرایطی ساکت بنشیند، سزاوار است خدا (حقّاً خدا چنین می‏ کند، یعنی در علوم الهی ثابت است) چنین ساکتی را به جای چنان جائر و جابری ببرد. بعد صغرای مطلب را ذکر می‏ کند: «انَّ هؤُلاءِ الْقَوْمَ ...» اینها که امروز حکومت می‏ کنند (آل امیه) همین‏طور هستند. آیا نمی‏ بینید حرامها را حلال کردند و حلال ها را حرام؟ آیا حدود الهی را بهم نزدند، قانون الهی را عوض نکردند؟ آیا بیت المال مسلمین را دراختیار شخصی خودشان قرار ندادند و مانند مال شخصی و برای شخص خودشان مصرف نمی ‏کنند؟ بنابراین هرکس که در این شرایط ساکت بماند، مانند آنهاست. بعد تطبیق به شخص خود کرد: «وَ انَا احَقُّ مِنْ غَیرٍ» من از تمام افراد دیگر برای اینکه دستور جدّم را عملی کنم، شایسته ترم. (2)

-------------------
1- تاریخ طبری، ج 4/ ص 304
2- مجموعه آثار، ج 17، ص 271 یا http://lib.motahari.ir/Content/887/255 .

پرسش:
یک آیه و یک روایت ذکر کنید که نشان دهد ترک امر به معروف و نهی از منکر گناه است و عذاب دارد.؟

پاسخ:
ـ یک آیه:
«لُعِنَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ بَني‏ إِسْرائيلَ عَلى‏ لِسانِ داوُدَ وَ عيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ * كانُوا لا يَتَناهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ ما كانُوا يَفْعَلُونَ»؛ كافران بنى اسرائيل، بر زبان داوود و عيسى بن مريم، لعن (و نفرين) شدند! اين بخاطر آن بود كه گناه كردند، و تجاوز مى‏ نمودند. آنها از اعمال زشتى كه انجام مى ‏دادند، يكديگر را نهى نمى‏ كردند چه بدكارى انجام مى ‏دادند.(1)

در این آیه کریمه، خدای متعال از برخی بنی اسرائیل گنه کار و مورد لعن پیامبران یاد نموده، و از جمله اعمال زشتشان، مساله ترک امر به معروف و نهی از منکر را یاد می کند.

ـ یک روایت:
به عنوان نمونه، روایتی را با توضیحات دلنشین استاد مطهری نقل می کنم: حسین بن علی (علیه السلام) خطابه معروفی را که مورخین معتبری امثال طبری نقل کرده‏ اند، ایراد و در آن به سخن پیغمبر تمسّک می‏ کند، به اصل امر به معروف و نهی از منکر تمسّک می ‏کند: «ایهَا النّاسُ! مَنْ رَأی‏ سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلًّا لِحَرامِ اللَّهِ، ناکثاً لِعَهْدِ اللَّه، مُسْتَأْثِراً لِفَی ءِ اللَّهِ، مُعْتَدِیاً لِحُدودِ اللَّهِ، فَلَمْ یغَیرْ عَلَیهِ بِقَوْلٍ وَ لا فِعْلٍ کانَ حَقّاً عَلَی اللَّهِ انْ یدْخِلَهُ مُدْخَلَهُ. الا وَ انَّ هؤُلاءِ الْقَوْمَ قَدْ احَلّوا حَرامَ اللَّهِ وَ حَرَّموا حَلالَهُ وَ اسْتَأْثَروا فَی ءَ اللَّهِ‏.»(2)

یک صغرا و کبرای بسیار کامل می‏ چیند. طبق قانون معروف، اول یک کبرای کلی را ذکر می ‏کند: ایهاالنّاس! پیغمبر فرمود: هرگاه کسی حکومت ظالم و جائری را ببیند که قانون خدا را عوض می‏ کند، حلال را حرام و حرام را حلال می‏ کند، بیت المال مسلمین را به میل شخصی مصرف می‏ کند، حدود الهی را بر هم می زند، خون مردم مسلمان را محترم نمی‏ شمارد، و در چنین شرایطی ساکت بنشیند، سزاوار است خدا (حقّاً خدا چنین می‏ کند، یعنی در علوم الهی ثابت است) چنین ساکتی را به جای چنان جائر و جابری ببرد.
بعد صغرای مطلب را ذکر می‏ کند: «انَّ هؤُلاءِ الْقَوْمَ ...» این ها که امروز حکومت می‏ کنند (آل امیه) همین‏ طور هستند. آیا نمی‏ بینید حرام ها را حلال کردند و حلال ها را حرام؟ آیا حدود الهی را بهم نزدند؟، قانون الهی را عوض نکردند؟ آیا بیت المال مسلمین را دراختیار شخصی خودشان قرار ندادند و مانند مال شخصی و برای شخص خودشان مصرف نمی ‏کنند؟ بنا بر این هرکس که در این شرایط ساکت بماند، مانند آن هاست. بعد تطبیق به شخص خود کرد: «وَ انَا احَقُّ مِنْ غَیرٍ» من از تمام افراد دیگر برای این که دستور جدّم را عملی کنم، شایسته ترم.(3)

ــــــــــــــــــ
(1) مائده/ 78 و 79.
(2) تاریخ طبری، ج 4/ ص 304.
(3) مجموعه آثار، ج 17، ص 271.

موضوع قفل شده است