معانی اسماء خداوند سبحانه و تعالی

کارشناس بحث: استاد یاسین

سلام و رحمه الله

چند تا سوال داشتم راجع به معانی اسماء الله سبحانه و تعالی
1-"المهیمن " به چه معناست؟
2-"المقیت " به چه معناست؟
3- تفاوت معنی "عالم" و علیم " در چیست؟
4-تفاوت معنی "صبار" و "صبور " در چیست؟

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و احترام

« مهيمن» به معناى فائق و مسلط بر شخصى و يا چيزى است.[1]

«مقیت» از مقت و ریشه آن «قوت» است؛قوت: أصل صحيح يدلّ على إمساك و حفظ و قدرة على الشي‏ء.[2] « مُقِيتاً» به معنى مقتدر يا حافظ و شاهد است و حقيقتش اينستكه خداوند قائم بر هر چيزى است كه آنرا حفظ مى‏كند و روزى ميدهد.[3]

صَبُور: كسى است كه بر شكيبائى، قادر و توانا است.
صَبَّار: وقتى گفته مى‏شود كه نوعى سختى و مجاهدت در كار باشد.[4]

بسم الله الرحمن الرحیم

حنان: مهربانى‏[1].

دیان: از دین به معنی جزا و پاداش است و در مورد خداوند به صورت مجازی به کار می رود یعنی کسی که جزاء و پاداش می دهد.[2]

غُفْرَان‏ و مَغْفِرَة: از سوى خداى اين است كه بنده را از اينكه عذاب به او برسد مصون مى‏دارد.[3]

رَضَّى‏- تَرْضِيَةً [رضو] الرجُلَ: آن مرد را راضى و خوشنود كرد، به او چيزى داد تا راضى و خوشنود شود.

الرِّضَى‏- بسندگى و اكتفا، قبول و موافقت، خورسندى؛ «عَن‏ رِضًى‏»: با طيب خاطر و رضايت.[4]

رضوان: خشنودى زياد، و چون بزرگترين رضا، خشنودى خداى تعالى است واژه رضوان- در قرآن به هر چه كه از اوست اختصاص يافته است.[5]
(سُبْحَانَ‏) بقول طبرسى اسم مصدر و بقول راغب مصدر است مثل غفران و معنى آن تسبيح است‏.

معنى‏ سُبْحانَ‏ اللَّهِ* يعنى خدا را از بدى بطور كامل كنار ميدانم «أُبَرِّئُ اللّهَ مِنَ السُّوءِ بَرآءَةً».[6]

مقيم در آيه‏ وَ لَهُمْ عَذابٌ‏ مُقِيمٌ‏ و نظير آن بمعنى ثابت و پا بر جا است.[7]