جمع بندی چگونگی تأدیب فرزند دروغگو

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چگونگی تأدیب فرزند دروغگو

سلام

چگونه می توان فرزندی را که دروغ می گوید، تأدیب و تفهیم کرد تا این کار را کنار بگذارد؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد امین

پرسش:
چگونه می توان فرزندی را که دروغ می گوید، تأدیب و تفهیم کرد تا این کار را کنار بگذارد؟

پاسخ:
دروغ گویی تا سن 6 سالگی طبیعی است و جای نگرانی نیست. علت دروغ‌گویی کودک تا این سن تخیل قوی است. او نمی‌تواند بین بیداری و رؤیا و حقیقت و مجاز فرق بگذارد. او به اشیاء بی جان، جان می‌دهد و با آن‌ها بازی می‌کند. منتها از سن 6 سالگی به بعد دروغ‌گویی کودک جنبه اخلاقی پیدا می‌کند و در صورت مشاهده چنین رفتاری باید علت آن را پیدا کرده تا بتوانید با آن مقابله کرد.

علت دروغگویی کودکان
1. محیط: اطرفیان و نزدیکان تاثیر زیادی روی یادگیری کودک دارند. وقتی پدر یا مادر یا یکی از اطرافیان دروغ بگوید، کودک هم این رفتار را یاد خواهد گرفت و مطابق آن عمل می‌کند. در چنین مواردی باید محیط اصلاح شود.

2. رسیدن به خواسته‌ها: گاهی کودک برای رسیدن به خواسته‌هایش متوسل به دروغ می‌شود. در این صورت اولا باید توجه داشته باشید که نیازهای اولیه کودک را برآورده کنید ثانیا آنان را با ارزش‌های دینی و روایات مربوط به دروغ آشنا کنید.

3. ترس از تنبیه: وقتی کودک مرتکب اشتباهی می‌شود، در صورتی که احتمال بدهد والدین یا معلم او را تنبیه بدنی خواهند کرد، به دروغ رو می‌آورد؛ ولی اگر مطمئن باشد در مقابل اشتباهش به او آگاهی می‌دهند و کمکش خواهند کرد، حقیقت را با آن‌ها در میان خواهد گذاشت. در چنین مواردی بهتر است از ساز و کارهای بازدانده مثل ترش رویی، محرومیت، قهر و ... استفاده کنید.

4. انتقام جویی: گاهی اوقات کودک به برادر یا خواهر خود نسبتی می‌دهد که پدر یا مادر او را مقصر بدانند و تنیه‌اش کنند تا با این کار از برادر یا خواهرش انتقام گرفته باشد. در این صورت باید به او درس انصاف بدهید که پسندیده نیست برای انتقام از دیگری به دروغ متوسل شود.

5. تکلیف زیاد معلم یا توقع بیش ار حد والدین: وقتی از کودک چیزی خواسته شود که با توانایی او سازگار نیست، ممکن است در مقابل کم کاری خود بگوید فرصت نکردم یا فلانی نگذاشت یا ... . مثلا پدر و مادر انتظار داشته باشند که کودک همیشه باید 20 بگیرد یا معلم جریمه سنگینی به او می‌دهد. لذا بین تکالیف و توان کودک باید تناسب باشد تا زمینه ساز دروغگویی در او نشود.

6. جلب توجه: کودک به طور ذاتی به توجه نیاز دارد و در صورت کمبود توجه ممکن است برای جلب توجه دیگران به دروغ متوسل شود. به کودکان خود به حد کافی توجه کنید تا برای جلب توجه به روش‌های دیگر رو نیاورند.

7. احساس حقارت: ممکن است در اثر توبیخ و سرزنش فراوان، کودک احساس حقارت کند و برای جبران این احساس با دروغگویی خود را بزرگ جلوه دهد. پس سرکوفت را قطع کنید.

بنابراین اگر در کودک خود دروغگویی را بعد از 6 سالگی مشاهده کردید، ابتدا باید علت آن را پیدا کرده و بعد با از بین بردن آن، دروغ‌گویی او را درمان کنید.


[=georgia]بسم الله الرحمن الرحیم


[=georgia]

مترصد;598806 نوشت:
سلام

چگونه می توان فرزندی را که دروغ می گوید، تأدیب و تفهیم کرد تا این کار را کنار بگذارد؟


با سلام و عرض ادب

در ادامه پاسخ کارشناس محترم ، بنده مطلبی رو اضاف کنم ، ان شاءالله مفید واقع بشه.

بنا به دلایلی که استاد فرمودند ممکنه کودک به دروغ گفتن رو بیاره لذا انجام بعضی رفتارهای شما میتونه به ترک رفتار اون کمک کنه.

یادگیری مشاهده ای :
یک تحقیق میگه که یک تصویر معادل پنج هزار کلمه هست ، بنظر بهترین روش عمل اطرافیان هست ، تا بتوان از طریق یادگیری مشاهده ای ، رفتار کودک را ترمیم کرد.

معمولا کودکان آنچه والدین هستند می شوند نه آنچه والدین آرزو دارند ! بجز مواردی ؛ بنابراین جو آرام منزل و اطرافیان و همچنین برخورد های صحیح

آنها با هم غیر مستقیم وی را تا حد بسیار زیادی تحت تاثیر قرار می دهند.

نمادها :

کودکان معمولا افکار خود را در قالب نماد نشان می دهند شما می توانید علت این رفتار را از طریق اسبابازی های کودک دریابید مثلا یه داستان با

اسبابازی هایش تربیب ببینید و که در آن شخصی درغ می گوید شما می توانید به وی بگویید بنظرت چرا دروغ گفت ؟ ( بگذارید هر چ به ذهن خودش

می رسد بگوید و آنچه که مدنظر خودتان می آید را بر زبانش نگذارید!)

نمایش نامه درمانی ، قصه درمانی ، بازی درمانی:

البته موارد ذکر شده در کار درمانی بصورت تخصصی اجرا می شوند ولی بصورت ابتدایی خود شما نیز می توانید از عهده آن بر آیید. یک نمایش نامه

یا قصه و یا بازی تدوینکنید که بتوانید مسئله مورد نظر را در قالب آن به کودک بفهمانید .(می توانید خودتان نقش بچه درغ گو را بازی کنید و او مربی

و یا والد و یا...)

اصل تغافل:

حضرت علی علیه السلام می فرمایند نمی از عقل تغافل است ؛ در کنار عملکردتان بیشتر مواقع با خطاهای وی طوری بزخورد کنید که انگار آن را اصلا

ندیده یا نشنیده اید .

تشویق و تنبیه پیوسته:

تحقیقی نشون داده که رفتار بد کودک زمانی به اوج میرسه که والدین یک بار در قبال رفتنار بد کودک اون رو تشویق کردن و یک بار دیدن ولی بی تفاوت

از رفتارش گذشتن!در صورتی که وارد مرحله عملی ترک رفتار کودک شدید تشویق و تنبیه با هم و بصورت پیوسته باشه که البته از اصل تغافل که قبلا

توضیح داده شد نبایدغافل شد یعنی در صورتی که کودک رفتار خطایی انجام داد یا تنبیه شود یا طوری جلوه دهید که ندیده یا نشنیده اید وگرنه باز هم وی

را تنبیه می کردید! البته این تنبیه می تواند جریمه از جمله برداشتن اسبابازی ، یا ندیدن تلوزیون و...شود.

شکل دهی رفتار:

کوچکترین رفتار مشابه رفتار مورد نظرتان ( راستگویی) را مورد تشویق و تقدیر قرار دهید. تا آرام آرام به راستگویی کامل تبدیل شود.

موضوع قفل شده است