تکنسین های ارمنی در جبهه
تبهای اولیه
[h=1][/h]
[/HR]
[/HR]
با ادامهء جنگ، شورای خلیفه گری تهران، با تشکیل ستادی ویژه، سازماندهی و اعزام گروههای صنعتگر ارمنی به مناطق جنگی را آغاز کرد. نُه گروه از حوزهء خلیفه گری تهران، چند گروه از اراک و چندین گروه دیگر از حوزههای خلیفه گری اصفهان و تبریز به مناطق جنگی اعزام شدند.
این گروهها با استقرار در پشت جبهه به مرمت ماشینهای جنگی و راهسازی، ساخت و راهاندازی سردخانهها، بیمارستانهای صحرایی و کارهایی از این دست می پرداختند که هر گروه حدود یک تا دو ماه در منطقه فعالیت می کرد. اعزام گروههای صنعتگر ارمنی از 1362 تا 1367ش ادامه یافت.
18 آبان ماه نیز سال روز اعزام هشتمین گروه از صنعتگران ارمنی به جبهه های نبرد در سال 1359 است.
در پی فراخوانی دستگاه های نظامی و تدارکاتی جبهه های جنگی مبنی بر یاری رسانی به رزمندگان در جبهه ها و پشت جبهه ها و اعلام نیاز از سوی نهاد های ذیربط گروه زیادی از صنعتگران ارمنی آمادگی خود را جهت شرکت در این امر مهم اعلام داشتند. متعاقب آن جهت سازماندهی اعزام و ساماندهی گروه های داوطلب از سوی شورای خلیفه گری تهران مرکزی به عنوان ستاد پشتیبانی جبهه های جنگ تحمیلی ایجاد و اقدام به ثبت نام و اعزام داوطلبین کرد. ستاد مزکور پس از صدور چندین اعلامیه و اعلام تخصص های مورد نیاز صدها نفر از متخصصین فنی ارمنی را جهت پشتیبانی رزمندگان به جبهه های مورد نیاز گسیل داشت. این عده که عمدتا تکنیسین های ماشین آلات سنگین و سبک نظامی تدارکاتی و برق و مخابرات سردخانه سازی و غیره بودند و در طول انجام خدمات کلیه ماشین آلات اسقاطی یا نیازمند تعمیر اساسی را که الزاما باید به شهرها و تعمیرگاه های مجهز منتقل می شدند در همان منطقه تعمیر و در اختیار رزمندگان قرار می دادند.
در شرایطی که خودروی نفربر نظامی یا ماشین آلات راه سازی سنگین و سردخانه های مجهز نیروگاه های موقت تولید برق و حتی ماشین آلات نظامی و جنگی نیاز حیاتی برای رزمندگان و پیشبرد اهداف نظامی به شمار می رفتند این صنعتگران توانستند در کمترین زمان ممکن و به مطلوب ترین شکل نیاز آنان را بر آورده سازند. علاوه بر صنعتگرانی که در پشت جبهه در خدمت رزمندگان بودند می توان به صاحبان ارمنی صنایع اشاره کرد که در طول جنگ با تغییر خط تولید خود نیازهای تدارکاتی و نظامی رزمندگان در شهرها را بر آورده می ساختند. گروه دیگری از صنعتگران نیز در کارگاه های خود و یا در محیط و فضای باز انجمن های ورزشی ارامنه کشور به ویژه تهران و اراک اقدام به تاسیس بیمارستان های سیار حمام های سیار و سرویس های بهداشتی سیار و سایر تجهیزات مورد نیاز نموده و به جبهه ها اهدا کردند.