خداوندا به کدامین نام زیبایت بخوانمت که تو سراسر نیکویی هستی...«اسماء الحسنی»

تب‌های اولیه

7 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
خداوندا به کدامین نام زیبایت بخوانمت که تو سراسر نیکویی هستی...«اسماء الحسنی»

اسماء حُسنی یا نام‌های نیکوی خداوند نام‌هایی هستند که در اسلام برای الله به کار رفته‌است. غالباً شمار این نام‌ها را ۹۹ نام دانسته‌اند که بیشتر آن در قرآن آمده است،

ولی برخی دیگر براین باورند شمار آن‌ها بیشتر است.

اگر خدا بخواهد در این تاپیک سعی داریم به تفصیل در رابطه با نام های پروردگار عزیزمان صحبت کنیم.


اگر خدا بخواهد ادامه دارد...

نام‌های خدا در قرآن مجموعه‌ای از بیش از ۲۰۰ نام خداوند است که در قرآن ذکر شده‌اند و اصطلاحاً، ۹۹ تای آن «(به عربی : اسماء الحسنی)» یا نام های نیکو خوانده می‌شوند.

هر چند که تعداد نام‌های خدا، شامل صفت‌ها و کلمه‌های مرکب، در قرآن و سنت از ۹۹ عدد خیلی بیشتر هستند، ولی مسلمانان اعتقاد دارند

که گروه برگزیده‌ای از نام‌ها (نام‌های نیکو)، تعدادشان ۹۹ عدد است.

از میان این ۹۹ نام، ۸۵ تای آن مستقیماً در قرآن ذکر شده است . اما تعدادی از این نام‌ها مستقیماً در قرآن وجود ندارد و یا مصدری از آن به کار گرفته شده باشد و یا به شکل غیر مستقیم

به صفتی اشاره شده باشد . بعضی از محققان با رجوع به احادیث تا ۲۰۰ مورد از این نام‌ها را یافته‌اند.

«اسمای الهی در نود و نه اسم مذکور منحصر نیست، بلکه برای خداوند نامهای زیادی در روایاتی از بزرگان شیعه و سنی و اهل تصوف ذکر گردیده است.

در برخی موارد تا هزار و یک اسم مقدّس ذکر شده و در برخی دیگر چهار هزار اسم مبارک است.»


الکفعمی، ابراهیم بن علی، المقام الأسنی، ص۸۶.

اسماء حُسنی را به ۳ گروه بخش کرده‌اند:


  1. اسماء جمالی (۵۵ نام) برای کسب رحمت و روزی به کار می‌روند.
  2. اسماء جلالی (۲۲ نام) برای ایجاد عداوت و از میان بردن حریف به کار می‌آیند.
  3. اسماء مشترک (۲۲ نام) بسته به نیت، خاصیت هر دو گروه قبلی را دارند.
تناولی، ص. ۳۳

در مورد صفات الهی تقسیم بندی های مختلفی در کتب کلامی وجود دارد که به برخی اشاره می شود :

بعضی از صفات خدا صفاتی است كه معنای ثبوتی را افاده می كند، از قبیل علم و حیات، و این ها صفاتی هستند كه مشتمل بر معنای كمالند.

بعضی دیگر صفاتی است كه معنای سلبی را افاده می كند، مانند سبوح و قدوس و سایر صفاتی كه خدای را منزه از نقایص می سازد ، مانند غیر جسمانی، نامرئی و...

پس از این نظر می توان صفات خدا را به دو دسته تقسیم كرد: یكی ثبوتیه و دیگری سلبیه.

البته گاهی از همین تقسیم بندی به صفات[=arial] جمالیه و [=arial]جلالیه هم تعبیر می شود.

پاره ای از صفات خدا صفاتی است كه عین ذات او است ؛یعنی به صرف تصور ذات او می توان این صفات را به او نسبت داد. مانند حیات و قدرت و علم به ذات. این ها صفات ذاتی اند.

پاره ای دیگر صفاتی هستند كه تحقق شان محتاج به این است كه ذات قبل از تحقق آن صفات محقق فرض شود، مانند خالق و رازق بودن كه صفات فعلی هستند.

این گونه صفات زاید برذات و منتزع از مقام فعلند ؛یعنی بعد از خلق مخلوقات و روزی دادن به آن ها این صفات به خداوند نسبت داده می شود.

پس از این نظر می توان صفات خدا را به دو دسته تقسیم كرد: [=arial]صفات ذاتیه و دیگری[=arial] صفات فعلیه.

تقسیم دیگری كه درصفات خدا هست، تقسیم به [=arial]نفسیت و [=arial]اضافت است. صفتی كه معنایش هیچ نسبتی به خارج از ذات ندارد ،صفات نفسی است مانند حیات،

ولی صفتی كه نسبت و اضافه به خارج دارد ،صفت اضافی است، مانند خالقیت و رازقیت. این ها اصلی ترین تقسیمات در صفات الهی بود.

با استفاده از سایت تبیان

:Gol:لفظ جلاله [=arial]"الله" که آن را در فارسی به[=arial] "خدا" ترجمه می کنند،اسم خاص و جامع ترین نام هاى خدا است.

حضرت على (ع) در بیان معنای [=arial]"الله"فرموده اند:

" [=arial]الله مفهومش، معبودى است که خلق در او حیرانند و به او عشق می‏ورزند، [=arial]الله همان کسى است که از درک چشمها، مستور است،

و از افکار و عقول خلق محجوب."

بحار الانوار،ج3، ص222.

[=arial]"الله " مشتق از" وله" به معنى" تحیر" است، چرا که عقل ها در ذات پاک او حیران است.

این نام جز بر خدا اطلاق نمی شود، زیرا هر یک از اسامی پروردگار یک بخش خاص از صفات خدا را منعکس می سازد، تنها نامى که در بردارنده تمام صفات و کمالات الهى، یا به تعبیر دیگر

جامع صفات جلال و جمال است همان[=arial]" الله" می‌‏باشد.

تفسیر نمونه، ج ‏1، ص 21 و 22.

گاه نیز آن را از ریشه "أله" (به معنى عبادت) دانسته‏ اند، و در اصل" اَلاِله" است، به معنى" تنها معبود به حق".
با استفاده از:
.islamquest.net

مـشهور در ميان گروهى از مفسران اين است كه صفت[=arial] ((الرحمن)) اشاره به رحمت عام خداست كه شامل دوست و دشمن ، مؤمن و كافر و نيكوكار و بدكارمى باشد،

زيرا ((باران رحمت بى حسابش همه را رسيده ، و خوان نعمت بى دريغش همه جا كشيده)).


تفسیر نمونه،جلد1،ص4


کلمه [=arial](الرحمن ) صيغه مبالغه از رحمت است، و بـر زيـادى رحـمـت دلالت مـى كـنـد، رحـمـت بـه وسـيـله بذل نعمت.

بـعضى از مفسرين گفته اند: نام رحمان از اسامى خاص به خداى تعالى است، غير خدا را رحمان نمى نامند، به خلاف نام رحيم و راحم، كه بر ديگران نيز نهاده مى شود.


تفسیر المیزان،جلد19.

"خدا را از سست شدن اراده ها ی قوی .گشوده شدن گره های دشوار و درهم شکسته شدن تصمیم ها شناختم. "
" ای مردم ! از خدایی بترسید. که اگر سخنی گویید می شنود . و اگر پنهان دارید میداند. و برای مرگی اماده باشید که اگر از ان فرار کنید شما را میابد.
و اگر بر جای خود بمانید شما را میگیرد .و اگر فراموشش کنید شما را از یاد نبرد. " از سخنان مولا علی علیه السلام. یا حق.

[=arial]در روایا ت ال الله صلوان الله علیهم
خدا وند متعال را با هر نامی بخوا نی در حالیکه در دل از ماسوی او جل جلاله قطع امید کردی باشی
ان نام اسم اعظم است
:Gol::Gol::Gol: