امام علی (ع) و معاویه
تب‌های اولیه
خسته نباشید
من یه چیزی شنیدم و سرچ هم کردم نتیجه ای نگرفتم
اونم این هستش که
در زمان خلافت امام علی معاویه منبر هایی بر علیه امام علی برگزار میکرده ولی اما علی باهاش برخورد نمیکرده
این درسته؟؟؟
سلام علیکم
فرمایشتان واضح نیست، منظورتان چیست؟
در زمان خلافت حضرت علی علیه السلام مملکت اسلامی به شق تقسیم شده بود، قسمتی که تحت حکومت حضرت علی علیه السلام بود و قسمتی که معاویه بر آن مسلط بود
معاویه در قسمت تحت تسلط خود طبیعی است که منابری بر علیه حضرت علی علیه السلام بنا کرده باشد، و چون تحت سیطره وی بوده نیروهای امام نتوانند با آن برخورد کنند
اما در قسمتی که تحت خلافت و حکومت حضرت علی علیه السلام بوده چنین اتفاقی نیفتاده است.
اگر منظورتان را بفرمائید ممنون میشوم
اولا ممنون بابت جوابتون
دوما به من اینجوری گفته بودن که در زمان خلافت امام علی معاویه منبر علیه ایشون برگزار کرده و ایشون هم باهاش برخورد نکرده
من برداشتم این بود که داخل خود جکومت اما علی منبر برگزار کرده
اخه یه چیزهای دیکه ای هم شنیده بودم
مثل اون ماجرا که بزغاله هایی رو در خونه مردم میفرستاده (با این اسم که از طرف معاویه هست)
و بعد از چندسال که بچه ها باهاش خو میگرفتن کسانی رو میفرستاده تا با نام اینکه علی فرستاده تا پسشون بگیریم
اون ها رو پس میگرفتن تا نفرت و زیاد کنه
اگه این طور بوده و تو جکومت درست خودش اینکارا رو میکرده
مردم نمیگفتن تو حکومت معاویه
علی چکارست که بیاد حیوون مارو جمع کنه ببره ؟؟
اصلاان داستان درسته؟
مثل اون ماجرا که بزغاله هایی رو در خونه مردم میفرستاده (با این اسم که از طرف معاویه هست)
اگر اصل داستان صحت داشته باشد این اتفاق در مناطق مرزی اتفاق افتاده است. یعنی مناطق مرزی بین حکومت حضرت علی علیه السلام و آنچه در اختیار معاویه بود، قطعا معاویه در داخل حکومت حضرت علی علیه السلام نمی توانست دست به چنین تحرکاتی بزند، مناطق مرزی دست بدست می شود، شما تصور کنید الان ، مثلا تکریت گاهی به دست نیروهای عراقی می افتد و فردا به دست داعش ، چند بار دست به دست شده است، اگر مثلا در تکریت داعش اسباب بازی به بچه بدهند و بگوید مواظب باشید نیروهای آیه الله سیستانی فردا نیایند از شما بگیرند، فردا خودشان پس می گیرند ، آیه الله سیستانی بدنام می شود.
خط کشی های مرزی مثل زمان ما نبوده است و درگیری ها نیز هر روز خطوط مرزی را تغییر می داده است.
ممنون از جوابتون
بله اینجوری منطقی تر به نظر میرسه
ببخشید که دارم تو ادامه مین میگم
ولی اگه ممکنه به طور کلی یه منبعی چیزی از رفتار اما علی (ع) با مخالف هاش بذارید برام ممنون میشم
مظلومیت و تنهایی علی علیه السلام : پس از وفات پیا مبر (ص) و بی وفایی یاران . به اطراف خود نگاه کرده یاوری جز اهل بیت خود ندیدم . " که اگر مرا یاری کنند کشته خواهند شد." پس به مرگ انان رضا یت ندادم . چشم پر از خار و خاشاک را ناچار فرو بستم. و با گلویی که استخوان شکسته در ان گیر کرده بود جام تلخ حوادث را نو شیدم و خشم خویش فرو خوردم و بر نوشیدن جام تلخ تر از گیاه حنظل . شکیبایی نمودم. از سخنان امام علی علیه السلام در نهج البلاغه .
این سزای کسی است که بیعت با امام خود را ترک گوید. و پیمان بشکند.به خدا سوگند! هنگامی که شما را به جنگ با معاویه فرا خواندم. خو شایندتان نبود. ولی خداوند خیر شما را در ان قرار داده بود. اگر مقاومت می کردید.شما را راهنمایی می کردم.و اگر به انحراف می رفتید شما را به راه راست برمیگرداندم . اگر سر باز می زدید. دو باره شما را برای مبارزه اماده میکردم. در ان صورت وضعیتی مطمئن داشتیم. اما دریغ با کدام نیرو بجنگم؟ و به چه کسی اطمینان کنم؟ شگفتا ! می خواهم به وسیله شما بیماری ها را درمان کنم. ولی شما درد بی درمان من شده اید . کسی را می مانم که خار در پایش رفته و با خار دیگری می خواهد ان را بیرون کشد. در حالی که میداند خار در تن او بیشتر شکند و بر جای ماند. خدایا!طبیب این درد مرگبار به جان امده .و اب رسان این شوره زار .نا توان شده است. ترجمه خطبه 121 نهج البلاغه مولا علی علیه السلام.