جمع بندی آیا خدا با توبه هر گناهی رو می بخشه؟

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا خدا با توبه هر گناهی رو می بخشه؟

سلام
اینکه میگن توبه باعث میشه خداوند هر گناهی رو ببخشه درسته ؟
حتی زنا ؟
اگه یکی عمدا زنا کنه و بگه بعدا توبه میکنم توبه درسته ؟ یعنی با آگاهی کامل از گناه و عواقبش اون کار رو انجام بده
و اینکه در انجام اون گناه تداوم داشته باشه یعنی 3 سال زنا کنه !

اگه بعد از 3 سال زنا کردن بگه توبه کردم و خدا ببخشه این عدالته ؟
ممنون میشم زودتر جواب بدین

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد نسیم رحمت

mehdi3234;579314 نوشت:
اینکه میگن توبه باعث میشه خداوند هر گناهی رو ببخشه درسته ؟حتی زنا ؟اگه یکی عمدا زنا کنه و بگه بعدا توبه میکنم توبه درسته ؟ یعنی با آگاهی کامل از گناه و عواقبش اون کار رو انجام بده و اینکه در انجام اون گناه تداوم داشته باشه یعنی 3 سال زنا کنه !اگه بعد از 3 سال زنا کردن بگه توبه کردم و خدا ببخشه این عدالته ؟ ممنون میشم زودتر جواب بدین


توبه و بازگشت به خدا بسیار زیباست. خوشا به حال کسی که پس از لغزشی کوتاه و فراموش کردن خویشتن و خدا، زود خود و جایگاه انسانی خود را بیابد. به معذرت خواهی از خداوندی برخیزد که در همه جا حاضر و ناظر است و از همه کارهای انسان آگاه است.
سوال شما برخی آیات در مورد توبه و لطف و رحمت پروردگار را در ذهن تداعی می کند. در آیه ای علاوه بر بیان «عفو و رحیم» بودن نسبت به کسانی که حقیقتاً توبه کنند و از خدا آمرزش و هدایت بجویند، بشارتی شاد کننده و عالی می دهد و می فرماید: «خداوند گناهان شان را نه تنها می بخشد و می آمرزد و از نامه عملشان محو می کند، بلکه آن را به نیکی ها بدل می کند. نزد خدا مقام و منزلت شایسته ای می یابند». (1)
آری؛ زنا از گناهان کبیره و بزرگ است که در تمام ادیان الهی حرام اعلام شده است. زناکار به عنوان شخص تجاوز گر از حریم الهی معرفی شده و
بر انجام آن عذاب الهی وعده داده شده است.
اما این عذاب ها و کیفرها برای کسانی است که بر گناه خود اصرار داشته باشند و نخواهند توبه کنند. اما کسانی که از کارهای زشت خود ناراحت و پشیمانند و به درگاه خدای مهربان توبه و استغفار می کنند، خداوند گناه آنان را می بخشد. آنان را مورد آمرزش قرار می دهد.
اوج لطف و کرم خداوند به لغزش­کارانی که توبه می کنند، آن جایی است که می فرماید: «خداوند توبه کنندگان و جویندگان پاکی و طهارت را دوست دارد». تعبیر عالی قرآن را ببینید و کمی در آن تأمل کنید: «انّ الله یحب التوّابین و...». (2)
گناه هر چه بزرگ باشد ، باز به جهت بزرگی و عظمت رحمت و بخشش الهی ، بخشیده خواهد شد. البته اگر توبه واقعی نماید و از صمیم قلب پشیمان بوده و قصد انجام دوباره آن را نداشته باشد ، به خصوص اگر کسی به غفلت یا در اثر فریب به این عمل زشت مبتلا شده باشد .
قرآن خطاب به گنهکاران می فرماید :
«قل یا عبادی الّذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله أنّ الله یغفر الذنوب جمیعاً، إنّه هو الغفور الرّحیم؛ (3) بگو: ای بندگان من که (با گناه کردن) بر خود ظلم و ستم روا داشتید، از رحمت خداوند مأیوس و نا امید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد».
توبه هر گاه حقیقى و واقعى باشد و از اعماق جان برخیزد، واقعاً از گناهى که مرتکب شده، احساس خجلت و ندامت کند و خود را در پیشگاه خدا شرمنده ببیند و در صدد کسب رضاى حق تعالى باشد، مقبول درگاه احدیت واقع شده و آثار و برکاتش نمایان مى گردد. هر چند گناه بزرگ یا بسیار باشد.

بنده گنهکاری که توبه می کند و از ولایت شیطان و هوای نفس خارج می شود و به ولایت پروردگارش وارد می گردد، «محبوب خدا» می شود. خدا دوست و خواستار او می گردد. بنابراین، بدانید اگر توبه کنید، خداوند شما را دوست دارد.

اگر فرد توبه کننده همین گونه که از گناه و ولایت شیطان و نفس امّاره برگشته و به سوی خدا رو آورده، ثابت قدم بماند، یقین بداند که مورد عفو و بخشش و محبت خدا قرار دارد.و به مرور زمان دلش صاف می شود. البته هر چه زودتر بتواند فاصله ای را که بین خود و خدا، با گناهان ، ایجاد شده را زودتر از بین ببرد، زودتر به این صفای درونی خواهد رسد.
بین توبه فرد گنهکار و عدالت خداوند در بخشش گنهکار تنافی نیست.
موفق باشید.

پی‌نوشت ‌ها:
1. فرقان (25)، آیه 70.
2. بقره (2)، آیه 222.
3. زمر(39) آیه 53.

إِنَّمَا ﭐلتَّوْبَةُ عَلَى ﭐللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ ﭐلسُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ فَأُوْلَـٰئِکَ يَتُوبُ ﭐللَّهُ عَلَيْهِمْ وَکَانَ ﭐللَّهُ عَلِيماً حَکِيماً ﴿17﴾
(نساء17)-اما خداي تعالي پذيرش توبه کساني را به عهده گرفته که از در ناداني اعمالي زشت انجام داده ، سپس بدون فاصله زياد توبه کنند ، و به سوي خدا برگردند ، اينهايند که خدا هم سويشان بر مي‏گردد ، و خدا دانايي فرزانه است.
وَلَيْسَتِ ﭐلتَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ ﭐلسَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ ﭐلْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ ﭐلْئَانَ وَلَا ﭐلَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ کُفَّارٌ أُوْلَـٰئِکَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَاباً أَلِيماً ﴿18﴾
(نساء18)-و اما آنهائي که همچنان به کار زشت خود ادامه مي‏دهند تا مرگشان فرا رسد ، آنوقت مي‏گويند : الان توبه کردم براي چنين مردمي بازگشتن نيست ، و نيز براي کساني که در حال کفر مي‏ميرند ، که مال براي آنان عذابي دردناک آماده کرده‏ايم.

پرسش :
اینکه می گویند توبه باعث می شود خداوند هر گناهی رو ببخشد درست است؟حتی زنا ؟اگر یکی عمدا زنا کند و بگه بعدا توبه می کنم توبه درست است ؟ یعنی با آگاهی کامل از گناه و عواقبش آن کار را انجام بدهد و اینکه در انجام آن گناه تداوم داشته باشد یعنی 3 سال زنا کند! اگر بعد از 3 سال زنا کردن بگوید توبه کردم و خدا ببخشد این عدالت است ؟


پاسخ :

توبه و بازگشت به خدا بسیار زیباست. خوشا به حال کسی که پس از لغزشی کوتاه و فراموش کردن خویشتن و خدا، زود خود و جایگاه انسانی خود را بیابد. به معذرت خواهی از خداوندی برخیزد که در همه جا حاضر و ناظر است و از همه کارهای انسان آگاه است.
سوال شما برخی آیات در مورد توبه و لطف و رحمت پروردگار را در ذهن تداعی می کند. در آیه ای علاوه بر بیان «عفو و رحیم» بودن نسبت به کسانی که حقیقتاً توبه کنند و از خدا آمرزش و هدایت بجویند، بشارتی شاد کننده و عالی می دهد و می فرماید: «خداوند گناهان شان را نه تنها می بخشد و می آمرزد و از نامه عملشان محو می کند، بلکه آن را به نیکی ها بدل می کند. نزد خدا مقام و منزلت شایسته ای می یابند». (1)
آری؛ زنا از گناهان کبیره و بزرگ است که در تمام ادیان الهی حرام اعلام شده است. زناکار به عنوان شخص تجاوز گر از حریم الهی معرفی شده و
بر انجام آن عذاب الهی وعده داده شده است.
اما این عذاب ها و کیفرها برای کسانی است که بر گناه خود اصرار داشته باشند و نخواهند توبه کنند. اما کسانی که از کارهای زشت خود ناراحت و پشیمانند و به درگاه خدای مهربان توبه و استغفار می کنند، خداوند گناه آنان را می بخشد. آنان را مورد آمرزش قرار می دهد.
اوج لطف و کرم خداوند به لغزش­کارانی که توبه می کنند، آن جایی است که می فرماید: «خداوند توبه کنندگان و جویندگان پاکی و طهارت را دوست دارد». تعبیر عالی قرآن را ببینید و کمی در آن تأمل کنید: «انّ الله یحب التوّابین و...». (2)
گناه هر چه بزرگ باشد ، باز به جهت بزرگی و عظمت رحمت و بخشش الهی ، بخشیده خواهد شد. البته اگر توبه واقعی نماید و از صمیم قلب پشیمان بوده و قصد انجام دوباره آن را نداشته باشد ، به خصوص اگر کسی به غفلت یا در اثر فریب به این عمل زشت مبتلا شده باشد .
قرآن خطاب به گنهکاران می فرماید :
«قل یا عبادی الّذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله أنّ الله یغفر الذنوب جمیعاً، إنّه هو الغفور الرّحیم؛ (3) بگو: ای بندگان من که (با گناه کردن) بر خود ظلم و ستم روا داشتید، از رحمت خداوند مأیوس و نا امید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد».
توبه هر گاه حقیقى و واقعى باشد و از اعماق جان برخیزد، واقعاً از گناهى که مرتکب شده، احساس خجلت و ندامت کند و خود را در پیشگاه خدا شرمنده ببیند و در صدد کسب رضاى حق تعالى باشد، مقبول درگاه احدیت واقع شده و آثار و برکاتش نمایان مى گردد. هر چند گناه بزرگ یا بسیار باشد.

بنده گنهکاری که توبه می کند و از ولایت شیطان و هوای نفس خارج می شود و به ولایت پروردگارش وارد می گردد، «محبوب خدا» می شود. خدا دوست و خواستار او می گردد. بنابراین، بدانید اگر توبه کنید، خداوند شما را دوست دارد.

اگر فرد توبه کننده همین گونه که از گناه و ولایت شیطان و نفس امّاره برگشته و به سوی خدا رو آورده، ثابت قدم بماند، یقین بداند که مورد عفو و بخشش و محبت خدا قرار دارد.و به مرور زمان دلش صاف می شود. البته هر چه زودتر بتواند فاصله ای را که بین خود و خدا، با گناهان ، ایجاد شده را زودتر از بین ببرد، زودتر به این صفای درونی خواهد رسد.
بین توبه فرد گنهکار و عدالت خداوند در بخشش گنهکار تنافی نیست.
موفق باشید.

پی‌نوشت ‌ها:
1. فرقان (25)، آیه 70.
2. بقره (2)، آیه 222.
3. زمر(39) آیه 53.

موضوع قفل شده است