بررسی کتاب «کتابی برای جوان ها» نوشته ی آنت لایاسول

[=Times New Roman] [="2 Koodak"]با سلام و احترام خدمت شما و آرزوی موفقیت برای شما[=Times New Roman] [="2 Koodak"]پاسخ1: در مورد سئوال اول باید عرض کنم به احتمال قوی منظور کتاب این بوده که هر کسی به اندازه خود ارزش و بهایی دارد و کسی نمی تواند بگوید من از این لحظه دیگر به درد هیچ کاری نمی خورم.این کتاب هر گونه خود کم بینی را نهی فرموده و همه انسان ها را مفید ارزیابی می کند. دقیقا دین اسلام همین مطلب را بیان فرموده و در قرآن کریم آمده است و جعلناکم شعوبا و قبائل لتعارفوا این آیه وجود شعب در انسانها را قطعی فرض کرده و می فرماید این شعب باید با هم تعارف داشته باشند.
[=Times New Roman] [="2 Koodak"]در روایتی نیز امام علی (علیه السلام) هرگونه خود کم بینی را نهی فرموده و بیان می دارند: اتزعم انک جرم صغیر و فیک انطوی العالم الاکبر....[=Times New Roman] [="2 Koodak"]پاسخ2: قطعا این جمله صحیح و آیات و روایات فراوانی بر آن وجود دارد مانند این آیه شریفه که می فرماید :[="Arial"] [="2 Koodak"]وَ ِمنَ النّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللّهِ أَنْدادًا یحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللّهِ و الَّذینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلّهِ[=Times New Roman] [="2 Koodak"]پاسخ3: قدرت حدس زدن که در زبان عاميانه به آن حس ششم نيز مي گويند ، يکي از توانايي هاي آدمي است که بستگي به ميزان هوش و دقت و تمرکز حواس دارد . اگر انسان به برخي از جزئيات مهم يک مسئله توجه کند ، با کنار هم گذاشتن آنها مي تواند نتيجه را حدس بزند . چنانچه در ضرب المثل معروفي مي آيد که آنچه را جوان در آينه نمي بيند , پير در خشت خام مي تواند ببيند درباره حس ششم برخي از افراد سخنان اغراق آميزي زيادي وجود دارد که واقعيت ندارد و نمي توان آن را ملاک شناخت اين حس دانست بلکه همان طور که گفتيم اين حس بر اساس کنار هم گذاشتن شواهد و ادله مختلف و کمي هم هوشمندي نصيب انسان مي شود ، چنانچه پليس هاي کار آگاه و کار کشته با کمک اين نيرو به آساني مي توانند مجرمين را شناسايي کنند اما گاهي نيروي حدس زدن بر اساس تاءييد و کمک خداوند به بنده اش حاصل مي شود که شرط اصلي آن ايمان است در روايتي آمده است : (اتقوا فراسه المؤمن فآنه ينظر بنور الله) يعني از فراست و زيرکي مؤمن پرهيز کنيد زيرا مؤمن به کمک نور و هدايت خدا به مسايل مي نگرد پس منظور از اين حديث اين است که خداوند به بندگان مؤمنش گاهي قدرت فهم و حدس فوق العاده اي مي دهد که به آساني مي توانند مکر و حيله ديگران را متوجه شوند[=Times New Roman] [="2 Koodak"]سربلند و خوشبخت باشید. [=Times New Roman] [="2 Koodak"][=Calibri] [=Times New Roman]

[quote=golsa;583852]با سلام و تشکر
چند مورد دیگر هست که نمیدانم با موازین اسلامی مطابقت دارند یاخیر:
1-موضوع « روابط خود بیندیشید»:هیچکس نمی تواند بدون دیگران زندگی کند. همه ی ما وابسته به یکدیگر هستیم.ما به یکدیگر احتیاج داریم . ما به هم عشق و حمایت می دهیم. به شکلی که به رشد نیاز داریم به یکدیگر فکر می کنیم و...
آیا این مورد خلاف این نیست که می گوییم همه چیز در ید قدرت خداوند است؟
2-می گوید:باید یک زندگی جدید بدون رنج و درد را برای خود انتخاب کنید.
مگر نه این که خداوند دائما انسان ها را مورد آزمایش قرار می دهد و راحتی و آسایش مخصوص آخرت است؟
3-می گوید: تشکر ، تعریف ها و تحسین های دیگران را بپذیرید
4-اگر احساس رنج و گرفتاری می کنید کمک بگیرید
مگر نه این که «ایاک نستعین»؟

نقل قول نوشته اصلی توسط صابر نمایش پست ها
الَّذینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلّهِ
آیااین یعنی که مومنان مجازندکسان دیگری را هم دوست بدارند ولی خدا را بیشتراز همه کس و همه چیز دوست دارند؟یا این که نه فقط خدا را دوست دارند؟
با سلام خدمت شما پرسشگر محترم
1. این مورد در صدد بیان این مطلب است که انسان موجودی اجتماعی است و برای زندگی نیاز به دیگران دارد. بنابراین اصل توکل را نمی توان زیر سئوال برد اما این جمله در صدد بیان مطلب دیگری است. البته بسیاری از اینگونه کتاب ها براساس بعضی از تفکرات اومانیستی نوشته شده و گویی انسانیت را هدف انسان بودن می دانند. در حالی که ما معتقدیم خدایی شدن هدف انسان بودن است. پس اصل اجتماعی شدن مورد تاکید بوده و در آیات و روایات نیز به آن پرداخته شده است. مانند این روایت کوتاه که می فرماید«ید الله مع الجماعه؛ کمک خداوند به جماعت بیشتر است.» و...
2. به اصل این جمله خدشهای وارد نیست . زیرا انسان می تواند زندگی راحتی را برای خود فراهم نماید ولی آنچه مسلم است اینکه نباید به آن زندگی راحت دلبسته شود. از طرفی سختی هایی که در زندگی متحمل می شود از طرف خداوند است و عین حکمت اوست. بنابراین این جمله که زندگی راحتی داشته باشید تنافی با امتحان الهی ندارد. زیرا انسان ذاتا راحتی را دوست دارد.
3. در مورد آخر و نکته ای که در ادامه آیه فرمودید عرض می نماییم که روابط ما با خداوند متعال طولی است و نه عرضی. منظور دقیق نگارنده کتاب واضح نیست ولی می توان به قطع گفت که کمک خواهی انسان ها از یکدیگر در طول قدرت الهی است و منافاتی با انکار آیه شریفه ندارد .
البته عرض کردیم باید مواظب آسیب های اومانیستی و انسان گرایی اینگونه کتاب ها بود.