جمع بندی آیا بازگو کردن بعضی از اعمال نیک به قصد ترویج آنها ریاکاری محسوب می شود؟

تب‌های اولیه

16 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا بازگو کردن بعضی از اعمال نیک به قصد ترویج آنها ریاکاری محسوب می شود؟

بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت اساتید محترم

اگر انسان بعضی از اعمال نیکش را برای افرادی که فکر میکند خودشان هم اهل اعمال نیکند بازگو کند ، به این نیت که اگر احیانا آن کار انجام نمیدهند تذکری باشد برایشان که آنها هم انجامش دهند، آیا اینکار ریا هست؟

اگر آن افراد فکر کنند که به قصد ریا این کار را انجام داده آیا از ثواب عملش کم خواهد شد؟

اگر خودش با اینکه قصد ریاکاری نداشته ، از بازگو کردن آن کار احساس ناخوشایندی پیدا کند و پشیمان شود از اینکه به دیگران گفته، ترک کردن آن کار اولویت دارد یا انجامش؟

آیا میتوان به این نیت که ریا نشود اعمال خوبمان را به دیگران نگوییم و از انتشار آن خوبی بین مردم جلوگیری کنیم؟

بعضی از اعمال هستند که انسان با شنیدن اینکه شخصی به فیض انجام آن نائل گشته ، افسوس میخورد که خودش نمیتواند آن کار را اجام دهد؛

مطلع شدن دیگران از آن کار خیر و افسوس خوردنشان در این زمینه برای فردی که آن کار را انجام داده صواب دارد یا گناه؟

با تشکر

:Gol:

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد اویس

[=Georgia][=garamond]با عرض سلام خدمت شما دوست گرامی و با تشکر از شما بخاطر اهتمامتان در امر مراقبه و خودسازی

.امین.;572848 نوشت:
اگر انسان بعضی از اعمال نیکش را برای افرادی که فکر میکند خودشان هم اهل اعمال نیکند بازگو کند ، به این نیت که اگر احیانا آن کار انجام نمیدهند تذکری باشد برایشان که آنها هم انجامش دهند، آیا اینکار ریا هست؟

ریا عبارت است از ارائه کارهای نیک خود برای مقام و منزلت یافتن در دلهای مردم.
خداوند در قران کریم می فرماید: [=garamond]يا ايُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالاذی كَالَّذی يُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النّاسِ وَلا يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ[=garamond] (بقره/264)
یعنی ای مؤمنان صدقات و كمكهای خود را با منّت و آزار باطل مسازيد مانند كسی كه مالش را برای خود نمايی انفاق می كند و در دل به خدا و روز رستاخيز ايمان ندارد ...
در خصوص نشانه های ریا آمده است که اگر کسی در خلوت و تنهایی رغبت به عمل و عبادتی نداشته باشد ولی وقتی در انظار عموم قرار می­گیرد، از کسالت فارغ شده و حالت نشاط پیدا می­کند، این کس ریاکار و عمل او ریایی است. امام صادق علیه السلام از امیرالمومنین علی علیه السلام نقل می­فرمایند: "
[=garamond]ریاکار دارای سه علامت است: هنگامی که مردم او را (در حال عمل و عبادت) ببینند نشاط پیدا می­کند (ولی در حال عبادت) اگر تنها باشد کسل می­شود و دوست دارد که در همه امور از او تعریف کنند[=garamond]"(الخصال1384، ج1، 160)
با توجه به تعریفی که از ریا ارائه گردید و نشانه هایی که از آن ذکر شد در پاسخ به سوال اولتان باید بگویم: صرف بیان کردن کارهای نیک خود برای دیگران به قصد ترویج کارهای نیک و ترغیب آنها به انجام کارهای شایسته ریا به شمار نمی آید.

.امین.;572848 نوشت:
اگر آن افراد فکر کنند که به قصد ریا این کار را انجام داده آیا از ثواب عملش کم خواهد شد؟

فکر و گمان دیگران تاثیری در ریابودن یا نبودن اعمالمان ندارد بلکه همانطوری که عرض شد ریا بودن اعمالمان به نیت خودمان در انجام کارهای نیک برمی گردد اگرچه بهتر است برای کسانی که دارای چنین خصوصیاتی هستند تا جایی که ممکن است اصلا کارهای نیکمان برایشان نقل نشود. و اگر نقل می شود به عنوان فرد دیگری که این کار را انجام داده بیان شود و از ذکر شخص انجام دهنده کار نیک پرهیز شود.

.امین.;572848 نوشت:
گر خودش با اینکه قصد ریاکاری نداشته ، از بازگو کردن آن کار احساس ناخوشایندی پیدا کند و پشیمان شود از اینکه به دیگران گفته، ترک کردن آن کار اولویت دارد یا انجامش؟

مسلما در چنین فرضی ترک بیان آن اولویت دارد زیرا در موارد بسیاری خود قلب انسان برای احساس خوشایندی یا ناخوشایندی برخی افعال، میزان و معیار تام و تمام است.

.امین.;572848 نوشت:
آیا میتوان به این نیت که ریا نشود اعمال خوبمان را به دیگران نگوییم و از انتشار آن خوبی بین مردم جلوگیری کنیم؟

بله اگر فکر می کنیم بیان کارهای خوبمان برای دیگران به تدریج منجر به حس ریا در افعالمان میشود می توانیم از انتشار آن در انظار دیگران جلوگیری نماییم.

.امین.;572848 نوشت:
بعضی از اعمال هستند که انسان با شنیدن اینکه شخصی به فیض انجام آن نائل گشته ، افسوس میخورد که خودش نمیتواند آن کار را اجام دهد؛

مطلع شدن دیگران از آن کار خیر و افسوس خوردنشان در این زمینه برای فردی که آن کار را انجام داده صواب دارد یا گناه؟


افسوس خوردن دیگران به خودی خود نه موجب گناه برای انجام دهنده کار خیر است و نه موجب ثواب و پاداش.

السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
تشکر فراوان از پرسشگر و پاسخگوی محترم به دلیل مطرح شدن چنین سوال خوب و ارائه ی پاسخ مفید.

اویس;573406 نوشت:
در موارد بسیاری خود قلب انسان برای احساس خوشایندی یا ناخوشایندی برخی افعال، میزان و معیار تام و تمام است.

لطفا در این مورد بیشتر توضیح دهید.
چرا که گاهی انسان به دلیل وسوسه ی شیطان، پس از انجام کار خوب، احساس نارضایتی و ناخوشایند می کند. مثلاً اگر مبلغی پول را به نیازمندی بدهد، بعدش احساس ناخوشایندی پیدا کند زیرا شیطان، همواره به ما وعده ی فقر می دهد.
و همچنین گاهی به کسی خوبی می کنیم و طرف مقابل از ما تشکر نمی کند و آن موقع، برخی افراد از کارخود احساس پشیمانی می کنند، درحالی که کارشان غلط نبوده و هدف از انجام کار فقط نباید جلب تشکر طرف مقابل باشد!!!
ممنون

سلام
من فکر میکنم برای ترویج دین در بعضی موارد ریا لازم است
نمیدونم الان ریا اینجا کلمه مناسبی هست یا ن ولی بیشتر کارهای دینی باید علنی بشه تا انقدر محجور نمونه
مثلا همین مقوله نماز انقدر دنبال این بودیم که ریا نشه اصلا خوندنش شده یه نابهنجاری تو جامعه
مثلا خود من یک روز با کلی کلنجار رفتن با خودم و واقعا کلی فشار که روم بود تونستم نمازم رو در پارک بخوانم
و انقدر این مسئله برام سنگین بود که وقتی رسیدم خونه قصد کردم دوباره نمازم رو بخونم چون حس کردم ریا بوده و من میتونستم بعدا نمازم رو بخونم
دخترم که کل مدتی که من نماز میخوندم هی تلنگر میزد مامان بسه زود بخون زشته الان موقع نماز خوندنه؟؟؟
خب من فکر میکنم این نتیجه کوتاهی ماست و ترس از ریا که داره دین انقدر مظلوم میشه در جامعه

به نام خدا
با سلام
من هر وقت خمس میپردازم رسیدش را جوری توی خانه میگذارم که هر وقت میهمان آمد بتونه ببینه
مثلا بار آخری کسی که اهل خمس نبود آمد خانه مان دید یک میلیون سیصد هزار تومان خمس دادم تعجب کرد البته اهل خمس هم شد که خیلی خوشحال شدم

[=Georgia]

لبیک یا علی النقی;573414 نوشت:
السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
تشکر فراوان از پرسشگر و پاسخگوی محترم به دلیل مطرح شدن چنین سوال خوب و ارائه ی پاسخ مفید.

نقل قول نوشته اصلی توسط اویس نمایش پست ها
در موارد بسیاری خود قلب انسان برای احساس خوشایندی یا ناخوشایندی برخی افعال، میزان و معیار تام و تمام است.
لطفا در این مورد بیشتر توضیح دهید.
چرا که گاهی انسان به دلیل وسوسه ی شیطان، پس از انجام کار خوب، احساس نارضایتی و ناخوشایند می کند. مثلاً اگر مبلغی پول را به نیازمندی بدهد، بعدش احساس ناخوشایندی پیدا کند زیرا شیطان، همواره به ما وعده ی فقر می دهد.
و همچنین گاهی به کسی خوبی می کنیم و طرف مقابل از ما تشکر نمی کند و آن موقع، برخی افراد از کارخود احساس پشیمانی می کنند، درحالی که کارشان غلط نبوده و هدف از انجام کار فقط نباید جلب تشکر طرف مقابل باشد!!!
ممنون


با تشکر از شما بخاطر دقتی که در عرائضم داشتید
در توضیح عبارتی که خدمتتان عرض کردم باید بگویم که عبارت حقیر مبنی بر معیار تام و تمام بودن قلب در احساس خوشایندی یا ناخوشایندی برخی افعال، ناظر بر سوال مذکور بود نه مطلق افعال. یعنی در مواردی که بیان کارهای خوبمان به دیکران منجر می شود که احساس ناخوشایندی به ما دست دهد بهتر است همان ندای قلبی خودمان را معیار قرار داده و در موارد اینچنینی کارهای خوبمان را برای دیگران نقل ننماییم. اگر چه برای کسانی که در مسیر صراط مستقیم شریعت و طریقت و حقیقت قرار گرفته اند ندای قلبیشان در مطلق امور و افعال، میزان و معیار تام و تمام است.

سلام
باتوجه به توضیحات استاد اویس سوالی ازشون داشتم
میشه گفت اون چیزی که الان در فضای بیرون ومردم ورسانه ها بیشتر ظهور پیدا میکنه همون ریا است؟
یعنی از خوبی ها فقط حرف وبیان است ولی عمل نیست وفقط اکثرا شعار میدهند ونمایش میدهندتا ظاهر همه چیز خوب نشان داده شود
به نظرتون یکی از افات قشر مذهبی در زمان ما ابتلاء به ریا است اینو قبول دارید لطفا در این مورد توضیح بدید

عبد آبق;577870 نوشت:
سلام
باتوجه به توضیحات استاد اویس سوالی ازشون داشتم
میشه گفت اون چیزی که الان در فضای بیرون ومردم ورسانه ها بیشتر ظهور پیدا میکنه همون ریا است؟
یعنی از خوبی ها فقط حرف وبیان است ولی عمل نیست وفقط اکثرا شعار میدهند ونمایش میدهندتا ظاهر همه چیز خوب نشان داده شود
به نظرتون یکی از افات قشر مذهبی در زمان ما ابتلاء به ریا است اینو قبول دارید لطفا در این مورد توضیح بدید

با اجازه ی استاد اویس بزرگوار
همانطور که می دانید مهمترین ریشه ی بیماری ریا حب جاه و مقام ومنزلت در بین مردم هست.واین حالت از فرد شروع می شود و کم کم جای خود را در اجتماع و گروههای مختلف اجتماعی باز می کند به گونه ای که در مرحله ی اول افراد به دلیل حب نفس ریا می کنند و در ادامه وقتی در اجتماع حضور پیدا می کنند بیشتر به دنبال ارتباط با اشخاصی هستند که در این زمینه با آنها وجه اشتراک دارند گویا حب نفس از فرد تجاوز کرده و به گروههای مختلف اجتماعی سرایت می کند.هر گروه اجتماعی که شعارش مثبت، اما در عمل بر خلاف آن شعار وارد عمل می شوددر واقع به بیماری ریا دچار شده است چرا که ریا را از مصادیق نفاق و دورویی می دانیم.در واقع ریاکار آنچه را که واقعیت است به صورت غیر واقع نشان می دهد.البته فراموش نشود ترویج این ویژگی در یک جامعه به مقبولیت و پذیرش آن در بین مردم بر می گردد گاهی بی اخلاقی به جایی می رسد که ریا ترویج می شود و سکوت در برابر آن و یا بهتر بگوییم راضی بودن به آن و استقبال مردم از آن پایه ی آن را در جامعه محکم تر می کند.

بنده پریشان;573711 نوشت:
مثلا همین مقوله نماز انقدر دنبال این بودیم که ریا نشه اصلا خوندنش شده یه نابهنجاری تو جامعه

یکی از وسوسه های شیطان رجیم، ایجاد "وسواس ریا" می باشد.
یعنی تا میای یه کار خوبی کنی فوراً میگه "نکن نکن ریا میشه ریا میشه ریا میشه"!!!!!!!!
اگر قرار باشد هرکار خوبی را از ترس ریا شدن انجام ندهیم یا نگوییم، دیگر خوبی ای درجهان نمی ماند.

چرا وقتی کسی می خواد گناه کنه علنی و آشکارا انجام میده و هیچ ترسی هم از کسی نداره و تازه بعدش هم میره با افتخار همه جا تعریف می کنه!!!!
اما یکی می خواد نمازاول وقت بخونه باید بره پشت هفت تا در قفل شده قایم بشه تا کسی نبینه؟!؟!؟!!؟!؟
واقعاً این یک آفت بزرگ جامعه است که داره همه ی خوبی ها و معروف ها را می خورد و اجازه ی رشد آزادانه به منکرها می دهد!

من اگر نزدیک اذان بشه هرجایی که باشم، اول دنبال مسجدی جایی می گردم و هیچ ترسی هم از پرسیدن ندارم "مسجد اینورها کجاست؟!"
بعضی ها خجالت می کشن از اینکه بپرسن مسجدکجاس!!!!
بعد هم اینکه اگر پیدا نکردم همونجا کنار پیاده رو یا پارک یا خیابان(به طوری که سد راه مردم نشود) نمازمو می خونم!

درسته شاید خیلی ها مسخره ام کنن....اما ما پیرو اهل بیت هستیم.
اهل بیت در راه حفظ دین، جان و مال و ناموسشان را فدا کردند. ما حاضر نیستیم یک تمسخر یا سرزنش بشنویم؟!؟!!؟
فکر نکنم هیچ کس به اندازه ی انبیاء، مسخره شده باشن!

کسی که سیگار میکشه هرموقع، نیاز پیدا کنه بدون ترس از هیچکسی، روشن می کنه و میکشه و دودشو میده تو صورت مردم! و ملاحظه ی هیچکسو نمی کنه!
ولی واقعاً باید به حال خودمون گریه کنیم که وقت نماز که میشه به جای اطاعت امر خدا همه اش دنبال کسب رضایت مردمیم!

خداوند همه مونو هدایت کنه!

به نام خدا
سلام و عرض ادب
به نظر من معیار واسه تشخیص ریا خود انسان هست مثلا فردی که می خواد نماز بخواند و شرایط جوری است که باید در جمع بخواند باید به خود رجوع کنید و ببینید ایا می خواهد نماز را به این جهت که دستور خداست و باید اطاعت کند به جا بیاورید یا می خواهید نماز را بخواند و توجه مردم را جلب کنید تا دیگران بهتر درباره او فکر کنند در واقع هر عمل نیکی هم به اندازه ای از ما قبول می شود که ما را از گناه باز دارد اگر با انجام یک عمل خوب دچار احساس خودپسندی شویم که ان عمل مقبول خداوند قرار نمی گیرد
امیر المومنین علی علیه السلام در این باره می فرماید گناهی که آزرده خاطرت سازد نزد خدا بهتر است از کار نیکی که به خودپسندیت اندازد .
من خودم وقتی از کار خوبی را که خود چیشدم و لذت بردم به دیگران هم معرفی کنم سعی می کنم نگویم این عمل را خودم انجام دادم بلکه بگوییم دیگران انجام داده اند و خیلی بهره بردند .

کنیز اهل بیت;579217 نوشت:
من خودم وقتی از کار خوبی را که خود چیشدم و لذت بردم به دیگران هم معرفی کنم سعی می کنم نگویم این عمل را خودم انجام دادم بلکه بگوییم دیگران انجام داده اند و خیلی بهره بردند .

سلام بر شما

معمولا گفتن اینکه دیگران انجام داده اند تاثیر خاصی ندارد. برعکس وقتی ببیند کسیکه از آن صحبت میکند خود عامل به آن است بیشتر ترغیب میشوند و یک انگیزه رقابتایجاد میشود. ولی اگر ندانند خود او هم انجام میدهد دیگر رقابتی نخواهد بود و باعث میشود فکر کنند که قصور آنها هم خیلی اشکال ندارد

سلام
منم یه سوال دارم
اگه کسی در جمعی و در شرایطی نماز اول وقت بخواد بخونه که خیلی تو چشم می زنه و مرتبم مجبور باشه که موقع نماز تو اون شرایط قرار بگیره و بترسه که دچار ریا بشه باید چکار کنه؟؟ نماز اول وقتو ترک کنه؟؟

عشق طوفان;579291 نوشت:
سلام
منم یه سوال دارم
اگه کسی در جمعی و در شرایطی نماز اول وقت بخواد بخونه که خیلی تو چشم می زنه و مرتبم مجبور باشه که موقع نماز تو اون شرایط قرار بگیره و بترسه که دچار ریا بشه باید چکار کنه؟؟ نماز اول وقتو ترک کنه؟؟

با عرض سلام

تا پاسخگویان جواب شما رو میدهند به یک نکته اشاره کنم
نماز از واجباتیست که فقط به خواندن و ادای آن امر نشده. در قرآن کریم دستور به اقامه نماز شده نه خواندن نماز.
اقامه نماز هم به معنای برپا داشتن آن هست. این کلمه یعنی برپا داشتن نماز در میان مردم (البته نه به قصد ریا) از دستورات الهی است. پس نباید با شکهای اینچنینی که در واقعوسوسه های شیطانی هستند از ترویج نماز خودداری کنیم.
اگر امروز چنین کردیم روزی خواهد آمد که دیگر هیچ شکی برای انجام آن در ملاء عام نداریم اما اینکار از جانب افراد بی دین تخطئه خواهد شد.
چون همیشه عقب نشینی در انجام معروفها سبب پیشروی اهل منکر میشود

السلام علیکم و رحمة الله
توجه داشته باشید که
حضرت آقا عبدالله الحسین علیه السلام در ظهر عاشورا در شدت تشنگی و گرسنگی و گرما و جنگ، نمازشان را اول وقت خواندند.
لشکریان دشمن هم وسط نماز به ایشان حمله کردند و تیربارانشان کردند و چندتن از یاران ایشان در نماز جماعت، شهید شدند.

آیا ما در شرایطی سخت تر و وحشتناک تر از شرایط عاشورا و کربلا هستیم که الکی الکی، نمازمونو تاخیر می اندازیم؟!؟!؟!!؟!؟!؟

[="Georgia"][="Blue"] [=&quot]جمع بندی
[=&quot]پرسش

[=&quot]آیا بازگو کردن بعضی از اعمال نیک به قصد ترویج آنها ریاکاری محسوب می شود؟

[=&quot]پاسخ
[=&quot]ریا عبارت است از ارائه کارهای نیک خود برای مقام و منزلت یافتن در دلهای مردم.
[=&quot]خداوند در قران کریم می فرماید: يا ايُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالاذی كَالَّذی يُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النّاسِ وَلا يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ (1)
[=&quot]یعنی ای مؤمنان صدقات و كمكهای خود را با منّت و آزار باطل مسازيد مانند كسی كه مالش را برای خود نمايی انفاق می كند و در دل به خدا و روز رستاخيز ايمان ندارد ...
[=&quot]در خصوص نشانه های ریا آمده است که اگر کسی در خلوت و تنهایی رغبت به عمل و عبادتی نداشته باشد ولی وقتی در انظار عموم قرار می[=&quot]­[=&quot]گیرد، از کسالت فارغ شده و حالت نشاط پیدا می[=&quot]­[=&quot]کند، این کس ریاکار و عمل او ریایی است.
[=&quot] امام صادق علیه السلام از امیرالمومنین علی علیه السلام نقل می[=&quot]­[=&quot]فرمایند: " ریاکار دارای سه علامت است: هنگامی که مردم او را (در حال عمل و عبادت) ببینند نشاط پیدا می[=&quot]­[=&quot]کند (ولی در حال عبادت) اگر تنها باشد کسل می[=&quot]­[=&quot]شود و دوست دارد که در همه امور از او تعریف کنند"(2)
[=&quot]با توجه به تعریفی که از ریا ارائه گردید و نشانه هایی که از آن ذکر شد در پاسخ به سوال اولتان باید بگویم: صرف بیان کردن کارهای نیک خود برای دیگران به قصد ترویج کارهای نیک و ترغیب آنها به انجام کارهای شایسته ریا به شمار نمی آید.
[=&quot]پینوشتها
[=Calibri]1- [=&quot]بقره/264
[=Calibri]2- [=&quot]الخصال1384، ج1، 160
[/]

موضوع قفل شده است