چرا هم غزه هم لبنان هم سوریه؟؟مستند بسیار زیبای " آرامش شام " (بدون سانسور!)
تب‌های اولیه
بسم رب الشهداء و الصدیقین
پس از انتخابات 88 و ماجرای فتنه ی آن سال عده ای از روی جهل شاید هم عمد شعار "نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران " را سر دادند.امروز هم با اتفاقاتی که در سوریه و عراق رخ داده عده ای عراق و سوریه را هم اضافه کرده و مخالف کمک و حمایت ایران از سوریه و عراق هستند.
مستند زیبای " آرامش شام" با استفاده از تصاویر مستند نه تنها از ایران بلکه بیشتر با استفاده از تصاویر و فیلم ها شبکه ی بیبی سی و مصاحبه با مردم عادی به زیبایی پاسخ این عده از مخالفین حمایت ایران از سوریه را داده است.
لینک زیر مصاحبه ی رجانیوز با کارگردان این مستند و نیز دانلود این مستند در دو قسمت بدون سانسور است:
پیشنهاد می کنم مصاحبه را قبل از تماشا بخونید تا با فضای کار آشنا بشید
(قسمتی از متن مصاحبه:
مخاطبان اصلی مستند هنوز «آرامش شام» را ندیده‌اند/یکی از مسئولان کشور مستندم را که دید، گفت حداقل 7 سال باید حبس می‌کشیدی)
http://www.rajanews.com/detail.asp?id=204133
چرايي حمايت ايران از سوريه:
منشأ پيدايي اين سوال واقعيت هاي موجود است. سياست خارجي جمهوري اسلامي در قبال قيام هاي مردمي در كشورهاي مختلف عربي- اسلامي، دفاع و حمايت از حقوق ملت هاي به پا خاسته و در كشور سوريه، حمايت از رژيم و حاكميت در اين كشور به موازات دفاع از حقوق ملت سوريه است؛ حقوقي كه بايد از طريق اصلاحات سياسي تأمين شود و اكنون حاكميت چنين اصلاحاتي را در كشور سوريه آغاز كرده است. بنابراين اصل دفاع از حقوق ملت ها و توده هاي مردم در همه كشورها به عنوان يك اصل خدشه ناپذير در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران، همواره رعايت شده و در تحولات كنوني منطقه نيز، بر اساس همين اصل عمل مي شود. اگر جمهوري اسلامي ايران در برخي ازاين كشورها به صورت كامل از قيام هاي مردمي كه با هدف ساقط كردن حكومت ها به صحنه آمده اند، حمايت مي كند و اين نوع حمايت در صحنه تحولات سوريه نه تنها ملاحظه نمي شود، بلكه بر عكس، سياست ايران حمايت از حاكميت در اين كشور است، دلايلي دارد از جمله:
۱- ماهيت تحولات در كشورهاي تونس، مصر، ليبي، يمن و بحرين متفاوت از آن چيزي هست كه در سوريه در جريان است. از زمان پيدايي اين تحولات در منطقه، مقام معظم رهبري فرمودند، جمهوري اسلامي از تحولاتي حمايت مي كند كه داراي سه ويژگي مردمي، اسلامي و ضد استكباري باشد. در تمامي كشورهاي ياد شده به جز سوريه، قيام ها و انقلاب ها از اين سه ويژگي برخوردار است. در سوريه، گروه هايي كه به عنوان مخالفان حاكميت دست به مبارزه مسلحانه زده اند، نه تنها از اين ويژگي ها برخوردار نبوده، بلكه تكيه گاه اصلي آنان استكبار جهاني است.
۲- دو نشست با عنوان «دوستان سوريه» در تركيه و فرانسه با دو هدف اصلي حمايت از مخالفان و معارضان در سوريه از يك طرف و فشار بر بشار اسد جهت كناره گيري از قدرت از طرف ديگر، نشان داد كه ناآرامي ها و تحولات در سوريه، بيش از آنكه منشأ دروني و مردمي داشته باشد، منشأ خارجي دارد.
۳- مديريت اصلي معارضان در سوريه كه داراي ماهيتي تروريستي هستند، در اختيار آمريكايي ها و صهيونيست ها است. كشورهايي پشت سر اين تروريست ها قرار دارند و رسماً اعلام حمايت، تجهيز به سلاح و پرداخت حقوق ثابت به آنها را اعلام كرده اند كه در صحنه هايي چون بحرين به طور كامل در مقابل مردم قرار داشته و از ديكتاتور خون آشامي چون آل خليفه حمايت مي كنند. بنابراين، شعار اين گروه كشورها تحت عنوان حمايت از مردم سوريه، پوششي براي توجيه حمايت هاي شان از تروريست ها است.
۴- در ميان تمامي كشورهاي عربي- اسلامي، رژيم سوريه و شخص بشار اسد، از بيشترين حمايت هاي مردمي برخوردار است. علت اصلي مقاومت و ايستادگي حاكميت در برابر تمامي فشارها طي يك سال گذشته، همين حمايت هاي مردمي است. كساني كه در وراي مرزهاي اين كشور توطئه سرنگوني بشار اسد را طراحي كردند و گروه هايي را بدين منظور مسلح كرده و به درگيري ها و بحران آفريني ها در سوريه دامن زدند، گمان مي كردند ظرف يكي دو ماه مي توانند بشار اسد را ساقط كرده و عوامل خود را در دمشق بر كرسي قدرت بنشانند.
اگر اين پيش بيني تحقق نيافت، دليل اصلي آن برخورداري حكومت اسد از حمايت فراگير و گسترده مردمي است. دليل اصلي حمايت هاي مردمي از حاكميت در سوريه و مخالفت هاي مردمي با حاكميت در ديگر كشورهاي عربي- اسلامي را بايد در سياست هاي حكام به ويژه در عرصه سياست خارجي اين كشورها طي سال هاي گذشته جست وجو كرد. در حالي كه سياست خارجي كشورهايي چون مصر مبني بر هم پيمان شدن با آمريكا و رژيم صهيونيستي براي مردم مصر طي دهه هاي اخير، توليد حقارت و خفت و خواري كرده، سياست خارجي سوريه مبني بر حضور در جبهه مقاومت ضدصهيونيستي و حمايت همه جانبه از فلسطيني ها، براي سوري ها توليد افتخار كرده است. در خلال جنگ هاي ۳۳ روزه و ۲۲ روزه، كشورهايي چون مصر و عربستان در كنار صهيونيست ها براي شكست حزب الله در لبنان و حماس در غزه تلاش كردند، اما كشور سوريه در خلال اين دو جنگ، حامي سرسخت حزب الله و حماس بود. مردم مسلمان در كشورهاي عربي- اسلامي به خوبي با اين نوع سياست هاي متفاوت آشنا بوده و به همين دليل در مصر، مردم به صورت يكپارچه عليه حسني مبارك قيام كرده و او را عامل آمريكا و رژيم صهيونيستي معرفي مي كنند، لكن همين مردم در سوريه از بشار اسد در مقابل تروريست هايي كه خود را مردم معرفي مي كنند، حمايت مي نمايند.
۵- مواضع مقام هاي غربي و رژيم صهيونيستي، به خوبي پرده از پشت صحنه هاي فشار بر رژيم سوريه بر مي دارد. مقام هاي صهيونيستي كه از عوامل اصلي پشت صحنه ناآرامي ها در سوريه هستند و تاكنون ارتش سوريه، بسياري از تجهيزات و بمب هايي كه تروريست ها در اختيار داشته اند را كشف كرده و اسرائيلي بودن اين تجهيزات آشكار شده، طي ماه هاي اخير اظهاراتي داشته اند كه اين اظهارات اهداف پنهاني تروريست ها و حاميان آنها را آشكار مي سازد. در چندين نوبت مقامات رژيم صهيونيستي از جمله نتانياهو اعلام كرده اند كه در صورت سقوط اسد در سوريه ضربه كاري بر پيكر حز ب الهي لبنان وارد مي شود. همچنين اعلام كرده اند چنانچه طرح ساقط كردن اسد در سوريه با شكست مواجه شود، بزرگ ترين شكست راهبردي در تاريخ رژيم صهيونيستي به اين رژيم وارد خواهد شد. چند روز پيش وزير دفاع رژيم صهيونيستي اعلام كرد: «سقوط اسد ضربه اي جدي به ايران خواهد بود و واسطه هاي ضداسرائيلي ايران در لبنان و غزه آسيب خواهد ديد.»
موارد ذكر شده براي فهم چرايي دفاع ايران از سوريه در حوادث اين كشور كفايت مي كند. دقت و تأمل در اين موارد آشكار مي كند كه جبهه مقابل حاكميت در سوريه داراي ماهيتي آمريكايي- صهيونيستي است. متأسفانه برخي از كشورهاي همجوار با سوريه با وجود ادعاهاي اسلام گرايي و ضديت با نظام استكبار جهاني و طرفداري از حقوق مسلمانان و به ويژه فلسطيني ها، هم اكنون درهمراهي با ديگر متحدان عرب آمريكا در منطقه مانند عربستان، قطر، اردن و ... در ماجراي سوريه در پازل آمريكا و براي تأمين منافع رژيم صهيونيستي بازي مي كنند.
دكتر يدالله جوانى
منبع: سایت یالثارات