ویژه نامه ابرار، شرح احوالات عبد خالص آیت الله حاج شیخ شکرالله فهیمی قوچانی

تب‌های اولیه

22 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ویژه نامه ابرار، شرح احوالات عبد خالص آیت الله حاج شیخ شکرالله فهیمی قوچانی

سلام علیکم

در ادامه ...

خاطرات ماندگار وفضائل پایدار (ویژگی های شخصیتی واخلاقی)
عالم ربانی، عمادالاعلام، ابوالایتام، ابوالشهید، روحانی مردمی و انقلابی
آیت الله حاج شیخ شکرالله فهیمی قوچانی (ره)
را مطالعه کنید ...

آغازین سخن
عالم ربانی، عبد صالح خدا، روحانی انقلابی و مردم دار، پناه و خدمتگذار محرومین، ابوالایتام، ابوالشهید، آیة الله حاج شیخ شکرالله فهیمی(ره) درسال 1302 هجری شمسی در خانواده ای متدین و متوسط در شهرستان قوچان دیده به جهان گشود.

ایشان در سنین کودکی پدر و در نوجوانی مادرشان را از دست داده و از پشتیبانی و مهرورزی این دو سرمایه بزرگ، بی بدیل و بی نظیر زندگی محروم شدند به همین دلیل در کنار تحصیل در مدرسه، برای گذران زندگی ناچار به کار از همان سنین نوجوانی بودند ودر آن ایام کارهای مختلفی از جمله پوستین دوزی و نمدمالی را تجربه کردند.

علیرغم فعالیت و کار روزانه در کنار تحصیل، از کودکی و نوجوانی اهل مسجد، نماز جماعت و جلسات قرائت قرآن بودند؛ بنا به نقل خودشان علیرغم مخالفت برخی، همیشه کوشا بودند تا نماز صبح را در مسجد بخوانند لذا نیمه های شب با وجود اینکه اهل خانه درب خانه را قفل می کردند راهی برای رفتن به مسجد می یافتند و زودتر از وقت نماز صبح به مسجد می رفتند و با تهجد و قرائت قرآن، آماده نماز صبح می شدند.

از سال 1324 با عشق و آگاهی پای به عرصه شاگردی مکتب امام صادق(ع) و سربازی امام زمان(عج) نهاده و در گامهای اول در حوزه علمیه مشهد مقدس، سالها در محضر اساتید بزرگ خراسان، دروس مقدماتی و سطح را گذرانده و در سال 1335 وارد حوزه مقدسه نجف اشرف شدند. بیش از 15 سال ضمن بهره مندی از انوار معنوی حرمین شریفین ائمه ی هدی در نجف، کربلا، کاظمین و سامرا در محضر اساتید بزرگی همچون آیات عظام: حاج سیدابوالقاسم خوئی، حاج سید محمود شاهرودی و حاج سید محسن حکیم و دیگر بزرگان بهره های علمی و عملی فراوانی برده و در شرایطی دشوار،در سال 1351 توسط حکومت بعثی صدام از عراق اخراج و به ایران اسلامی بازگشتند.

پس از اقامت اندکی در قم، راهی مشهد مقدس شده و تا سال 1356 در مشهد مقدس ضمن تدریس دروس سطح، به انجام وظایف دینی و خدمت به مردم پرداختند، در جریانات انقلاب دوشادوش مردم مشهد و قوچان حضوری فعال داشته و با تقاضای مردم قوچان از مراجع و بزرگان وقت، مأمور به رجعت به وطن و خدمت به مردم خطه ی قوچان شدند، در سالهای حساس 56 و 57 تا تحقق انقلاب اسلامی و پس از آن در همه صحنه ها دوشادوش مردم و همراه انقلاب بودند، مسئولیت های مختلفی را در کنار وظایف دینی و راهنمایی و ارشاد علمی و عملی مردم، اقامه نماز جماعت، خدمات عام المنفعه در خیریه انصارالحجه و صندوق قرض الحسنه امام زمان (عج) را بر دوش گرفتند که از آن جمله می توان به همکاری درجمعیت هلال احمر، نهضت سوادآموزی، بنیادمسکن و ... اشاره نمود.

پس از عمری مجاهدت علمی و عملی، خدمت خالصانه به مردم، دفاع و مرزبانی از عقاید حقه قرآن و مکتب اهل بیت(ع)، مبارزه با وهابیت و کج اندیشی ها و انحرافات، ترویج معارف حقه اهل بیت(ع)، تقوا و صیانت نفس و عشق به اهل بیت(ع)، نهایتاً در 14 فروردین ماه 1393 سالروز شهادت صدیقه اطهر حضرت زهرا(س) درحالیکه سینه اش سرشار از محبت فاطمی(ع) بود پس از اقامه عزای جانانه (با پای پیاده و برهنه) دعوت حق را که فرمود: "یا ایتها النفس المطمئنة، ارجعی الی ربک راضیة مرضیة، فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی" لبیک گفته و به لقاءالله پیوست. روحش شاد، یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.

ادامه دارد ... :Gol:

امین ،مهربان و خوش اخلاق
مهربانی، اخلاق خوب، پاکی روح و امین بودن آیة الله فهیمی از همان سنین کودکی موجب شده بود که مورد توجه و احترام همگان در بین دوست و آشنا باشد بگونه ای که صاحب پوستین دوزی و خانواده اش(که درنوجوانی پیش آنان کارمی کرد)، او را همچون فرزند خود بدانند و با اصرار زیاد از او بخواهند که دائماً پیش آنها باشد اما محذوریت هایی او را از دلبستگی به این مهرورزی ها منع می کرد تا وقتی عشق سربازی امام زمان (عج) و ورود به حوزه علمیه در وی ایجاد شد که هیچ چیز نمی توانست مانع این شور و عشق شود.

از همه طرف با این تصمیم شکرالله مخالفت می شد از طرف خانواده، فامیل، آشنایان و ... حتی استاد پوستین دوزی و خانواده اش هم علیرغم علاقه ای که به وی داشتند با تمسخر وی قصد داشتند وی را از این مسیر منصرف کنند اما او دل به راهی بسته بود که گویا بدان دعوت شده بود.

ادامه دارد ...:Gol:

بی تابی در ارتحال فقیه مجاهدآیت الله آقانجفی قوچانی(ره)

مرحوم آیت الله حاج شیخ شکرالله فهیمی از دوران نوجوانی اش بسیاری تعریف می کرد، در یکی از خاطراتش می فرمود: من در طول عمرم چند باری بسیار و خیلی شدید و بی تابانه گریستم یک دفعه ی آن در مراسم تشییع جنازه عالم ربانی و حکیم صمدانی مرحوم آقا نجفی قوچانی (ره)(مؤلف سیاحت شرق و غرب) بود؛ من به ایشان خیلی علاقمند بودم و این علاقه در حد عشق و رابطه ای معنوی در نهاد من شکل گرفته بود.

در طول تشییع جنازه از گریه آرام نمی شدم و حتی پس از تشییع جنازه آن مرد الهی در حالیکه همه مردم متفرق شده بودند من کماکان بی تاب و ناآرام، همچون کسی که گویا گمشده ای داشته و یا حیران و سرگردان است می گریستم و این حالت من تا به شب کنار مزار آقا نجفی ادامه داشت.

همانند دلدادگی و داغداری مردم نسبت به امام خمینی(ره) ...

ادامه دارد ...:Gol:

تحت تأثیر تربیت جدشان

مرحوم حاج شیخ شکرالله از جدشان مرحوم حاج عباس همیشه به نیکی یاد می کردند که در تربیت ایشان بسیار موثر بوده اند از آن جمله در آموختن قرآن، اخلاق عملی، خیررساندن به مردم، دستگیری و کمک به محرومان، تقوا و وارستگی بسیار توصیه می نمودند و خودشان هم عامل بودند.

نقل می کردند: روزهای جمعه بعد از نماز صبح و تعقیبات و محفل توسل به اهل بیت (ع) ما را برای آب دادن زمین به شهرکهنه(قوچان عتیق) درچند کیلومتری شهر جدید قوچان می فرستادند، همیشه توصیه می کردند در هر سفری که می روید حتی مسافت کمی مثل شهرکهنه و اگر احتمال گرسنگی هم نمی دهید مقداری نان و آب بهمراه بردارید. گاهی می گفتیم: ما که صبحانه خورده ایم و ناهار هم در منزل فلانی هستیم نان و غذا برای چه بهمراه برداریم، جدمان می گفت: شاید گرسنه ای در مسیر راه باشد به او بدهید و اگر هم نبود به حیوانی بدهید و از اجر و ثواب انفاق برخوردار شوید. و اگر هیچکدام هم نبود بدلیل نیت خیری که کرده اید از اجر و ثواب الهی بهره مند می شوید.

ادامه دارد ...:Gol:

بسیار اهل شکر بود و راضی از نامی که داشت

از جمله اذکاری که اکثر اوقات، این مرد خدا مداومت داشت حمد و سپاس و شکر بدرگاه حضرت باریتعالی بود. در هر حالی در نشستن، راه رفتن، خوردن و خوابیدن و ... مشغول به شکرگذاری بود.

به حقیقت که همچون نامش "شکرالله" بنده ی شاکر و سپاسگذاری بود، کیفیت و حال شکرگذاری های او لرزه بر اندام ما می انداخت و این گویای آن بود که نه تنها به زبان بلکه با تمام وجود و با ذره ذره وجودش شاکر الطاف الهی است.

از نام زیبای(شکرالله) که پدر و مادرش بر وی نهاده بودند همیشه احساس رضایت می کرد و بدین خاطر، دائماً خدا را سپاس می گفت وبرای ایشان طلب رحمت و غفران الهی می نمود.

گاهی به نعمت های بیشمار (کوچک و بزرگی) که داریم بی توجهیم و چه فرصت های پر غیمتی را بدلیل غفلت و تغافل از این نعمات، از کف می دهیم، سبک زندگی اولیاء خدا و بندگان صالح، چنان است که حتی از شکرگزاری کوچکترین نعمات هم غافل نیستند. روحش شاد و سلوکش روزی ما

ادامه دارد ...

عشق بی بدیل به مقام مادر
آیت الله فهیمی(ره)علاقه وافر و شدید و ارتباط معنوی بی نظیری با مادرشان داشتند گرچه در نوجوانی از نعمت وجود این گوهر آسمانی محروم شده بودند اما این علقه و ارتباط، هیچگاه قطع نشد و همیشه از مهر و محبت و مظلومیت مادرشان و سختی هایی که تحمل کرده بودند با حالت حزن و اندوه، یاد می کردند، نسبت به زیارت اهل قبور و در این میان نسبت به زیارت مادرشان بسیار تقید و دلبستگی عجیبی داشتند، هر بهانه و فرصتی که می یافتند به ما می گفتند تا مزار مادرم برویم و فاتحه ای بخوانیم و یا توصیه می کردند در مسیر باغ بهشت، نسبت به مادرشان هم عرض ادب کنیم.

در طول عمر پرخیر و برکت شان، دوره های بسیاری ختم قرآن برای مادرشان بجای آوردند. بخش عظیمی از توفیقات معنوی که آیت الله فهیمی(ره)بدست آوردند، مدیونِ این احترام و تکریمی بود که نسبت به مقام مادر مؤمنه شان داشتند و به این مطلب توجه داشتند که با از دست دادن مادر، ارتباط معنوی و برخورداری از وجود نازنین مادر قطع نمی شود بلکه در یک سطح وسیع تر و عمیق تری می توانند از دعای خیر و رضایت و خشنودی آنها در توفیقات زندگی شان بهره مند باشند. ایشان مصداق واقعی آیه شریفه "و بالوالدین احساناً" بودند.

ادامه دارد ...:Gol:

عزم نماز زودتر از هنگام اذان
مرحوم ابوی بشدت به حضور در بین مردم و همراهی با ایشان تقید داشتند، بارها با وجود کهولت سن و ناراحتی پاهاشان در این سالهای اخیر، اصرار می کردیم برای رفت و آمد به مسجد با وسیله نقلیه همراهی شان کنیم می فرمودند: من معمولاً 20 دقیقه گاهی نیم ساعت زودتر از وقت نماز با قدمهایی آهسته به مسجد می روم به 2 منظور:

اول آنکه حضور یک عالم دینی در بین مردم، خودش نوعی تبلیغ عملی دین است و رفتن من به سوی مسجد در یک ساعت مشخصی، یک اذان و اعلام زود هنگام برای وقت نماز است و مردم را آهسته آهسته برای فریضه آماده می کند.

و دوم آنکه؛ مردم، کسبه و روستائیانی که یا بدلیل مشغله و گرفتاری فرصت نمی کنند و یا همیشه امکان دسترسی به عالم دینی ندارند در این فرصت، سؤالات شرعی شان را بپرسند. ایشان بشدت به این طریقه معتقد بودند و به شاگردان و فضلاء به مناسبت های مختلف این طریقه، یعنی حضور در بین مردم، در دسترس آنها بودن و تواضع و احترام به مردم را توصیه می کردند.

ادامه دارد ...:Gol:

تقید بسیار به قرائت قرآن
به قرآن و قرائت قرآن بسیار تقید و تعلق خاطر داشت، هر فرصتی را که می یافت قرآن بدست می گرفت، نیمه شب، در مسجد قبل و بعد از نمازهای فریضه، در منزل بعد از نماز صبح، عصرها و شب ها قبل از خواب، دوره های مختلف، با نیت های مختلف از طرف پیامبران اولواالعزم، به نیت تک تک 14 معصوم (ع) جداگانه، برای مادران امامان معصوم (ع)، به نیت برخی صحابه خاص، به نیت ملائکه مقرب الهی و ...

گاهی به دوستان و مؤمنان به جهت گشایش در مشکلات شان و برآورده شدن حاجت شان، بسته به نوع گرفتاری و مشکل شان، توصیه می کردند یک ختم قرآن به نیت فاطمه زهرا (س) یا مادر امام رضا (ع) و دیگر ائمه (ع) و یا ... قرائت کنند.

ایشان، بسیار این روش را در رفع مشکلات و برآورده شدن حوائج شرعی مجرب می دانستند.

ادامه دارد ... :Gol:

تقید به دعای سلامتی امام عصر (عج)
آیت الله فهیمی بسیار مقید به دعای سلامتی و فرج امام عصر (عج) بود، مؤمنین و نمازگزاران مسجد علویه و یساولباشی شهرستان قوچان سالها شاهد بودند که حاج آقا، همیشه مقید بود به محض اینکه نماز تمام می شد اولین دعا و ذکری را که بعنوان تعقیبات، شروع می کرد دستها را به دعا بلند می کرد و دعای "اللهم کن لولیک الفرج ..." را با سوز و اشتیاق فراوان می خواند. بگونه ای که این عمل، بصورت یک فرهنگ عمومی، برای مؤمنین در آمده بود.

بی شک، مؤمنین رفتار اهل علم و عالمان ربانی شان را رصد می کنند زیرا شیوه عمل آنها یک نسخه معنوی برای سیر و سلوک معنوی است، مرحوم آیت الله فهیمی نسخه کاملی از یک انسان وارسته و عبد صالح و مطیع خداوند بود، نمونه هایی که در این زمانه همچون جواهرات کمیافت و گوهرهای درون صدف می مانند.

یک توصیه: قدر عالمان وارسته و ربانی شهرتان که در حقیقت سرمایه های معنوی هر شهری اند را بدانید، بگونه ای نباشد که همچون مردم شهر ما، پس از ارتحال آن عالم وارسته، تنها افسوس می خورند؛ که نشناختیم، قدر ندانستیم و بهره نبردیم ...:Ghamgin:

ادامه دارد ...:Gol:

تقید به سوره جمعه در نماز مغرب شب و صبح جمعه

مرحوم آیت الله فهیمی مقید بود سوره های مختلفی را در نمازهای فریضه می خواندند، سوره شمس، اعلی و قدر و ...

اما شبهای جمعه و صبح جمعه همیشه مقید بودند سوره جمعه را در نمازهای جماعت با حالتی معنوی و خاطره انگیز می خواندند. فلذا نمازهای شب جمعه و صبح جمعه ایشان حال خاص دیگری داشت که گاهی مؤمنین می گفتند: ما گاهی که در هفته نمی رسیم به نماز جماعت برویم، اما سعی می کنیم نماز شب جمعه یا صبح جمعه حاج آقا شرکت کنیم و حظ و بهره یک نماز جماعت با حال و معنوی را ببریم.

ادامه دارد ...:Gol:

اوج خشوع و خضوع در نماز
یادمان نمی رود نمازهای خاضعانه و خاشعانه مرحوم آیت الله فهیمی را خصوصاً در سجود و دعاهای دست نمازشان، ذکر "اللهم بیض وجهی یوم تسود الوجوه و لا تسود وجهی یوم تبیض الوجوه" را با یک حالت خضوع و خشوع عجیب و توأم با سوز و گداز خاصی ادا می کردند که نهایت خوف و خشیت ایشان را از حضرت احدیت می رساند.

این حالت روحانی، گواه این بود که تمام و کمال، این عبد صالح الهی، آرزویی جز سعادت ابدی و روسفیدی بدرگاه حضرت دوست نداشته و از تنها چیزی که می هراسد روسیاهی بدرگاه خدای متعال در روز محشر است.

به حق، در باب این مرد خدا باید گفت: "عاش سعیداً و مات سعیداً".

ادامه دارد ...:Gol:

تقید به اذکار خاص
هر گاه این مرد خدا، سوار بر ماشین می شد، بروش اولیاء خدا و بدستور قرآن و روایات، آیه شریفه "سبحان الذی سخر لنا هذا و ما کنا له مقرنین" را قرائت می کرد و انگاه بدون صحبت کردن با کسی شروع به خواندن سوره های فاتحة الکتاب، توحید، معوذتین، کافرون، آیة الکرسی (7 بار) می نمود و به اطراف فوت می کرد.

همیشه به فرزندان و اطرافیان شان سفارش می نمودند که در سفر و حذر و هنگام خروج ازخانه، به این اذکار مقید باشند و برای این تقید آثار بسیاری قائل بود "لا تعد و لا تحصی" ...

ادامه دارد ...:Gol:

تصاویری از مرحوم آیت الله حاج شیخ شکرالله فهیمی قوچانی (ره)

پس از نماز ظهر عاشورایی - مسجد یساولباشی قوچان

تصویری از التجاء و تضرع مرحوم آیت الله فهیمی (ره) در حرم حضرت فاطمه معصومه (س)

سالروز عزای صدیقه اطهر (س) - سال 92 - پس از اقامه عزا در جمع شاگردان و عزاداران

[=arial]آخرین عکس؛ دقایقی قبل از ارتحال مرحوم آیت الله فهیمی در پیاده روی اقامه عزای صدیقه اطهر،
سالروز شهادت، پنج شنبه مورخ 93.01.14 ساعت 8:15 صبح قوچان

تصویری از مراسم تشییع جنازه بی سابقه آنمرحوم در قوچان جمعه 17 فروردین 93

روحش شاد و یادش گرامی ...:Ghamgin:

اقامه نماز عاشقانه
به حقیقت حاج شیخ شکرالله فهیمی در نظر دوست و آشنا و غریبه، مصداق واقعی "یقیمون الصلوة" بود او از نوجوانی و حتی قبل از سن تکلیف، عاشق نماز و برپا دارنده آن در بهترین کیفیت، یعنی نماز جماعت بود و تا آخر عمر و حتی واپسین لحظات عمر پر خیر و برکتش، احیاگر و اقامه کننده نماز، آنهم نماز جماعت عاشقانه و عارفانه بود.

یادمان نمی رود در همان صبحی که جان عاشقش از سوز و گداز روضه ی صدیقه اطهر (س) تاب و توان نیاورد و به لقاء الله پیوست، در نماز جماعت صبح مسجد علویه قوچان، با چه سوز و گدازی در سجده دوم در هر دو رکعت و در دعای دست می خواند: "اللهم بیض وجهی یوم تسود الوجوه و لا تسود وجهی یوم تبیض الوجوه، آمنی من الفزع الاکبر" و می سوخت و می سوزاند. یادش گرامی

ادامه دارد ...:Gol:

وقف خدمت به محرومان
مرحوم آیت الله فهیمی(ره) خود را وقف خدمت به مردم محروم قوچان کرده بود و از هیچ خدمتی به مردم این خطه ی محروم دریغ نمی ورزید، ایشان در خدمت به مردم، قائل به هیچ قاعده و نظم و چارچوب خاصی نبودند، یک خادم 24 ساعته؛ مردم قدرشناس قوچان، تشییع جنازه بی نظیر ایشان در قوچان، در و دیوار منزل ایشان، خیریه امام جواد (ع) و تلفن منزل شان بهترین شاهد این خدمت رسانی است، گویا انتظار می کشیدند که زنگ خانه و تلفن بصدا در آید و ایشان بتوانند خدمتی که از دست شان بر می آید انجام دهند و گرهی از مشکلات مؤمنین باز کنند.

گاهی رفت و آمدها و تماسهای مکرر مردم، ما فرزندان را مستأصل می کرد و ما به ایشان اعتراض می کردیم که چرا وقت مشخصی را برای مراجعه مردم مقرر نمی کنید که ناچار نباشید با این کهولت سن و ضعف جسمانی بارها به درب خانه رفت و آمد کنید، می فرمود: شما از مشکلات مردم چه می دانید، مشکل و گرفتاری که خبر نمی کند؛ زمان نمی شناسد؛ این بندگان خدا هم پناهی ندارند تا هستیم و توانی هست باید به درد مردم بخوریم.

ادامه دارد ...:Gol:

آماده برای تبلیغ دین و پاسخگویی به مردم
آیت الله فهیمی در پاسخگویی به سؤالات و مراجعات شرعی مردم نیز همیشه اماده بود، درب منزل، علیرغم محدودیت ها و نبودن بیرونی مستقل برای پاسخگویی به مراجعات شرعی، همیشه بروی مردم باز بود، به هر کجا که برای محافل و مجالس مذهبی، خصوصاً تعظیم شعائر دینی و یا رسیدگی به امور و محاسبات شرعی و یا جلسات خیریه دعوت می شد آماده و پیشقدم بود.

در مسیر تبلیغ و احیاء معارف دینی و محافل و مجالس قرآنی و ویژه ی اهل بیت (ع) و نیز توجه به امور خیریه و خدمت به محرومان و پاسخگویی به سؤالات دینی و شرعی مردم خستگی ناپذیر بود، بی شک این راهی که برگزیده بود را ثمره و نتیجه یک عمر مجاهدت علمی و عملی خود در تحصیل معارف الهیه می دانست.

ادامه دارد ...:Gol:

انجام ابتدایی ترین کارها در راه خدمت به محرومان
مرحوم آیت الله فهیمی(ره) سالها از عمر شریف خود را وقف خدمت به محرومان نموده بود و با وجود کهولت سن هیچگاه در این مسیر از پای ننشست، در راه خدمت به محرومان از هیچ کاری اِبا نداشت و ابتدایی ترین کارها را که بسیاری از انجام انها پرهیز می کنند را شخصاً انجام می داد. مایحتاج و مواد غذایی که برای تقسیم بین فقرا تهیه دیده بود با دستان خود در پاکت بسته بندی می کرد؛ با ساطور و چاقو ساعت ها با زحمت بسیار گوشت ها را خورد کرده و بسته بندی می کرد، کاغذهای کارت نان را برش زده و ممهور به مهر نان و اماده تحویل می کرد و خودش شخصاً اقلام آماده شده را بین محرومان و نیازمندان تقسیم می نمود.

گاهی می گفتیم این قبیل کارها برای سن و سال شما دشوار است کمی به فکر سلامتی خودتان باشید می فرمود: اگر من انجام ندهم چه کسی انجام می دهد گویا اعتقاد راسخ داشتند که چه اجر و ثوابی بالاتر از اینکه آدمی بتواند ذره ذره توان باقیمانده وجودش را صرف خدمت به محرومان و فقراء از اهل ایمان کند و به برادران دینی اش نفع برساند. همچون اولیاء الهی می خواست با دستان خود و با استفاده از توان خویش به یاری محرومان بشتابد، مصداق روایت شریف امام عسگری (ع) بود که فرمودند: "خصلتان لیس فوقهما شیء الایمان بالله و نفع الاخوان, دو خصلت است که بالاتر از آن خصلتی نیست؛ ایمان به خدا و نفع رسانی به برادران دینی."

ادامه دارد ...:Gol:

پرهیز از جلوس در بالای مجلس

از خصیصه های این مرد الهی این بود که بر خلاف برخی که در هنگام ورود به مجالس بدنبال جایی مناسب در بالا و اطراف مجالس می گردند، و گاهاً موجب زحمت دیگران شده و جای دیگران در صدر و اطراف مجالس را می گیرند.

این مرد خدا بمحض ورود، بدون مقدمه و بی اعتنا به تعارفات دیگران، در اولین جایی که بین مردم می یافتند می نشستند و حاضر نبودند کسی بخواهد از جایش برخاسته و جای خود را در صدر مجلس به وی بدهد، این روحیه انسانی و عالی آنمرحوم، در کنار دیگر فضائل معنوی وی بود که از ایشان یک روحانی مردمی و خالص ساخته بود.

ادامه دارد ...:Gol:


وعجل فرجهم

روحشان شاد و یادشان گرامی...
به امید دعای خیری از جانب این عالم وارسته

جالبه چنین همشهری قوچانی ما داشتیم و خبر نداشتیم، واقعا گاهی اوقات برای خودم متاسف میشم.
نمی دونم چطوریه این آدم خوبا همیشه مخفی هستند.

[h=3]سلام مجدد@};-

انسان خودیافته
[/h]اگر آدمی خودش را پیدا کند، به ارزش واقعی خویش پی ببرد، به فلسفه آفرینش خود واقف شود، احساس کوچکی کند و بفهمد آمده تا بزرگ شود، وزن و قیمتی پیدا کند. چنین آدمی را دیگر نمی­توان، یک جا پای بندش کرد، این حالت، سن و سال نمی­شناسد، هرکجا باشد آنجا برایش می­شود قفس، دنیا هم برایش کوچک می­شود تا چه برسد قوچان ... دنبال دو بال می­گردد که از این قفس پرواز کند، هیچ مانعی را بر نمی­تابد، خودش را به در و دیوار می­کوبد تا راه گریزی بیابد همچون گنجشکی که در حصار قفسی محصور می­شود.

از آنطرف کسی که وزن و قیمتی یافته و بزرگ شده، هر کجا باشد دیگر برایش قفس نیست، مادامی که می­داند سود و فایده اش به دیگران می­رسد. پرواز انسان رهیافته در سیر پایانی من الحق الی الخلق است .آری، بزرگی همیشه در پرواز به سمت بالا و در قوس صعود نیست بلکه بزرگی آنست که پس از قوس صعود بتوانی قوسی نزولی و از بالا به پایین داشته باشی. عقاب، ظاهرش بزرگ است چون فایده ­ای محسوس برای خلق ندارد، همیشه به سمت بالا می­پرد. آری، پرواز بلندش نوعی فرار از خود است و قناری گر چه به ظاهر کوچک، اما نزد مردم بزرگ است، قیمتی دارد. معمول نیست مردم بر مرگ عقاب بگریند اما بر مرگ قناری در قفس گریه رواست.

مرحوم آیت الله فهیمی قوچانی روح بزرگی داشت که برای خدمت به مردم، قفس بظاهر کوچک قوچان را برگزید. تا بزرگی و شرافت انسانی و الهی را که در اثر مجاهدت یافته بود با مردم این خطه تقسیم کند.

ادامه دارد ...@};-

[=113]سلام و ادب@};-

ایام دهه فاطمیه سالروز شهادت صدیقه کبری (س) را تسلیت عرض می کنم.

ایرنا: آیت الله جعفر سبحانی از مراجع تقلید در «همایش بزرگ فاطمیه» با انتقاد از تمرکز روحانیان در قم افزود: شهرها خالی از روحانی و مساجد کشور خالی از خطیب شده و این در حالی است که اکثر ما روحانیان در قم مانده ایم و درجا می زنیم. این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: در عین احترام به بزرگان منطقه و مسجد، باید هدف اصلی تبلیغ متوجه جوانان باشد، به ویژه در شرایط امروز که فضای مجازی بسیار در خانواده ها اثر گذار شده است.

نگرانی مطرح شده از سوی مرجع عالیقدر حضرت آیت الله سبحانی نگرانی اکثر مراجع عظام تقلید و نیز دلسوزان فرهنگی و عموم مردم مؤمن و خداجوست.
شاید بیست سالی هست که این موضوع جزو دغدغه های این کمترین بوده و هست درحالیکه بعینه خلأ حضور روحانیت و یا کم فروغ بودن این حضور در شهرها را می بینم، در حالیکه به چشم خود می بینم اکثرا روحانیت و بسیاری از دوستان روحانی ما بدون آنکه اهتمامی جدی نسبت به تحصیل داشته باشند فقط دارند در شهرهای مرکزی و بزرگ مثل قم و مشهد و اصفهان زندگی می کنند و از امتیازات مراکز، خودشان و خانواده هایشان استفاده می کنند!
این در حالی است که از یکسو بسیاری شهرها و جوانان و نوجوانان و نیازهای فرهنگی و اعتقادی ایشان بر زمین و معطل مانده است. و از سوی دیگر مدیریت حوزه علمیه هیچ برنامه مشخصی برای ساماندهی، نیازسنجی و اعزام و گسیل داشتن روحانیت معظم بمنظور تقویت برنامه های تبلیغی و فرهنگی بلند مدت در سطح کشور ندارد و صرفا به برنامه های تبلیغی مقطعی و مناسبتها بسنده می کند. متاسفانه کارهای فرهنگی و دینی بسیاری در شهرها و مناطق محروم کشور بر زمین مانده اما مردان میدان عمل و دلسوزان عرصه دین و فرهنگ در اقلیت اند.

یادش بخیر مرحوم والد ما آن عالم ربانی، مردمی و دلسوز و انقلابی، ابوالشهید آیت الله فهیمی قوچانی که چهارسال پیش، در چنین ایامی و مثل فردا سالروز شهادت حضرت صدیقه اطهر فاطمه زهرا سلام الله علیها در حالیکه سینه اش سرشار از سوز و گداز مصائب آن بانوی رنج کشیده بود، پس از پیاده روی و اقامه عزا جان به جان آفرین تسلیم کرد. همیشه در باره خالی بودن شهرمان قوچان از روحانیتی که کنار مردم و همراه مردم باشد و به نیازهای ایشان که بخشی از رسالتهای روحانیت معظم است اعتنا کند شکوه داشت!

گاهی که صحبت از روحانیت در قوچان می شد از این تعبیر استفاده می کرد که "قوچان، قحط الرجال" است. روحش شاد با ذکر صلوات.@};-

آخرین عکس از مرحوم آیت الله فهیمی قوچانی 14 فروردین 1393 روز شهادت صدیقه کبری س، در حال اقامه عزا لحظاتی قبل از ارتحال.

موضوع قفل شده است