متن «نهج الفصاحه» : فرهنگ سخنان حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم

تب‌های اولیه

681 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
متن «نهج الفصاحه» : فرهنگ سخنان حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم

[h=2]متن :::نهج الفصاحه::: (فرهنگ سخنان حضرت محمد (ص)[/h]

بسم الله الرحمن الرحیم

1.آفَةُ الشَّجاعَةِ البَغىُ وَ آفَةُ الحَسَبِ الاِفتِخارُ وَ آفَةُ السَّماحَةِ المَنُّ وَ آفَةُ الجَمالِ الخَيلاءُ وَ آفَةُ الحَديثِ الكَذِبُ وَ آفَةُ العِلمِ النِّسيانُ وَ آفَةُ الحِلمِ السَّفَهُ وَ آفَةُ الجُودِ السَّرفُ وَ آفَةُ الدِّينِ الهَوَى؛
سركشى آفت شجاعت است، تفاخر آفت شرافت است، منت آفت سماحت است، خود پسندى آفت جمال است، دروغ آفت سخن است فراموشى آفت دانش است، سفاهت آفت بردبارى است، اسراف آفت بخشش است، هوس آفت دين است

2
[=Times New Roman]اِئتُوا الدَّعوةَ إذا دُعِيتُم؛
وقتى شما را دعوت كردند بپذيريد.

3
[=Times New Roman]اِئتِ المَعرُوفَ وَ اجتَنِبِ المُنكَرَ وَ انظُر ما يُعجِبُ أذنَكَ أن يَقولَ لَكَ القَومُ إذا قُمتَ مِن عِندِهِم فَأتِه وَ انظُرِ الَّذي تَكرَه أن يَقولَ لَكَ القَومُ إذا قُمتَ مِن عِندِهِم فَاجتَنِبهُ؛
نيك كردار باش و از كار بد بپرهيز ببين ميل دارى ديگران در باره تو چه بگويند همان طور رفتار كن و از آنچه نميخواهى در باره تو بگويند بركنار باش.

4
[=Times New Roman]آفَةُ الدِّينِ ثَلاثَةٌ: فَقيهٌ فاجِرٌ و إمامٌ جائرٌ و مُجتَهِدٌ جاهِلٌ؛
آفت دين سه چيز است: داناى بد كار و پيشواى ستم كار و مجتهد نادان.

5
[=Times New Roman]آفَةُ العِلمِ النِّسيانُ وَ إضاعَتَهُ أن تُحدِّثَ به غَيرَ أهلِه؛
آفت دانش فراموشيست و دانشى كه بنا اهل سپارى تلف مى شود.

6
[=Times New Roman]آكِلُ كَما يَأكُلُ العَبدُ وَ أجلِسُ كَما يَجلِسُ العَبدُ؛
مانند بندگان غذا ميخورم و مانند آنها بر زمين مى نشينم.

7
[=Times New Roman]آيَةُ المُنافِقِ ثَلاثٌ، إذا حَدَّثَ كَذِبَ وَ إذا وَعَدَ أخلَفَ وَ إذا ائتَمَنَ خانَ؛

نشان منافق سه چيز است، سخن بدروغ گويد، از وعده تخلف كند و در امانت خيانت نمايد.

8

[=Times New Roman]أبَى اللَّهُ أن يَجعَلَ لِقاتِلِ المُؤمِنِ تَوبَةً؛
خداوند از گناه قاتل مؤمن نميگذرد و توبه او را نمى پذيرد.

9

[=Times New Roman]أبَى اللَّهُ أن يَقبَلَ عَمَلَ صاحِبِ بِدعَةٍ حَتَّى يَدعُ بِدعَتَهُ؛
خداوند عمل بدعتگذار را نمى پذيرد تا از بدعت خويش دست بردارد.

10

[=Times New Roman]اِبتَغُوا الرَّفعَةَ عِندَ اللَّهِ تَحلَمُ عَمَّن جَهِل عَليكَ وَ تُعطِيَ مَن حَرَمَك؛
اگر ميخواهيد پيش خداوند منزلتى بلند يابيد خشونت را به بردبارى و محروميت را به عطا تلافى كنيد.

11

[=Times New Roman]أبد المَوَدَّةَ لِمَن وادَّكَ فَإنَّها أثبَتَ؛
آنكه با تو در دوستى مى زند با وى ره دوستى گير كه اين گونه دوستى پايدارتر است.

12

[=Times New Roman]اِبدَأ بِنَفسِكَ فَتَصَدَّقَ عَلَيها فَإن فَضلَ شَى ءٌ فَلِأهلِكَ فَإن فَضِلَ شَى ءٌ عَن أهلِكَ فَلِذي قَرابَتِكَ فَإن فَضِلَ عَن ذِي قَرابَتِك شَى ءٌ فَهكَذا وَ هكذا اِبدأ بِمَن تَعُولُ؛
صدقه را از خويشتن آغاز كن اگر چيزى فزون آمد بكسان خود ده اگر از كسان تو چيزى فزون آمد بخويشان ده و اگر از خويشان نيز چيزى فزون آمد به ديگران ده و همچنين صدقه را از عيال خويش آغاز كن.

13

[=Times New Roman]أبَى اللَّهُ أن يَرزُقَ عَبدِه المُؤمِنِ إلّا مِن حَيثُ لا يَحتَسِبُ؛
خدا روزى بنده مؤمن خويش را از جايى كه انتظار ندارد ميرساند.

14

[=Times New Roman]اِبدَئُوا بِما بَدَأ اللَّهُ بِه؛
صدقه را از آنچه خداوند آغاز كرده است آغاز كنيد.

15
[=Times New Roman]أبشِرُوا وَ بَشِّرُوا مِن وَراءِكُم أنَّه مَن شَهِدَ أن لا إلهَ إلّا اللَّهُ صادِقاً لَها دَخَلَ الجَنَّةَ؛
شما را مژده ميدهم و شما بديگران مژده دهيد كه هر كس شهادت دهد كه خدائى جز خداى يگانه نيست و بدان معتقد باشد وارد بهشت مى شود.

16
[=Times New Roman]أبغَضُ الحَلالِ إلَى اللَّهِ الطَّلاقُ؛
منفورترين چيزهاى حلال در پيش خدا طلاق است.

17
[=Times New Roman]أبغَضُ الخَلقِ إلَى اللَّهِ مَن آمَنَ ثُمَّ كَفَرَ؛
منفورترين مردم پيش خدا آن كس است كه ايمان آورد و سپس كافر شود.

18
[=Times New Roman]أبغَضُ الرِّجالِ إلَى اللَّهِ الألَدُ الخَصمُ؛
منفورترين مردان در پيش خدا مرد لجوج و ستيزه جوست

19
[=Times New Roman]أبغَضُ العِبادِ إلَى اللَّهِ مَن كانَ ثَوباهُ خَيراً مِن عَمَلِه: أن تَكونَ ثِيابُهُ ثِيابَ الأنبياءِ وَ عَمَلُهُ عَمَلَ الجَبّارِينَ؛
منفورترين بندگان در پيش خدا كسى است كه جامه وى از كارش بهتر باشد، يعنى جامه او جامه پيمبران باشد و كار وى كار ستمگران.

20

[=Times New Roman]أبغُونِي الضُّعَفاءَ فَإنَّما تَرزُقُونَ وَ تَنصُرُونَ بِضُعَفاءِكُم؛
ناتوان را پيش من آريد زيرا شما به بركت ناتوانان خود روزى مى خوريد و يارى مى شويد.

21

[=Times New Roman]بَلِّغُوا حَاجَةَ مَن لا يَستَطِيعُ إبلاغَ حاجَتِه. فَمَن أبلَغَ سُلطاناً حاجَةَ مَن لا يَستَطِيعُ إبلاغَها ثَبَّتَ اللَّهُ قَدَمَيهِ عَلَى الصِّراطِ يَومَ القِيامَةِ؛
حاجت كسى را كه از ابلاغ آن ناتوانست ببزرگان برسانيد زيرا هر كس حاجت درمانده اى را ببزرگى برساند روز رستاخيز خداوند پاهاى وى را بر صراط استوار ميسازد.

22

[=Times New Roman]اِبنَ آدَمَ أطِع رَبَّكَ تُسَمَّى عاقِلاً وَ لا تَعصِهِ فَتُسَمَّى جاهِلاً؛

فرزند آدم! پروردگار خويش را فرمانبردار باش تا ترا خردمند خوانند و از فرمان وى بيرون مباش كه ترا نادان شمارند.

23

[=Times New Roman]اِبنَ آدَمَ إذا أصبَحتَ مُعافى فِي جَسَدِكَ آمَنّا في سَربكَ عِندَكَ قُوتَ يَومِكَ فَعَلى الدُّنيا العَفاءُ؛
فرزند آدم وقتى تن تو سالم است و خاطرت آسوده است و قوت يك روز خويش را دارى جهان گو مباش.

24

[=Times New Roman]اِبنَ آدَمَ عِندَكَ ما يَكفِيكَ وَ تَطلُبُ ما يَطغِيك اِبنَ آدَمَ لا بِقَليلٍ تَقنَع و لا بِكَثِيرٍ تَشبَع؛
فرزند آدم، آنچه حاجت تو را رفع كند در دسترس خود دارى و در پى آنچه ترا به طغيان واميدارد روز ميگذارى، به اندك قناعت نميكنى و از بسيار سير نميشوى.
.

25

[=Times New Roman]أتانِي جَبرِيلُ فَقالَ يا مُحَمَّدُ عِش ما شِئتَ فَإنّكَ مَيِّتٌ وَ أحبِب ما شِئتَ فَإنّكَ مُفارَقَهٌ وَ اعمَل ما شِئتَ فَإنّكَ مَجزِيٌّ بِه. وَ اعلَم أنَّ شَرَفَ المُؤمِنِ قِيامُهُ بِاللَّيلِ وَ عِزَّهُ استِغناؤُهُ عَنِ النّاسِ؛
جبريل پيش من آمد و گفت اى محمّد هر چه ميخواهى زنده بمان كه عاقبت خواهى مرد، هر چه را ميخواهى دوست بدار زيرا از آن جدا خواهى شد و هر چه ميخواهى بكن كه پاداش آن را خواهى ديد و بدان كه شرف مؤمن بپا خاستن شب است و عزت وى بى نيازى از مردم

26

أتانِي جَبرِيلُ فَقالَ بَشِّر اُمَّتَك إنَّهُ مَن ماتَ لا يُشرِكُ بِاللَّهِ شَيئاً دَخَلَ الجَنَّةَ قُلتُ يا جَبرِيلُ وَ إن سَرِقَ وَ إن زَنَى قالَ نَعَم قُلتُ وَ إن سَرِقَ وَ إن زَنَى قَالَ نَعَم قُلتُ وَ إن سَرِقَ وَ إن زَنَى قالَ نَعَم وَ إن شَرِبَ الخَمرَ؛



جبريل پيش من آمد و گفت امت خود را بشارت بده كه هر كس بميرد و چيزى را با خدا شريك نسازد به بهشت ميرود گفتم اى جبرئيل و اگر دزدى كرده باشد و اگر زنا كرده باشد؟ گفت آرى گفتم و اگر دزدى كرده باشد و اگر زنا كرده باشد؟ گفت آرى گفتم و اگر دزدى كرده باشد و اگر زنا كرده باشد گفت آرى و اگر هم شراب خورده باشد.

[="DarkOliveGreen"]27

أتُحِبُّ أن يَلِينَ قَلبُكَ وَ تُدرِكَ حَاجَتَك؟ اِرحَمِ اليَتيمَ وَ امسَح رَأسَهُ وَ أطعِمهُ مِن طَعامِكَ يَلِنَ قَلبُكَ وَ تُدرِك حاجَتَك؛

آيا دوست دارى دلت نرم شود و حاجت خود بيابى بر يتيم رحمت آور وى را بنواز و از غذاى خويش بدو بخوران تا دلت نرم شود و حاجت خود بيابى.[/]

28

أتَحسَبُونَ الشِّدَّةَ فِي حَملِ الحِجارَةِ إنَّما الشِّدَّةُ أن يَمتَلِي أحَدُكُم غَيظاً ثُمَّ يَغلِبُهُ؛



آيا گمان ميكنيد نيرومندى در بردن سنگ است، نيرومند حقيقى آنست كه خشمگين شود و بر خشم خود غالب گردد.

29

اتَّخِذُوا عِندَ الفُقَراءِ أيادِي فَإنَّ لَهُم دَولَةٌ يَومَ القِيامَةِ؛

با فقرا دوستى كنيد زيرا در روز رستاخيز دولتى بزرگ دارند.

30

أتَدرُونَ مَا العِضَّةُ؟.. نَقلُ الحَديثِ مِن بَعضِ النّاسِ إلَى بَعضٍ لِيُفسِدُوا بَينَهُم؛

آيا ميدانيد سخن چينى چيست؟ سخن چينى آنست كه سخنى را از كسان پيش ديگران نقل كنند و ميان آنها را بهم بزنند.

31

أُترُك فُضولَ الكَلامِ وَ حَسبُكَ مِنَ الكَلامِ ما تَبلُغُ بِه حاجَتَكَ؛

از سخنان بيهوده چشم بپوش سخنى كه رفع حاجت كند ترا كفايت كند.

32

اُترُكوا الدُّنيا لِأهلِها فَإنَّهُ مَن أخَذَ مِنه فَوقَ ما يَكفِيهِ أخَذَ مِن حَتفِهِ وَ هُوَ لا يَشعَرٌ؛

دنيا را بمردم دنيا واگذاريد زيرا هر كس از دنيا بيش از حد كفايت بر گيرد در هلاك خويش ميكوشد اما نميداند.

[="DarkOliveGreen"]33

اِتَّقِ اللَّهَ في عُسرِكَ وَ يُسرِكَ؛



در سختى و سستى از خدا بترس.

34

[=Times New Roman]اِتَّقِ اللَّهَ وَ لا تَحقِرَنَّ مِنَ المَعرُوفِ شَيئاً وَ لَو أن تَفرُغَ مِن دَلوِكَ فِي إناءِ المُستَسقِي وَ أن تُلقِىَ أخاكَ وَ وَجهُكَ إليهِ مُنبَسِطٌ؛
از خدا بترس و هيچ كار نيكى را حقير مشمار گر چه كار نيك منحصر باين باشد كه دلو خويش را در ظرف تشنه اى بريزى و برادر خود را با روى گشاده ملاقات كنى.

35

[=Times New Roman]اِتَّقِ دَعوَةَ المَظلومِ فَإنَّما يَسألُ اللَّهَ تَعالى حَقَّهُ وَ إنَّ اللَّهَ تَعالى لا يَمنَع ذا حَقٍّ حَقَّهُ؛
از دعاى مظلوم بپرهيز زيرا وى بدعا حق خويش را از خدا ميخواهد و خدا حقرا از حق دار دريغ نميدارد.

36

[=Times New Roman]اِتَّقُوا اللَّهَ واعدِلُوا بَينَ أولادِكم كَما تُحِبُّونَ أن يَبُرُّوكُم؛
از خدا بترسيد و ميان فرزندان خود بعدالت رفتار كنيد همان طور كه ميخواهيد با شما بنيكى رفتار كنند.

37

[=Times New Roman]اِتَّقُوا دَعوَةَ المَظلومِ فَإنِّها تَحمِلُ عَلى الغَمامِ يَقُولُ اللَّهُ تَعالى وَ عِزَّتي وَ جَلالى لَاَنصُرَنَّك وَ لَو بَعدَ حِينٍ؛
از نفرين مظلوم بترسيد زيرا نفرين وى بر ابرها ميرود و خداوند مى گويد بعزت و جلال من سوگند كه ترا يارى ميكنم اگر چه پس از مدتى باشد.

38

[=Times New Roman]اِتَّقُوا الحَجَرَ الحَرامَ فِي البُنيانِ فَإنّهُ أساسُ الخَرابِ؛
از استعمال سنگ حرام در ساختمان بپرهيزيد كه مايه ويرانى است.
.

39

[=Times New Roman]اِتَّقُوا فَراسَةَ المُؤمِنِ فَإنّهُ يَنظُرُ بِنُورِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛
از فراست مؤمن بترسيد كه چيزها را با نور خدا مينگرد.

40

[=Times New Roman]اِتَّقُوا الشُّحَّ فَإنَّ الشُّحَّ أهلَكَ مَن كانَ قَبلَكُم وَ حَمَلَهُم عَلَى أن سَفَكُوا دِماءَهُم وَ استَحَلُّوا مَحارِمَهُم؛
از بخل بپرهيزيد زيرا كه بخل پيشينيان را هلاك كرد و آنها را وادار كرد كه بخون يك ديگر دست بيالايند و محارم خويش را حلال شمارند.

41

[=Times New Roman]اِتَّقُوا النّارَ وَ لَو بِشَقِّ تَمرَةٍ فَإن لَم تَجِدُوا فَبِكَلَمَةٍ طَيِّبَةٍ؛
از آتش بپرهيزيد و گر چه بوسيله يك پاره خرما باشد و اگر نداريد بوسيله سخنى نيك.

42

[=Times New Roman]اِتَّقِ المَحارِمَ تَكُن أعبَدَ النّاسِ وَ ارضِ بِما قَسَمَ اللَّهُ لَكَ تَكُن أغنَى النّاسِ؛
از چيزهاى حرام بپرهيز تا از همه كس عابدتر باشى و بقسمت خويش راضى باش تا از همه كس ثروتمندتر باشى.

43

[=Times New Roman]أتقَى النّاسِ مَن قالَ الحَقَّ فِيما لَه وَ عَلَيهِ؛
از همه مردم پرهيزگارتر آن كس است كه حق را بر نفع و ضرر خويش بگويد.

44

[=Times New Roman]اِتَّقُوا الدُّنيا فَوَ الَّذي نَفسِي بِيَدِهِ إنَّها لأسحَرَ مِن هاروتَ وَ ماروتَ؛
از دنيا بپرهيزيد، قسم بآن كس كه جان من در كف اوست كه دنيا از هاروت و ماروت ساحرتر است.

45

[=Times New Roman]اِتَّقُوا اللَّهَ فِي النِّساءِ فإنَّهُنَّ عِندَكم عَوانٌ؛
در باره زنان از خدا بترسيد كه آنها پيش شما اسيرند.

46

[=Times New Roman]اِتَّقِ اللَّهَ حَيثُما كُنتَ وَ أتبَع السَّيِّئَةَ الحَسَنَةَ تَمحُها وَ خالِقِ النّاسَ بِخُلقٍ حَسَنٍ؛
هر كجا هستى از خدا بترس؛ به دنبال گناه كار نيك انجام بده تا آن را محو كند و با مردم خوش اخلاق و نيكو رفتار باش.


47

[=Times New Roman]اِتَّقُوا دَعوَةَ المَظلومِ فَإنَّها تَصعَدُ إلَى السَّماءِ كأنَّها شَرارَةٌ؛
از نفرين مظلوم بترسيد كه چون شعله آتش بر آسمان ميرود.

48

[=Times New Roman]اِتَّقُوا دَعوَةَ المَظلُومِ وَ إن كانَ كافِراً فَإنّها لَيسَ دُونَها حِجابٌ؛
از نفرين مظلوم بترسيد اگر چه كافر باشد، زيرا در برابر نفرين مظلوم پرده و مانعى نيست.

49

[=Times New Roman]اِتَّقُوا اللَّهَ وَ أصلِحُوا ذاتَ بَينِكُم؛
از خدا بترسيد و ميان خويش را اصلاح كنيد.


50

[=Times New Roman]اِتَّقُوا الدُّنيا وَ اتَّقُوا النِّساءَ فإنَّ إبليسَ طَلّاعٌ رَصّادٌ وَ ما هُوَ بِشَي ءٍ مِن فَخوخه بأوثَقِ لِصَيدِهِ فِي الأتقِياءِ مِنَ النِّساءِ؛
از دنيا بترسيد و از زنان بپرهيزيد زيرا شيطان نگران و در كمين است و هيچ يك از دامهاى وى براى صيد پرهيزكاران مانند زنان مورد اطمينان نيست

51

[=Times New Roman]اتّقوا الظّلم فإنّ الظّلم ظلمات يوم القيامة.
از ستمگرى بپرهيزيد كه ستمگرى مايه تاريكى روز رستاخيز است.