جمع بندی چراتقوا فقط با ذکر خدابدست نمی آیدورعایت حرام و حلال شرعی هم لازم است؟

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چراتقوا فقط با ذکر خدابدست نمی آیدورعایت حرام و حلال شرعی هم لازم است؟

سلام چرا برای رسیدن به خدا در قرآن و... اینهمه به انجام واجب و ترک حرام بها داده شده طوری که در کنار آن و به صورت تلمیحی دستور به یاد و توجه به خدا داده شده است در حالی که ذکر خدا بدون واسطه با خدا مرتبط است اما رعایت حرام و حلال ظاهری هستند و رابطه غیر مستقیمی با خدا دارند؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد سمیع

محمد132;557461 نوشت:
سلام چرا برای رسیدن به خدا در قرآن و... اینهمه به انجام واجب و ترک حرام بها داده شده طوری که در کنار آن و به صورت تلمیحی دستور به یاد و توجه به خدا داده شده است در حالی که ذکر خدا بدون واسطه با خدا مرتبط است اما رعایت حرام و حلال ظاهری هستند و رابطه غیر مستقیمی با خدا دارند؟

باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید

اتفاقا ذکر و یاد الهی و اینکه باید همیشه و در همه جا حتی در پستوی خانه، انسان به یاد خدا باشد، یک روی دیگر سکه تقوا و رعایت انجام واجبات و ترک محرمات است.
در واقع کسی که حلال و حرام خدا را رعایت می کند همان کسی است که ذاکر حق تعالی است.
بنابراین نباید بین تقوا و رعایت حلال و حرام و بین ذکر و یاد خدا جدایی احساس کنید که هردو دو روی یک سکه اند.

البته دستور به ذکر خدا هم به صورت تلمیحی بیان نشده بلکه ما می بینیم که در قرآن وقتی حق تعالی به بحث نماز می رسد (آنهم نمازی که ستون دین است . نمازی که ان قبلت قبل ماسواها و ان ردت رد ماسواها) غایت و هدف نماز را به عنوان مهم ترین واجب، همان ذکر و یاد خدا معرفی می کند: «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْری»[طه 14]

و یا در اسلام و قران برای هر عبادت و واجبی محدودیت هایی از جهت زمانی ، مکانی، کیفی و کمی وجود دارد مثلا نماز را در هر زمانی یا هر مکانی و یا هر کیفیت و کمیتی نمی شود خواند و همین طور سایر عبادات
ولی حق تعالی به بحث ذکر که می رسد آن را بدون محدودیت زمانی و مکانی و کیفی و کمی بیان می کند و می فرماید:«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثيراً»[احزاب 41]
همین دو نمونه نشان از این می دهد بحث ذکر به صورت تلمیحی بیان نشده است. و انسان در هر زمان و مکانی باید به یاد خدا باشد .
موفق باشید

پرسش:
چرا تقوا فقط با ذکر خدا به دست نمی آید و رعایت حرام و حلال شرعی هم لازم است؟

پاسخ:

اتفاقا ذکر و یاد الهی و اینکه باید همیشه و در همه جا حتی در پستوی خانه، انسان به یاد خدا باشد، یک روی دیگر سکه تقوا و رعایت انجام واجبات و ترک محرمات است.
در واقع کسی که حلال و حرام خدا را رعایت می کند همان کسی است که ذاکر حق تعالی است.
بنابراین نباید بین تقوا و رعایت حلال و حرام و بین ذکر و یاد خدا جدایی احساس کنید که هردو دو روی یک سکه اند.
البته دستور به ذکر خدا هم به صورت تلمیحی بیان نشده بلکه ما می بینیم که در قرآن وقتی حق تعالی به بحث نماز می رسد، غایت و هدف نماز را به عنوان مهم ترین واجب، همان ذکر و یاد خدا معرفی می کند: «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْری (1) نماز را براى ياد من بپادار»
و یا در اسلام و قران برای هر عبادت و واجبی محدودیت هایی از جهت زمانی، مکانی، کیفی و کمی وجود دارد مثلا نماز را در هر زمانی یا هر مکانی و یا هر کیفیت و کمیتی نمی شود خواند و همین طور سایر عبادات
ولی حق تعالی به بحث ذکر که می رسد آن را بدون محدودیت زمانی و مکانی و کیفی و کمی بیان می کند و می فرماید:«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثيراً (2) اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد خدا را بسيار ياد كنيد.»

همین دو نمونه نشان از این می دهد بحث ذکر به صورت تلمیحی بیان نشده است، و انسان در هر زمان و مکانی باید به یاد خدا باشد .
پی نوشت:
1. طه/ 14.
2. احزاب/ 41.

موضوع قفل شده است