جمع بندی معنای «استغفر الله» و «اتوب الی الله» چی هست؟

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
معنای «استغفر الله» و «اتوب الی الله» چی هست؟

سلام ممنون میشم
بگید فرق

استغفر الله و اتوب الی الله

این ذکر با این ذکر استفغار چی هست

استغفرالله ربی و اتوب الیه

و معنا هر کدام دقیق چی هست؟
و به چه منطور هر کدام استفاده میشه

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد مجید

زهـــــرایی;557408 نوشت:
سلام ممنون میشم
بگید فرق «استغفر الله و اتوب الی الله» این ذکر با این ذکر استفغار چی هست «استغفرالله ربی و اتوب الیه» و معنا هر کدام دقیق چی هست؟ و به چه منطور هر کدام استفاده میشه

با صلوات بر محمد وآل محمد
وعرض سلام وادب
در فضیلت استغفار روایت زیادی وارد شده، و از آن ها استفاده مى شود که آثار مادّى و برکات معنوىِ استغفار براى کسانى است که زیاد و پى درپى، شب و روز، در هر حال و همه جا، از خداوند عذرخواهى کرده و آمرزش بطلبند.
از جمله رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) فرمودند:
أَکْثَرُوا مِنَ الإِسْتِغْفارِ ، فى بُیوتِکُمْ وَ فى مَجالِسِکُمْ وَ عَلى مَوائِدِکُمْ وَ فى أَسْواقِکُمْ وَ فى طُرُقِکُمْ وَ أَیْنَما کُنْتُمْ فَاِنَّکُمْ لاتَدْرُونَ مَتى تَنْزِلُ الْمَغْفِرَةُ .(مستدرک الوسائل ، ج 5 ، ص 319)
زیاد استغفار کنید ، در خانه ها و مجالستان ، سر سفره ها و در بازارهایتان ، و در مسیر رفت و آمدهایتان و هر جا که بودید ( استغفار نمایید ) . چرا که شما نمى دانید آمرزش خداوند چه زمانى نازل مى شود .
قبل از معنا کردن جملات بالا خوب است از منظر لغت دانا کلمات آن را بررسی کنیم:
معنای استغفار
استغفار از ماده غفر و در لغت به معنای طلب مغفرت است.[قرشی، علی‌اکبر؛ قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1371ش، چاپ 6، ج 5، ص 108]
و در اصطلاح به معنی درخواست زبانی و عملی آمرزش است
.[راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ المفردات فی غریب القرآن، تحقیق صفوان عدنان داودی، دمشق بیروت، دارالعلم، الدار الشامیه 1412ق، چ اول، ص 609]
معنای توبه
توبه در لغت به معناى بازگشتن و برگشتن (رجوع) است؛ ابن فارس مى نویسد: توبه؛ یعنى رجوع و بازگشتن. عرب مى گوید: "تاب من ذنبه" یعنى از گناهش برگشت. یتوب الى الله توبة و متابا: به سوى خداوند بازگشت نموده و روى گردانید.
ابن منظور درلسان العرب گوید: "توبه بازگشتن از گناه است و تاب الى الله... " یعنى از عصیان و گناهکارى به اطاعت و فرمانبردارى خداوند روى آورد.

راغب اصفهانی در کتاب المفردات می گوید: «التوب یعنى ترک گناه به بهترین وجه، واژه- توبة، از جهاتى از اعتذار رساتر است.»

لازم به یادآورى است که عموم لغت شناسان "توبه" را به معناى مطلق "رجوع "دانسته اند و دسته اى از آنان آن را به معناى "الرجوع من الذنب " (بازگشت از گناه) معنا کرده اند از این رو مجبور شده اند که الفاظى چونان "تواب و... " را که مکرر در قرآن، روایات و دعاها درباره خدا وارد شده است توجیه نمایند؛ به عنوان مثال "تواب" را به معناى "بسیار توبه پذیر" معنا کرده اند.
بنظر مى رسد همان معناى اول صحیح باشد و توبه به معناى "مطلق رجوع و بازگشت" است و شامل توبه خداوند نیز مى گردد. جناب علامه طباطبایى، مفسر بزرگ قرآن، در سرتاسر المیزان توبه را به معناى مطلق رجوع تفسیر کرده است.
علامه طباطبایى(ره) در این زمینه می فرمایند: "توبه به معناى رجوع است و آن عبارت است از بازگشت بنده به سوى خدا، به وسیله ندامت و پشیمانى از روى گرداندن از خدا و بازگشت خدا به انسان، از این طریق که به وى توفیق توبه عنایت مى کند و ما بارها و بارها گفته ایم که هر توبه و بازگشت انسان به خدا، دو توبه و بازگشت الهى را در بردارد، یکى پیش از توبه انسان است که همان توفیق خداى سبحان و دیگر پس از آن که آمرزش و قبول توبه وى است. "

به تعبیر دیگر" توبه" لفظى است مشترک، میان خدا و بندگان، هنگامى که بندگان به آن توصیف شوند مفهومش این است که به سوى خدا بازگشته اند زیرا هر گنهکارى در حقیقت از پروردگارش فرار کرده، هنگامى که توبه مى کند به سوى او باز مى گردد.
خداوند نیز در حالت عصیان بندگان گویى از آنها روى گردان مى شود، هنگامى که خداوند به توبه توصیف مى شود، مفهومش این است که نظر لطف و رحمت و محبتش را به آنها باز مى گرداند.
به همین دلیل" توبه" هنگامى که به بنده نسبت داده مى شود با کلمه" الى" و هنگامى که به خدا نسبت داده مى شود با کلمه" على" متعدى مى شود" در صورت اول" تاب الیه" (به سوی او رجوع کرد) گفته مى شود و در صورت دوم" تاب علیه" ( بر او رجوع کرد).

با توجه به مطالب فوق معنای این دو کلام به این صورت می شود:«استغفر الله و اتوب الی الله؛ طلب آمرزش می کنم وبه سوی خداوند بر می گردم» و«استغفرالله ربی و اتوب الیه؛ طلب آمرزش می کنم از خداوند که پروردگار من است وبازگشتم به سوی اوست»
تفاوت استغفار و توبه
گروهى معتقدند كه فرقى میان استغفار و توبه نیست. براى آنكه استغفار و توبه یكى است و توبه تاكید استغفار است.
ولى گروهى دیگر میان آن دو فرق گذارده اند، به آن جهت كه استغفار مقدم بر توبه است و تقدم استغفار بر توبه به این معناست كه انسان باید خود را از گناهان پاك سازد و سپس خود را به اوصاف الهى بیاراید. در واقع استغفار، توقف در مسیر گناه و شستشوى خویشتن است و توبه بازگشت به سوى اوست كه وجودى است بى انتها.
استغفار به معناى شستشو است و توبه به معناى كسب كمالات است ،مانند شخص آلوده كه باید اول لباس چركین را از تن بیرون بیاورد و خود را شستشو بدهد و بعد لباس پاكیزه به تن كند. یا باید ابتدا جاروب كند، سپس ‍ زمین را فرش كند.(گناه شناسى ، ص 299.)

دلیلی بر تفاوت استغفار و توبه

فرمان توبه پس از امر به استغفار در آیات 3، 52 و 90 سوره هود به دو دلیل نشان دهنده مغایرت مفهوم استغفار و توبه است:

1- عطف توبه بر استغفار با کلمه ثمّ که فاصله و ترتیب را می‌رساند .

2- اصل در کلام هر گوینده‌ای تاسیس و اراده معنای جدید است.

درباره مغایرت استغفار با توبه وجوهی گفته شده که می‌توان آنها را بدین گونه خلاصه کرد:

الف) استغفار، آمرزش خواهی از گناهان برای پیراستن روح از آلودگی‌‌ها و نابودی‌ باورها و اعمالی مانند شرک و معصیت است و توبه اقدام برای آراستن روح به صفات پسندیده، مانند توحید و ایمان و امتثال فرمان‌های الهی است در نتیجه استغفار به معنای طلب آمرزش؛ و توبه به معنای بازگشت به خدا در مقام عمل است.

در ضمن این مقاله می تواند به شما کمک کند تا مطالب جالبی در مورد این دو جمله بدانید:«khttp://ketaab.iec-md.org/toabeh/tajrobeh_shirin_nedaamat_yoosefi_fehrest.html

جمع بندی
پرسش:
سلام ممنون میشم
بگید فرق «استغفر الله و اتوب الی الله» این ذکر با این ذکر استفغار چی هست « استغفرالله ربی و اتوب الیه» و معنا هر کدام دقیق چی هست؟ و به چه منظور هر کدام استفاده میشه؟

پاسخ:
با سلام وعرض ادب
کاربر گرامی در فضیلت استغفار، روایت زیادی وارد شده، و از آن ها استفاده مى شود که آثار مادّى و برکات معنوىِ استغفار براى کسانى است که زیاد و پى درپى، شب و روز، در هر حال و همه جا، از خداوند عذرخواهى کرده و آمرزش بطلبند.
از جمله رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) فرمودند:
أَکْثَرُوا مِنَ الإِسْتِغْفارِ ، فى بُیوتِکُمْ وَ فى مَجالِسِکُمْ وَ عَلى مَوائِدِکُمْ وَ فى أَسْواقِکُمْ وَ فى طُرُقِکُمْ وَ أَیْنَما کُنْتُمْ فَاِنَّکُمْ لاتَدْرُونَ مَتى تَنْزِلُ الْمَغْفِرَةُ .(مستدرک الوسائل ، ج 5 ، ص 319)
زیاد استغفار کنید ، در خانه ها و مجالستان ، سر سفره ها و در بازارهایتان ، و در مسیر رفت و آمدهایتان و هر جا که بودید ( استغفار نمایید ) . چرا که شما نمى دانید آمرزش خداوند چه زمانى نازل مى شود .
قبل از معنا کردن جملات بالا خوب است از منظر لغت دانا ن کلمات آن را بررسی کنیم:
معنای استغفار
استغفار از ماده غفر و در لغت به معنای طلب مغفرت است.(قرشی، علی‌اکبر؛ قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1371ش، چاپ 6، ج 5، ص 108)
و در اصطلاح به معنی درخواست زبانی و عملی آمرزش است.( راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ المفردات فی غریب القرآن، تحقیق صفوان عدنان داودی، دمشق بیروت، دارالعلم، الدار الشامیه 1412ق، چ اول، ص
609)
معنای توبه
توبه در لغت به معناى بازگشتن و برگشتن (رجوع) است؛ ابن فارس مى نویسد: توبه؛ یعنى رجوع و بازگشتن. عرب مى گوید: "تاب من ذنبه" یعنى از گناهش برگشت. یتوب الى الله توبة و متابا: به سوى خداوند بازگشت نموده و روى گردانید.
ابن منظور درلسان العرب گوید: "توبه بازگشتن از گناه است و تاب الى الله... " یعنى از عصیان و گناه کارى به اطاعت و فرمان بردارى خداوند روى آورد.

راغب اصفهانی در کتاب المفردات می گوید: «التوب یعنى ترک گناه به بهترین وجه، واژه- توبة، از جهاتى از اعتذار رساتر است.«

لازم به یادآورى است که عموم لغت شناسان "توبه" را به معناى مطلق "رجوع "دانسته اند و دسته اى از آنان آن را به معناى "الرجوع من الذنب " (بازگشت از گناه) معنا کرده اند از این رو مجبور شده اند که الفاظى چونان "تواب و... " را که مکرر در قرآن، روایات و دعاها درباره خدا وارد شده است توجیه نمایند؛ به عنوان مثال "تواب" را به معناى "بسیار توبه پذیر" معنا کرده اند.
بنظر مى رسد همان معناى اول صحیح باشد و توبه به معناى "مطلق رجوع و بازگشت" است و شامل توبه خداوند نیز مى گردد. جناب علامه طباطبایى، مفسر بزرگ قرآن، در سرتاسر المیزان توبه را به معناى مطلق رجوع تفسیر کرده است.
علامه طباطبایى(ره) در این زمینه می فرمایند: "توبه به معناى رجوع است و آن عبارت است از بازگشت بنده به سوى خدا، به وسیله ندامت و پشیمانى از روى گرداندن از خدا و بازگشت خدا به انسان، از این طریق که به وى توفیق توبه عنایت مى کند و ما بارها و بارها گفته ایم که هر توبه و بازگشت انسان به خدا، دو توبه و بازگشت الهى را در بردارد، یکى پیش از توبه انسان است که همان توفیق خداى سبحان و دیگر پس از آن که آمرزش و قبول توبه وى است. "

به تعبیر دیگر" توبه" لفظى است مشترک، میان خدا و بندگان، هنگامى که بندگان به آن توصیف شوند مفهومش این است که به سوى خدا بازگشته اند زیرا هر گنه کارى در حقیقت از پروردگارش فرار کرده، هنگامى که توبه مى کند به سوى او باز مى گردد.
خداوند نیز در حالت عصیان بندگان گویى از آنها روى گردان مى شود، هنگامى که خداوند به توبه توصیف مى شود، مفهومش این است که نظر لطف و رحمت و محبتش را به آن ها باز مى گرداند.
به همین دلیل" توبه" هنگامى که به بنده نسبت داده مى شود با کلمه" الى" و هنگامى که به خدا نسبت داده مى شود با کلمه" على" متعدى مى شود" در صورت اول" تاب الیه" (به سوی او رجوع کرد) گفته مى شود و در صورت دوم" تاب علیه" ( بر او رجوع کرد)

با توجه به مطالب فوق معنای این دو کلام به این صورت می شود:«استغفر الله و اتوب الی الله؛ طلب آمرزش می کنم وبه سوی خداوند بر می گردم» و«استغفرالله ربی و اتوب الیه؛ طلب آمرزش می کنم از خداوند که پروردگار من است وبازگشتم به سوی اوست»
تفاوت استغفار و توبه
گروهى معتقدند كه فرقى میان استغفار و توبه نیست. براى آنكه استغفار و توبه یكى است و توبه تاكید استغفار است.
ولى گروهى دیگر میان آن دو فرق گذارده اند، به آن جهت كه استغفار مقدم بر توبه است و تقدم استغفار بر توبه به این معناست كه انسان باید خود را از گناهان پاك سازد و سپس خود را به اوصاف الهى بیاراید. در واقع استغفار، توقف در مسیر گناه و شستشوى خویشتن است و توبه بازگشت به سوى اوست كه وجودى است بى انتها.
استغفار به معناى شستشو است و توبه به معناى كسب كمالات است ،مانند شخص آلوده كه باید اول لباس چركین را از تن بیرون بیاورد و خود را شستشو بدهد و بعد لباس پاكیزه به تن كند. یا باید ابتدا جاروب كند، سپس ‍ زمین را فرش كند.(گناه شناسى ، ص 299)

دلیلی بر تفاوت استغفار و توبه

فرمان توبه پس از امر به استغفار در آیات 3، 52 و 90 سوره هود به دو دلیل نشان دهنده مغایرت مفهوم استغفار و توبه است:

-1 عطف توبه بر استغفار با کلمه ثمّ که فاصله و ترتیب را می‌رساند .

-2اصل در کلام هر گوینده‌ای تاسیس و اراده معنای جدید است.

درباره مغایرت استغفار با توبه وجوهی گفته شده که می‌توان آنها را بدین گونه خلاصه کرد:

الف) استغفار، آمرزش خواهی از گناهان برای پیراستن روح از آلودگی‌‌ها و نابودی‌ باورها و اعمالی مانند شرک و معصیت است و توبه اقدام برای آراستن روح به صفات پسندیده، مانند توحید و ایمان و امتثال فرمان‌های الهی است در نتیجه استغفار به معنای طلب آمرزش؛ و توبه به معنای بازگشت به خدا در مقام عمل است.

موضوع قفل شده است