دعا برای رفع بستگی و ابطال جادو

کارشناس بحث: استاد پیام

نماز استغفار :پیامبر اکرم صل الله علیه و آله فرمود : چون روزیت کم شد و کارت به پراکندگی گراید حاجتت را به درگاه حق ببر
و نماز استغفار را ترک مکن و نماز استغفار دو رکعت است
در هر رکعت حمد و سوره قدر را بخوان و بعد از قرائت پانزده بار بگو : اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ‏ و بعد به رکوع رفته ده بار بگو

و همانند نماز جعفر طیار نماز را تمام کن که تمام کارهایت اصلاح گردد انشاء الله .

منبع : مکارم الاخلاق ص330

ظهور خیر و برکت :هر کس با ایمان این دو آیه را به شکل مربع با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بنویسد و در کیسه ای نهد و
باخود دارد روزی بر وی فراخ گردد و خیر وبرکت بسیار برایش به ظهور آید
آیه ۱۷ و ۱۸ سوره تغابن :
إِن تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ

عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

منبع : خواص آیات قرآن کریم ص ۱۷۶

از تعقيبات مهم جهت برآورده شدن حوايج، آن است كه وقتى از نماز فراغت پيدا كرد، بخواند دعايى را كه ادريس بن عبداللَّه می گويد: از امام صادق (عليه السلام) شنيدم مى‏فرمود: وقتى از نماز فراغت پيدا كردى بگو:
أَللّهُمَّ، إِنّى أَدينُكَ بِطاعَتِكَ وَ وِلايَتِكَ وَ وِلايَةِ رَسُولَكِ وَ وِلايَةِ الاَْئِمَّةِ مِنْ أَوَّلِهِمْ وَ [يا: إِلى‏] آخِرِهِمْ. و همه ائمه [(عليهم‏ السلام)] را يكايك نام مى‏برى، سپس مى‏گويى: أَللّهُمَّ، أَدينُكَ بِطَاعَتِهِمْ وَ وِلايَتِهِمْ وَ الرِّضا بِما فَضَّلْتَهِمْ بِهِ غَيْرَ مُتَكَبِّرٍ [يا: مُنْكِرٍ] وَ لا مُسْتَكْبِرٍ عَلى مَعْنى ما أَنْزَلْتَ فى كِتابِكَ عَلى حُدُودِ ما أَتانا فيهِ وَ مالَمْ يَأْتِنا، مُؤْمِنٌ مُعْتَرِفٌ مُسَلِّمٌ بِذلِكَ، راضٍ بِما رَضيتَ بِهِ، يارَبِّ، أُريدُ بِهِ [وَجْهَكَ الْكَريمَ وَ] الدّارَ الْآخِرَةَ مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إِلَيْكَ فيهِ، فَأَحْيِنى عَلى ذلِكَ وَ أَمِتْنى إِذا أَمَتَّنى عَلى ذلِكَ، وَ ابْعَثْنى عَلى ذلِكَ. وَ إِنْ كانَ مِنّى تَقْصيرٌ فيما مَضى، فَإِنّى أَتُوبُ إِلَيْكَ، وَأَرْغَبُ إِلَيْكَ فيما عِنْدَكَ، وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تَعْصِمَنى بِوِلايَتِكَ عَنْ مَعْصِيَتِكَ، وَ لا تَكِلْنى إِلى نَفْسى طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً وَ لا أَقَلَّ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْثَرَ، إِنَّ النَّفْسَ لاََمّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلّا ما رَحِمْتَ، يا أَرْحَمَ الرّاحِمينَ، وَ أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ وَجْهِكَ الْكَريمِ وَ بِحُرْمَةِ اسْمِكَ الْعَظيمِ وَ بِحُرْمَةِ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله على و آله و سلم) وَ بِحُرْمَةِ أَهْلِ بَيْتِ رَسُولِكَ (عليهم‏السلام) و آن بزرگواران را [يك به يك‏] نام می برى – أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْ تَفْعَلُ بى كَذا وَ كَذا.
خدايا، من به طاعت و ولايت و دوستى تو ولايت رسولت و ولايت امامان از اوّل تابه آخرشان، از تو اطاعت نموده و می ‏پرستمت. خداوندا، من به واسطه‏ ى اطاعت و ولايت و دوستى آنان، و خشنودى از آنچه كه ايشان را به آن برترى دادى، بدون اينكه تكبّر نموده [يا: انكار نموده‏] و يا گردنكشى نمايم، بر اساس آنچه كه در كتابت فرو فرستادى، و بر اساس احكام و حدودى كه در آن به ما رسيده و يا نرسيده، از تو اطاعت نموده و مى‏پرستمت. و به آن ايمان آورده و معترف و تسليم آن هستم، و به هرچه كه تو بدان خشنودى، خرسندم، پروردگارا، مقصودم از اين [روى و اسماء و صفات - گرامى‏ات و رضاى تو و ]دار آخرت مى‏باشد، در حالى كه در اين باره هم از تو هراسانم و هم به سوى تمايل و رغبت دارم. پس مرا بر همين [اعتقاد] زنده‏بدار، و هنگامى كه مى‏ميرانى بر همان بميرانم، و بر همان [در قيامت‏] مبعوثم بدار، و اگر در گذشته تقصير و كوتاهى از من سرزده [از آن‏] به سوى تو توبه مى‏نمايم، و نسبت به آنچه در نزد توست ميل و رغبت دارم، و از تو درخواست مى‏كنم كه مرا به سرپرستى خود از نافرمانى‏ات نگاه دارى، و هيچگاه به اندازه‏ى چشم برهم زدنى مرا به خود وامگذار، نه كمتر از اين و نه بيشتر از آن، زيرا نفس بسيار بدفرماست، مگر اينكه تو رحم آرى. اى مهربانترين مهربانان، و از تو درخواست مى‏نمايم به حرمت روى [و اسماء وصفات ]گرامى‏ات، و به احترام اسم بزرگت، و به حرمت رسول خدا (صلى الله على و آله و سلم) و به احترام اهل بيت رسولت (عليهم‏السلام) – و ايشان را نام می برى – اينكه بر محمّد و آل او درود فرستى، و به من چنين و چنان كنى.
به جاى اين لفظ چنين و چنان كن حوايج خويش را ذكر می كنى كه إِنْ شاءَ اللَّه. برآورده می شود.
فلاح السائل (ادب حضور) ، سید بن طاووس (ره)

امام سجاد (ع) در دعاي 54 صحيفة سجاديه فرموده اند كه هر گاه اندوه و گرفتاري دنيا به شما روي آورد اين گونه خدا را بخوانيد: « يا فارِجَ الهَمِّ وَ كاشِفَ الغَمِّ، يا رَحمنَ الدُّنيا والاخِرَةِ وَ رَحيمَهُما، صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ و الِ مُحَمّدٍ وَ افرُج هَمّي وَاكشِف غَمّي يا واحِدُ يا اَحَدُ يا صَمَدُ يا مَن لَم يَلِد وَ لَم يوُلَد وَ لَم يَكُن لَهُ كُفُواً اَحَدٌ اِعصِمني وَ طَهِّرني وَ اِذهَب بِبَلِيَّتي . آن گاه آيةالكرسي (آية 255 سورة بقره) و سورة فلق و ناس و توحيد را بخوانيد و بگوييد: «اي خداي من، مانند كسي كه نيازمنديش به نهايت رسيده و فريادرسي نمي يابد و نيرويش سست شده و نيرودهنده اي نمي شناسد و گناهانش بسيار است و آمرزنده اي سراغ ندارد... جان مرا آن دم بازستان كه در ايمان استوار باشم و رشتة نياز مرا از اين جهان بگسل و ميل و رغبت و نياز مرا به آنچه در نزد توست قرار ده... خدايا ميل و نياز مرا در درخواست از خودت آن گونه قرار ده كه آنچه دوستانت از تو مي خواهند من نيز از تو بخواهم و از آنچه ميترسند بترسم...