جمع بندی نحوه درخواست از امامان؟

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
نحوه درخواست از امامان؟

با عرض سلام به محضر دوستان و اساتيد ؛

سؤال بنده اينه که موقع توسّل به ائمّه، آيا خواسته‌مان را مستقيماً از ايشان بطلبيم، مثلا: «يا امام رضا به فلان بيماريم شفا بده»؟

يا اينکه آنها را براي جلب رحمت الهي فقط واسطه قرار دهيم، مثلا خدايا به خاطر امام رضا فلان حاجتم را برآورده کن، يا «يا امام رضا از خداوند شفاي فلان بيماريم را بخواهيد»؟

با تشکّر.

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد نسیم رحمت

Hadi99g;555656 نوشت:
سؤال بنده اينه که موقع توسّل به ائمّه، آيا خواسته‌مان را مستقيماً از ايشان بطلبيم، مثلا: «يا امام رضا به فلان بيماريم شفا بده»؟
يا اينکه آنها را براي جلب رحمت الهي فقط واسطه قرار دهيم، مثلا خدايا به خاطر امام رضا فلان حاجتم را برآورده کن، يا «يا امام رضا از خداوند شفاي فلان بيماريم را بخواهيد»؟


حقيقت توسل به اولياي الهي، تمسک به اسباب و وسايل قرب به خداوند است. تمسک به اولياي الهي، به معناي اعتقاد به استقلال آنان از خداوند، در تأثير گذاري و برآمدن حاجات نيست؛ بلکه توسل به اولياي الهي، همراه با اين اعتقاد است که تنها خداوند است که مستقل و بي نياز از غير، در عالم هستي تأثير مي‏ گذارد. غير از او، تأثيرگذاري همه اسباب و وسايل، تحت قدرت و اراده و خواست خداوند و متکي به آن خواهد بود.

بر اين اساس :
توسل به اولياي الهي، به معناي واسطه (و سبب) قرار دادن آن انسان‏ هاي پاک و مقرب درگاه الهي و طلب دعاي خير آنان در حق متوسّلان است و لذا حتي اگر موقع توسّل به ايشان، خواسته‌مان را مستقيماً از ايشان بطلبيم، مثل اين كه بگوئيم: «يا امام رضا بيماريم شفا بده»،‌در واقع ايشان را واسطه قرار داده ايم نه اين كه ايشان مستقل در تأثير گذاري و برآمدن حاجات اند و البته اين مطلب منافاتي با توحيد و نفي شرک نسبت به خداوند متعال ندارد.

[="Navy"]

نسیم رحمت;555985 نوشت:
... و لذا حتي اگر موقع توسّل به ايشان، خواسته‌مان را مستقيماً از ايشان بطلبيم، مثل اين كه بگوئيم: «يا امام رضا بيماريم شفا بده»،‌در واقع ايشان را واسطه قرار داده ايم ...

از پاسخ‌تان خيلي ممنونم،

فقط لطفاً در صورت امکان، اگه شواهد عقلي و نقلي براي اين مطلب وجود دارد، يک اشاره‌اي بفرماييد.

مخلصم. [/]

Hadi99g;556132 نوشت:
شواهد عقلي و نقلي

متوجه نشدم براي چي شاهد مي خواهيد؟ مثال كه زده شده. توضيح بفرمائيد.

[="Navy"]

نسیم رحمت;556623 نوشت:
متوجه نشدم براي چي شاهد مي خواهيد؟

با تشکّر. منظورم اين بود که آيا مثلاَ در آيات و روايات براي اون مطلبي که فرموديد، مؤيّدي هم يافت ميشه؟[/]

[="#006400"][/][="#000080"][="#000080"][="#006400"]هوالعالم[/]

وقتی میریم نزد یک طبیب
میگیم دکتر یا طبیب مریضی ما رو درمان کن !!!

این دکتر میگه برای درمانش یه کارایی انجام بده و یه کارایی رو انجام نده ...
تجویز انجام بده نده های مثاله اقایی چون اقا علی بن موسی الرضا در خود اسلام گنجانده و در کنارش کلی مشاور و راهنما گماشته شده ...

منتهی یه وقتا پیش میاد درک ما سطح فکری ما , به خاطر طمع یا بخاطر کم توجهی خیلی پایین اومده یا پایین مونده ...
مثلا دکتر میگه سرخ کردنی نخور ! ما سیب زمینی سرخ شده ی خونه رو نمیخوریم به جاش میریم ساندویچ سوسیس سفارش میدیم .

شفا و شفاعت مثل پول مادی یک واسطه ی بی ادعا داره و شاید بشه گفت خزانه و خزانه دار داره
اگر از اقا گرفتی و به خدا پشت کردی یا اگر از خدا گرفتی و به اهل خدا پشت کردی میشه گفت کارت مشکل داره

ولی اگر از اقا گرفتی و شکر خدا کردی
یا اصلا در کنار اقا به خدا متوسل شدی و قدردان بودی
موجب خشنودی اقا و خدا شدی ...

[="#000080"]ملکی مثال اقا علی علیه السلام یک راهنما یا یک طبیب هستند و هر قدر نفس به راه اقا و خدا نزدیکتر باشه
مسلما راهنماییها و دریافت های بیشتر و بهتری خواهیم داشت .[/]

حالا درسته که نمیتونیم به ایمان و عمل یک پزشک اعتماد کنیم و اونرو برگزیده خدا بدونیم
اما اولیا کسانی هستند که حتی در گذر زمان ارزش وجود و راه اونها بیشتر شده
بطوریکه نمیتونیم بگیم برگزیده یا لااقل خلیفه خدا نبودن !!! (خلیفه به معنای واقعی)

پس وقتی به یه دکتر میگی مریضی منو درمان کن
میتونی از اقا علی بن موسی الرضا بخوایی که درمانت کنه اما دستوری داری یا دستوری میگیری به اسم دین اسلام (یعنی روش اسلام)
که باید قلبا سر به راه بشی .

و به راه مراقبت از خود بری تا با راهنمایی اقا یا دکتر
و همت و زحمت خودت لیاقت کسب نتیجه رو نشون بدی ...

در کل
فقط نباید اقا رو بالاتر از خدا بدونیم که موجب نارضایتی اقا و خدا میشه ...
اینکه زبانن از دکتری درمان بخوایی یا از اقا شفا بخوایی مشکلی نداره .
منتهی باید قبول کنی که همه اش دست خداست و صاحب اصلی بالای همه دستهاست .
و اگر به راهنمایی دکتر یا اقا به راه درست و مراقبت از خود نرفتی پس نباید انتظاری داشته باشی ...[/][/]

Hadi99g;556652 نوشت:
ا تشکّر. منظورم اين بود که آيا مثلاَ در آيات و روايات براي اون مطلبي که فرموديد، مؤيّدي هم يافت ميشه؟


عرض شد مطلوب حقيقي در توسلات خود خداوند متعال است و توجه به واسطه ها و اسباب در راستاي توجه به مسبب الاسباب يعني خداوند متعال است و در واقع متوسلان با توجه به اين كه اسباب و وسائل هيچ اصالتي ندارند و استقلال ندارند،‌بلكه وسيله اي هستند كه خداي سبب ساز آنها را مجراي فيض و طريق وصول رحمت خود قرار داده است و مومنان را امر به تحصيل آن اسباب فرموده است. آنجا كه مي فرمايد :
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُواْ فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (1)
اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد، از خدا پروا كنيد و به او [توسل و] تقرب جوييد و در راهش جهاد كنيد، باشد كه رستگار شويد.
اگر سوالات بيشتري در زمينه توسل و شبهات مربوط به آن داريد مي توانيد آرشيو سايت را مطالعه كنيد و يا در بخش اعتقادات آن را طرح و يگيري نمائيد.

پي نوشت :
1. مانده (5) ايه 35

پرسش:
در توسّل به ائمّه، آيا خواسته‌مان را مستقيماً از ايشان بطلبيم، مثلا: «يا امام رضا به فلان بيماريم شفا بده»؟يا اينکه آنها را براي جلب رحمت الهي فقط واسطه قرار دهيم، مثلا خدايا به خاطر امام رضا فلان حاجتم را برآورده کن، يا «يا امام رضا از خداوند شفاي فلان بيماريم را بخواهيد»؟

پاسخ :
حقيقت توسل به اولياي الهي، تمسک به اسباب و وسايل قرب به خداوند است. تمسک به اولياي الهي، به معناي اعتقاد به استقلال آنان از خداوند، در تأثير گذاري و برآمدن حاجات نيست؛ بلکه توسل به اولياي الهي، همراه با اين اعتقاد است که تنها خداوند است که مستقل و بي نياز از غير، در عالم هستي تأثير مي‏ گذارد. غير از او، تأثيرگذاري همه اسباب و وسايل، تحت قدرت و اراده و خواست خداوند و متکي به آن خواهد بود.

بر اين اساس :
توسل به اولياي الهي، به معناي واسطه (و سبب) قرار دادن آن انسان‏ هاي پاک و مقرب درگاه الهي و طلب دعاي خير آنان در حق متوسّلان است و لذا حتي اگر موقع توسّل به ايشان، خواسته‌مان را مستقيماً از ايشان بطلبيم، مثل اين كه بگوئيم: «يا امام رضا بيماريم شفا بده»،‌در واقع ايشان را واسطه قرار داده ايم نه اين كه ايشان مستقل در تأثير گذاري و برآمدن حاجات اند و البته اين مطلب منافاتي با توحيد و نفي شرک نسبت به خداوند متعال ندارد.
و به بیان دیگر :
مطلوب حقيقي در توسلات، خود خداوند متعال است و توجه به واسطه ها و اسباب در راستاي توجه به مسبب الاسباب يعني خداوند متعال است و در واقع متوسلان با توجه به اين كه اسباب و وسائل هيچ اصالتي ندارند و استقلال ندارند،‌بلكه وسيله اي هستند كه خداي سبب ساز آنها را مجراي فيض و طريق وصول رحمت خود قرار داده است و مومنان را امر به تحصيل آن اسباب فرموده است. آنجا كه مي فرمايد :
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُواْ فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (1) اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد، از خدا پروا كنيد و به او [توسل و] تقرب جوييد و در راهش جهاد كنيد، باشد كه رستگار شويد.

پي نوشت :
1. مانده (5) ايه 35

موضوع قفل شده است