جمع بندی هرکاری انجام می دهیم برای رضای خدا؟

تب‌های اولیه

16 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
هرکاری انجام می دهیم برای رضای خدا؟

سلام

یکی از روانشناسان میگفت این خیلی خوبه که هرکاری انجام میدین بگین برای رضای خدا ونیتتون این باشه

مثلا میگفت همانطور که نماز میخونید میگید برای رضای خدا، وقتی از جا بلند میشین بگین خدایا برای رضای تو، آب میخورید، غذا میخورید، میخوابید، بیدار میشید، لباس می پوشید و..

میخواستم بدونم فلسفه این چیست و چه تاثیری داره ؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: جناب استاد

saeed.h2000;555342 نوشت:
سلام

یکی از روانشناسان میگفت این خیلی خوبه که هرکاری انجام میدین بگین برای رضای خدا ونیتتون این باشه

مثلا میگفت همانطور که نماز میخونید میگید برای رضای خدا، وقتی از جا بلند میشین بگین خدایا برای رضای تو، آب میخورید، غذا میخورید، میخوابید، بیدار میشید، لباس می پوشید و..

میخواستم بدونم فلسفه این چیست و چه تاثیری داره ؟


سلام علیکم
البته در درستی و یا نادرستی چنین دستوری باید یک استاد روانشناسی نظر بدهد،اما به نظر بنده چنین دستوری به صورت عمومی و برای همه افراد با سطوح مختلف اعتقادی و معرفتی خالی از اشکال نیست، اما اینکه چنین کاری اگر به کسی دستور داده شود فائده اش چیست باید عرض کنم:ارتباط و توجه به خداوند متعال همان حقیقت ذکر است که در قرآن کریم هم دستور داده شده:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا - اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد، خدا را ياد كنيد، يادى بسيار. و این ذکر است که منجر به تعالی انسانی خواهد شد إن شاء الله.

سلام علیکم

استاد;555859 نوشت:
البته در درستی و یا نادرستی چنین دستوری باید یک استاد روانشناسی نظر بدهد،اما به نظر بنده چنین دستوری به صورت عمومی و برای همه افراد با سطوح مختلف اعتقادی و معرفتی خالی از اشکال نیست

چه اشکالی ممکنه وارد باشه؟

[="Tahoma"][="Navy"]

saeed.h2000;555342 نوشت:
سلام

یکی از روانشناسان میگفت این خیلی خوبه که هرکاری انجام میدین بگین برای رضای خدا ونیتتون این باشه

مثلا میگفت همانطور که نماز میخونید میگید برای رضای خدا، وقتی از جا بلند میشین بگین خدایا برای رضای تو، آب میخورید، غذا میخورید، میخوابید، بیدار میشید، لباس می پوشید و..

میخواستم بدونم فلسفه این چیست و چه تاثیری داره ؟


سلام
قرآن از قول خدای تعالی خطاب ابراهیم خلیل ع می فرماید :
قل ان صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله رب العالمین لا شریک و بذلک امرت و انا اول المسلمین
بله می توان تمام زندگی را برای خدا قرار داد
و فایده اش ورود تدریجی به عالم توحید و یگانگی حق تعالی است کم کم در می یابد که تمام کارها کار خداست و او فرمانبری بیش نیست و راه به مراتب بالاتر هم دارد
یا علیم[/]

kobram;555938 نوشت:
چه اشکالی ممکنه وارد باشه؟

با سلام
بنده روانشناس نیستم ولی فکر می کنم چنین دستوری برای عموم و افرادی که ظرفیت معنوی بالایی ندارند، به اضطراب و در نهایت به افسردگی منجر شود.
بهتره برای متوجه شدن اشکالات آن، در بخش مشاوره تاپیکی ایجاد کنید.
:Gol:

saeed.h2000;555342 نوشت:
سلام

یکی از روانشناسان میگفت این خیلی خوبه که هرکاری انجام میدین بگین برای رضای خدا ونیتتون این باشه

مثلا میگفت همانطور که نماز میخونید میگید برای رضای خدا، وقتی از جا بلند میشین بگین خدایا برای رضای تو، آب میخورید، غذا میخورید، میخوابید، بیدار میشید، لباس می پوشید و..

میخواستم بدونم فلسفه این چیست و چه تاثیری داره ؟

به نظر من قدر دانی از خدا و والدین یه نوع آرامش روانی رو برای آدم میاره

استاد;555859 نوشت:
سلام علیکم
البته در درستی و یا نادرستی چنین دستوری باید یک استاد روانشناسی نظر بدهد،اما به نظر بنده چنین دستوری به صورت عمومی و برای همه افراد با سطوح مختلف اعتقادی و معرفتی خالی از اشکال نیست،

با سلام و عرض ادب

ای کاش دلیلتان را هم میاوردید.

به نظر نمیاید که یاد خداوند برای مومنین اشکالی داشته باشد و در هر سطحی که باشند فرقی نمیکند.

کلام الله مجید چنین میفرماید:

يا ايّها الّذين امنوا اذكرا الله ذكراً كثيراً ، و سبّحوه بكرهً و اصيلاً

پس خدایتعالی خود به همه مومنین دستور داده است که او را بسیار یاد کنند و این مساله نباید به نسخه های سیر و سلوک ارتباطی داشته باشد.

چون حداقل چیز برای یک شخص باایمان یاد پروردگارش و رضایت او در جمیع احوال است وگرنه به سادگی در گناهان غرق خواهد شد.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم

عرض سلام و ادب خدمت شما.

استاد;555859 نوشت:
سلام علیکم
اما به نظر بنده چنین دستوری به صورت عمومی و برای همه افراد با سطوح مختلف اعتقادی و معرفتی خالی از اشکال نیست،

الهی لا تَکلْنی اِلی نَفْسِهْ طَرْفةعَیْنٍ اَبَدا

خدایا ما را به حال خودمان وا مگذار حتی به اندازه یک چشم بهم زدن(خدایا مارا آنی و کمتر از آنی به خودمان وامگذار)


باران که در لطافت طبعش خلاف نيست / از باغ لاله رويد و از شوره بوم خس
زمين شوره سنبل برنيارد / درو تخم عمل ضايع مگردان:Gol:

استاد;555859 نوشت:
،اما به نظر بنده چنین دستوری به صورت عمومی و برای همه افراد با سطوح مختلف اعتقادی و معرفتی خالی از اشکال نیست

سلام جناب استاد
میشه یه توضیحی بدین درباره این مطلبتون؟؟؟
چه اشکالاتی میتونه به وجود بیاره؟؟؟

من از این توصیه ها زیاد کردم ، ما رو از گمراهی نجات بدین!!!:Gig:

آرامش;557632 نوشت:
سلام جناب استاد
میشه یه توضیحی بدین درباره این مطلبتون؟؟؟
چه اشکالاتی میتونه به وجود بیاره؟؟؟

من از این توصیه ها زیاد کردم ، ما رو از گمراهی نجات بدین!!!


سلام علیکم
همانطور که یکی از کاربران عزیز نیز اشاره کردند اینگونه دستورات برای برخی افراد منجر به افسردگی و اضطراب می شود و بنده به عینه چنین مواردی را در مشاوره های بخش تلفنی مرکز ملی دیده ام .
برخی افراد به دلایل مختلف از جمله نقائص معرفتی و داشتن زمینه اضطراب وقتی می خواهند چنین دستوری را انجام دهند معمولا اوائل احساس خوبی دارند در حالی که در ادامه به وسواسی دچار می شوند که آیا این کار را برای رضای خدا انجام داده اند یا نه؟ آیا آن کار گذشته را به نیت رضای خدا انجام دادم یا نه؟ نیت رضای خدا الان محقق شد یا نه؟ و سوالاتی از این دست به ذهن این افراد هجوم می آورند.
برخی از عزیزان گمان کردند که بنده آیاتی که ایشان ذکر کردند را ندیده ام.در حالی که امر الهی به ذکر کثیر با نیت رضای الهی داشتن برای همه کارها و برای همه افراد تفاوت دارد،چه اینکه ذکر کثیر داشتن هم برای همگان با سطوح معرفتی مختلف محقق نمی شود و هر کس بخواهد می تواند این مسأله را تجربه کند که چقدر غفلت عارضش خواهد شد.به هر حال در مورد بحث ذکر و ذکر کثیر حرف زیاد است که در بحث توحید به آن اشاره هایی شد.
پس بهتر است به جای چنین دستوراتی برای عموم، به توصیه های اخلاقی مانند مواظبت بر ترک گناه و امثال آن پرداخته شود که هر مسیری شروعی دارد و نباید از آن نقطه شروع تخلف شود.

استاد;562411 نوشت:
سلام علیکم
همانطور که یکی از کاربران عزیز نیز اشاره کردند اینگونه دستورات برای برخی افراد منجر به افسردگی و اضطراب می شود و بنده به عینه چنین مواردی را در مشاوره های بخش تلفنی مرکز ملی دیده ام .
برخی افراد به دلایل مختلف از جمله نقائص معرفتی و داشتن زمینه اضطراب وقتی می خواهند چنین دستوری را انجام دهند معمولا اوائل احساس خوبی دارند در حالی که در ادامه به وسواسی دچار می شوند که آیا این کار را برای رضای خدا انجام داده اند یا نه؟ آیا آن کار گذشته را به نیت رضای خدا انجام دادم یا نه؟ نیت رضای خدا الان محقق شد یا نه؟ و سوالاتی از این دست به ذهن این افراد هجوم می آورند.
برخی از عزیزان گمان کردند که بنده آیاتی که ایشان ذکر کردند را ندیده ام.در حالی که امر الهی به ذکر کثیر با نیت رضای الهی داشتن برای همه کارها و برای همه افراد تفاوت دارد،چه اینکه ذکر کثیر داشتن هم برای همگان با سطوح معرفتی مختلف محقق نمی شود و هر کس بخواهد می تواند این مسأله را تجربه کند که چقدر غفلت عارضش خواهد شد.به هر حال در مورد بحث ذکر و ذکر کثیر حرف زیاد است که در بحث توحید به آن اشاره هایی شد.
پس بهتر است به جای چنین دستوراتی برای عموم، به توصیه های اخلاقی مانند مواظبت بر ترک گناه و امثال آن پرداخته شود که هر مسیری شروعی دارد و نباید از آن نقطه شروع تخلف شود.

با سلام و عرض ادب

جناب استاد شما میفرمایید این دستور عمومی نیست در صورتیکه برعکس ، مساله اضطراب وافسردگی در این رابطه عمومی نیست.

رضای خدا در امور انسان دو جنبه دارد. یکی اینکه کارهایش را برای خدا انجام دهد دوم اینکه راضی به قضای الهی باشد. آنچه سختتر است بیشتر درمورد دوم میباشد نه مورد اول....

دلیل مابر اینکه رضای خداوند باید در اعمال نظر گرفته شود اینست که در غیر اینصورت عمل انسان قبول نمیشود،

میفرماید:

انما یتقبل الله من المتقین.

اگر رضای خدا شرطی عمومی نبود شرط تقوا و پرهیزکاری هم درکار نبود. تقوا یعنی همان رضای خدا نه رضای غیرخدا.

و اینکه خداوند اعمال نیک کفار و منافقین را نمیپذیرد دلیلش همین است که اعمال خوبشان را برای خدا انجام نداده اند. خداوند میفرماید اگر هرفدیه ای هم که بدهند از ایشان پذیرفته نمیشود

[=Times New Roman]وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ
[=Times New Roman] كَفَرُواْ[=Times New Roman] بِاللّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلاَ يَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَهُمْ [=Times New Roman]كُسَالَى[=Times New Roman] وَلاَ يُنفِقُونَ إِلاَّ وَهُمْ [=Times New Roman]كَارِهُونَ

saeed.h2000;555342 نوشت:
سلام

یکی از روانشناسان میگفت این خیلی خوبه که هرکاری انجام میدین بگین برای رضای خدا ونیتتون این باشه

مثلا میگفت همانطور که نماز میخونید میگید برای رضای خدا، وقتی از جا بلند میشین بگین خدایا برای رضای تو، آب میخورید، غذا میخورید، میخوابید، بیدار میشید، لباس می پوشید و..

میخواستم بدونم فلسفه این چیست و چه تاثیری داره ؟


سلام علیکم و رحمه الله
این که انسان هر کاری را که بخواهد انجام دهد برای رضای خدا باشد احتمالا صفت اولیاءلله است که ممکن است برای هر کسی هم ممکن نباشد ولی در خصوص اینکه ممکن است به عنوان یک دستورالعمل عمومی مشکل ساز باسد ,بنده به دلیل اینکه متخصص نیستم روی سخن استاد مطلبی عرض نمیکنم ولی در مورد اینکه کارهای مهمتری را که ممکن است برای انسان گاهی مشکل یا ناراحتی ایجاد کند میتوان از نیت خدائی استفاده کرد.
مثلا اگر بنده بخواهم آب خوردن و نشستن و برخاستن و دیدن و ندیدن و ....همه را با نیت قربه الی الله انجام دهم ممکن است به قول استاد دچار وسواس بشم ولی :
یک تاپیکی بودش در مورد زودرنجی که حقیر نظرم را برای غلبه بر زودرنجی با استفاده نیت خدائی کردن عرض کردم که برای جلوگیری از تکرا اینجا فقط آدرس می دهم خدمت شما سروران گرامی:
http://www.askdin.com/thread39660.html#post522015

اگر شخصی نیتی در کارش داشته باشد، برای رضای خدا کاری انجام دهد، اما به محض انجام دادن آن وظیفه نیت خالصش از بین برود، آیا با این وجود، اجری نزد خدا دارد؟

پاسخ اجمالی

در فرهنگ اسلام، نه تنها حُسن فعلی (خوب بودن عمل) لازم است، بلکه حسن فاعلی (با نیت خالصانه انجام دادن) نیز در قبولی اعمال شرط شده است.

مضافاً بر این که، تنها انجام خالصانه اعمال، کافی نسیت. استمرار نیت خالصانه، شرط دیگر قبولی اعمال است.

خداوند می فرماید: "هر کس کار نیکى بیاورد، ده چندان آن پاداش دارد، و هر کس کار بدى بیاورد، جز مانند آن مجازات نشود، و بر آنها ستم نرود".

همان طور که در آیه مورد نظر می بینید، خداوند نمی فرماید: "هر کس کار خوب انجام دهد"، بلکه می فرماید:"هرکس کار خوب را با خود بیاورد". معنای آیه این است که انسان باید بعد از انجام کار های نیک و حسنات، شرایطی را مهیا کند، تا بتواند این اعمال صالح را با خود به سرای باقی ببرد.


منبع

پرسش:
اگر برای انجام کارها نیت خدائی و رضای خدا داشته باشیم چه تاثیری دارد؟

پاسخ:
چنین دستوری به صورت عمومی و برای همه افراد با سطوح مختلف اعتقادی و معرفتی خالی از اشکال نیست، چون برای برخی منجر به افسردگی و اضطراب می شود و بنده به عینه چنین مواردی را در مشاوره های بخش تلفنی مرکز ملی دیده ام.

گاهی، افراد به دلایل مختلف از جمله نقائص معرفتی و داشتن زمینه اضطراب، برای عمل کردن به چنین دستوری، در ابتدا احساس خوبی دارند، ولی در ادامه به وسواس دچار می شوند که آیا این کار را برای رضای خدا انجام داده اند یا نه؟ آیا آن کار گذشته را به نیت رضای خدا انجام دادم یا نه؟ نیت رضای خدا الان محقق شد یا نه؟ و سوالاتی از این دست به ذهن این افراد هجوم می آورند.

امر الهی به ذکر کثیر با نیت رضای الهی داشتن برای همه کارها و برای همه افراد تفاوت دارد، چه اینکه ذکر کثیر داشتن هم برای همگان با سطوح معرفتی مختلف محقق نمی شود و هر کس بخواهد می تواند این مسأله را تجربه کند که چقدر غفلت عارضش خواهد شد. بهتر است به جای چنین دستوراتی برای عموم، به توصیه های اخلاقی مانند مواظبت بر ترک گناه و امثال آن پرداخته شود که هر مسیری شروعی دارد و نباید از آن نقطه شروع تخلف شود.

اما اگر کسی برای چنین دستوری مناسب باشد، فوائد زیادی شامل حالش خواهد شد. ارتباط و توجه به خداوند متعال همان حقیقت ذکر است که در قرآن کریم هم دستور داده شده: "يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا؛ اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد، خدا را ياد كنيد، يادى بسيار" 1 و این ذکر است که منجر به تعالی انسانی خواهد شد إن شاء الله.

پی نوشت:
1. سوره مبارکه احزاب، آیه 41

موضوع قفل شده است