در جوار فرزندم
تبهای اولیه
با سلام خدمت دوستان محترم
موضوع بسیارمهمی که در روایات بسیار بر آن تاکید شده است همراهی و وجود والدین در کنار فرزندان است.
در علم روانشناسی به این همراهی مراقبت که زیر شاخه ای از تعلق است گفته می شود.
یکی از وظایف پدر و مادر این است که با محبت،مهربانی،شفقت و همراهی فرزند او را در کنار خود نگاه داشته و تربیت او را به جامعه و مراکز نسپارند.
امروزه به رغم اشتغال هر دو والدین (هم پدر و هم مادر )امکان بهره بردن فرزند از این کانون گرم به حداقل رسیده و فرزندان کمتر والدین را ملاقات می کنند.
بنابراین یکی از عمده ترین مشکلات جاری در جامعه فعلی اشباع نشدن دختر و پسر از محبت والدین است.به تبع آن مشکلات بعدی در بزرگسالی خود را نشان میدهند.
پس ضروری است والدین هر چه بیشتر در کنار فرزندان باشند زیرا تجارب نشن می دهد بیشترین آسیب را فرزندان زمانی می خورند که والدینشان در کنارشان نیستند.
ادامه مطلب در پست بعدی
یکی از وظایف پدر و مادر این است که با محبت،مهربانی،شفقت و همراهی فرزند او را در کنار خود نگاه داشته و تربیت او را به جامعه و مراکز نسپارند.
امروزه به رغم اشتغال هر دو والدین (هم پدر و هم مادر )امکان بهره بردن فرزند از این کانون گرم به حداقل رسیده و فرزندان کمتر والدین را ملاقات می کنند.
بنابراین یکی از عمده ترین مشکلات جاری در جامعه فعلی اشباع نشدن دختر و پسر از محبت والدین است.به تبع آن مشکلات بعدی در بزرگسالی خود را نشان میدهند.
پس ضروری است والدین هر چه بیشتر در کنار فرزندان باشند زیرا تجارب نشن می دهد بیشترین آسیب را فرزندان زمانی می خورند که والدینشان در کنارشان نیستند.
اینارو باید ب پدر مادرا بگین نه با ما....تازه به زور و بی برنامه جمعیتم باید زیاد بشه مثل اینکه!دیگه خوشگلتر میشه فضا!