جمع بندی آیا این تزویر است؟

باسمه تعالی
با عرض سلام و خسته نباشید و تشکر از سوال مطرح شده

با توجه به اینکه انگیزه بیشتری برای انجام معروف ها و ترک منکرها پیدا کرده اید قطعا کار درستی است . اتفاقا یكى از موضوعاتى كه دربیانات دینی بر آن بسیار تاكید گردیده و علماى اخلاق درباره‏ اش بسیار بحث كرده ‏اند، مساله «محاسبه نفس‏» است.
برخی روایات در مورد محاسبه نفس :
حضرت رسول اکرم (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمودند:
« لَا یَكُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّى یُحَاسِبَ نَفْسَهُ أَشَدَّ مِنْ مُحَاسَبَةِ الشَّرِیكِ شَرِیكَهُ وَ السَّیِّدِ عَبْده» (1)
انسان مؤمن نخواهد بود، تا این که به حساب نفسش برسد؛ شدیدتر از حسابرسی شریک با شریکش و مولی با بنده اش،
امام علی عليه‏ السلام :
مَن حاسَبَ نفسَهُ وَقَفَ علی عُیُوبِهِ؛ (2)
هر کس به حساب نفس خود رسیدگی کند به عیبهایش آگاه شود.
مَن حاسَبَ نَفسَهُ سَعِدَ؛(3)
هركه نفس خود را محاسبه كند، خوشبخت شود.

عِبادَاللهِ زِنُوا انْفُسَكُمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ تُوزَنُوا وَ حاسِبُوها مِنْ قَبْلِ أَنْ تُحاسَبُوا(4)
بندگان خدا ، خود را آزمايش كنيد قبل از اين كه شما را بيازمايند و به حساب خود برسيد قبل از اين كه به حساب شما برسند
امام صادق علیه السلام :
حق علي کل مسلم يعرفنا ان يعرض عمله في کل يوم و ليله علي نفسه فيکون محاسب نفسه فان راي حسنه استزاد منها و آن راي سيئه استغفر منها لئلا يخزي يوم القيامه(5)
شايسته هر مسلماني که به مقام ائمه معصومين(عليهم السلام) معرفت دارد اين است که هر روز و شب اعمال خود را به نفس خويش عرضه کند و خود، حسابگر نفس خويشتن باشد، اگر در کارهايي که انجام داده خوبي مشاهده کرد در افزايش آن بکوشد و اگر بدي ديد از پيشگاه الهي طلب آمرزش نمايد تا در روز قيامت دچار ذلت و خواري نشود.”
.
امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:
«لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِی كُلِّ یَوْمٍ فَإِنْ عَمِلَ خَیْراً اسْتَزَادَ اللَّهَ مِنْهُ وَ حَمِدَ اللَّهَ عَلَیْهِ وَ إِنْ عَمِلَ شَرّاً اسْتَغْفَرَ اللَّهَ مِنْهُ وَ تَابَ إِلَیْه» (6)
از ما نیست کسی که هر روز به حساب نفس خود نرسد؛پس اگر کار خوبی انجام داده بود خدا را شکر کند و از خدا بخواهد که آن کار را بیشتر و بهتر بتواند انجام دهد و اگر کار بدی انجام داده بود استغفار و توبه نماید.

پی نوشت:
1-بحار الأنوار، ج‏67 / 72
2-عیون الحکم و المواعظ ص3435

3-همان،ص424
4-نهج البلاغه ص123

5-تحف العقول،ص301

[=Traditional Arabic]6-بحار الأنوار، ج‏67 / 72

البته این تاپیک به تازگی باز نشده، خیلی وقته بازشده اما فکرکنم این دوستمون تازه دیدن!

خب یه سوالی هم من داشتم
اگر کسی تو اینترنت به صراحت بنویسه "من این گناهو کردم" جرمی مرتکب نشده؟
چون به هرحال ممکنه باعث ریزش قبح گناه در نظر دیگران بشه. و از طرف دیگر اگر بنویسه خب بهتر به حساب اعمالش میرسه.
میشه راهنمایی بفرمایید.
ممنون

باسمه تعالی
در این راستا نوع گناه را ننویسند بلکه اگر می خواهند چیزی بنویسند ،فقط مکتوب کنند چند گناه انجام دادند ولی در رابطه با حسنات حتما نوع حسنه رو هم بنویسند تا تشویقی برای خود و دیگران بشود.

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
حقیر هم سوالی در همین راستا داشتم. سوال بنده اینه که اگر توی این تاپیکی که دوست بزرگوارمون فرمودن، برم، می دونم که دیگه از اون به بعد، خیلی از کارها رو با نیت خالص برای خدا انجام نمی دم. بلکه همش با خودم میگم:فلان کارو بکن که بری تو اسک دین بنویسی.
نیتم خدشه داره، درسته؟ و نیت هم که خراب باشه، هرکاری آدم با نیت خراب انجام بده، بدرد نمی خوره. درسته؟
یه سوال دیگم دارم، اونم اینه که من می رم پیش یه استاد اخلاق، به من میگن فلان کتاب رو بخون و فلان کارها رو بکن. دو ماه دیگه بیا پیشم ببینم چکار کردی.
خب توی این دوماه، من اگه کار خیری و ثوابی بکنم، کتابی بخونم، یا ترک گناهی بکنم و ... بی ارزشه تقریبا اغلب اوقات؛ چون همش این فکر تو ذهنمه که دوماه دیگه باید برم جواب پس بدم به استادم که باهاش خیلی هم رودربایستی دارم. هرچند ایشون بعیده که جزییات گناهامو بپرسن. ولی کلی هم که سوال کنن، که این مدت چطور بود از تلاشت راضی بودی یانه، بازم همون مساله ناخالص شدن نیت رو درپی داره.
منتظر پاسخ کارشناس محترم هستم.
و من الله توفیق

سلام،
کدوم تایپیک؟؟؟؟

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
این تاپیک:
http://www.askdin.com/thread41992.html
یا تاپیک هایی مشابه این.

فی امان الله

پرسش:
محاسبه اعمال و نوشتن کارهای روز مره، در سایت، کار درستی است یا خیر؟

پاسخ:
یكى از موضوعاتى كه دربیانات دینی بر آن بسیار تاكید گردیده و علماى اخلاق درباره‏ اش بسیار بحث كرده ‏اند، مساله «محاسبه نفس‏» است.
برخی روایات در مورد محاسبه نفس :
حضرت رسول اکرم (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمودند:
«لَا یَكُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّى یُحَاسِبَ نَفْسَهُ أَشَدَّ مِنْ مُحَاسَبَةِ الشَّرِیكِ شَرِیكَهُ وَ السَّیِّدِ عَبْده (1)
انسان مؤمن نخواهد بود، تا این که به حساب نفسش برسد؛ شدیدتر از حسابرسی شریک با شریکش و مولی با بنده اش»
امام علی (عليه‏ السلام) در بیاناتی می فرمایند
1-«مَن حاسَبَ نفسَهُ وَقَفَ علی عُیُوبِه (2) هر کس به حساب نفس خود رسیدگی کند به عیبهایش آگاه شود.»
2-«مَن حاسَبَ نَفسَهُ سَعِدَ (3) هركه نفس خود را محاسبه كند، خوشبخت شود.»
3-«عِبادَاللهِ زِنُوا انْفُسَكُمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ تُوزَنُوا وَ حاسِبُوها مِنْ قَبْلِ أَنْ تُحاسَبُوا (4)
بندگان خدا ، خود را آزمايش كنيد قبل از اين كه شما را بيازمايند و به حساب خود برسيد قبل از اين كه به حساب شما برسند.»
امام صادق (علیه السلام):
«حَقٌّ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ يَعْرِفُنَا أَنْ يَعْرِضَ عَمَلَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ عَلَى‏ نَفْسِهِ‏ فَيَكُونَ‏ مُحَاسِبَ‏ نَفْسِهِ‏ فَإِنْ رَأَى حَسَنَةً اسْتَزَادَ مِنْهَا وَ إِنْ رَأَى سَيِّئَةً اسْتَغْفَرَ مِنْهَا لِئَلَّا يَخْزَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ (5) بر هر مسلمانى كه ما را مى‌شناسد، لازم است كه در هر روز و شب، اعمالش را بر خود عرضه بدارد و از نفس خود حساب بكشد؛ اگر كار خوبى در آنها يافت، بر آن بيفزايد و اگر كار زشتى يافت، طلب بخشايش نمايد تا در قيامت دچار رسوايى نگردد.»
امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:
«لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِی كُلِّ یَوْمٍ فَإِنْ عَمِلَ خَیْراً اسْتَزَادَ اللَّهَ مِنْهُ وَ حَمِدَ اللَّهَ عَلَیْهِ وَ إِنْ عَمِلَ شَرّاً اسْتَغْفَرَ اللَّهَ مِنْهُ وَ تَابَ إِلَیْه» (6)
از ما نیست کسی که هر روز به حساب نفس خود نرسد؛پس اگر کار خوبی انجام داده بود خدا را شکر کند و از خدا بخواهد که آن کار را بیشتر و بهتر بتواند انجام دهد و اگر کار بدی انجام داده بود استغفار و توبه نماید.
بنابراین اگر این نوشتن اعمال انگیزه شود تا مراقبت بیشتری نسبت به اعمال مان داشته باشیم، کار خوبی است.
پی نوشت:
1.مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، ج‏ 67،ص 72،دار احیاء التراث العربی،بیروت،1403ق.
2. تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، غرر الحكم و درر الكلم‏،ص648،دار الكتاب الإسلامي،قم، 1410ق.‏
3.همان، ص 585.
4.نهج البلاغه، ص 123.
5.ابن شعبه حرانى، حسن بن على‏،تحف العقول‏،ص301، جامعه مدرسين‏،قم،1404ق.
6.مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، ج‏ 67،ص 72،دار احیاء التراث العربی،بیروت،1403ق.