بد دلی در ازدواج

تب‌های اولیه

4 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
بد دلی در ازدواج

[="Tahoma"][="SlateGray"]نمیدونم آیا مناسب این بخش بود متنی که لحاظ می کنم و یا خیر!. به هر حال!؛

بد دلی چیه؟ رفع درمانش آیا با دعا و یا کاری کارسازه؟بنده خواستگاری ای که رفته بودم به ایشون اونچه که مد نظرم بود رو گفتم اما با واژه ی بد دلی مواجه شدم. و از اون به بعد در دلم شرایطی ایجاد شده که " تردید دارم از رفتارهایی که تا به حال داشتم " . ایشون مذهبی بودن و چادری. طی سوالهایی از من پرسید ایا با رفتن به فضای مجازی کاری نداری؟ گفتم نه ؛ اگر عکسی از شما نباشه و یا با پسری در حال حرف زدن. گفتن با کار چی؟ گفتم موردی نمی بینم که مخالف باشم. اگه دوست دارم خانم اینده م در محیطی باشه که مردونه نباشه . ایشون فروشندگی می کنه توو لوازم تحریری و خب من اصلا دوست ندارم خانم آینده توو همچین جاهایی باشه ( خنده های بی مورد لاس زدن های بی مورد عذر میخوام بابت این نوشته, که همه ی این ها که طبیعی جلوه می کنه توو محیط کار!) ایشون معتقد بود خب طبیعی اگر چنین اتفاقی بیافته .سوال بعدی در مورد حجاب بود. که که اگر شوهر خواهرشون بیاد " براش واقعا سخته " و یا هر مهمونی دیگه که توو خونه با چادر باشه . بهش گفتم خب اگر افراد بیرون محرم هستن توی خونه هیچ فرقی با بیرون نداره که کی میاد اما اگر نیستن خب چرا باید چنین باشه؟ گفتن اگر با پوشش درست و اسلامی باشه چی؟؛
اینجا دیگه قلبم واقعا اجازه نمیداد که بگم باشه! وگرنه خودمم میدونم حجاب داشتن فقط چادر نیست. ( نمیدونم شاید به واسطه ی این باشه که توو ذهنم ایده آلی ساخته باشم! )

بعد از همه ی اینها بهم گفتن که شما خیلی بد دلی و فکر می کنن که بعدها بهشون سوطن پیدا می کنم. به هر حال از شما میخوام بهم بگید که ایا این حالت های بیمارگونه س؟ ایا اونچه فکر می کردم تا به حال اشتباه بوده؟ ایا خنده های زن با مرد درسته؟ ایا من بد دلم؟ چه کارهایی باید بکنم که از این حالت بیرون بیام؟ اگر غلط باشه رفتارم میخوام درستش کنم ولی خب این قلب لعنتی همیشه مانع شده نمیدونم چرا اینطوریم. با خانواده اینطور نیستم که دوست دارم همسرم باشه. ممنون میشم اگر پاسخ بدید[/][/]

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد حامی

سلام دوست بزرگوارم
از حسن اعتمادتون متشكرم
بددلي و بد بيني از نظر روان شناختي معناي خاص خود را دارد كه شديد ترين آنها اختلال پارانوئيد است. در اختلال پارانوئيد و بدبيني بيمار از هيچي چيز درست مي كند يعني وقتي از بيرون مي آيد منزل شك مي كند كه آيا مثلا نامحرمي اين جا بوده يا نه دنبال رد پايي و اثر مي گردد يا وقتي مي روند بيرون احساس مي كند مثلا همسرش به مردان بيگانه چشمك مي زنه و يا مثلا به فروشنده اي شماره تلفن مي ده و.....
كه اين بيماري درمان دارويي و روان درماني نياز دارد
ولي از نظر كتب منبع روان پزشكي ما بايد سهمي براي فرهنگ و ارزش ها در نظر بگيريم مثلا از نظر فرهنگي نمي توان براي عزاداري بر امام حسين تشخيص يك اختلال مانند افسردگي و...گذاشت چون با نشانه هاي افسردگي تطبيق هم ندارد
در فرهنگ ديني ما مرز روابط بين زن و مرد مشخص است الگوي ما زندگي زناشويي ما ائمه و به خصوص زندگي پيامبر و حضرت خديجه و امام علي و حضرت زهرا است
وقتي حضرت زهرا بهترين خير را براي زن در اين مي داند كه مردي او را نبيند و او هم مردي را نبيند
وقتي از تقسيم كار و اختصاص كار در منزل براي زن بي نهايت خوشحال مي شوند
وقتي جلوي نابينا حجاب به سرمي كند
وقتي حتي براي زمان مرگز خود نگران هستند كه حجم بدنشان در تابوت مشخص نشود
وقتي امام علي مي فرمايد من به زنان جوان سلام نمي كنم
و.....
براي پيرو آنها رعايت اين امور خوب است.
برخي مي گويند خب ما كجا و ائمه كجا؟
پاسخ: مگر قرار نيست آنها الگوي ما باشند؟
در سوره انعام مي خوانيم اگر فرشتگان را الگوي شما قرار مي داديم مي گفتيد ما سنخيتي نداريم بنابراين از جنس خودتان براي شما نبي و الگو قرار داديم.
بله حجاب مراتب دارد برخي نمره 20 مي گيرند
و برخي با حجاب اسلامي مانتو نمره 18
اين بستگي به شما دارد كه تمايل داريد همسرتان چگونه باشد
البته
و صد البته
بايد تناسب هم باشد
يكي اگر مردي تمايل دارد همسرش ايده آل در مسائل اسلامي باشد خودش هم بايد مريد و پيرو واقعي ائمه باشد نه اين كه خوبي ها را فقط براي همسرش بخواهد.
يعني خودش هم نبايد با نامحرم خوش و بش كند نبايد لباس و عطر تحريك كننده براي زن نامحرم بپوشد و....
اگر مردي به دليل باروهاي ديني نتواند بپذيرد كه مثلا خانمش در محيط مردانه كار كند يا با مانتو باشد نبايد به اميد اين كه بتوانم بپذيريم خانمي را گزينش كند كه مانتويي است و در محيط مردانه كار مي كند چون همين امر مي توانند سبب اختلاف آنها باشد
كبوتر با كبوتر باز با باز
موفق باشيد:Gol:

[h=2]اختلال شخصیت پارانویید (بدبینی و کج خیالی)
[/h]

[HL]-اختلال شخصیت پارانویید.

[/HL] اختلال شخصیت پارانویایی یک وضعیت مزمن و فراگیر است که مشخصه‌اش الگوهای مخّرب فکری، رفتاری و کارکردی است. حدس زده می‌شود که این اختلال در یک تا دو درصد بالغین وجود داشته باشد. عوارض این اختلال غالباً مشابه اسکیزوفرنی هستند و برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهد که احتمال وجود پیوندی ژنتیکی بین این دو اختلال وجود دارد. افرادی که دچار این نوع اختلالات شخصیت هستند بیشتر در معرض خطر افسردگی و هراس از مکان‌های باز قرار دارند.

عوارض
افرادی که دچار اختلال شخصیت پارانویایی هستند نوعاً شرایط زیر را دارند:
• بی‌اعتمادی و شک مزمن و فراگیر به دیگران.
• حس این که دیگران به آن‌ها دروغ می‌گویند یا فریبشان می‌دهند.
• اعتقاد به این که دوستان و خانواده بی‌صداقت و غیرقابل اعتماد هستند.
• فوران خشم در پاسخ به وضعیتی که فکر می‌کنند فریب خورده‌اند.
• معمولاً سرد، حسود، تودار، مرموز و جدّی هستند.
• در جستجوی معانی پنهان در مکالمات و حرکات.

پارانویا: نابود كننده زندگی

افراد پارانویایی تا آنجایی که امکان داشته باشد خود را از سایر افراد جامعه جدا می کنند. زمانی که در یک جمع قرار می گیرند سعی می کنند در گوشه ای آرام بنشینند تا مبادا کسی متوجه حضور آنها شود. چهره های آنها معمولا سرد و بیروح است و هیچ نوع احساسی از خود نشان نمی دهند
نـگـرانی شـمـا را بیـمـار می کند، اضطراب شما را عصبی مـی کند، تـرس می تواند شما درست در همان جایی که قـرار داریــد فلج کند و این احساسات روی هم رفته چندان خـوشاینـد بـه نـظـر نمی رسند. اینطور نیست؟
البته نکته جـالـب این جـاست که ایـن احـساسـات معـمـولا مـوقتــی هـستند و خـیـلی زود از هـم می پاشند. اگرچه شرایـطی وجــود دارد کـه در آن وجـود نــگــــرانـی، اضـطـراب و تـــرس همیشگی شده و بـاعـث بـروز نـوعـــی بـیـمـاری بــه نــام پارانویا می گـردد. قـرار گـرفتـن در چـنـین وضعیتی کشنده است.

● بیش از اندازه بدگمان هستید
آیـا کسـی در گـذشتـه شـمــا را مخاطب عبارت "تو خیلی پارانویایی" هستی قرار داده است؟ در حال حاظر بسیاری از مـا دچـــار این بیماری هستیم اما در بعضی افراد پارانویا بـه صـورت یـک بیماری مزمن در می آید. اکثریت افراد برای مـدت زمـان بسـیـار کـوتـــاهی دچار کج خیالی و کژپنداری می شوند و بعد از چندی به موقعیت نرمال و آرام قبل باز می گردند.
هرچند برای عده ای بیماری در سراسر زندگی وجود خواهد داشت. خوب، پارانویا دقیقا چیست؟ دایره المعارف الکترونیکی کلمبیا در چاپ ششم خود پارانویا را این چنین تعریف کرده است: "به وجود آمدن افکار و تصورات غلط محکم، تغییر ناپذیر، و تثبیت شده ای از آزار و اذیت و یا بزرگی و شکوه."
این مسئله معمولا در مورد اشخاصی معنا پیدا می کند که نسبت به افراد، اشیاء، و یا به طور کلی جامعه احساس بدگمانی پیدا می کنند. باید توجه داشت که سوء ظن به تنهایی باعث ایجاد پارانویا نمی شود به ویژه اگر بر اساس تجربیات شخصی و یا تجربیاتی که دیگران با شما در میان گذاشته اند باشد.
مشکل زمانی به پارانویا تبدیل می شود که شک و تردیدها بی پایه و اساس می شوند. بیماری در مراحل اولیه خود تاثیر ناچیزی بر زندگی افراد می گذارد و حتی می توان گفت که در ابتدا هیچ نوع تاثیری ندارد، اما حالت شدید آن زندگی فرد را زجرآور می سازد و او قادر نیست که از شدت استرس دست به هیچ کاری بزند؛ در این شرایط احتمال اینکه بیماری های دیگری سلامت فرد را به مخاطره بیندازند زیاد است. برای مردهای مسن تر این مشکل می تواند کلیه جوانب زندگی آنها را تحت الشعاع قرار دهد، چراکه استرس بی حد و حصر آنها را به سمت سکته قلبی می کشاند.

● تشخیص مشکل
▪ می توانید با اتکا به این نشانه ها تشخیص دهید که آیا خودتان و یا کسیکه دوستش می دارید از این بیماری رنج می برد و یا خیر:
● اختلال هویتی
زمانی بروز می کند که شخص بدون وجود هیچ گونه دلیلی نسبت به زندگی اجتماعی، شغلی و خانوادگی خود سوء ظن پیدا می کند. باید مراقب این علائم باشید:
● بدگمانی
چنین افرادی همیشه در حالت تدافعی به سر می برند و جهان برای آنها به منزله محیط خطرناکی است.آنها فقط شک و تردیدهای خاص خودشان را قبول دارند و به هیچ وجه با دلیل و منطق نمی توان آنها را راضی نمود و همیشه با عقل و منطق در ستیز هستند. این تئوری به نام "توطئه چینی" کلاسیک شناخته می شود.
زمانی که شخص به یک موفعیت تازه مثل شغل جدید رابطه ای جدید و .. وارد می شود در یک لاک دفاعی به سر می برد. این حالت تا زمانی وجود دارد که شخص بتواند خود را با شرایط موجود وفق دهد و پایه های ترس خود را از بین برد. افرادی که دچار پارانویا هستند به سختی می توانند از ترس های خود دست بکشند.
● حساسیت بیش از اندازه
افرادی که به پارانویا مبتلا هستند معمولا بیش از اندازه به هشدارها و اخطارها توجه می کنند. آنها انتقاد را به سختی قبول می کنند، همیشه در حالت تدافعی به سر می برند، و افراد ستیزه جویی هستند.
● آرام و کناره گیر هستند
افراد پارانویایی تا آنجایی که امکان داشته باشد خود را از سایر افراد جامعه جدا می کنند. زمانی که در یک جمع قرار می گیرند سعی می کنند در گوشه ای آرام بنشینند تا مبادا کسی متوجه حضور آنها شود. چهره های آنها معمولا سرد و بیروح است و هیچ نوع احساسی از خود نشان نمی دهند.

●● اختلال در افکار و تخیلات
این افراد به ندرت افکار درست را قبول می کنند، تصورات خود را با هیچ کس در میان نمی گذارند، به آسانی تغییر نمی کنند و قابل اصلاح نمی باشند. این نوع پارانویا از نوع قبلی حادتر است و شخص را ناتوان تر و ضعیف تر می کند. در این شرایط ۵ نوع از اوهام پوچ وجود دارد که آنها را رها نمی کند:
● زجر و عذاب
افرادی که دارای اختلالات هویتی هستند تصور می کنند که هم قطارانشان آنها را به تمسخر می گیرند اما کسانی که دچار اختلات افکار و تخیلات هستند تصور می کنند که تمام دنیا برای آزار و اذیت آنها بسیج شده اند و قصد شکنجه دادنشان را دارند.
● حسادت
باید اعتراف کرد این نوع از اوهام بیشتر در خانم ها بروز می کند تا آقایون، البته نمونه هایی نیز وجود دارد که در آن مردها دچار رشک و حسد می شوند و همگان را مورد اتهام قرار می دهند.
● خودبزرگ بینی
خوب، شاید همه ما چنین احساسی را حداقل یک یا دوبار در طول زندگی خود تجربه کرده باشیم (پس شاید نام اختلال در وهم و خیال را نتوان بر روی آن گذاشت.) افرادی هستند که با جدیت تمام تصور می کنند که دارای قدرت های باورنکردنی هستند و بر روی افراد دیگر سلطه دارند (می توانند بیماران را شفا دهند، صلح ایجاد کنند، بر کشوری حکمفرمایی کننند و غیره..)
● عادات زندگی شما، ذهن شما
بعضی از افراد بیش از سایرین در معرض ابتلا به پارانویا قرار دارند. افرادی که در محیط هایی با فشار و استرس بالا زندگی می کنند و یا مشغول به کار هستند بیش از دیگران دچار بدگمانی و سوء ظن می شوند. این فراد شامل مهاجرین، گروه های اقلیت، اسیران جنگی، سربازها، کارگاه های پلیس، سیاستمداران، وکلا و آموزگاران می باشد. البته باید توجه داشت که ممکن است پارانویا به دلیل عوامل وراثتی بروز کند و تشویش و استرس تنها به عنوان جرقه آن باشند.

●[HL] درمان[/HL]
برای درمان این مشکل دو نوع مداوای مختلف وجود دارد وبیماران را از یک عمر عذاب کشیدن می رهاند: یکی روان درمانی و دیگری معالجه از طریق مصرف دارو (مصرف آنتی سایکوتیک) می باشد..
آیا تصور می کنید که این بیماری تنها برای "دیگران" اتفاق می افتد. این بیماری ممکن است در هر زمانی برای هر کسی روی دهد. نکته مهم این است که بتوانید مشکل را پیش از اینکه غیر قابل بررسی گردد، تشخیص دهید. هیچ موقع برای کمک خواستن دیر نیست به ویژه از خانواده و دوستان. آنها در سخت ترین شرایط در کنار شما باقی می مانده و از شما حمایت می کنند.
اختلال شخصیت پارانویایی عموماً از طریق روان درمانی بهبود می‌یابد.

درمان شناختی-رفتاری غالباً در کمک به افراد در تنظیم الگوهای فکری تحریف شده و رفتارهای ناسازگارانه موثر است. رویکردهای درمانی دیگر شامل گروه درمانی و درمان روان‌پویشی می‌باشند.
در بعضی موارد از دارو درمانی نیز به همراه روان درمانی استفاده می‌شود. داروهایی که معمولاً در این مورد تجویز می‌گردند شامل داروهای ضد افسردگی، ضد روان‌پریشی و ضد اضطراب هستند. دارو درمانی به تنهایی برای درمان اختلالات شخصیتی توصیه نمی‌شود و بهتر است همراه با روان درمانی باشد.

منبع:سایت دکتر والیپور.

موضوع قفل شده است