جمع بندی تاریخچه روزه ی حرام

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تاریخچه روزه ی حرام

باسلام میخواستم بدونم دلیل اینکه ما چندروز خاص رو درسال نباید روزه بگیریم =روزه ی آن حرام است ، چیه؟و چه کسی اعلام کرده که این روزها حرام است ؟ یازهرا

[=arial]

با نام الله


[=arial]


[=arial] کارشناس بحث: استاد شعیب

با سلام خدمت شما
در احادیث فراوانی داریم که دستور به افطار در روز عید فطر و قربان کرده اند و در سیره پیامبر اکرم و اهلبیت معصومین آن حضرت هست که قبل از نماز عید فطر افطار می فرمودند و به دیگران امر به افطار می کردند.
در کتاب «فقیه» از امام صادق علیه السّلام روایت شده که (ضمن حدیثى) فرمود: سنت بر آن جارى شده که آدمى روز «عید فطر» قبل از رفتن براى خواندن نماز عید در مصلّى، افطار کند. ولى در «عید قربان» بعد از آن
على علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله روز عید فطر هنگامى که مى‏خواست براى نماز عید به سوى مصلّى بیرون رود قبلا با چند دانه خرما یا کشمش افطار مى‏نمود.

اما همه احکام الهی همه دارای فلسفه و علت خاصی است ولی این بدان معنا نیست که که فلسفه احکام را ما نیز می دانیم بلکه بايد گفت قلمرويی است دور از دسترس عقل آدمي، مگر مقداری كه توسط وحي (قرآن) يا مفسّران وحي (سنّت معصومين ـ عليهم السّلام ـ ) به ما ابلاغ گرديده است. تا آنجا كه نويسندة اين سطور تتبع كرده است. در خصوص مورد سؤال فوق چيزي در منابع وحياني و سنّت موجود نمي‌باشد. به همين جهت نمي‌توان به صورت قاطع اظهار نظر نمود. اما احتمالاً چند مورد ذيل مي‌تواند از فلسفه‌هاي تحريم روزه در اين دو عيد بزرگ اسلامي باشد:
فضل بن شاذان می‌گوید: از امام رضا(ع) پرسیده شد:چرا روز فطر، عید قرار داده شده است؟ و آن‌حضرت فرمود: «براى این‌که مسلمانان روزى داشته باشند که همگى در یک مکان گرد آیند، و در صحرایى باز جانب خدای عزّ و جلّ آشکار شوند و او را براى انعام و لطفى که درباره آنان کرده و با عبادت یک ماهه که بر ایشان واجب کرده بود مقرّبشان ساخته، حمد و سپاس گویند، و آن روز عید محسوب می‌شود و روز اجتماع همه مسلمانان است، و روز افطار و روز پرداخت زکات و بخشش به فقرا، و روز رغبت و تشویق و روز ناله و زارى به درگاه خدای تعالى است، و براى این‌که آن روز اوّل و آغاز روزهاى سال جدید است و در آن روز به خلاف روزهاى یک ماهه پیش، روز خوردن و آشامیدن است؛ زیرا در نزد اهل حقّ، ماه رمضان اوّلین ماه سال است، و خداوند چنان می‌پسندید که آن روز (فطر) را روز اجتماع مسلمانان قرار دهد تا در آن روز او را سپاس گویند و تقدیس و تکریم کنند».
امتنانی بودن افطار روز عید فطر: روزه نداشتن روز عید فطر یک نوع پاداش، بخشش و امتنانی است از جانب پروردگار منّان بر انسان‌هایی که یک ماه بندگی خدا را در خود تحقق بخشیدند، طبیعی است که رد احسان شخص کریم خلاف ادب و از جانب او ناپسند شمرده شود و چیزی که از نظر پروردگار ناپسند است، نمی­تواند مورد توصیه او قرار گیرد و هر آنچه که بدان توصیه نشده آوردنش به قصد عبادت ناممکن و به قصد ورود بدعت و حرام است.

حفظ تعادل در جامعه اسلامي، اسلام آييني است كه به تعبير قرآن «امّت» وسط و دين اعتدال مي‌باشد. يكي از مصاديق اين اعتدال برقراري نوعي موازنه ميان دنيا و آخرت مي‌باشد. نه مانند ملحدين كاملاً آخرت‌گرايي را نفي مي‌كند و نه مانند مسيحيت دنيا را به يكباره كناره مي‌گذارد.صراط مستقيم الهي، در اين مورد، راه رفتن در خط اعتدال ميان دنيا و آخرت مي‌باشد. خداوند از زبان قوم بني‌اسرائيل خطاب به قارون مي‌فرمايد: بهره‌ات از دنيا را فراموش نكن، اما در عين حال احسان و نيكويي را نيز مراعات نما.
اگر اين ويژگي دين اسلام را در كنار آن خصوصيت انسانها قرار دهيم كه همواره تمايل به افراط و تفريط و خروج از حدّ اعتدال دارند، مي‌توان ربط ميان اين سخن و فلسفة تحريم روزه در اين دو عيد را درك نمود. روز عيد بايد روز خوردن و آشاميدن باشد و مقدس مأبي نبايستي چنان بر آدمها مسلط گردد كه عيد بودن عيد را نيز فراموش كنند. به ديگر سخن، عظمت و بزرگي اين دو عيد به اندازه‌اي است كه عيد بودن آنها به هيچ عنوان نبايد تحت‌الشعاع مسائل ديگر قرار گيرد. روزه گرفتن در اين دو روز بدون شك اين دو عيد بزرگ را كم‌رنگ مي‌سازد. و شارع چون به اين كم‌رنگ شدن راضي نيست دستور به تحريم داده است. در حديثي از امام صادق ـ عليه السلام ـ اشاره‌اي است به همين مضمون. ايشان مي‌فرمايد: در روز عيد فطر و عيد اضحي روزه نبايد گرفت. چون رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود كه اين روزها روزهاي خوردن و آشاميدن و شادي كردن است.(ن. ک: حر عاملي، وسايل‌الشيعه،)
فلسفة ديگري هم كه ممكن است براي تحريم بيان گردد اين است كه مردم به تعبير روايات در اين دو روز مهمان خدايند و خداوند نمي‌پسندد كه مهمانانش روزه‌دار و گرسنه باشند. البته اين فلسفه‌اي است كه در بعضي روايات آمده است.(ن. ک: حر عاملي، وسايل‌الشيعه،) در بعضي تعابير هم آمده است كه اين دو روز و نيز ايام ديگري كه روزه در آنها حرام است، مانند ايام تشريق و نيز در نفی روزه در سفر، هديه‌ها و يا صدقات خداوند است بر بندگانش. و سزاوار نيست كه صدقه و هديه را ردّ نماييم.(علل الشرايع،‌ ج 2، ص 239)
باز هم تأكيد مي‌كنيم كه اينها فقط احتمال است و فهم فلسفة واقعي احكام را هيچ فقيه صاحب علمي مدّعي نيست.

من توي متن متوجه نشدم يا نديدم كه كلام معصوم بر حرام بودن روزه قرار گرفته باشه اگه ممكنه بولد كنيد

moaqfe;553959 نوشت:
من توي متن متوجه نشدم يا نديدم كه كلام معصوم بر حرام بودن روزه قرار گرفته باشه اگه ممكنه بولد كنيد

با سلام خدمت شما دوست عزیز
در کتاب وسایل الشیعه یک باب به عنوان روزه های حرام در جلد 10 هست از میان احادیث آن چند حدیث درباره حرمت روزه عید فطر می آوریم:

مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنِ الزُّهْرِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع فِي حَدِيثٍ قَالَ:

وَ أَمَّا الصَّوْمُ الْحَرَامُ فَصَوْمُ يَوْمِ الْفِطْرِ- وَ يَوْمِ الْأَضْحَى وَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ مِنْ أَيَّامِ التَّشْرِيقِ- وَ صَوْمُ يَوْمِ الشَّكِّ أُمِرْنَا بِهِ وَ نُهِينَا عَنْهُ إِلَى أَنْ قَالَ- وَ صَوْمُ الْوِصَالِ حَرَامٌ وَ صَوْمُ الصَّمْتِ حَرَامٌ- وَ صَوْمُ نَذْرِ الْمَعْصِيَةِ حَرَامٌ وَ صَوْمُ الدَّهْرِ حَرَامٌ.

وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عَمْرٍو وَ أَنَسِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ ع فِي وَصِيَّةِ النَّبِيِّ ص لِعَلِيٍّ ع قَالَ:
يَا عَلِيُّ صَوْمُ الْفِطْرِ حَرَامٌ وَ صَوْمُ يَوْمِ الْأَضْحَى حَرَامٌ.

13991- 5-مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ سَمَاعَةَ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ صِيَامِ يَوْمِ الْفِطْرِ- فَقَالَ لَا يَنْبَغِي صِيَامُهُ وَ لَا صِيَامُ أَيَّامِ التَّشْرِيقِ.

والسلام

من شنیدم روز عاشورا هم نباید گرفت ، درسته؟

سلام

muiacir;554088 نوشت:
من شنیدم روز عاشورا هم نباید گرفت ، درسته؟

مکروهه

سوال:
میخواستم بدونم دلیل اینکه ما چندروز خاص رو درسال نباید روزه بگیریم =روزه ی آن حرام است ، چیه؟و چه کسی اعلام کرده که این روزها حرام است ؟
جواب:
در احادیث فراوانی داریم که دستور به افطار در روز عید فطر و قربان کرده اند و در سیره پیامبر اکرم و اهلبیت معصومین آن حضرت هست که قبل از نماز عید فطر افطار می فرمودند و به دیگران امر به افطار می کردند.
در کتاب «فقیه» از امام صادق علیه السّلام روایت شده که (ضمن حدیثى) فرمود: سنت بر آن جارى شده که آدمى روز «عید فطر» قبل از رفتن براى خواندن نماز عید در مصلّى، افطار کند. ولى در «عید قربان» بعد از آن
على علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله روز عید فطر هنگامى که مى‏خواست براى نماز عید به سوى مصلّى بیرون رود قبلا با چند دانه خرما یا کشمش افطار مى‏نمود.
در کتاب وسایل الشیعه یک باب به عنوان روزه های حرام در جلد 10 هست از میان احادیث آن چند حدیث درباره حرمت روزه عید فطر می آوریم:
مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنِ الزُّهْرِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع فِي حَدِيثٍ قَالَ:
وَ أَمَّا الصَّوْمُ الْحَرَامُ فَصَوْمُ يَوْمِ الْفِطْرِ- وَ يَوْمِ الْأَضْحَى وَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ مِنْ أَيَّامِ التَّشْرِيقِ- وَ صَوْمُ يَوْمِ الشَّكِّ أُمِرْنَا بِهِ وَ نُهِينَا عَنْهُ إِلَى أَنْ قَالَ- وَ صَوْمُ الْوِصَالِ حَرَامٌ وَ صَوْمُ الصَّمْتِ حَرَامٌ- وَ صَوْمُ نَذْرِ الْمَعْصِيَةِ حَرَامٌ وَ صَوْمُ الدَّهْرِ حَرَامٌ.
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عَمْرٍو وَ أَنَسِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ ع فِي وَصِيَّةِ النَّبِيِّ ص لِعَلِيٍّ ع قَالَ:
يَا عَلِيُّ صَوْمُ الْفِطْرِ حَرَامٌ وَ صَوْمُ يَوْمِ الْأَضْحَى حَرَامٌ.
13991- 5-مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ سَمَاعَةَ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ صِيَامِ يَوْمِ الْفِطْرِ- فَقَالَ لَا يَنْبَغِي صِيَامُهُ وَ لَا صِيَامُ أَيَّامِ التَّشْرِيقِ.
اما همه احکام الهی همه دارای فلسفه و علت خاصی است ولی این بدان معنا نیست که که فلسفه احکام را ما نیز می دانیم بلکه بايد گفت قلمرويی است دور از دسترس عقل آدمي، مگر مقداری كه توسط وحي (قرآن) يا مفسّران وحي (سنّت معصومين ـ عليهم السّلام ـ ) به ما ابلاغ گرديده است. تا آنجا كه نويسندة اين سطور تتبع كرده است. در خصوص مورد سؤال فوق چيزي در منابع وحياني و سنّت موجود نمي‌باشد. به همين جهت نمي‌توان به صورت قاطع اظهار نظر نمود. اما احتمالاً چند مورد ذيل مي‌تواند از فلسفه‌هاي تحريم روزه در اين دو عيد بزرگ اسلامي باشد:
فضل بن شاذان می‌گوید: از امام رضا(ع) پرسیده شد:چرا روز فطر، عید قرار داده شده است؟ و آن‌حضرت فرمود: «براى این‌که مسلمانان روزى داشته باشند که همگى در یک مکان گرد آیند، و در صحرایى باز جانب خدای عزّ و جلّ آشکار شوند و او را براى انعام و لطفى که درباره آنان کرده و با عبادت یک ماهه که بر ایشان واجب کرده بود مقرّبشان ساخته، حمد و سپاس گویند، و آن روز عید محسوب می‌شود و روز اجتماع همه مسلمانان است، و روز افطار و روز پرداخت زکات و بخشش به فقرا، و روز رغبت و تشویق و روز ناله و زارى به درگاه خدای تعالى است، و براى این‌که آن روز اوّل و آغاز روزهاى سال جدید است و در آن روز به خلاف روزهاى یک ماهه پیش، روز خوردن و آشامیدن است؛ زیرا در نزد اهل حقّ، ماه رمضان اوّلین ماه سال است، و خداوند چنان می‌پسندید که آن روز (فطر) را روز اجتماع مسلمانان قرار دهد تا در آن روز او را سپاس گویند و تقدیس و تکریم کنند».
امتنانی بودن افطار روز عید فطر: روزه نداشتن روز عید فطر یک نوع پاداش، بخشش و امتنانی است از جانب پروردگار منّان بر انسان‌هایی که یک ماه بندگی خدا را در خود تحقق بخشیدند، طبیعی است که رد احسان شخص کریم خلاف ادب و از جانب او ناپسند شمرده شود و چیزی که از نظر پروردگار ناپسند است، نمی­تواند مورد توصیه او قرار گیرد و هر آنچه که بدان توصیه نشده آوردنش به قصد عبادت ناممکن و به قصد ورود بدعت و حرام است.

حفظ تعادل در جامعه اسلامي، اسلام آييني است كه به تعبير قرآن «امّت» وسط و دين اعتدال مي‌باشد. يكي از مصاديق اين اعتدال برقراري نوعي موازنه ميان دنيا و آخرت مي‌باشد. نه مانند ملحدين كاملاً آخرت‌گرايي را نفي مي‌كند و نه مانند مسيحيت دنيا را به يكباره كناره مي‌گذارد.صراط مستقيم الهي، در اين مورد، راه رفتن در خط اعتدال ميان دنيا و آخرت مي‌باشد. خداوند از زبان قوم بني‌اسرائيل خطاب به قارون مي‌فرمايد: بهره‌ات از دنيا را فراموش نكن، اما در عين حال احسان و نيكويي را نيز مراعات نما.
اگر اين ويژگي دين اسلام را در كنار آن خصوصيت انسانها قرار دهيم كه همواره تمايل به افراط و تفريط و خروج از حدّ اعتدال دارند، مي‌توان ربط ميان اين سخن و فلسفة تحريم روزه در اين دو عيد را درك نمود. روز عيد بايد روز خوردن و آشاميدن باشد و مقدس مأبي نبايستي چنان بر آدمها مسلط گردد كه عيد بودن عيد را نيز فراموش كنند. به ديگر سخن، عظمت و بزرگي اين دو عيد به اندازه‌اي است كه عيد بودن آنها به هيچ عنوان نبايد تحت‌الشعاع مسائل ديگر قرار گيرد. روزه گرفتن در اين دو روز بدون شك اين دو عيد بزرگ را كم‌رنگ مي‌سازد. و شارع چون به اين كم‌رنگ شدن راضي نيست دستور به تحريم داده است. در حديثي از امام صادق ـ عليه السلام ـ اشاره‌اي است به همين مضمون. ايشان مي‌فرمايد: در روز عيد فطر و عيد اضحي روزه نبايد گرفت. چون رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود كه اين روزها روزهاي خوردن و آشاميدن و شادي كردن است.(ن. ک: حر عاملي، وسايل‌الشيعه،)
فلسفة ديگري هم كه ممكن است براي تحريم بيان گردد اين است كه مردم به تعبير روايات در اين دو روز مهمان خدايند و خداوند نمي‌پسندد كه مهمانانش روزه‌دار و گرسنه باشند. البته اين فلسفه‌اي است كه در بعضي روايات آمده است.(ن. ک: حر عاملي، وسايل‌الشيعه،) در بعضي تعابير هم آمده است كه اين دو روز و نيز ايام ديگري كه روزه در آنها حرام است، مانند ايام تشريق و نيز در نفی روزه در سفر، هديه‌ها و يا صدقات خداوند است بر بندگانش. و سزاوار نيست كه صدقه و هديه را ردّ نماييم.(علل الشرايع،‌ ج 2، ص 239)
باز هم تأكيد مي‌كنيم كه اينها فقط احتمال است و فهم فلسفة واقعي احكام را هيچ فقيه صاحب علمي مدّعي نيست.

موضوع قفل شده است