جمع بندی چکار کنیم که زود بهمون برنخوره و زود نرنجیم؟

تب‌های اولیه

11 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چکار کنیم که زود بهمون برنخوره و زود نرنجیم؟

مدتی هست که دارم به لطف خدا روی رفتارهای بدم کار می کنم و تا حدی موفق بودم و هدفم تنها رضایت خداست
اما چیزی که تا به حال نتونستم اونو درستش کنم رنجش از رفتارها و گفتارهای دیگران جاهایی که من رو آزار میده و حق با من باشه و واکنش نشون دادن بهشون هست
این دیگران شامل نزدیک ترین افراد خانواده و فامیلم میشه
نمیدونم چه توجیهی بیارم که وقتی قدرنشناسی میکنن یا توهین میکنن یا اذیتم میکنن در مقابلشون برخوردم درست باشه
خیلی وقت ها سکوت کردم اما از درون خودخوری و حرص خوردم که چرا به من فلان حرف رو زد و حتی باعث میشه که برای اروم کردن خودم این رفتارشون رو پیش کسی دیگه تعریف میکنم
در واقع سکوت میکنم اما بعدا پیش دیگری دردو دل میکنم و رنجشم رو میگم
به قول معروف بهم برمیخوره و نمیتونم تحمل کنم در پایین ترین سطحش که خودخوری میکنم و سعی میکنم واکنش بیرونی نشون ندم و خودم رو خونسرد نشون بدم و در سطح های بالاتر که گارد میگیرم و مقابله به مثل میکنم

در هر صورت اون حس منفی درونم شکل میگیره نسبت به اون شخص و هرچی تلاش میکنم نمیتونم این رنجیدگی از دیگران رو و این احساسات منفی که باعث واکنش های منفی میشن رو از بین ببرم

حالا چاره ی کار چیه ؟چکار کنیم که زود بهمون برنخوره و زود نرنجیم در مواقعی که حق با ماست؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد بصیر

با نو;546606 نوشت:
حالا چاره ی کار چیه ؟چکار کنیم که زود بهمون برنخوره و زود نرنجیم در مواقعی که حق با ماست؟

باسلام و احترام
این مشکلی است که زیاد از آن سوال می کنند و مشکل خیلی از انسانهاست که درمان آن روشهایی دارد، بیشتر روشهایِ درمانیِ آن، بینشی است، یعنی می بایست نگرش خود را نسبت به خدا و جهانِ اطرافِ خود تغییر بدهیم، به گونه ای دیگر باید اندیشید، طرز فکرتان در مورد جهان و جهانیان اشتباه بوده، در عین حال اقداماتی عملی هم باید صورت پذیرد. برای این منظور، چند لینک برایتان میگذارم که با مراجعه به آنها می توانید از مطالب خوبی بهره ببرید:
http://www.moshavereh.porsemani.ir/content/%DA%A9%D9%85-%D8%B5%D8%A8%D8%B1%D9%85
http://www.erfan.ir/article/article.php?id=20784
http://www.hawzah.net/fa/question/questionview/63365
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=78685&consultationid=990966
http://www.porseshkadeh.com/Question/37774/%D9%85%D9%86-%D8%AE%DB%8C%D9%84%DB%8C-%D8%B2%D9%88%D8%AF-%D9%86%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AD%D8%AA-%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D9%88%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%AD%D8%B1%D9%81%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C

در پایان، احادیثی را در مورد حمل به صحت کردن و حسن ظن نسبت به دیگران در کارها را ذکر می کنم:

۱. حمل بر صحت به مثابه اصلي عام
امام صادق عليه السلام از حضرت اميرمؤمنان عليه السلام نقل مي‌‌کند که فرمود:
ضَعْ أَمْرَ أَخِيكَ عَلَي أَحْسَنِهِ حَتَّي يَأْتِيَك مَا يَغْلِبُك مِنْهُ وَ لَا تَظُنَّنَّ بِكلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَخِيك سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي الْخَيْرِ مَحْمِلاً؛۱
کار برادرت را به نيکوترين حال حمل کن تا آن چه نظرت را از آن دگرگون کند به تو برسد و به سخني که از برادرت برون آمده است و برايش محملي نيک داري، گمان بد مبر.

۲. نهي از بدگماني به ديگران
احاديث متعددي مسلمانان را از بدگماني و گمانه‌زني ناصواب در باب ديگران منع کرده و خوش‌بيني را نشانه ايمان معرفي مي‌‌کنند؛ براي مثال، پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله از بدگماني پرهيز داده مي‌‌گويد:
اياكمْ وَ الظَّنَّ فَإِنَّهُ أَكذَبُ الْحَدِيثِ؛۲
از گمان بپرهيزيد که دروغ‌ترين سخن است.
در روايت ديگري ايشان بدترين مردمان را کساني مي‌‌داند که به ديگران بدبين هستند و بدتر از آنان کساني که براي اثبات درستي بدبيني خويش دست به تجسس مي‌‌زنند.۳ گاه اين توصيه تا جايي پيش مي‌‌رود که امام حسن عسکري عليه السلام حتي به خوش‌بيني به سنگ‌ها فرا مي‌‌خواند

1.. الکافي، ج۴، ص۹۴؛ نيز، ر.ک: الاختصاص، ج۱۲، ص۲۲۶.
2.. مستدرک الوسائل، ج۹، ص۱۴۷.
3.. همان.


و مي‌‌فرمايد:
احْسِنْ ظَنَّك وَ لَوْ بِحَجَرٍ يَطْرَحُ اللَّهُ فِيهِ سِرَّهُ فَتََنَاوَل نَصِيبَك مِنْهُ؛۱
گمانت را حتي به سنگي که خداوند رازش را در آن مي‌‌نهد نيکو کن، پس بهره‌ات را از آن بر‌گير.


۳. ناديده گرفتن شواهد خلاف

در برخي از روايات بر اين نکته تأکيد شده است که حتي وجود شواهد خلاف نيز نبايد اصل حمل بر صحت را مخدوش کند؛ براي مثال، در جايي که از کسي رفتاري ناخوش به ما گزارش شده است و خودش منکر آن است، از ما خواسته شده است تا چشم و گوش خويش را تکذيب کنيم و سخن او را مقدم بداريم، هرچند پنجاه تن بر ضد او گزارش داده باشند:
كذِّبْ سَمْعَك وَ بَصَرَك عَنْ أَخِيك فَإِنْ شَهِدَ عِنْدَك خَمْسُونَ قَسَامَهً وَ قَالَ لَك قَوْلاً فَصَدِّقْهُ وَ كذِّبْهُم؛۲
گوش و چشمت را نسبت به بردارت تکذيب کن. پس اگر پنجاه سوگندخور نزدت شهادتي دادند و او سخني گفت، او را تصديق نما و آنان را تکذيب کن.


۴. توجيه رفتار ديگران

در برخي احاديث توصيه شده است که اگر رفتاري ناپسند از کسي مشاهده کرديم، نه تنها از بدبيني نسبت به او بپرهيزيم. افزون بر آن، لازم است بکوشيم توجيهي پذيرفتني براي آن رفتار به دست دهيم؛ براي مثال، از امير مؤمنان نقل شده است که فرمود:
اطْلُبْ لِأَخِيك عُذْراً فَإِنْ لَمْ تَجِدْ لَهُ عُذْراً فَالْتَمِسْ لَهُ عُذْراً؛ ۳
براي برادرت عذري بجوي، پس اگر عذري برايش نيافتي، عذري برايش دست و پا کن.
در اين حديث، تعبير «التمس له عذراً» به کار رفته است که درست معادل عذرتراشي است. ۴



۵. ستايش دارندگان اين صفت

در حديث معروفي از امام علي - که کليني آن را به امام حسن عليه السلام نسبت مي‌‌دهد۵ - حضرت يکي از ياران خود را به نيکي مي‌‌ستايد و اوصاف برجسته او را بر مي‌‌شمارد؛ از جمله آن که:
وَ كانَ لَا يَلُومُ أَحَداً عَلَي مَا يَجِدُ الْعُذْرَ فِي مِثْلِهِ حَتَّي يَسْمَعَ اعْتِذَارَه؛۱

کسي را در باب آن چه که مي‌‌شد برايش عذري يافت، نکوهش نمي‌کرد تا آن که عذرش را بشنود.

1.. عوالي اللآلي، ج۱، ۲۵؛ بحار الانوار، ج۷۵، ص۱۹۷؛ مستدرک الوسائل، ج۹، ص۱۴۶-۱۴۷.
2.. الکافي، ج۱۵، ص۳۵۵ [چاپ دار صعب، بيروت، ج۸، ص۱۴۷].
3.الخصال، ج۲، ص۶۲۲.اين حديث از پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله نيز نقل شده است (بحار الانوار، ج۷۵، ص۱۹۷).
4.«التمس له عذراً: اوجده له» (المنجد في اللغه العربيه المعاصرة، ص۱۳۰۰).
5.. الکافي، ج۳، ص۶۶۰ [چاپ دار صعب، بيروت، ج۲، ۲۳۸]، با اندک تفاوتي در عبارات.

توهین و اذیت و .. نشان از کمبود شخصیت یا بیماری روانی انهاست یعنی مشکل از طرفه نه شما فکر کن طرف به چیزی مبتلاست که خودش هم نمیداند

سلام علیکم.
خیلی خوبه که بتونید اینطور رنجش ها و عصبانیتهارو بزدایید و حداقل اثرشون رو کم کنید.
به نظرم بهتره ذکر بگید.شما میتونید با گفتن دائمی یه ذکر موجب نفی خواطر بشید و این فکر کردنها و رنجشها برای مسائل کم اهمیت سراغتون نیاد.
البته توصیه میکنم همیشه قاطع باشید.اگر طرفتون از روی عمد شما رو مسخره یا اذیت میکنه با بخشش و سکوت در دفعات اولیه در مراحل بعد باهاشون برخورد کنید.اگر فایده ای نداشت میتونید تا سه روز با این اشخاص با جدیت تمام قهر باشید.
و من الله توفیق.

خانم ها باید درد دل کنند، اصلا نمی توانند که درد دل نکنند
درد دل باعث می شود که به لحاظ روانی تخلیه شوند.
توصیه بنده به شما این است که اگر سنگ صبور و شخص امینی را دارید که بهتر است نداشته باشید، با وی درد دل کنید
اگر ندارید، دفترچه یا وبلاگی تهیه کنید و بدون آنکه چیزی از هویت شما مشخص باشد در آن درد دل های خود را بنویسید.

احمد علی;547038 نوشت:
دفترچه یا وبلاگی تهیه کنید و بدون آنکه چیزی از هویت شما مشخص باشد در آن درد دل های خود را بنویسید.

کاری که همیشه من میکنم....
میدونید باید صبور باشید...پیش خودتون حرص بخورد ولی کنارش هی بگید حالا مگه چی شده؟چیزی نگفت که..از ی منظر دیگه بر خودتون کوچیکش کنید حتی شده به عمد

[="Arial"][="Black"]یه دفتر بردارید و چیزهایی که اذیتتون میکنه رو.اونجا بنویسید مخاطب تون رو خدا قرار بدهید اینجوری حس آرامش بهتون دست میده وصف نشدنیه[/]

با سلام
تشکر می کنم از همه کسایی که اینجا وقت میزارن و مطلب من رو خوندن و با حرفها و نظراتشون تا اونجایی که میتونن کمک کردن
اما لازم دونستم که بیان کنم خیلی از راهکارهایی که گفتین رو من انجام دادم
همیشه توی زندگیم در تمام موقعیت ها سعی کردم رضای خدا اول باشه اما گاهی وقت ها توی موقعیتی قرار میگیریم که واقعا به شک میوفتم که آیا رضای خدا در این هست یا نه
واضح تر بخوام بیان کنم اون فردی که من از عصبانیت هاش از بی منطقی هاش از پرخاشگری هاش ظرفیتم پر شده پدرم هستش اینجاست که خیلی که خیلی کار سخت میشه
از یک طرف احترامی که خدا واجب کرده که حتی اگر بهشون بد نگاه کنم نمازهام قبول نیست
از طرفی دیگر تحمل شرایط سخت هر روز تحمل دیدن اشک های مادرم رو ندارم وقتی حتی نمیتونه یک کلمه حرف بزنه به خاطر بچه هاش
من توی این موقعیت چطور میتونم رضای خدا رو ببینم و هیچی دم نزنم وقتی اشک های مادرم رو میبینم چطور میتونم وقتی مادرم از پدرم پیشم دردودل نکنه منم باهاش همدردی نکنم در حالی که میدونم غیبته
توی همچنین موقعیتی نگه داشتن احترام و سرریز نشدن خیلی سخته ...

[="Arial"][="Black"]توقع اتون رو کم کنید ومنتظر نباشید همه تایید وتشویق کنند...

تا توقعات هست رنج بیشتری هم هست..نظرشخصیه[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

arahbar6718;549621 نوشت:
توقع اتون رو کم کنید ومنتظر نباشید همه تایید وتشویق کنند...

تا توقعات هست رنج بیشتری هم هست..نظرشخصیه


سلام علیکم
منم تایید میکنم ،
وقتی از کسی توقعی نداشته باشی روحت در ارامش هست.
همین توقع هاست که زندگی رو از بین میبره و فکر رو مشغول![/]

موضوع قفل شده است