جمع بندی گفتن ذکر

تب‌های اولیه

37 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
گفتن ذکر

با عرض سلام و خسته نباشید
ببخشید من یه جایی خوندم ک نباید آدم خودسر هر ذکری رو بگه!
آبا این درسته؟علتش چیه؟
التماس دعا

برچسب: 

[=arial]

با نام الله


[=arial]


[=arial] کارشناس بحث: استاد اویس

[="Georgia"][="Blue"] [=&quot]با عرض سلام خدمت شما دوست گرامی
[=&quot]تمامی اذکار دارای آثار وضعی مخصوص به خود می باشند که در صورت فراهم آمدن شرایطی، این آثار بر روح و روان ذاکر وارد می شوند. برخی از مهمترین این شرایط عبارتند از:
[=&quot]1- [=&quot] تکرار زیاد یک ذکر خاص
[=&quot]2- [=&quot] توجه قلبی ذاکر به اذکاری که بر لب دارد
[=&quot]3- [=&quot] طهارت ظاهری و باطنی ذاکر
[=&quot]اگر این شرایط فراهم شوند علاوه بر ثواب اخروی ذاکر از اذکاری که می خواند، آثار تکوینی دنیوی نیز از این اذکار بر ذاکر وارد خواهد بود که البته برخی از این آثار تکوینی ممکن است فراتر از قابلیت و بنیه جسمی و روحی سالک بوده و موجب مشکلاتی برای وی شود. مثلا ممکن است تکرار زیاد ذکر خاصی موجب فقر مادی سالک الی الله گردد تا از این حیث دل شکستگی خاصی را برای تقرب او به خداوند موجب شود. لذا برای تکرار زیاد ذکر خاصی باید ابتدا به روایاتی که در مورد آن ذکر و جایگاه آن وارد شده توجه کرد و یا از دستورات استاد کاملی که واقف به ظرفیت و قابلیت شاگرد است بهره مند شد.
[=&quot]اگر می خواهید از برخی تاثیرات تکوینی ناشناخته اذکار که فوق ظرفیت وجودیتان است در امان بمانید توصیه این است که از تکرار زیاد یک ذکر خاص پرهیز نمایید و بیش از اهتمام به اذکار ، وقت خود را اختصاص به درک معارف دینی و حقایق قرآنی نمایید تا انشاالله با ادراک این علوم و معارف الهی قابلیت نفسانیتان افزوده گشته و آمادگی بیشتری برای دستورات عملی سنگین سیر الی الله پیدا نمایید.

[/]

با عرض سلام مجدد،و تشکر برای پاسختان
مثلا اگه کسی بنا ب دلایلی بعد از هر نماز واجب حدود 10 الی بیست بار یه ذکری مثل لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم رو بگه!و یا وختی نگران شد این ذکرو بگه! بعدا دچار مشکل میشه؟آیا این تعداد ذکر زیاد محسوب میشه؟؟؟
منظور از زیاد گفتن ذکر مثلا حدودا چقد؟؟؟

حالا فهمیدم .... یه کتابی نوشته : مردی زیاد یا الله میگفت یا ذکر دیگه و اینکه و چن روز گفته یا نه یادم نیست و فرشته ای ظهور شد برخورد کرد که خواست بس بکنه زیاد با ذکر گفتنش ...

[="Georgia"][="Blue"]

MD70;544936 نوشت:
با عرض سلام مجدد،و تشکر برای پاسختان
مثلا اگه کسی بنا ب دلایلی بعد از هر نماز واجب حدود 10 الی بیست بار یه ذکری مثل لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم رو بگه!و یا وختی نگران شد این ذکرو بگه! بعدا دچار مشکل میشه؟آیا این تعداد ذکر زیاد محسوب میشه؟؟؟
منظور از زیاد گفتن ذکر مثلا حدودا چقد؟؟؟

از 10 تا 100 بار ذکر خاصی را گفتن عنوان «زیاد» بر آن اطلاق نمی شود اما از 100 به بالا باید جانب احتیاط را مراعات کرد. خصوصا اگر نفستان از تکرار ذکری مستحب، احساس ملالت و خستگی می کند باید آن را رها کنید چرا که در این صورت آثار منفی بیشتری متوجه شما خواهد بود.
[/]

ببخشید منظورتان صد بار برای یک روز است؟
بصورت متوالی منظورتونه؟مثلا اگه کسی متوالی نگه و نفسش احساس خستگی نکنه باز مشکل پیش میاد؟

[="Arial"][="Black"]سلام پس برای همینه که ذکر هر روز رو فقط 100 بار گفتنش تو روز باید گفت ?
و یکی هم اینکه من خودم اصلا ذکر روز سه شنبه و پنجشنبه رواصلا حوصله ام نمیاد بگم پس یعنی نگم ?
و اینکه از کجا باید بفهمیم آیا ذکر در روح و روان ما تاثیر میذاره یا نه فقط لقلقه زبانی هستش?
[/]

با سلام و قبولی طاعات

در مورد ذکر چند نکته به ذهنم رسید، گفتم بیان کنم شاید مفید باشد.

1. از یک منظر، ما دو نوع ذکر داریم : ذکر زبانی، ذکر عملی

ذکر زبانی یعنی گفتن اذکار وارد شده در احادیث و منابع دینی به توسط زبان

ذکر عملی یعنی انسان با اعضاء و جوارح خود، در صدد تحصیل رضایت الهی باشد ( که در مرحله ابتدایی، انسان باید

به دنبال انجام واجبات و ترک محرمات باشد )

2. از میان این دو ذکر، ذکر عملی مهم تر است. البته این بدین معنا نیست که از ذکر زبانی غافل شویم.

3. ذکر معنایش توجه پیدا کردن است. توجه به خیر و خوبی ها، توجه به خداوند متعال، توجه به اوصاف و اسماء الهی

به نوعی می شود گفت ذکر در مقابل غفلت و عدم توجه است.

4. در ذکر زبانی، انسان خوب است به دو مطلب توجه کند :

الف) تعداد ذکر : این که یک ذکری به چه تعداد گفته شود، از دو طریق فهمیده می شود : 1. از طریق احادیث و متون روایی

2. از طریق دستورالعمل گرفتن از یک استاد اخلاقی مورد اطمینان و مورد تأیید

ب) در ذکر زبانی، این نکته باید رعایت شود که انسان باید بر نفس خودش، سخت گیری نکند

یعنی حال خود را در نظر بگیرد. در واقع انسان با ذکر می خواهد یک توجه و یک تلقین خوب و مثبتی

داشته باشد که این مطلب با تحمیل کردن ذکر زیاد سازگار نیست. البته این نکته دوم، یک مطلب کلی است که

می تواند در مواری معدود قابل استثناء باشد.

/// از کارشناس محترم، تقاضا می کنم که اگر اشتباهی در مطالب بنده هست، به بنده تذکر دهند ///

[="Black"]

اویس;544917 نوشت:
با عرض سلام خدمت شما دوست گرامی
تمامی اذکار دارای آثار وضعی مخصوص به خود می باشند که در صورت فراهم آمدن شرایطی، این آثار بر روح و روان ذاکر وارد می شوند. برخی از مهمترین این شرایط عبارتند از:
1- تکرار زیاد یک ذکر خاص
2- توجه قلبی ذاکر به اذکاری که بر لب دارد
3- طهارت ظاهری و باطنی ذاکر

سلام.اگه این شرایط نباشه چی؟
مثلا برا ثواب همینطوری بعضی وقتا با شرایط بعضی وقتا بدون شرایط ذکر بگیم ثواب نداره؟

اویس;544951 نوشت:
[=Georgia]
از 10 تا 100 بار ذکر خاصی را گفتن عنوان «زیاد» بر آن اطلاق نمی شود اما از 100 به بالا باید جانب احتیاط را مراعات کرد. خصوصا اگر نفستان از تکرار ذکری مستحب، احساس ملالت و خستگی می کند باید آن را رها کنید چرا که در این صورت آثار منفی بیشتری متوجه شما خواهد بود.

سلام
دقیقا متوجه نشدم آثار منفی داره؟ یعنی برعکس عمل می کنه؟ شما توصیه می کنید بیشتر از صدبار ذکر در روز نگیم؟
بعد یه سوال دیگه تو گنجهای معنوی گفته هر کی 12 هزار بار اگر اشتباه نکنم ،14 هزار بار نباشه. بدون حرف زدن و اتلاف وقت بین ذکر ، ذکر اسم یاعلی علیه السلام(که اسم اعظم هست) بگه جاجتش اگر خدا بخواد روا می شه. خوب حالا این به این معنی نیست که موثر بودن یک دعا به تعداد خوندن اون دعا هم بستگی داره؟ یعنی اگر 1 بار دعای توسل رو خوندی؟ حالا 300 بار بخون برای اینکه موثرتر باشه و به حاجتت برسی؟ اینطوری درسته؟

[="Arial"][="Black"]سلام فکر نکنم 12 هزار بار رو بشه گفت ها
بعدشم گنج های معنوی همه دعاهاش که معتبر نیست .
[/]

[="Georgia"][="Blue"]

MD70;544965 نوشت:
ببخشید منظورتان صد بار برای یک روز است؟
بصورت متوالی منظورتونه؟مثلا اگه کسی متوالی نگه و نفسش احساس خستگی نکنه باز مشکل پیش میاد؟

من در بالا دو مساله جداگانه را مطرح کردم. یکی تکرار زیاد یک ذکر که شامل توالی و عدم آن در یک روز باشد و دوم عدم احساس خستگی از گفتن یک ذکر که این دو از هم متفاوت می باشند و در ذکر گویی باید مورد توجه قرار گیرند. یعنی اگر انسان ولو اینکه از تکرار ذکری خسته نشود باز هم باید به آثار تکوینی آن ذکر آشنایی پیدا کند که احیانا آثار وارد از آن ذکر فوق توان و ظرفیتش نباشد.
[/]

[="Georgia"][="Blue"]

باخیش;545146 نوشت:
سلام پس برای همینه که ذکر هر روز رو فقط 100 بار گفتنش تو روز باید گفت ?

سلام خواهر گرامی
بله شاید یکی از اسرارش همین باشد.

باخیش;545146 نوشت:
و یکی هم اینکه من خودم اصلا ذکر روز سه شنبه و پنجشنبه رواصلا حوصله ام نمیاد بگم پس یعنی نگم ?

به طور کلی هر وقت از گفتن ذکر مستحبی احساس کسلی و خستگی کردید سعی کنید در آن حال آن ذکر را نگویید. زیرا روی برگردان شدن نفس از یک ذکر موجب دوری نفس از خواص معنوی آن ذکر در دراز مدت می شود.

باخیش;545146 نوشت:
و اینکه از کجا باید بفهمیم آیا ذکر در روح و روان ما تاثیر میذاره یا نه فقط لقلقه زبانی هستش?

ذکر زمانی در روح و روان انسان تاثیر گذار خواهد بود که همراه با طهارت ظاهری و باطنی و توجه قلبی نفس به آن ذکر همراه باشد. اگر این شرایط مهیا نشود گفتن ذکر صرفا لقلقه زبانی خواهد بود اگر چه همین مقدار نیز ثواب اخروی برای انسان به همراه خواهد داشت اما نه مراتب عالی بهره مندی از خواص معنوی یک ذکر.
[/]

بحث جالبی بود.
میشه یه کتابی یا سایتی, کلا یه منبعی, معرفی کنید که توش گفته باشه چه ذکرهایی, چه تاثیراتی دارند و باید و نبایدهای اینکار رو گفته باشه؟

سلام
من چند وقت یامن اسمه دوا و ذکره شفا کاملا ناخوادگاه ( یغنی تصمیم قبلی برای گفتنش نگرفتم اما یکدفعه روی زبونم میاد واقعا از تا دل یکدفعه میگم)
این ذکر میشه؟؟
اینجور ذکر گفتن تداعی داشته باشه ممکنه اثار منفی داشته باشه؟؟؟

[=Georgia]

عشق فقط پسر فاطمه;545324 نوشت:
نقل قول نوشته اصلی توسط اویس نمایش پست ها
با عرض سلام خدمت شما دوست گرامی
تمامی اذکار دارای آثار وضعی مخصوص به خود می باشند که در صورت فراهم آمدن شرایطی، این آثار بر روح و روان ذاکر وارد می شوند. برخی از مهمترین این شرایط عبارتند از:
1- تکرار زیاد یک ذکر خاص
2- توجه قلبی ذاکر به اذکاری که بر لب دارد
3- طهارت ظاهری و باطنی ذاکر

سلام.اگه این شرایط نباشه چی؟
مثلا برا ثواب همینطوری بعضی وقتا با شرایط بعضی وقتا بدون شرایط ذکر بگیم ثواب نداره؟


سلام برادر گرامی ام
همانطوری که در پست اول نیز اشاره کردم این شرایط برای بهره مندی از خواص تکوینی ذکر در دنیا و بالابردن تاثیرات معنوی آن در عوالم مافوق است بدیهی است که اگر این شرایط نیز محقق نشود به زبان راندن اذکار و اسمای الهی آدمی را مشمول ثواب اخروی خواهد کرد. اگر چه آن مراتب عالی معنوی عائدش نخواهد شد.

[="Georgia"][="Blue"]

yaHosseinDS;545371 نوشت:
سلام
دقیقا متوجه نشدم آثار منفی داره؟ یعنی برعکس عمل می کنه؟ شما توصیه می کنید بیشتر از صدبار ذکر در روز نگیم؟

سلام برادر عزیز
اگر به مطلبی که در پست اول بیان نمودم توجه کرده باشید درخواهید یافت که حرفی از آثار منفی به میان نیامد بلکه سخن صرفا در تاثیراتی بود که فوق گنجایش و ظرفیت وجودی انسان است یعنی هر کسی که به دلایل گوناگون این ظرفیت و قابلیت را در خود می بیند میتوان به تعداد زیاد از هر ذکر استفاده کند و هیج نهی ای از آن نیست.
[/]

[="Georgia"][="Blue"]

yaHosseinDS;545371 نوشت:
بعد یه سوال دیگه تو گنجهای معنوی گفته هر کی 12 هزار بار اگر اشتباه نکنم ،14 هزار بار نباشه. بدون حرف زدن و اتلاف وقت بین ذکر ، ذکر اسم یاعلی علیه السلام(که اسم اعظم هست) بگه جاجتش اگر خدا بخواد روا می شه. خوب حالا این به این معنی نیست که موثر بودن یک دعا به تعداد خوندن اون دعا هم بستگی داره؟ یعنی اگر 1 بار دعای توسل رو خوندی؟ حالا 300 بار بخون برای اینکه موثرتر باشه و به حاجتت برسی؟ اینطوری درسته؟

همچنان که عرض شد تمامی اذکار و اوراد به حسب قابلیت و ظرفیت افراد تجویز شده اند و برای حاجت روا شدن نیز باید شرایطی که در پست اول بیان شد مورد توجه قرار گیرد.
[/]

[="Georgia"][="Blue"]

Hmaid;545427 نوشت:
بحث جالبی بود.
میشه یه کتابی یا سایتی, کلا یه منبعی, معرفی کنید که توش گفته باشه چه ذکرهایی, چه تاثیراتی دارند و باید و نبایدهای اینکار رو گفته باشه؟

متاسفانه برای این مورد کتاب یا سایتی سراغ ندارم.
[/]

[=Georgia]

lili66;545428 نوشت:
سلام
من چند وقت یامن اسمه دوا و ذکره شفا کاملا ناخوادگاه ( یغنی تصمیم قبلی برای گفتنش نگرفتم اما یکدفعه روی زبونم میاد واقعا از تا دل یکدفعه میگم)
این ذکر میشه؟؟

بله این هم یکی از مصادیق ذکر گفتن است. و ذکر حائز شرط تصمیم قبلی بر گفتن آن نمی باشد بلکه در حالات بسیاری پیش می آید که ذکر خاصی بدون اراده قبلی ورد زبان انسان میشود.

lili66;545428 نوشت:
اینجور ذکر گفتن تداعی داشته باشه ممکنه اثار منفی داشته باشه؟؟؟

اگر منظورتان از تداعی همان تداوم باشد باید بگویم خیر تداوم به زبان آوردن چنین اذکاری آثار منفی ندارد و به طور کلی وارد شدن آثار منفی از ناحیه اذکار بر روان آدمی منتفی است بلکه سخن در فراتر بودن آثار یک ذکر از ظرفیت و قابلیت انسان بود.

سلام،دعا ها هم ظرفیت میخواد بعضی از دعا هستن که مثلا ائمه به شخصی گفتن بعد نماز بخوان
حالا این دعا بر اساس ظرفیت شخص توصیه شده است؟یا همه میتوانند بخوانند؟؟؟

YOLDASH;553906 نوشت:
سلام،دعا ها هم ظرفیت میخواد بعضی از دعا هستن که مثلا ائمه به شخصی گفتن بعد نماز بخوان
حالا این دعا بر اساس ظرفیت شخص توصیه شده است؟یا همه میتوانند بخوانند؟؟؟

دوستان جوابی برای این سوال دارین؟

[="Georgia"][="Blue"]

YOLDASH;553906 نوشت:
سلام،دعا ها هم ظرفیت میخواد بعضی از دعا هستن که مثلا ائمه به شخصی گفتن بعد نماز بخوان
حالا این دعا بر اساس ظرفیت شخص توصیه شده است؟یا همه میتوانند بخوانند؟؟؟

با عرض سلام و ادب
خواندن دعاهایی که به عنوان تعقیبات نماز وارد شده است برای هر نوع استعداد و ظرفیتی مفید بوده و اختصاص به قشر خاصی ندارد.منتهی اگر خواننده دعا به جهت کسلی و بی حالی قلبا از خواندن دعا گریزان است بهتر است این دعاها در وقت مناسبتری قرائت شود.
[/]

اویس;588827 نوشت:
منتهی اگر خواننده دعا به جهت کسلی و بی حالی قلبا از خواندن دعا گریزان است بهتر است این دعاها در وقت مناسبتری قرائت شود.

سلام جناب استاد

فرض کنید بنده ای با خدا عهد کرده که ان شاء الله ذکری را هر روز به تعداد k مرتبه تا ... انجام بده. ولی خُب ممکنه بعضی از روزها به علت بیماری یا خستگی روحی ، حال انجام ذکر مورد نظر رو نداشته باشه ...

مورد بعد اینکه طبق فرمایش شما اگه روح فرد در اون لحظه از گفتن ذکر روی گردان باشه (به علت بی حالی و ...) بهتر هست که ذکر در یک زمان دیگه که روح و قلب آمادگی داشته باشند گفته بشه ...

(1). خب حالا سوال اینجاست اگه هم با خدا عهد بسته باشه و هم در یه روز خاص حال نداشته باشه در اون موقع وضعیت به چه صورت میشه ؟ (یعنی چه باید بکنه ؟)

(2). سوال بعدی هم اینکه به نظر شما بهتر نیست جلوی "بی حالی نفس" مقاومت کنیم و اذکار رو تعداد مشخص در هر روز بگیم (حتی اگه خیلی خسته هم باشیم ...) (منظورم برنامه سنگین عبادی نیست ولی حتی در مستحبات معمولی هم در اکثر مواقع روح احساس بی حالی ممکن هست بکنه ، به نظر شما اگه به این خستگی بی توجهی کنیم بهتر نیست ، چون حداقل اش اینه که داریم تمام تلاش رو برای مهار نفس می کنیم)

[="Georgia"][="Blue"]

۞ ͜ ۞;588935 نوشت:
فرض کنید بنده ای با خدا عهد کرده که ان شاء الله ذکری را هر روز به تعداد k مرتبه تا ... انجام بده. ولی خُب ممکنه بعضی از روزها به علت بیماری یا خستگی روحی ، حال انجام ذکر مورد نظر رو نداشته باشه ...

مورد بعد اینکه طبق فرمایش شما اگه روح فرد در اون لحظه از گفتن ذکر روی گردان باشه (به علت بی حالی و ...) بهتر هست که ذکر در یک زمان دیگه که روح و قلب آمادگی داشته باشند گفته بشه ...

(1). خب حالا سوال اینجاست اگه هم با خدا عهد بسته باشه و هم در یه روز خاص حال نداشته باشه در اون موقع وضعیت به چه صورت میشه ؟ (یعنی چه باید بکنه ؟)


با عرض سلام خدمت شما دوست گرامی
در خصوص سوال اولتون باید بگویم اگر کسی نذر کرده که ذکر خاصی را در زمان مشخصی از هر روز بگوید باید بر اساس نذرش عمل کند ولو اینکه در ان ساعت از حال خوش چندانی برخوردار نباشد اما اگر در نذر خویش زمان دقیقی مشخص نکرده بهتر است که اذکار را در زمان مساعدتری که نفس در ارامش بیشتری است بخواند.

۞ ͜ ۞;588935 نوشت:
(2). سوال بعدی هم اینکه به نظر شما بهتر نیست جلوی "بی حالی نفس" مقاومت کنیم و اذکار رو تعداد مشخص در هر روز بگیم (حتی اگه خیلی خسته هم باشیم ...) (منظورم برنامه سنگین عبادی نیست ولی حتی در مستحبات معمولی هم در اکثر مواقع روح احساس بی حالی ممکن هست بکنه ، به نظر شما اگه به این خستگی بی توجهی کنیم بهتر نیست ، چون حداقل اش اینه که داریم تمام تلاش رو برای مهار نفس می کنیم)

در خصوص این سوالتان باید بگویم در مورد اذکار مستحبی توصیه اکید علمای اخلاق و عرفان بر این است که در زمان بی حالی و کسلی خوانده نشوند چون خواندن این اذکار در حالت خستگی نفس به تدریج باعث بی میلی نفس و دوری زیاد وی از انجام مستحبات می شود.
[/]

با سلام دوباره ؛ جناب استاد وقتی با زندگی بزرگان دین آشنا شدم یه چیز تو همشون مشترک بود: "برنامه منظم"

می دونید جناب استاد منظورم چیه ؟ به فرض وقتی مشاهده می کنیم که یکی از همون بندگان خوب خدا خودش رو پایبند به نماز شب (و یا ذکر) می دونه ؛ هیچ وقت اون رو تحت هیچ شرایطی ترک نمی کنه ...

مطمئناً اون بندگان خوب خدا هم کسالت جسمی ، شرایط سخت محیطی و یا احتمالا بی حالی ... رو تجربه کردند ولی موارد نام برده مانع انجام نماز شب (و یا ذکر) برای اون ها نشده ...

شما اینطور فرمایش کردید که :

اویس;588965 نوشت:
در مورد اذکار مستحبی توصیه اکید علمای اخلاق و عرفان بر این است که در زمان بی حالی و کسلی خوانده نشوند چون خواندن این اذکار در حالت خستگی نفس به تدریج باعث بی میلی نفس و دوری زیاد وی از انجام مستحبات می شود.

(س). ولی چه طور اون بزرگان شرایط سخت رو برای تقرب به الله پذیرا بودند ولی تحمل اون شرایط برای ما باعث بی میلی و فرسایش روحی میشه ؟ (شرایط سخت : مثلا خواندن نماز شب در یک هوای برفی و در حالت کسالت)

(پ.ن 1). احتمال داره بفرمایید که اون بزرگان با طی کردن مراحل خودسازی به تدریج و به صورت پیوسته به این سطح رسیدند ولی خُب مگه پایبندی به یک ذکر خاص تحت هر شرایط روحی و محیطی رو نمیشه به عنوان مراحل ابتدایی خودسازی در نظر گرفت (یعنی برای تقرب به خدا حاضری هر حالت و شرایطی رو تحمل کنی)

(پ.ن 2). منظور من از متن بالا ، اعمال عبادی سبک هست (مثلا پایبندی به یک تعداد مشخص از ذکر صلوات در یک زمان خاص از شبانه روز) (مطمئنا اگه اعمال عبادی مستحبی که فرد خودش رو پایبند به اون می دونه بالاتر از گنجایش روحی اش باشه باعث آسیب و عقبگرد خواهد شد)

با تشکر از شما

سلام میشه چندتا ذکر عام معرفی کنید که تاثیر منفی نداشته باشه و هروقت که بیکار بودیم بگیم
مثلا من در اتوبوس که هستیم
یا وقتی انواع مختلف شیاطین انسی را می بینیم و.....:khaneh::khaneh:
مثلا من شنیدم ذکر لا حول ولا قوه الا بالله عام است یا ذکر ما شا الله و....
البته برای شیاطین انسی خیلی کاربرد نداره .....
یه ده تا ذکر بگید .خیلی مرسی:Nishkhand:
یا مثلا مجلس غیبت و تهمت و... است مانمی خواهیم بشنویم یه ذکری می خواهیم بگیم دیگه البته کاری هم از دستمان بر نمی اد که جلویش را بگیریم

دوستان چون دیدم سرتون شلوغه:khab::Sokhan: و خیلی وقت ندارید که به بعضی از پستها جواب بدید
من خودم اینترنت را گشتم یه چند تا ذکر پیدا کردم ولی خوب علتی برایش نوشته نشده بود ولی بد هم نیست شما هم استفاده کنید.:Gig::Gig:
حالا ذکر ها را میگم که شما هم بهره ببرید ما را هم دعا کنید .:ok::ok::Doaa::Doaa:
ذكرهای آرام بخش
برای هر ترسی « لا اله الا الله »
برای هر غم و اندوهی « ما شاء الله »
برای هر نعمتی « الحمد لله »
برای هر آسایشی « الشکر لله »
برای هر چیز شگفت آوری « سبحان الله »
برای هر گناهی « استغفر الله »
برای هر مصیبتی « انا لله و انا الیه راجعون »
برای هر سختی و دشواری « حسبی الله »
برای هر قضا و قدر « توکلت علی الله »
برای هر دشمنی « اعتَصمتُ بالله »
برای هر طاعت و گناهی « لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم »
هر چیز شگفت آوری: سُبحانَ الله
بعد از هر خنده ای: اللهم لا تنقطنی
برای انجام هر کاری « ان شاء الله»و بالاترین ذکرها ... لا الله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین و...
ودرهر زمان صلوات بر محمد و آل محمد(ص) فراموش نشود

حالا یه صلوات برای سلامتی خودم وخودتون بفرسید :Kaf::Kaf::Kaf::Kaf:
قابلی نداشت :ok:
مرسی

[="Arial"][="Black"]

اویس;544917 نوشت:
توجه قلبی ذاکر به اذکاری که بر لب دارد

با سلام
استاد فردی به من گفت که وقتی در مجلس اخلاق هستیم و بزرگی برای ما در حال سخن هستن درست نیست که ما ذکری بگیم چون همین مجلس هم مجلس ذکر هست! آیا این حرف درسته؟
و اینکه وقتی هم کسی با ما در حال سخن گفتن هست یا در حال تماشای تلویزیون هستیم، آیا ذکر گفتن ایرادی نداره؟ مثل ذکر لااله الا الله .
و اینکه مثلا قرار بر این هست که یک ذکری رو در روز به تعداد مشخصی بگیم آیا در حال گفتن ذکر،حرف زدن و یا هر کاری که باعث بشه فاصله ای بیوفته ،از نظر اثر وضعی، چجور هست؟ آیا اثر ذکر از بین میره؟
کسی که مثلا در روز صلوات زیاد میفرسته خب خیلی سخت هست که همیشه شرایط سکوت رو برای گفتن ذکرش فراهم کنه و البته از طرفی هم دوست نداره این ذکرش اثر وضعی خودش رو از دست بده Sad

اویس;588965 نوشت:
مورد اذکار مستحبی توصیه اکید علمای اخلاق و عرفان بر این است که در زمان بی حالی و کسلی خوانده نشوند چون خواندن این اذکار در حالت خستگی نفس به تدریج باعث بی میلی نفس و دوری زیاد وی از انجام مستحبات می شود.

سلام جناب استاد ...

اگه ما در حالت بی حالی و کسلی خودمون رو مجبور به انجام اعمال مستحبی بکنیم ، بعد از مدتی نفس ما دچار عقبگرد و در نتیجه دوری از اعمال مستحب میشه ...

امــــــــــــــا اگه در چنین حالتی به جای انجام عمل مستحب ، نفس رو تحت فشار شدید دیگه ای قرار بدیم ... هم باعث عقبگرد روحی نخواهیم شد و هم نفس رو ضعیف کردیم ...

آیا با این روش موافق هستید ؟ (مثلاً استاد بزرگوار به این صورت می فرمودند که اگه شبی حال خواندن نماز شب را نداشتید ... نخوانید ولی حداقل اش اینکه حال نفس را بگیرید و نخوابید و در سجاده بنشینید و با خدا صحبت کنید ...)

نظر شما در مورد این راهکار چیه استاد ؟

"برای دل ها روی اوردن و نشاط و پشت کردن و قراری است. پس انگاه که نشاط دارند . ان را به انجام مستحبات وادارید . و انگاه که پشت کرده بی نشاط است . به انجام واجبات قناعت کنید. "
"نیازمندی که به تو روی اورده فرستاده خداست. کسی که از یاری او دریغ کند. از خدا دریغ کرده است.و ان کسی که به او بخشش کند به خدا بخشیده است. " مولا علی علیه السلام. یا حق.

[="Arial"][="Black"]با سلام
یک سوال دیگری هم از جناب استاد اویس داشتم.
توصیه شده که برای اثر گذاری یک عمل، مداومت تو انجام اون عمل خیلی مهم و ضروری هست، سوالم اینه که آیا انجام اون عمل در ساعت مشخصی از روز هم ممکن هست اثر گذار باشه؟ برای مثال عمل مستحبی زیارت عاشورا توصیه شده که بین اذان صبح تا طلوع خورشید باشه، حال اگر شخصی این عمل رو برای همیشه به این شکل انجام بده اما گاهی دچار مشکل بشه و نتونه این عمل رو تو این ساعت انجام بده آیا ممکن هست که اثر اون مدت که این عمل رو انجام میداد از بین بره؟

[=Georgia]با عرض سلام خدمت سرکار خانم گوهر و با عرض پوزش بخاطر تاخیر در پاسختان

*گوهــر*;605087 نوشت:
استاد فردی به من گفت که وقتی در مجلس اخلاق هستیم و بزرگی برای ما در حال سخن هستن درست نیست که ما ذکری بگیم چون همین مجلس هم مجلس ذکر هست! آیا این حرف درسته؟

در این که شرکت در مجلس درس اخلاق و یا پای درس استاد حقیقی زانو زدن، یکی از اقسام ذکر است هیچ شک و تردیدی نیست منتهی در پای درس عالمی نشستن و ذکر گفتن از چند حال بیرون نیست:
1- ذکر گفتن شما باعث عدم تمرکز به مباحث استاد است که این چنین ذکری به منزله شمعی است که فقط جلوی چشمانتان را روشن میکند.
2-ذکر گفتن شما نه تنها باعث عدم تمرکز شما شده بلکه موجب حواس پرتی دیگر حاضرین در جلسه و نیز موجب پراکندگی استاد در ارائه مطالب شود که در این صورت ذکرتان نه تنها قرب نیاورده و روشنی بخش نباشد بلکه بعد آور بوده و منشا گمراهی باشد.
3- ذکر گفتن شما چنان پنهان و مستور باشد که اولا احدی از آن مطلع نشود و ثانیا باعث تمرکز بیشتر شما به مباحث استاد باشد این چنین ذکری نور علی نور بوده و به مثابه نورافکنی است که تا کیلومترها راه را بر شما می نمایاند.

*گوهــر*;605087 نوشت:
و اینکه وقتی هم کسی با ما در حال سخن گفتن هست یا در حال تماشای تلویزیون هستیم، آیا ذکر گفتن ایرادی نداره؟ مثل ذکر لااله الا الله

اگر ذکر گفتن شما عیان و اشکار باشد و مخاطب از این که شما در حال ذکر گفتنید احساس جسارت و بی ادبی کند و شما نیز در آن حدی نباشید که شبانه روزتان مملو از ذکر الهی باشد در این صورت ذکری که بر زبان دارید از تاثیر چندانی برخوردار نخواهد بود.
در هنگام تماشای تلوزیون و یا هر کار دیگری ذکر گفتن مستحب است منتهی تاثیر صد چندان ذکر آنجاست که اشتغالتان به طور کلی از اغیار گسسته باشد و اهتمامتان به حضرت حق، خالص باشد.

*گوهــر*;605087 نوشت:
و اینکه مثلا قرار بر این هست که یک ذکری رو در روز به تعداد مشخصی بگیم آیا در حال گفتن ذکر،حرف زدن و یا هر کاری که باعث بشه فاصله ای بیوفته ،از نظر اثر وضعی، چجور هست؟ آیا اثر ذکر از بین میره؟

اذکاری که با تعداد مشخصی وارد شده اند بر دو قسمند:
قسم اول اذکاری هستند که باید در یک بازه زمانی نسبتا طولانی مثلا از شب تا به صبح به تعداد خاصی گفته شوند. اگر بین این اذکار فاصله شود اشکالی ندارد.
اما قسم دوم اذکاری هستند که برای عمل خاصی وارد شده اند که در آن موارد نباید بین اذکار فاصله طولانی واقع شود.
صلوات از جمله اذکاری است که کثرت آن در شبانه روز ولو با فواصل طولانی انجام گیرد مستحب و مفید آثار عمیق است.

[="Georgia"][="Blue"]

۞ ͜ ۞;605108 نوشت:
سلام جناب استاد ...

اگه ما در حالت بی حالی و کسلی خودمون رو مجبور به انجام اعمال مستحبی بکنیم ، بعد از مدتی نفس ما دچار عقبگرد و در نتیجه دوری از اعمال مستحب میشه ...

امــــــــــــــا اگه در چنین حالتی به جای انجام عمل مستحب ، نفس رو تحت فشار شدید دیگه ای قرار بدیم ... هم باعث عقبگرد روحی نخواهیم شد و هم نفس رو ضعیف کردیم ...

آیا با این روش موافق هستید ؟ (مثلاً استاد بزرگوار به این صورت می فرمودند که اگه شبی حال خواندن نماز شب را نداشتید ... نخوانید ولی حداقل اش اینکه حال نفس را بگیرید و نخوابید و در سجاده بنشینید و با خدا صحبت کنید ...)

نظر شما در مورد این راهکار چیه استاد ؟


با عرض سلام خدمت شما دوست گرامی
حقیر با این روش موافقم. به نظر می رسد اگر نفس مثلا حال نماز شب خواندن را ندارد اعتدال و میانه روی حکم میکند که به جای نماز شب خواندن که افراط در عمل است و خوابیدن که تفریط در عمل است میانه را برگزیده و در سجاده خود بنشینیم و کاری را انجام دهیم که نفسمان امادگی و انبساط بیشتری نسبت به آن نشان می دهد مثلا قران یا دعا بخوانیم و یا با زبان خودمانی با خدایمان هم کلام شویم و یا نعمتهای خداوند را برشماریم و یا به تفکر در ایات الهی بپردازیم وووو
[/]

[=Georgia]

*گوهــر*;614006 نوشت:
با سلام
یک سوال دیگری هم از جناب استاد اویس داشتم.
توصیه شده که برای اثر گذاری یک عمل، مداومت تو انجام اون عمل خیلی مهم و ضروری هست، سوالم اینه که آیا انجام اون عمل در ساعت مشخصی از روز هم ممکن هست اثر گذار باشه؟ برای مثال عمل مستحبی زیارت عاشورا توصیه شده که بین اذان صبح تا طلوع خورشید باشه، حال اگر شخصی این عمل رو برای همیشه به این شکل انجام بده اما گاهی دچار مشکل بشه و نتونه این عمل رو تو این ساعت انجام بده آیا ممکن هست که اثر اون مدت که این عمل رو انجام میداد از بین بره؟

خیر، مسلما اثر اعمالی که در وقت معین خود آنها را به جا آورده از بین نمی رود.
به طور کلی وقتی برای یک ذکر یا دعای خاصی، زمان یا مکان و یا عدد مشخصی را قید می نمایند همه اینها لوازمی برای ارتقای سالک الی الله به قله ی معارج انسانی و حقایق الهی است این بدان معنا نیست که اگر زمان و مکان و عدد خاصش مهیا نشد سالک از نیل به دامنه ی حقایق نیز محروم بماند.

[=Georgia]جمع بندی

پرسش
آیا این درست است که انسان نباید هر ذکری را بگوید؟ دلیل آن چیست؟

پاسخ[=Georgia]
تمامی اذکار دارای آثار وضعی مخصوص به خود می باشند که در صورت فراهم آمدن شرایطی، این آثار بر روح و روان ذاکر وارد می شوند. برخی از مهمترین این شرایط عبارتند از:
1- تکرار زیاد یک ذکر خاص
2- توجه قلبی ذاکر به اذکاری که بر لب دارد
3- طهارت ظاهری و باطنی ذاکر
اگر این شرایط فراهم شوند علاوه بر ثواب اخروی ذاکر از اذکاری که می خواند، آثار تکوینی دنیوی نیز از این اذکار بر ذاکر وارد خواهد بود که البته برخی از این آثار تکوینی ممکن است فراتر از قابلیت و بنیه جسمی و روحی سالک بوده و موجب مشکلاتی برای وی شود. مثلا ممکن است تکرار زیاد ذکر خاصی موجب فقر مادی سالک الی الله گردد تا از این حیث دل شکستگی خاصی را برای تقرب او به خداوند موجب شود. لذا برای تکرار زیاد ذکر خاصی باید ابتدا به روایاتی که در مورد آن ذکر و جایگاه آن وارد شده توجه کرد و یا از دستورات استاد کاملی که واقف به ظرفیت و قابلیت شاگرد است بهره مند شد.
مثالی که در این باره برای وضوح بیشتر مطلب می توان زد این است که مسلما غذای کباب غذای بسیار خوبی است و احدی در فوائد و ارزش غذایی آن شکی ندارد ولی تصدیق می فرمایید که همین غذای سنگین را برای نوزاد شیرخواره که از معده قوی ای برای هضمش برخوردار نیست هرگز تجویز نمیکنیم بلکه خوردن آن را کاملا مضر می دانیم چرا که معده نوزاد قابلیت هضم این غذای سنگین را ندارد.
اگر می خواهید از برخی تاثیرات تکوینی ناشناخته اذکار که فوق ظرفیت وجودیتان است در امان بمانید توصیه این است که از تکرار زیاد یک ذکر خاص پرهیز نمایید و بیش از اهتمام به اذکار ، وقت خود را اختصاص به درک معارف دینی و حقایق قرآنی نمایید تا انشاالله با ادراک این علوم و معارف الهی قابلیت نفسانیتان افزوده گشته و آمادگی بیشتری برای دستورات عملی سنگین سیر الی الله پیدا نمایید.

موضوع قفل شده است