جمع بندی چرا بیشتر بهشتیان از مردمانی هستند که جز گروه اولین حساب می شوند ؟

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا بیشتر بهشتیان از مردمانی هستند که جز گروه اولین حساب می شوند ؟

باسلام چرا خداوند در قرآن کریم مثلا در سوره ی واقعه در وصف گروه سابقون می فرمایند : بیشتر آنها از گروه اولین اند ؟آخه این عدالته که اونا چندبن هزار پیامبر بینشون بوده و ما اونا رو نداریم ؟البته من به عدالت خدا شک ندارم ولی حکمت این کارو نمی فهمم . حالا اصلا گروه اولین آدمایی هستن که اول به دنیا اومدن یا تفسیرش یه چیز دیگه است ؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد یاسین

سؤال:
چرا خداوند در سوره واقعه در وصف گروه سابقون می‌فرماید: بیشتر آنها از گروه اولین هستند. آیا این عدالت است که میان آن‌ها چندبن هزار پیامبر بوده و ما آن‌ها را نداریم؟ آیا گروه اولین آدمایی هستند که اول به دنیا آمدند یا تفسیرش یه چیز دیگر است؟

پاسخ:
خداوند در آیه «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ‏ ـ أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ‏» (1) می‌فرماید: پیشگامان، پیشگامان، آنان مقرب‌ هستند.
«سابقون» كسانى هستند كه نه تنها در ايمان پيشگام هستند، كه در اعمال خير و صفات و اخلاق انسانى نيز پيشقدم هستند، آن‌ها «اسوه» و «قدوه» مردم هستند و امام و پيشواى خلق هستند و به همين دليل، مقربان درگاه خداوند بزرگ هستند.
بنابراين، اگر بعضى از مفسران پيشگام بودن آنها را تنها به سبقت در «طاعة اللَّه» (اطاعت خدا) يا نمازهاى پنجگانه، يا جهاد، يا هجرت، يا توبه و امثال آن تفسير كرده‏‌اند، هر كدام گوشه‏ اى از اين مفهوم وسيع را مورد توجه قرار داده‏‌اند، و گرنه اين كلمه اين‌ها و غير اين‌ها از خيرات و بركات را شامل مى‏‌شود، و نيز اگر در روايات اسلامى گاه «سابقون» به چهار نفر «هابيل» و «مؤمن آل فرعون» و «حبيب نجار» كه هر كدام در امت خود پيشگام بودند، و همچنين امير مؤمنان على بن ابى طالب (علیه السلام) كه نخستين مسلمان از مردان بود، تفسير شده است، درحقيقت، بيان مصداق‌هاى روشن آن است و به معناى محدود ساختن مفهوم آيه‏ نيست‏.
در حديث ديگرى آمده است كه رسول خدا فرمود: «أتدرون من السابقون إلى ظل اللَّه يوم القيامة؟؛ آيا مى‌‏دانيد چه كسانى پيشگامان به سوى سايه لطف پروردگار در قيامتند؟! اصحاب عرض كردند: خدا و رسولش آگاه‌تر است، فرمود: الذين اذ اعطوا الحق قبلوه، و اذا سألوه بذلوه، و حكموا للناس كحكمهم لأنفسهم»؛ آن‌ها كسانى هستند كه وقتى حق به آنها داده شود، پذيرا مى‏‌گردند، و هنگامى كه از حق سؤال شوند آن را در اختيار مى‏‌گذارند، و درباره مردم آن گونه حكم مى‏‌كنند كه درباره خودشان حکم می‌نمایند.
در بعضى از روايات نيز به پيامبران مرسل و غير مرسل تفسير شده است‏.
در حديثى نيز مى‏‌خوانيم كه ابن عباس مى‏‌گويد: از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) درباره اين آيه سؤال كردم، فرمود: جبرئيل به من چنين گفته است: «ذلك على (علیه السلام) و شيعته هم السابقون إلى الجنة، المقربون من اللَّه بكرامته لهم»؛ آن‌ها على (علیه السلام) و پيروان او هستند كه پيشگامان به سوى بهشت و مقربان درگاه خدايند به خاطر احترامى كه خدا براى آن‌ها قائل شده است.
ولى اين‌ها نيز در حقيقت بيان مصداق‌هاى روشنى از مفهوم گسترده فوق است، مفهومى كه همه پيشگامان را در هر امت و ملتى شامل مى‏‌شود. (2)


منابع و مآخذ:
1. واقعه: 56/ 10 ـ 11.
2. آیت الله مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسير نمونه، ج‏ 23، ص 205.

موضوع قفل شده است