دانشنامه عاشورا
تب‌های اولیه
با سلام و احترام
با عنایت خدا قصد دارم در این تایپک به اتفاقات و شخصیت های بزرگ و کتب مربوط به عاشورا بپردازم.
امیدوارم که در این راه به من کمک کنید.
هدیه ای است ناچیز به مولای بی کفن:Sham:
[="#ff0000"]
نام کتاب شيخ عباس قمي در مقتل سيد الشهدا «ع» است که بر گرفته از حديث امام صادق «ع» است که فرمود: نفس کسي که به خاطر مظلوميت ما اندوهگين شود تسبيح است، اندوه برما عبادت است و کتمان و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست.امام صادق «ع» سپس فرمود: واجب است که اين حديث با طلا نوشته شود.چون کتاب محدث قمي يادآور مصيبتهاي اهل بيت است، اين نام را براي کتابش برگزيده است، به فارسي هم ترجمه شده است.
[="Tahoma"][="#FF0000"]
زينب کبري سلام الله عليها، پيامبر خون شهداي کربلا و همراه حسين «ع » در نهضت خونين عاشورا.حضرت زينب، دختر امير المؤمنين و فاطمه زهرا «ع» در سال پنجم هجري، روز 5 جمادي الاولي در مدينه، پس از امام حسين «ع» به دنيا آمد.از القاب اوست: عقيله بني هاشم، عقيله طالبيين، موثقه، عارفه، عالمه، محدثه، فاضله، کامله، عابده آل علي.زينب را مخفف «زين اب» دانسته اند، يعني زينت پدر.امام حسين «ع » هنگام ديدار، به احترامش از جا برمي خاست. اين بانوي بزرگ، داراي قوت قلب، فصاحت زبان، شجاعت، زهد و ورع، عفاف و شهامت فوق العاده بود. شوهرش، عبدالله بن جعفر (پسر عموي خودش) بود.از اين ازدواج، دو پسر حضرت زينب به نامهاي محمد و عون، در کربلا به شهادت رسيدند.وقتي امام حسين «ع» پس از امتناع از بيعت با يزيد، از مدينه به قصد مکه خارج شد، زينب نيز با اين دو فرزند، همراه برادر گشت.در طول نهضت عاشورا، نقش فداکاريهاي عظيم زينب، بسيار بود.سرپرست کاروان اسيران اهل بيت و مراقبت کننده از امام زين العابدين «ع» و افشاگر ستمگري هاي حکام اموي با خطبه هاي آتشين بود.زينب، هم دختر شهيد بود، هم خواهر شهيد، هم مادر شهيد، هم عمه شهيد.پس از عاشورا و در سفر اسارت، در کوفه و دمشق، خطابه هاي آتشيني ايراد کرد و رمز بقاي حماسه کربلا و بيداري مردم گشت. وي به «قهرمان صبر» شهرت يافت.در سال 63 و به نقلي 65 هجري درگذشت.قبرش در زينبيه (در سوريه کنوني) است. برخي نيز معتقدند مدفن او در مصر است.
[="Tahoma"][="#FF0000"]
از صالحان و پاکان و از شهداي کربلا است. نام او در زيارت رجبيه و زيارت ناحيه مقدسه ذکر شده است: «السلام علي حيان بن الحارث الاسدي...». او نيز پس از نبردي سخت با دشمن به شهادت رسيد.
[="#ff0000"]
عمر سعد، به هوس رسيدن به استانداري «ري»، حسين بن علي را کشت.قرار بود به ملک ري گماشته شود که حادثه کربلا پيش آمد.ابن زياد، قبل از عزيمتش به حوزه استانداري، او را مامور سرکوب سيد الشهدا «ع» نمود.ابتدا مي خواست قبول نکند.ولي ديد اگر نپذيرد حکومت ري را از دست خواهد داد.بالاخره نتوانست بر جاذبه دنيا و رياست غلبه کند.طبق برخي نقلها امام حسين «ع» پس از آنکه دلباختگي عمر سعد را به حکومت ري ديد (روز عاشورا در يک گفتگو) به او فرمود: اميدوارم از گندم ري، جز اندکي نخوري!عمر سعد از روي تمسخر گفت: اگر از گندمش نخورم، جو آن هم برايم کافي است.
[="Tahoma"][="#FF0000"]
قاضي معروف کوفه که وابسته به امويان بود.شريح بن حارث، در اصل يمني بود و در زمان عمر به قضاوت کوفه منصوب شد و مدت 60 سال اين شغل را داشت، جز در ايام عبدالله زبير که سه سال اين کار را ترک کرد و در ايام حجاج، دست از اين کار کشيد و خانه نشين شد تا زمان مرگش در سال 97 يا 98 هجري، که عمرش بيش از صد سال بود. در زمان علي «ع » هم مدتي بر منصب قضاوت بود.وقتي امام، وي را به اين منصب گماشت، بر او شرط کرد که هيچ حکمي را اجرا نکند مگر آنکه آن را بر آن حضرت عرضه کند.علي «ع» يک بار بر او خشم گرفت و از کوفه بيرونش کرد.وقتي ابن زياد در کوفه، هاني بن عروه را دستگير و در قصر با او بدرفتاري کرد، هواداران هاني در بيرون، به فکر اين که او را کشتند، سر و صدا راه انداختند.شريح قاضي به امر ابن زياد بيرون قصر آمد و شهادت داد که هاني زنده است، تا جمعيت هوادار او متفرق شوند.معروف است که وي به دستور عبيد الله زياد، فتوا داد که چون حسين بن علي «ع » بر خليفه وقت خروج کرده است، دفع او بر مسلمانان واجب است.چهره شريح قاضي، به عنوان عالم وابسته به دربار ستم و در خدمت زور و تزوير شناخته مي شود و هميشه براي کوبيدن حق، از چهره افراد مذهبي و موجه که مردم حرفشان را مي پذيرند استفاده مي کنند.شريح نيز در منصب قضاوت بود و چنين سوء استفاده اي از موقعيت او به نفع حکومت جور انجام گرفت.
[="Tahoma"][="#FF0000"]
وي يکي از پنج نفر افراد مطمئن و صادقي بود که به عنوان رابط پيامها،نقشه ها و برنامه هاي مختار بن ابوعبيد ثقفي را به افراد مورد اعتماد مي رساند و براي قيام به رهبري مختار، از مردم به طور کاملا پنهاني، بيعت مي گرفت. وي از سران شيعه ي عراق بود.
[="Tahoma"][="#FF0000"]
بازماندگان کاروان شهادت را، پس از عاشورا به اسارت گرفته، به کوفه، سپس به شام بردند. اسيران، تعدادي از دودمان پيامبر «ص » بودند، برخي هم همسران يا فرزندان شهداي ديگر کربلا.زنان بني هاشم به شام برده شدند و از آنجا به مدينه باز گشتند.برخي از زنان غير بني هاشم به خاطر وساطت بستگان خود از اسارت رها شده، در کوفه ماندگار شدند و به قبيله خود پيوستند. در منابع تاريخي و تعبيرات روايي و اشعار، از آنان به نام «سبايا» و «اساري » ياد شده است.به اسيري گرفتن افرادي از اهل بيت «ع » هم بر خلاف مقررات جنگهاي اسلامي بود، هم جسارت و توهين به رسول الله «ص » به شمار مي آمد. اما امويان بر اساس کينه اي که از عترت پيامبر خدا داشتند، چنان کردند.اين گستاخي در حق عترت پيامبر خدا ريشه در همان سقيفه و زير پا گذاشتن سخن آن حضرت داشت.
[="Tahoma"][="#B22222"][="#FF0000"]زينبين[/][/]
دو زينب.اصطلاحا به حضرت زينب و حضرت ام کلثوم، دختران امير المؤمنين «ع » گفته مي شود که در کربلا حضور داشتند.اين کلمه از باب تغليب يک اسم بر ديگري است، آنگونه که به امام حسن و امام حسين هم «حسنين » گفته مي شود.
[="Tahoma"][="#FF0000"]
از شهداي کربلاست.اولين کسي بود که پس از شهادت جمع بسياري از ياران امام، ازجمع برادرانش داوطلب رفتن به ميدان شد.وقتي براي اذن گرفتن آمد، برادرش امام حسين «ع » فرمود: برادرم! آيا آماده مرگ شده اي؟گفت: چگونه آماده نشوم، در حالي که تورا تنها و بي ياور مي بينم!امام دعايش کرد که برو، خداوند پاداش نيکت دهد.به ميدان رفت، جنگيد و مجروح شد.از هر طرف بر سر او ريختند و او را شهيد کردند.
با سلام و بسیار ممنونم از مطالبتون ان شاالله که مورد قبول خدا و سیدالشهدا واقع شود
بسیار خوانده ایم که امام شهیدان، مظلومند; این مظلوم به کدام معنا است؟ریشه مظلوم «ظلم » است و ظلم ضد عدل و عدل، نهادن هر چیزی در جایگاه خویش است . پس مظلوم به کسی می گویند که از جایگاه اصلی خود، کنار زده شده باشد . این تعبیر زیارت عاشورا، تفسیری بر معنای مظلوم است: «وازالتکم عن مراتبکم التی رتبکم الله فیها» .
«شما را از آن مرتبه هایی که خدا شما را در آن جایگاه قرار داده بود، کنار زدند» ،
این یک معنا برای مظلوم .گاهی «مظلوم » را به معنای کسی که جفایی و ستمی خاص در حق او شده باشد، به کار می برند .
این استعمال بسیار شایع است و ارتباط با همان معنای اول دارد .
معنای دوم، هم دو صورت دارد: مظلومی که در برابر ستم ایستاده است و به او ظلم شده است: مظلوم ظلم ستیز .مظلومی که در برابر ستم و تحمیل ذلت، تسلیم شده است .تعبیر «مظلوم » که برای امام حسین (ع) به کار گرفته شده است به دو معنا است: «آن کس که از جایگاه خویش - که خدا برای او مشخص نموده بود - کنار زده شده است » و «ظلم ستیزی که بر او در راه مبارزه با بیدادگری و احقاق حقیقت، ستم رفته است .»
[="Tahoma"][="#FF0000"]
برادر مروان حکم است که نارضايتي خود را از حادثه ي عاشورا با خواندن اين ابيات در مجلس يزيد اعلام کرده است:خويشاوندي آنکه در طف شهيد شده نزديک تر است از ابن زياد که خود برده است و نسب معروفي ندارد.نسل سميه به تعداد ريگ بيابان زياد شده است در حالي که براي دختر رسول الله فرزنداني نمانده است.
[="Tahoma"][="#FF0000"]
کليددار دهم قبر مطهر امام حسين عليه السلام. سيد محمد علي معروف به «ابوردن» مردي جليل القدر، بلند همت و نافذ الکلام بود که پس از سيد وهاب توليت حرم حسيني را عهده دار گشت. او به سال 1247 وفات نمود.