جمع بندی آیا کسی که مرتکب گناه می شود، می تواند دعا کند و از خدا کمک بگیرد

کارشناس بحث: استاد صادق

پاسخ در چند محور ارایه میشود :
الف_ از این که علی رغم برخی مشکلاتی جنسی که اشاره نموده اید نسبت به روزه ونماز و واجبات تان توجه دارید و توفیق عمل به تکلیف دارید نکته ی مهم است واز این معلوم می شود که نور فطرت در وجود شما روشن است واز این جهت که چنین توفیق را دارید باید به شما تبریک گفت . گرچه چنان که خود اذعان دارید آن عمل ناپسند را سعی نماید ترک شود که غیر از گناه از نظر جسمی وروحی برای آینده وبالفعل شما ضرر های جبران ناپذیر دارد . با توجه به شرایط سن تان وقت ازدواج شما است و شما با ازدواج به راحتی می توانید خود را از مشکل نجات دهید .
ب_ از این که در خانواده مذهبی بدنیا آمده اید این خود نعمت بزرگ است خدا را شاکر باشید .
اما تذکر این نکته نیز لازم است پدر ومادر تان گرچه ممکن است در تربیت شما قصور نموده ولی تقصیر کار نیست وشما سعی نماید دید تان را نسبت به آنها اصلاح نماید . چون هیچ گاه پدر ومادر بدی فرزند خود را نمی خواهد ودر باره او بی توجی نمی کند گرچه ممکن است بدلایل مختلف آن گونه که باید نتوانند در امر تربیت فرزند تلاس کنند ولی تعمد در این کار هرگز بی توجهی نمی کنند .
ج _ در باره دعا اجازه بدهید با توجه به شرایط شما کمی جامعتر بحث نمایم :
در استجابت دعا که در پرسش بدان اشار ه شده ممکن است اسرار بسیاری نهفته باشد؛ چه این كه بسیار چیز های دیگر که خدا به شما داده که به کسی دیگر نداده و یا دعای او طبق شرائط بوده و مانند آن؛ چون برای دعا شرایط بسیاری است که براى استجابت آن باید مهیا شود و موانعى است که باید برطرف گردد. در ذیل به برخى از شرایط و موانع اشاره مى‏شود:
1. ارتباط مداوم با خدا در هر حال:
قرآن کسانى را که فقط در هنگام گرفتارى و مشکلات دعا مى‏کنند، مورد نکوهش قرار داده است: «وقتى به انسان گرفتارى و غمى روى مى‏آورد، ما را در هر حال (خواب و بیدارى، نشسته و ایستاده) بخواند و چون گرفتاری اش را برطرف کنیم، برود (و از ارتباط خود با خدا از جهت کمیت و کیفیت بکاهد و گاهى قطع نماید، به گونه‏اى که) گویى اصلاً ما را براى گرفتارى که به او رسیده بود، نخوانده است!». (1)
امام صادق (ع) مى‏فرماید: «کسى که پیش‏دستى در دعا نکند و فقط در وقت نزول بلا دست به دعا بردارد، دعایش در آن وقت مستجاب نگردد و فرشتگان گویند: این آواز را نشناسیم». در روایت دیگرى آمده که «به او مى‏گویند: تا امروز کجا بودى؟!». (2)
در اصول کافى آمده که خداوند به حضرت داوود (ع) فرمود: «مرا در روزهاى خوش و آسایش یاد کن تا من دعاى تو را در روزهاى گرفتارى و سختى اجابت کنم». (3)
2. دعا باید از صمیم قلب باشد:
تمام ذرات وجود انسان یک چیزى را بخواهد و طلب کند و دل و زیانش با عمل و رفتارش هماهنگ باشد.
3. اعتماد به خدا و اطمینان به اجابت او:
امام صادق (ع) فرمود: «خدا دعایى را که از دل غافل و بى خبر برخیزد، مستجاب نمى‏کند. پس وقتى دعا کنى، از عمق دل به او روى آور (و دلت را با زبانت همراه گردان) و سپس به اجابت دعایت مطمئن باش». (4)
4. قطع امید از غیر خدا و امید و اطمینان به خداوند.
امام صادق (ع) فرمود: «هرگاه یکى از شما بخواهد که هر چه از خدا درخواست مى‏کند، خدا به او عطا فرماید، باید از همه مردم ناامید و مأیوس گردد و هیچ امیدى جز به درگاه خدا نداشته باشد». (5) او به نقطه‏اى از ایمان و توکل باید برسد که بداند همه قدرت‏ها و علل جهان تحت اراده و قدرت الهى قرار دارند.
پس از خدا بخواهد که اسباب و علل مادى و معنوى جهان را جهت صلاح و منفعت او قرار دهد.
5. دعا باید در کنار تلاش و تدبیر باشد.
پیامبر اکرم (ص) فرمود: «الداعى بلا عمل کالرامى بلا وتر؛ (6) کسى که دعا مى‏کند و به دنبال آن تلاش و عمل نمى‏کند، مانند آن است که بى چله کمان تیر مى‏اندازد».
دعا نمى‏تواند جاى تلاش و برنامه ریزى در زندگى را بگیرد، بلکه مکمل آن مى‏تواند باشد.
اما در موانع استجابت دعا نیز به اختصار باید گفت:
امام على(ع) مى‏فرماید: «المعصیة تمنع الاجابة؛ (7)گناه مانع اجابت دعا است».
گناهان سه نوع تأثیر منفى در دعا مى‏گذارند:
امام سجاد(ع) فرمود: «گناهانى که مانع استجابت دعا مى‏شوند، عبارتند از: بددلى و سوءظن به مؤمنان و کارهاى آنان؛ طینت و درونى ناپاک داشتن؛ نفاق و دورویى با برادران و خواهران ایمانى؛ عدم اطمینان به اجابت دعا؛ تأخیر نمازهاى واجب (و نخواندن آن در اول وقت فضیلت) آن که وقت آن بگذرد؛ بدزبانى و فحاشى و اهانت کردن؛ نزدیک نشدن به خدا به وسیله صدقه و کارهاى نیک». (8)
نیز فرمود: «از جمله گناهانى که مانع استجابت دعا مى‏گردد، نافرمانى و رنجاندن خاطر پدر و مادر است». (9)
چند تذکر:
1. گاهى با وجود تمام شرایط دعا، دعا مستجاب نمى‏شود، چون به مصلحت ما نیست، یعنى چیزى را طلب مى‏کنیم که به سود ما نیست، اگر چه مى‏پنداریم به نفع ما و خیر است.
2. گاهى دعا مستجاب مى‏شود، ولى از روى مصالحى تحقق عملى آن به تأخیر مى‏افتد، حتى ممکن است تا بیست سال طول بکشد تا محقق گردد.
4. گاهی اجابت دعاها در آخرت به صورت پاداش نمایان می شود و در دنیا خواسته اش بنا بر مصالحی داده نمی شود. اگر کسی بداند خداوند در عوض عدم اجابت دعا در دنیا، چه پاداشی برای او در آخرت در نظر گرفته است، هرگز نا امید نمی شود. امام صادق (ع) می فرماید: «روز قیامت خداوند متعال می فرماید: ای بندة من!‌ تو مرا خواندی و من اجابتت را به تأخیر انداختم. اکنون ثواب و پاداش تو چنین و چنان است. پس مؤمن آرزو می کند که کاش هیچ دعایی از او در دنیا اجابت نمی شد، برای آن ثواب و پاداش نیک که می بیند». (10)
امام سجاد(ع) می فرماید: «دعای مؤمن یکی از سه فایده را دارد: برای او در آخرت ذخیره می گردد ، یا در دنیا برآورده می شود ، یا بلایی را که می خواست به او برسد،‌از وی می گرداند». (11)
علاوه بر مطالب یاد شده، همیشه به این نکته توجه داشته باشید که نماز و روزه و دعا ، مطلوبیت ذاتی دارند و فلسفه دعا تنها بر آوردن حوائج به ویژه خواسته های دنیوی نیست، بلکه خود دعا و مناجات با خدا،‌ صرف نظر از اجابت یا عدم اجابت، ارزش دارد و به اصطلاح طلب مهم تر از مطلوب است
نکته دیگر این که در بحث استجابت دعا باید توجه داشت اینکه حکمت الهی ایجاب می کند طبق مصلحت واقعی بنده تو رفتار نماید که هر کس هر چه خواست خداوند به او بدهد یا ندهد؛ مثلا اگر یک کودک از مادر غذایي که برای او ضرر دارد، بخواهد و مادر دادن آن غذا را به مصلحت او نداند و به او ندهد. این به معنای بی عدالتی مادر او نیست؛ بلکه بدین معنا است که آن غذا برای آن کودک ضرر داشته و مادر از روی محبت و دوستی آن را به او نداده و به جایش غذای مفید دیگری به او داده است.
د) با توجه به این نکته ها در پایان باید گفت که:
بی تردید خداوند مهربان تر از مادر به بنده خود است و در دادن هر چیزی بیشتر مصلحت او را لحاظ می کند . ولی در عین حال هیچگاه اورا ناامید نمی سازد لذا خود به صراحت فرمود :
«ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ؛ (12) مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم».
خداوندی که سمیع الدعاست و هرگز خلف وعده نمی‌کند ، هیچ دعایی را بدون اجابت نخواهد گذاشت، ولی باید توجه داشت که گاهی همان حاجت را که در دعا خواسته می‌شود، به انسان می‌دهد؛ گاهی بهتر از آن را و گاهی زود یا دیر می‌دهد . اگر در دنیا به او ندهد ، در آخرت پاداشی به او می‌دهد ،چون دعا یک نوع عبادت و نیایش است و بدون پاداش نمی‌ماند.
خداوند همواره به خواست‌ها و نیازهای بندگان خود جواب مثبت می‌دهد . هیچ دستی را خالی برنمی‌گرداند؛ چون کریم‌تر از آن است که دستی را که به سوی او دراز شده ناامید برگرداند. از این رو در روایتی از امام صادق (ع) آمده:
«ما أبرز عبدٌ یده إلى الله العزیز الجبّار إلاّ استحیا الله عزّوجل أن یردّها صفراً حتى یجعل فیها من فضل رحمته ما یشاء، فإذا دعا أحدکم فلا یردّ حتى یمسح على وجهه و رأسه؛ (13) هیچ بنده‌ای دست خود را به سوی خدای عزیز و جبران کننده دراز نمی‌کند مگر این که خداوند حیا می‌کند که دست او را خالی برگرداند و چیزی از فضل و رحمت که می‌خواهد در آن نگذارد، پس هر گاه دعا نمودید، دست خود را به سر و صورت خود بکشید». هیچ دعای بنده ای بی پاسخ نمی ماند . همین که دعا می کنیم ، نشان می دهد خدا ما را پذیرفته است.
نکته دیگر در باره این پرسش که برای پرسشگر محترم بسیار زیبا و شنیدنی خواهد بود و به تعبیر خودش جواب منطقی بدستش خواهد داد ؛ این سخن مولوی است که می‏گوید:
آن یکی الله می‏گفتی شبی :Gol: تا که شیرین می‏شد از ذکرش لبی
گفت شیطان: آخر ای بسیار گو :Gol: این همه الله را لبیک کو؟
می نیاید یک جواب از پیش تخت :Gol: چند الله می زنی با روی سخت
‏او شکسته دل شد و بنهاد سر :Gol: دید در خواب او خضر اندر خضر
گفت: هین از ذکر چون وامانده‏ای :Gol: چون پشیمانی از آن کش خوانده‏ای
گفت: لبیکم نمی‏آید جواب :Gol: زآن همی ترسم که باشم رد باب
گفت: آن الله تو لبیک ماست :Gol: و آن نیاز و سوز و دردت پیک ماست
‏ترس و عشق تو کمند لطف ماست :Gol: زیر هر یارب تو لبیک هاست (14)
این بیان نغز مولوی که در واقع الها م گرفته از آموزه های وحیانی است این مسئله را می رساند که همان ناله و دعای بنده در واقع لبیک خدا است و در زیر هر الله گفتن او هزاران لبیک الهی نهفته است.
در نتیجه توجه داشته باشید که هر گز دعا ی شما بی پاسخ نمی ماند وهمان دعا ها ی شما است که علی رغم طغیان غریزه جنسی شما را آن گونه با معنویت وعامل به تکالیف نگاه داشته است .
پی‌نوشت‌ها:
1. محمد بن یعقوب کلینی اصول کافی، ج 2ن ص 471. نشر دار الکتب الاسلامیه 1388ق.
2. محمد بن یعقوب کلینی اصول کافى، ج 4، ص 219. نشر پیشین.
3. بحارالانوار، ج 93، ص 381. نشر پیشین.
4. همان، ص 305.
5. ابن فهد حلی ، عدة الداعى، ص 97. نشر دار الکتب الاسلامیه، 1407 ق.
6. همان.
7. عبد الواحد آمدی، غررالحکم،، ج 1، ص 32. نشر مکتب الاعلا م الاسلامیه قم 1413 ق.
8. صدوق معانى الاخبار، ص 271، نشر نشر دار العلم ،قم ،بی تا.
9. حرانی، حسن بن علی ، تحف العقول، ص 202. نشر کتاب فروشی اسلامیه، تهران بی تا.
10. همان.
11. صدوق معانى الاخبار، ص 271، نشر نشر دار العلم قم بی تا.
12. غافر (40) آیه 60.
13. ابن فهد حلی عدة الداعى، ص 97. نشر دار الکتب الاسلامیه 1407 ق.
14. مولوی جلا الدین بلخی ، مثنوی معنوی، دفتر سوم، ص 355 ، نشر اقبال ، تهران 1377 ش.

سلام وعرض ادب
ببخشید که دخالت میکنم اما من معتقدم خدا گاهی نگاه میکنه که مابراش چه کار میکنیم شما به خاطر به دست آوردن دل خدا چندساله که این گناهو کنارنمیذارید شایدخدا حاجتتون رو نمیده تاشاید شما به فکربیافتید واین گناه کبیره رو انجام ندید
شماکه داریددعا میکنید ازخدابخوایدخودش توی ترک گناهتون کمکتون کنه خودتونم تلاش کنید
[SPOILER]شرمنده ازپرگویی و عرایضم[/SPOILER]

به نام خداوند بخشایشگر و مهربان

سلام

خدا به حرفات گوش میده ، چون توی وجودته . سر مشکلاتی خدا به من کمک کرد (خدا = وجودم یعنی اینکه وجود - روح هر انسان از او هست و به او میرسه ) که اگر براتون بگم ، میخندین و باور نمیکنین !
در زمینه هایی طوری بهم گوشزد کرده که خشن بوده ، یعنی طوری منظور رو به من رسونده که خشمشو حس کردم و هر بار بهش فکر میکنم تمام وجودم رو ترس میگیره و خوشم میاد که اینقدر جدی هست و شوخی نداره .

به نظرم باید بخوای که ببینی کمک خدارو ... جواب دادنش ، حس کردنی هست . بوده زمان هایی که من بهش اعتراض کردم نسبت به قضایایی (نفرین کردن یکی از دوستانم برای مثال) و نتیجه ی درخواستم رو بعد از مدتی دیدم به چشم خودم و خجالت کشیدم از خودم ، چون دلم سوخت که اون بشر جلوی چشمام آبروش رفت ، همونطور که خواسته بودم . و این درواقع جوابی بود از طرف خدا که دیگه هرگز لب به نفرین دیگران باز نکنم (یه جور تنبیه) . حالا اگر یک نفر دیگه بود ممکن بود فکر کنه آهان پس خدا جوابمو داد پس نفرین کردن خوبه و ... ، اما این بستگی به بینش و احساس درونیت داره .
به اینا رجوع کن . مسائلی که برات رخ میده رو بهش دقت کن . برای مثال من هیچ وقت روزه نمیگرفتم . اما اتفاقی افتاد و از این به بعد دارم میگیرم . این یعنی اینکه شما به دقت به مسائل نگاه کن. شاید مشکلاتی برات پیش بیاد که همونا از طرف خدا باشه که بخواد نتیجه ای رو برات روشن کنه که به نفعت باشه . بستگی به انتخاب و نگاه تو داره .

این مثال هارو زدم که بگم خدا سر چه چیزایی ممکنه کمک کنه . حس ، باید حسش کنی .

گناه مانع دعا هست
بنابراین اول باید استغفار کرده و بعد دعا کنید
اما یک دعای بسیار پرمعنایی هست که هم دعا هست و هم استغفار!
تو گوگل اینو سرچ کنید : [=+1]دعاى استغفار امير المؤمنين (ع) جهت فزوني روزي و اولاد [/]

باسلام .
1- در ابتدا باید اشاره شود که تعبیر حس خدا در زندگی دقیق نیست چون خداوند منزه از حس شدن است .
تعبیر درست این است که مثلا گفته شود :
لطف خدا .
رحمت خدا .
محبت خدا .
عنایت خدا
....
در زندگی دیدم ویا ندید م .
2- چرا شما خدا را در زندگی تان حس نکرده اید ؟(= لطف خدا را ...)
به طور یقین هر آن و هزاران بار کمتر از آن شما بی لطف وعنایت ومحبت خدا نبوده اید .
همین که وجود دارید .
سلامتی دارید .
فکر واندیشه دارید .
جوانی دارید .
علم ودانش دارید .
وبالاتر ازهمه توفیق نماز وروزه وعبادت وار تباط با خدا را دارید .
........همه وهمه از لطف وعنایت خداوند است قران فرمود :
ما بکم من نعمه فمن الله = هر چه از نعمت دارید از خدا وند است .
پس هر گز خدا تر ا به خودت رها نکرده است .
3 - همین که عشق به بندگی ونماز دار ودعا داری دلیل بر آن است که نور فطرت در وجود شما روشن است .
چنان که در نوبت قبل اشاره شد هرگز خدا شما را بی جواب نگذاشته است .
زیر هر یارب تو لبیک ها ست
آن نیاز ودرد وسورت پیک ماست .

باسلام .
1_بر خلاف تصور شما خداوند در اجابت دعا سخت گیر نیست .
خودش در قران به صراحت فرمود :
خداوند در قرآن می‌فرماید: و إذا سئلک عبادی عنّی فإنّی قریب أُجیب دعوة الداع إذا دعان فالیستجیبوا لی ولیؤمنوا بی؛(1)
ای پیامبر! هنگامی که بندگانم از تو درباره من سؤال کنند، (به آنان ) بگو من نزدیکم، من دعای دعا کننده را به هنگامی که مرا می‌خواند، اجابت می‌کنم. بنابراین بندگان من باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند.
در جای دیگر می‌فرماید: «ادعونی استجب لکم؛(2) مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم».
پس اگردعای شما تا کنون اجابت نشده چنانکه قبلا اشاره شد مصلحت نبوده عین همان چیز به شما داده شود در عوض بهتر از آن را ممکن است دریافت نموده اید ولی خود متوجه آن نبوده اید .
2- این گفته شده دعای فاحشه زود اجابت می شود درست نیست کجا ودر کدام روایت چنین چیزی آمده ؟؟
بالعکس فاحشه بودن خود مانع اجابت دعا است .
ولی این حرف درستش این است که خداوند توبه گناه کار که از گناه بخواهد توبه کند اجابت می کند .
3- در مجموع باید گفت : اصلی ترین عامل بروز چنین سوال و ابهامی، به اشتباه در فهمیدن معنای استجابت بر می گردد. در حالی که در تمام اوقات دعای تان نظر لطف خدا با شما بوده است، اما چون خواسته خود را بر آورده ندیدید، تصور کردید که دعا مورد استجابت قرار نمی گیرد، یا نظر لطف به شما نشده است. چه بسیار دعاهای مستجاب و نظر لطفی که با بر آورده نشدن خواسته همراه است.
از نظر تعالیم دینی ما استجابت همواره به معنای برآورده شدن وعملی شدن آنچه ما خواسته ایم نیست. این امر معقول وپذیرفتنی نیست وبا سایر سنت های قطعی الهی در عالم همخوانی ندارد. فرض کنید اگر در شب قدری مادری برای سلامت وبازگشت فرزند رزمنده اش از میدان جنگ دعا کند وفرزندش برای شهادت، تکلیف چیست؟ آیا می شود این رزمنده هم شهید بشود وهم نشود؟ البته این یک مثال بسیار ساده و معمولی است. مثال های بسیاری از این دست می توان زد. تازه این مثال ها و موارد تنها صورت هایی ظاهری است که برای ما قابل درک است. به علاوه اگر همه خواسته های انسان ها در دعاهاشان بر آورده شود، لازم می آید همه نظام دقیق عالم به واسطه دعاهای گوناگون بندگان در شرائط خاص استجابت به هم بریزد. ساختار عالم وحوادث آن هر روز بسته به دعاهای بندگان شکل جدیدی به خود بگیرد که این امر معقول ومنطقی نیست.
معنای درست استجابت همان است که از روایات استفاده می‌شود که به ما گفته شده : هیچ دعایی بی اثر نیست. هر دعایی در دنیا و آخرت تأثیر مناسب خود را دارد. هر دعای مقبولی یقیناً به استجابت می‌رسد، اما گونه‌های استجابت آن مختلف است.
امام سجاد(ع) می‌فرماید: «دعای مؤمن یکی از سه فایده را دارد:
برای او ذخیره می‌گردد،
یا در دنیا برآورده می‌شود،
یا بلایی را که می‌خواست به او برسد، ‌از وی می‌گرداند». (3)
چنان که از روایات برمی آید، برخی از دعاها مورد توجه خداوند قرار نمی گیرند. از آنها تعبیر «دعای غیر مسموع » می شود. اما دعا با شرائط خاص ودر موقعیت های ویژه ای که به ما گفته شده، شرایط استجابت وقبولی را دارا می شوند اما بر همان اساس که حکمت های الهی ومصلحت های خداوند اقتضا می کند.
در نتیجه همه این موارد و روایات می تواند درست باشد. دعای ما در این شرائط و موقعیت ها مستجاب بشود اما به معنای عام استجابت. هرچند در موارد بسیاری دیده شده که در همین موقعیت ها دعا به معنای خاصش هم مستجاب شده، آنچه انسان خواسته، به او عطا شده است اما این امر کلیت ندارد. زیرا آنچه در عالم حرف اول و آخر را می زند، حکمت و علم و اراده مطلق خداوند است. هرچند خداوند
فرموده : « به سوی خداوند از وسیله هایی بهره بگیرید »(4) و دعا و توسل به امامان از جمله این وسائلند اما معصومین فرموده اند « وسیله ها حکمت خدا را بر نمی گردانند » (5).
راز عدم استجابت در این واقعیت نهفته است که از باطن هستی و مصالح حقیقی خود و جهان بی خبریم. به همین دلیل گاهی می‌پنداریم خیر و مصلحت ما در تحقق و برآورده شدن حاجتی یا دفع و رفع مشکل و مانعی است. بر اساس این پیش فرض وقتی می‌بینیم خواستة ما بر آورده نمی‌شود، رنجیده خاطر می‌شویم! در حالی که اگر حجاب از روی «حقیقت باطنی» عالم کنار رود و آینده و نتیجه برخی خواسته‌ها برای ما روشن گردد، از تقاضا و درخواست خود منصرف می‌شویم و خدا را شکر می‌کنیم که خواسته و حاجت جاهلانه ما را آن گونه که می خواستیم، برآورده نکرده است.
به بیان دیگر: خداوند نسبت به بندگانش مهربان است. خیر و خوشبختی مؤمنان را می‌خواهد، از این رو اگر خواسته آنان به ضررشان است، اما آنان به جهت عدم اطلاع از باطن امور از خداوند آن را می‌خواهند، اجابت نمی‌کند. اما چنان که گفتیم اصل دعای او بی اجابت و بی اثر نخواهد بود.
به علاوه عدم اجابت ظاهری دارای آثار وبرکات بسیاری برای او خواهد بود. اگر کسی بداند خداوند در عوض
عدم اجابت دعا در دنیا، چه پاداشی برای او در آخرت در نظر گرفته است، هرگز از آن ناراضی نمی‌شود. امام صادق(ع) می‌فرماید:
«روز قیامت خداوند می‌فرماید: ای بنده من!‌مرا خواندی و اجابتت را به تأخیر انداختم. اکنون ثواب و پاداش تو چنین و چنان است. پس مؤمن آرزو می‌کند که کاش هیچ دعایی از او در دنیا اجابت نمی‌شد، برای ثواب و پاداش نیک که می‌بیند». (6)
مهم­تر از هر دعا واجابتی در دنیا سنت آزمایش خداوند از بندگان است. حقیقتی که همه بندگان خدا از بزرگ ترین انبیا تا کم­ترین افراد از آن مستثنا نشده­اند. چه بسا یکی از مهم ترین آزمایش های خداوند برای بندگان خوبی چون شما تاخیر در اجابت ها و سنجش میزان صبر و حسن ظن شما به خداست.
اگر به اوصاف الهی توجه کنیم و به صفات پروردگار ایمان بیاوریم و بدانیم خداوند رئوف و رحیم است، در می‌یابیم که اگر خواسته‌های انسان بر آورده نمی‌شود، دلیلش بخل نیست. خداوند با توجه به کمال و سعادت و مصلحت انسان خواسته‌های او را اجابت می‌کند. در دعای افتتاح می‌خوانیم: «اگر حاجتم را دیر برآوردی، از سر نادانی بر تو عتاب کردم، در صورتی که تأخیر در اجابت حاجتم برایم بهتر بوده است، زیرا تو به فرجام امور آگاهی».
البته شیطان در یکی از مواردی که وسوسه می‌کند، تأخیر اجابت دعا است. از این راه انسان را مأیوس می‌کند تا او به خدا بدبین شود. ائمه اطهار(ع) به این نکته توجه داشته و همگان را از افتادن به دام بدبینی و سوء ظن به خدا برحذر داشته‌اند.
امیرمؤمنان(ع) می‌فرماید: «دیر اجابت نمودن خدا، ‌تو را ناامید نکند که بخشش، ‌بسته به مقدار درخواست است. چه بسا در اجابت دعای تو تأخیر رخ دهد تا درخواست تو طولانی‌تر گردد و بخشش خدا کامل‌تر شود. چه بسا چیزی را خواسته‌ای و تو را نداده و بهتر از آن را در دنیا یا آن دنیا داده و یا بهتر آن بوده که آن را از تو باز دارد. چه بسا چیزی را طلب نمودی که اگر به تو می‌داد، ‌تباهی دین و دنیای خود را در آن می‌دیدی». (7)
توجه به این امور از جمله اینکه عدم استجابت ظاهری می­تواند آزمایش باشد و در ناامید نشدن انسان و استوار بودنش در مسیر طلب بسیار مفید است، به علاوه در تاخیرها چنان که در روایات آمده، دلایل گوناگون دیگری نیز متصور است که همه دلیل بر محبت بیشتر خدا است، نه بی توجهی وناراحتی او از ما ؛ امام صادق(ع) می‌فرماید: «وقتی که مؤمنی دعا می‌کند، ‌خداوند به ملائکه می‌فرماید: «دعایش را مستجاب نمودم، ولی آن را نگه دارید و عطا نکنید که دوست دارم صدای بنده مؤمن را بشنوم. بنده‌ای هم هست که دعا می‌کند و خداوند می‌فرماید: زود حاجتش را بدهید که آوازش را دوست ندارم». (8)
دعا، مطلوبیت ذاتی دارد. فلسفه دعا تنها بر آوردن حوائج به ویژه خواسته‌های دنیوی نیست، بلکه دعا و مناجات با خدا، ‌صرف نظر از اجابت یا عدم اجابت، موضوعیت دارد و به اصطلاح طلب مهم‌تر از مطلوب است. (9)
به دعا کردن امر شده‌ایم و باید به این وظیفه عمل کنیم و نتیجه را به خداوند واگذار نماییم.
در بسیاری از موارد عدم استجابت دعاهای ما به خاطر وجود موانعی است که از آنها بی خبریم و گمان می کنیم که همه عوامل و زمینه­های استجابت را فراهم کرده ایم. شخصی خدمت امام صادق(ع) عرض کرد:
دو آیه در قرآن است که تأویل و معنای آن را نمی‏دانم. یکی «ادعونی استجب لکم» است، که هر چه دعا می‏کنیم، اجابت نمی‏شود.
حضرت فرمود: « سر عدم اجابت دعایتان را به شما می‏گویم. اگر خدا را در آن چه دستور فرموده اطاعت کنی و آن گاه او را بخوانی، دعایت را اجابت می‏کند، ولی با (دستورهای) او مخالفت کرده، نافرمانی‏اش می‏کنی. او نیز اجابت نمی‏کند. با این حال، اگر خدا را از راهش بخوانی - اگر چه گناهکار باشی - خدا دعایت را مستجاب می‏کند».
پرسید: راه دعا چیست؟ فرمود: «نماز(10) که خواندی، ابتدا خداوند را ستایش کرده، او را به بزرگی می‏ستایی. به هر نحو که می‏توانی، حمد و ستایش او را می‏کنی، سپس بر پیامبر(ص) و آلش درود می‏فرستی. به تبلیغ رسالتش گواهی می‏دهی، و بر ائمه هدی سلام می‏دهی، آن گاه نعمت‏های خدا را بر خود می‏شماری. او را به خاطر آنها ستایش و شکر می‏کنی. بعد به گناهان خود یکایک اعتراف می‏کنی و هر کدام را که به یادداری، اقرار می‏نمایی.
هر کدام را به خاطر نداری، به طور سربسته به زبان می‏آوری. از همه گناهان به درگاه خدا توبه می‏کنی و تصمیم می‏گیری که دیگر گناه نکنی و از روی پشیمانی و صدق نیت و خلوص، و در بیم و امید از آنها استغفار و طلب آمرزش می‏کنی، سپس می‏گویی:
اللهم انی أعتذر الیک من ذنوبی و استغفرک و أتوب الیک. فأعنی علی طاعتک و وفّقنی لما اوجبت علیّ من کلّ ما یرضیک فانّی لم أر أحداً بلغ شیئاً من طاعتک الا بنعمتک علیه قبل طاعتک، فأنعم علیّ بنعمة أنال به رضوانک و الجنةَ. بعد از رعایت این مراتب، حاجت خود را بخواه، که امیدوارم خدا ناامیدت نکند و حاجتت را برآورد. (11)
گاهی دعا به اجابت می‌رسد، اما مقدمات تحقق آن فراهم نیست و یا مصالحی اقتضا می‌کند انجام آن به تأخیر بیفتد. حضرت موسی(ع) به خدا عرض کرد : «پروردگارا، به فرعون و طرفدارانش زیورها و مال فراوان داده ای. او مردم را از راه تو گمراه می‌کند.
خدایا! اموال شان را نابود ساز و آنان را به عذاب دردناک گرفتار نما! » خداوند در پاسخ فرمود: موسی دعایت را اجابت نمودم. اما در روایت آمده است که میان دعای حضرت موسی(ع) تا غرق شدن فرعون، چهل سال طول کشید!». (12)
حضرت ابراهیم(ع) فرزند نداشت. ده‌ها سال دعا و تضرّع نمود تا این که در 99 سالگی در حالی که پیر شده و موهای او سفید گشته بود، خدا حضرت اسماعیل را به او داد. (13)
حضرت سلیمان پیامبر که حدود هزار سال عمر کرد، صدها سال دعا کرد تا خداوند به او فرزندی دهد و نسل او تداوم یابد، ولی سرانجام بدون داشتن فرزند از دنیا رفت. آیا می‌توان گفت خداوند پیامبرانش را دوست نداشت و آن‌ها پیش خدا ارزش نداشتند وگرنه حاجت پیامبرش سلیمان را اجابت می‌کرد؟!
دوست عزیز ! باز تاکید می کنیم دنیا عرصة امتحان و محل ظهور و بروز استعدادهای درونی و افکار و عقاید قلبی است. یکی از راه‌های امتحان، قرار گرفتن در میدان شداید و سختی‌ها و تأخیر افتادن اجابت دعاها است. از خدا بخواهیم که ما را در همة آزمون هایش موفق و ثابت قدم نگه دارد.
حُسن ظن و اعتماد به خدا کلید بسیار از درهای قفل شدة زندگی و خوشبختی‌ها است. خداوند حُسن ظن و اعتماد داشته باشید. او نسبت به بندگانش بسیار مهربان است. خیر و سعادت را گاهی در قالب سختی‌ها و مشکلات ظاهر می‌سازد. گاهی در لباس آسایش و نعمت ها. خدا به علم نامحدود خویش می‌داند که صلاح و رستگاری چه کسی از بندگان مؤمنش در میدان مشکلات و مصایب نهفته است و کدام یک از آنان باید در رفاه و نعمت‌ها آن را جستجو کنند. پس باور داشته باشیم که در صورت انجام تکالیف و وظایفی که خداوند برای اهل بلا و مشکلات یا رفاه و نعمت‌ها قرار داده، هر وضعیتی برای ما پیش آید، خیر و خوشبختی ما در همان نهفته است.
پی‌نوشت‌ها:
1. غافر(40) آیه 60 .
2. نمل (27) آیه 40.
3. تحف العقول، ص 202.
4. مائده (5) آیه 25.
5. صحیفه سجادیه دعای 13.
6. اصول کافی، ج 4، ص 247.
7. نهج البلاغه، نامه 31.
8. اصول کافی، ج 4، ص 245.
9. مصباح یزدی، بر درگاه دوست، ص 56.
10. شاید منظور نماز توبه است که به این کیفیت خوانده می شود : غسل توبه نماید، سپس با وضو چهار رکعت نماز بخواند در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد و سه مرتبه توحید و یک مرتبه سوره «الناس» و یک مرتبه «فلق» را بخوانید. بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفرالله ربی و اتوب الیه و بعد از هفت مرتبه «لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم» سپس بگویید:« یا عزیز یا غفار اغفرلی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات فانه لا یغفر الذنوب الا انت ».
11. بحارالانوار، ج 93، ص 376 و 377.
12. اصول کافی، ج 4، ص 245.
13. تفسیر نمونه، ج 11، ص 101، پاورقی.

جناب me and god
تورو خدا هیچ وخت نا امید نشوید،که نا امیدی بزرگترین دام شیطانه
من صد ها باز معجزات خدا رو.تو زندگیم.دیدم
باید حکمت خدا رو پذیرفت و ب قدرتش ایمان داشت.و خدا رو بخاطر خودش خواست،نه بخاطر چیز دیگه ای،امیدوارم خودمم تو حرفام ثابت قدم باشم،ان شاءالله.
نا امیدیتون،یه کی از تله های این شیطان رجیمه!خدا لعنتش کنه،ک...
پس نا امید نباشید،و ب خدا گمان خوب ببرید،ببخشید زیاد حرف زدم
التماس دعا

اگرم فکر میکنید ک دعای شما مستجاب نمیشه،ک اینطور نیس،اگرم نشه ک مصلحته!!!
به یک شخص ک میدونید نزد خدا جایگاه بزرگی داره،میتونید بگید ک دعاتون کنه
التماس دعا

حرفایی ک زدم،شاید خودمم نتونم تمام و کمال اجراش،کنم،ولی لاقل فک کردم ب درد شما. بخوره،
ان شاءالله،خودمم بتونم عملیش کنم.
التماس دعا

http://www.askdin.com/thread41129.html
سوال :
آیا کسی که مرتکب گناه می شود، می تواند دعا کند و از خدا کمک بگیرد ؟

پاسخ در چند محور ارایه میشود :
الف_ از این که علی رغم برخی مشکلاتی جنسی که اشاره نموده اید نسبت به روزه ونماز و واجبات تان توجه دارید و توفیق عمل به تکلیف دارید نکته ی مهم است واز این معلوم می شود که نور فطرت در وجود شما روشن است واز این جهت که چنین توفیق را دارید باید به شما تبریک گفت . گرچه چنان که خود اذعان دارید آن عمل ناپسند را سعی نماید ترک شود که غیر از گناه از نظر جسمی وروحی برای آینده وبالفعل شما ضرر های جبران ناپذیر دارد . با توجه به شرایط سن تان وقت ازدواج شما است و شما با ازدواج به راحتی می توانید خود را از مشکل نجات دهید .
ب_ از این که در خانواده مذهبی بدنیا آمده اید این خود نعمت بزرگ است خدا را شاکر باشید .
اما تذکر این نکته نیز لازم است پدر ومادر تان گرچه ممکن است در تربیت شما قصور نموده ولی تقصیر کار نیست وشما سعی نماید دید تان را نسبت به آنها اصلاح نماید . چون هیچ گاه پدر ومادر بدی فرزند خود را نمی خواهد ودر باره او بی توجی نمی کند گرچه ممکن است بدلایل مختلف آن گونه که باید نتوانند در امر تربیت فرزند تلاس کنند ولی تعمد در این کار هرگز بی توجهی نمی کنند .
ج _ در باره دعا اجازه بدهید با توجه به شرایط شما کمی جامعتر بحث نمایم :
در استجابت دعا که در پرسش بدان اشار ه شده ممکن است اسرار بسیاری نهفته باشد؛ چه این كه بسیار چیز های دیگر که خدا به شما داده که به کسی دیگر نداده و یا دعای او طبق شرائط بوده و مانند آن؛ چون برای دعا شرایط بسیاری است که براى استجابت آن باید مهیا شود و موانعى است که باید برطرف گردد. در ذیل به برخى از شرایط و موانع اشاره مى‏شود:
1. ارتباط مداوم با خدا در هر حال:
قرآن کسانى را که فقط در هنگام گرفتارى و مشکلات دعا مى‏کنند، مورد نکوهش قرار داده است: «وقتى به انسان گرفتارى و غمى روى مى‏آورد، ما را در هر حال (خواب و بیدارى، نشسته و ایستاده) بخواند و چون گرفتاری اش را برطرف کنیم، برود (و از ارتباط خود با خدا از جهت کمیت و کیفیت بکاهد و گاهى قطع نماید، به گونه‏اى که) گویى اصلاً ما را براى گرفتارى که به او رسیده بود، نخوانده است!». (1)
امام صادق (ع) مى‏فرماید: «کسى که پیش‏دستى در دعا نکند و فقط در وقت نزول بلا دست به دعا بردارد، دعایش در آن وقت مستجاب نگردد و فرشتگان گویند: این آواز را نشناسیم». در روایت دیگرى آمده که «به او مى‏گویند: تا امروز کجا بودى؟!». (2)
در اصول کافى آمده که خداوند به حضرت داوود (ع) فرمود: «مرا در روزهاى خوش و آسایش یاد کن تا من دعاى تو را در روزهاى گرفتارى و سختى اجابت کنم». (3)
2. دعا باید از صمیم قلب باشد:
تمام ذرات وجود انسان یک چیزى را بخواهد و طلب کند و دل و زیانش با عمل و رفتارش هماهنگ باشد.
3. اعتماد به خدا و اطمینان به اجابت او:
امام صادق (ع) فرمود: «خدا دعایى را که از دل غافل و بى خبر برخیزد، مستجاب نمى‏کند. پس وقتى دعا کنى، از عمق دل به او روى آور (و دلت را با زبانت همراه گردان) و سپس به اجابت دعایت مطمئن باش». (4)
4. قطع امید از غیر خدا و امید و اطمینان به خداوند.
امام صادق (ع) فرمود: «هرگاه یکى از شما بخواهد که هر چه از خدا درخواست مى‏کند، خدا به او عطا فرماید، باید از همه مردم ناامید و مأیوس گردد و هیچ امیدى جز به درگاه خدا نداشته باشد». (5) او به نقطه‏اى از ایمان و توکل باید برسد که بداند همه قدرت‏ها و علل جهان تحت اراده و قدرت الهى قرار دارند.
پس از خدا بخواهد که اسباب و علل مادى و معنوى جهان را جهت صلاح و منفعت او قرار دهد.
5. دعا باید در کنار تلاش و تدبیر باشد.
پیامبر اکرم (ص) فرمود: «الداعى بلا عمل کالرامى بلا وتر؛ (6) کسى که دعا مى‏کند و به دنبال آن تلاش و عمل نمى‏کند، مانند آن است که بى چله کمان تیر مى‏اندازد».
دعا نمى‏تواند جاى تلاش و برنامه ریزى در زندگى را بگیرد، بلکه مکمل آن مى‏تواند باشد.
اما در موانع استجابت دعا نیز به اختصار باید گفت:
امام على(ع) مى‏فرماید: «المعصیة تمنع الاجابة؛ (7)گناه مانع اجابت دعا است».
گناهان سه نوع تأثیر منفى در دعا مى‏گذارند:
امام سجاد(ع) فرمود: «گناهانى که مانع استجابت دعا مى‏شوند، عبارتند از: بددلى و سوءظن به مؤمنان و کارهاى آنان؛ طینت و درونى ناپاک داشتن؛ نفاق و دورویى با برادران و خواهران ایمانى؛ عدم اطمینان به اجابت دعا؛ تأخیر نمازهاى واجب (و نخواندن آن در اول وقت فضیلت) آن که وقت آن بگذرد؛ بدزبانى و فحاشى و اهانت کردن؛ نزدیک نشدن به خدا به وسیله صدقه و کارهاى نیک». (8)
نیز فرمود: «از جمله گناهانى که مانع استجابت دعا مى‏گردد، نافرمانى و رنجاندن خاطر پدر و مادر است». (9)
چند تذکر:
1. گاهى با وجود تمام شرایط دعا، دعا مستجاب نمى‏شود، چون به مصلحت ما نیست، یعنى چیزى را طلب مى‏کنیم که به سود ما نیست، اگر چه مى‏پنداریم به نفع ما و خیر است.
2. گاهى دعا مستجاب مى‏شود، ولى از روى مصالحى تحقق عملى آن به تأخیر مى‏افتد، حتى ممکن است تا بیست سال طول بکشد تا محقق گردد.
4. گاهی اجابت دعاها در آخرت به صورت پاداش نمایان می شود و در دنیا خواسته اش بنا بر مصالحی داده نمی شود. اگر کسی بداند خداوند در عوض عدم اجابت دعا در دنیا، چه پاداشی برای او در آخرت در نظر گرفته است، هرگز نا امید نمی شود. امام صادق (ع) می فرماید: «روز قیامت خداوند متعال می فرماید: ای بندة من!‌ تو مرا خواندی و من اجابتت را به تأخیر انداختم. اکنون ثواب و پاداش تو چنین و چنان است. پس مؤمن آرزو می کند که کاش هیچ دعایی از او در دنیا اجابت نمی شد، برای آن ثواب و پاداش نیک که می بیند». (10)
امام سجاد(ع) می فرماید: «دعای مؤمن یکی از سه فایده را دارد: برای او در آخرت ذخیره می گردد ، یا در دنیا برآورده می شود ، یا بلایی را که می خواست به او برسد،‌از وی می گرداند». (11)
علاوه بر مطالب یاد شده، همیشه به این نکته توجه داشته باشید که نماز و روزه و دعا ، مطلوبیت ذاتی دارند و فلسفه دعا تنها بر آوردن حوائج به ویژه خواسته های دنیوی نیست، بلکه خود دعا و مناجات با خدا،‌ صرف نظر از اجابت یا عدم اجابت، ارزش دارد و به اصطلاح طلب مهم تر از مطلوب است
نکته دیگر این که در بحث استجابت دعا باید توجه داشت اینکه حکمت الهی ایجاب می کند طبق مصلحت واقعی بنده تو رفتار نماید که هر کس هر چه خواست خداوند به او بدهد یا ندهد؛ مثلا اگر یک کودک از مادر غذایي که برای او ضرر دارد، بخواهد و مادر دادن آن غذا را به مصلحت او نداند و به او ندهد. این به معنای بی عدالتی مادر او نیست؛ بلکه بدین معنا است که آن غذا برای آن کودک ضرر داشته و مادر از روی محبت و دوستی آن را به او نداده و به جایش غذای مفید دیگری به او داده است.
د) با توجه به این نکته ها در پایان باید گفت که:
بی تردید خداوند مهربان تر از مادر به بنده خود است و در دادن هر چیزی بیشتر مصلحت او را لحاظ می کند . ولی در عین حال هیچگاه اورا ناامید نمی سازد لذا خود به صراحت فرمود :
«ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ؛ (12) مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم».
خداوندی که سمیع الدعاست و هرگز خلف وعده نمی‌کند ، هیچ دعایی را بدون اجابت نخواهد گذاشت، ولی باید توجه داشت که گاهی همان حاجت را که در دعا خواسته می‌شود، به انسان می‌دهد؛ گاهی بهتر از آن را و گاهی زود یا دیر می‌دهد . اگر در دنیا به او ندهد ، در آخرت پاداشی به او می‌دهد ،چون دعا یک نوع عبادت و نیایش است و بدون پاداش نمی‌ماند.
خداوند همواره به خواست‌ها و نیازهای بندگان خود جواب مثبت می‌دهد . هیچ دستی را خالی برنمی‌گرداند؛ چون کریم‌تر از آن است که دستی را که به سوی او دراز شده ناامید برگرداند. از این رو در روایتی از امام صادق (ع) آمده:
«ما أبرز عبدٌ یده إلى الله العزیز الجبّار إلاّ استحیا الله عزّوجل أن یردّها صفراً حتى یجعل فیها من فضل رحمته ما یشاء، فإذا دعا أحدکم فلا یردّ حتى یمسح على وجهه و رأسه؛ (13) هیچ بنده‌ای دست خود را به سوی خدای عزیز و جبران کننده دراز نمی‌کند مگر این که خداوند حیا می‌کند که دست او را خالی برگرداند و چیزی از فضل و رحمت که می‌خواهد در آن نگذارد، پس هر گاه دعا نمودید، دست خود را به سر و صورت خود بکشید». هیچ دعای بنده ای بی پاسخ نمی ماند . همین که دعا می کنیم ، نشان می دهد خدا ما را پذیرفته است.
نکته دیگر در باره این پرسش که برای پرسشگر محترم بسیار زیبا و شنیدنی خواهد بود و به تعبیر خودش جواب منطقی بدستش خواهد داد ؛ این سخن مولوی است که می‏گوید:
آن یکی الله می‏گفتی شبی :Gol: تا که شیرین می‏شد از ذکرش لبی
گفت شیطان: آخر ای بسیار گو :Gol: این همه الله را لبیک کو؟
می نیاید یک جواب از پیش تخت :Gol: چند الله می زنی با روی سخت
‏او شکسته دل شد و بنهاد سر :Gol: دید در خواب او خضر اندر خضر
گفت: هین از ذکر چون وامانده‏ای :Gol: چون پشیمانی از آن کش خوانده‏ای
گفت: لبیکم نمی‏آید جواب :Gol: زآن همی ترسم که باشم رد باب
گفت: آن الله تو لبیک ماست :Gol: و آن نیاز و سوز و دردت پیک ماست
‏ترس و عشق تو کمند لطف ماست :Gol: زیر هر یارب تو لبیک هاست (14)
این بیان نغز مولوی که در واقع الها م گرفته از آموزه های وحیانی است این مسئله را می رساند که همان ناله و دعای بنده در واقع لبیک خدا است و در زیر هر الله گفتن او هزاران لبیک الهی نهفته است.
در نتیجه توجه داشته باشید که هر گز دعا ی شما بی پاسخ نمی ماند وهمان دعا ها ی شما است که علی رغم طغیان غریزه جنسی شما را آن گونه با معنویت وعامل به تکالیف نگاه داشته است .
پی‌نوشت‌ها:
1. محمد بن یعقوب کلینی اصول کافی، ج 2ن ص 471. نشر دار الکتب الاسلامیه 1388ق.
2. محمد بن یعقوب کلینی اصول کافى، ج 4، ص 219. نشر پیشین.
3. بحارالانوار، ج 93، ص 381. نشر پیشین.
4. همان، ص 305.
5. ابن فهد حلی ، عدة الداعى، ص 97. نشر دار الکتب الاسلامیه، 1407 ق.
6. همان.
7. عبد الواحد آمدی، غررالحکم،، ج 1، ص 32. نشر مکتب الاعلا م الاسلامیه قم 1413 ق.
8. صدوق معانى الاخبار، ص 271، نشر نشر دار العلم ،قم ،بی تا.
9. حرانی، حسن بن علی ، تحف العقول، ص 202. نشر کتاب فروشی اسلامیه، تهران بی تا.
10. همان.
11. صدوق معانى الاخبار، ص 271، نشر نشر دار العلم قم بی تا.
12. غافر (40) آیه 60.
13. ابن فهد حلی عدة الداعى، ص 97. نشر دار الکتب الاسلامیه 1407 ق.
14. مولوی جلا الدین بلخی ، مثنوی معنوی، دفتر سوم، ص 355 ، نشر اقبال ، تهران 1377 ش.