جمع بندی آیا خداوند به مومنین وعده هلاک داده؟!

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا خداوند به مومنین وعده هلاک داده؟!

بسم الله الرحمن الرحیم...سلام... در آِیه 28 سوره ملک می بینیم که خدا بوضوح به هلاکت پیامبر و مومنین اشاره می کند.... قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَکَنِيَ اللَّهُ وَ مَنْ مَعِيَ أَوْ رَحِمَنا فَمَنْ يُجيرُ الْکافِرينَ مِنْ عَذابٍ أَليمٍ بگو: «به من خبر دهید اگر خداوند مرا و تمام کسانی را که با من(مومنان) هستند هلاک کند ، یا مورد ترحّم قرار دهد ، چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه می دهد؟! سوال:درسته که خدا بر هرکاری تواناست....اما در این آیه بوضوح خدا قدرت خودشو ضد پیامبر و مومنین برخ می کشد....هلاک کردن پیامبر و مومنین توسط خدا یعنی ظلم....چون حالا مومنین رو کاری نداریم خود پیامبر که لایق بهشت رفتنه و لایق هلاک شدن نیست....خب اگر خدا طبق این آیه می تواند چنین فرد پاک و با عظمتی رو بی دلیل هلاک کند پس یعنی خدا می تواند ظلم کند بی دلیل بر هرکسی....پس آیا خدا می شود ظالم باشد طبق این آیه؟ از طرفی تفسیری هست که می گوید: خطاب به رسول خدا ص می فرماید به این کافران بگو، به من خبر دهید ببینم ، اگرخدا من و مؤمنان را هلاک نموده و یا در اثر رحمت خود هلاک نکند، چه تفاوتی برای شما دارد، وشما کافران را که مستحق عذاب هستید، چه کسی از عذاب دردناک پناه می دهد، بعضی مفسران گفته اند: کفار مکه رسول خدا ص و مؤمنان را به هلاک ومرگ نفرین می کردند، لذا خدای متعال در پاسخ آنها این آیه را نازل فرموده‌.... بهر حال خدا دروغ در آیه نازل نمی کنه که....صد در صد خدا داره راست می گه که بخوام پیامبر و مومنین رو هم هلاک می کنم!!! و این یعنی ظلم چون پیامبر مستحق هلاکت نیست.......

برچسب: 

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد صدیقین

سؤال:
با توجه به آِیه «قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَکَنِيَ اللَّهُ وَ مَنْ مَعِيَ أَوْ رَحِمَنا فَمَنْ يُجيرُ الْکافِرينَ مِنْ عَذابٍ أَليمٍ»آیا خداوند به پیامبر اکرم (ص) و مسلمانان وعده عذاب داده است؟

پاسخ:
آیات مورد اشاره شما چنین است: «قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَ مَنْ مَعِيَ أَوْ رَحِمَنا فَمَنْ يُجيرُ الْكافِرينَ مِنْ عَذابٍ أَليمٍ ـ قُلْ هُوَ الرَّحْمنُ آمَنَّا بِهِ وَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْنا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ في‏ ضَلالٍ مُبينٍ» (1)
بگو: «به من خبر دهيد اگر خداوند مرا و تمام كسانى را كه با من هستند هلاک كند، يا مورد ترحّم قرار دهد، چه كسى كافران را از عذاب دردناک پناه مى‏‌دهد؟!»
بگو: «او خداوند رحمان است، ما به او ايمان آورده و بر او توكل كرده‌ايم و به زودى مى‏‌دانيد چه كسى در گمراهى آشكار است!»
مسأله خیلی ساده و روشن است. آیه کریمه با «إن» شرطیه بیان شده و در مقام خطاب با کفار، یک فرض را بیان می‌کند! یعنی این کلام از جنس کلام خبری نیست تا این که بفرمایید: خداوند مهربان به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و سایر مسلمانان وعده هلاک و عقاب داده! پس ادامه پرسش‌ که بر این مبنا چیده شده هم لغو خواهد بود. به توضیحات زیر توجه فرمایید:

توضیح اجمالی آیات کریمه:

در بعضى از روايات آمده كه كافران مكه، به پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و مسلمانان نفرين مى‏‌كردند و تقاضاى مرگ او را داشتند به گمان اين كه اگر آن حضرت از دنيا برود، دعوتش نيز برچيده مى‏‌شود! این آيه نازل شد و به آنها پاسخ داد. شبيه همين معنى در آيه «أَمْ يَقُولُونَ شاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ» (2)"بلکه این سبک مغزان اند که می گویند: او شاعری است که برای او حوادث تلخ روزگار و آمدن مرگش را انتظار می بردیم!"
نیز آمده است كه آن‌ها مى‏‌گويند محمد شاعرى است كه انتظار مرگش را مى‏‌كشيم!
آیه مورد بحث در واقع یک پاسخ جدلی به کفار می‌دهد و مى‏‌فرمايد: به ايشان بگو: به من خبر دهيد ببينم اگر خدا ،من و مؤمنينی كه با من هستند را هلاک كند، و يا به ما رحم نموده و هلاكمان نكند، چه كسى كافران [كه همين شماييد که به خدا كفر مى‏‌ورزيد و مستحق عذاب دردناك او هستید] را از عذاب او پناه مى‏‌دهد؟! در واقع در اين جمله به طور قاطع كفار را تهديد مى‏ كند به اين كه هلاک شدن ما و هلاک نشدنمان هيچ سودى به حال شما ندارد، و عذابى را كه به خاطر كفرتان به طور قطع به شما خواهد رسيد را از شما برطرف نمى‏‌سازد!

لذا در ادامه آیه مرزهای روشن اعتقادی خود و کفار را روشن می‌نماید و می‌فرماید: «قُلْ هُوَ الرَّحْمنُ آمَنَّا بِهِ وَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْنا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ»؛ در این آیه کریمه، ضمير به خدايى بر مى‏‌گردد كه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مأمور شده به دستور او بشر را به توحيد دعوت كند، و كفار همان خدا را مى‏‌خوانند تا او را هلاک سازد!
می‌فرماید: بگو آن خدايى [كه من شما را به توحيد او فرا مى‏‌خوانم، و شما او را به نفرين من و مؤمنين مى‏‌خوانيد]، همان رحمانى است كه [نعمتش هر چيزى را فرا گرفته و] ما به او ايمان آورده و بر او توكل كرده‏‌ايم [بدون اينكه به چيزى غير او متمايل شويم و يا بر غیر او اعتماد كنيم]، پس اى كافران! به زودى خواهيد فهميد چه كسى در گمراهی آشكار قرار دارد! [ما که به همان خدا ایمان و اعتماد داریم، يا شما که به او کفر می‌ورزید و از او روی گردانید؟]
ما اگر به خدا ايمان آورده‏ ايم و او را ولى و وكيل و سرپرست خود برگزيده‏‌ايم، دليلش روشن است؛ او خداى رحمان است؛ رحمت عامش همه جا رسيده و فيض انعامش دوست و دشمن را فرا گرفته، و نگاهى كوتاه به جهان هستى و صفحه زندگى شاهد اين مدعاست، اما معبودهاى خیالی شما چه كاره اند و چه می‌کنند؟! (3)

منابع:
1. ملک: 67/ 28 ـ 29.
2. طور: 52/ 30.

3. با استفاده از: المیزان، ج 19، ص 365 و تفسیر نمونه، ج 24، 356 ـ 357.



موضوع قفل شده است