جمع بندی وزیر امام زمان (عج) کیست؟

تب‌های اولیه

13 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
وزیر امام زمان (عج) کیست؟

سلام.
وزیر امام زمان ع کیست؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد کریم

کهیعص;531827 نوشت:
سلام.
وزیر امام زمان ع کیست؟

سلام علیکم
عنوانی به نام وزیر امام زمان علیه السلام در احادیث ما نداریم وآنچه که وجود دارد این است که بعد از ظهور حضرت اولین کسی که با او بیعت می کند در قالب یک کبوتر جبرئیل است وبعد از او 313 نفر یاران خاص حضرت هستند(غیبت نعمانی، ص314) که با ایان بیعت می کنند ونداریم که کسی به عنوان وزیر حضرت معرفی شده باشد.

کریم;533000 نوشت:
سلام علیکم
عنوانی به نام وزیر امام زمان علیه السلام در احادیث ما نداریم وآنچه که وجود دارد این است که بعد از ظهور حضرت اولین کسی که با او بیعت می کند در قالب یک کبوتر جبرئیل است وبعد از او 313 نفر یاران خاص حضرت هستند(غیبت نعمانی، ص314) که با ایان بیعت می کنند ونداریم که کسی به عنوان وزیر حضرت معرفی شده باشد.

علیکم السلام.
اتفاقا داریم. بنده می خواستم ببینم چه روایات دیگری در این باره داریم.
آنچه من در دست دارم این دو هستند:

1. موقعی که لشکر سفیانی به مدینه حمله می کند، امام زمان در دقایق آخر پیش از اینکه بدست آنها بیافتند شبانه همراه با وزیرشان منصور از مدینه به سمت مکه خروج میکنند.
2. موقعی که در مسجد کوفه حضرت از 313 یارشان بیعت می گیرند، آنها بجز 12 تن (منصور و 11 تن دیگر) از امام یک روز وقت می خواهند. سپس در آن روز کل دنیا را میگردند وبر میگردند و بیعت میکنند.

آیا روایات دیگری در باره منصور داریم؟

البته بعضی روایات نیز منصور را ملکی که در زمان امام حسین موفق به یاری امام نشد معرفی می کنند که در زمان ظهور به امام زمان کمک خواهد کرد. ولی بنظر می رسد این منصور با منصوری که عنوان وزیر امام زمان دارند متفاوت باشد.

مطلب زیر هم تو نت دیدم

در تعدادی از احادیث برای حضرت مهدی علیه السلام وزیری معرفی شده است.
از جمله، امام باقر علیه السلام فرموده است:« سفیانی سپاهی به مدینه اعزام می کند. سپاه سفیانی در مدینه ، مردی را می کشد ومهدی علیه السلام و منصور از آن جا فرار می کنند. مهدی علیه السلام وارد مکه می‌شود، میان رکن و مقام، نماز می گزارد و قیام می کند، در حالی که وزیرش همراه اوست.»
شاید مقصود از وزیر حضرت مهدی علیه السلام همان منصور باشد که در آغاز حدیث از او نام برده شد.
امام باقر در حدیث دیگری، منصور را فرمانده‌ی فرشتگانی دانسته است که از آسمان برای یاری امام حسین علیه السلام فرود آمد.

ابو حمزه ثمالی نیز از امام باقر علیه السلام روایت کرده:«هنگامی که حضرت مهدی علیه السلام پرچم خود را در نجف به اهتزاز در آورد، سیزده هزار و سیصد و سیزده فرشته بر آن فرود می آیند که از آن جمله آن ها چهار هزار فرشته ای است که برای یاری امام حسین علیه السلام علیه السلام فرود آمده بودند اما اجازه نبرد به آنان داده نشده بود. فرمانده آنها فرشته ای است که منصور نامیده می‌شود.»

بنابراین، شاید بتوان نتیجه گرفت که مقصود از وزیر حضرت مهدی علیه السلام فرشته‌ای است که همواره همراه امام است.

منابع: بحارالانوار، ج 52 ،ص 223 - ص 326 حدیث 42 - ص 352 حدیث 107
بحار الانوار 52 / 223 حدیث 87
بحار الانوار 52 / 329 حدیث 48

مولانا;533058 نوشت:
بنابراین، شاید بتوان نتیجه گرفت که مقصود از وزیر حضرت مهدی علیه السلام فرشته‌ای است که همواره همراه امام است.

بعید است منظور روایت این باشد.
بعید است وزیر و شخص دوم حکومت امام از انسان ها نباشد و ملک باشد. اگر چنین باشد که قیام زیر سوال می رود. اگر قرار باشد با نیروی های غیرطبیعی قیام پیش برود که خود امام با یک اسم اعظم همه ی دشمنان رو سوسک می کردند و دیگر نیاز به وزیر نداشتند.

وزیر حضرت باید جز انسان ها باشند.
اگر بگوییم وزیر حضرت، حضرت عیسی یا حضرت خضر یا از رجعت کنندگان جناب سلمان یا مالک و ... انسان تعجب نمی کند. ولی در زمان قبل از ظهور نه عیسی به زمین آمده نه رجعت کننده ای.

می خواهم ببینم کسیت این عظمت که وزیر امام زمان شده؟
واقعا دمت گرم دارد.
آیا در روایت دیگری اشاره نشده است؟

سلام علیکم،
پاسخ سؤالتان را نمی‌دانم اما «منصور» یکی از القاب خود حضرت بقیة‌الله‌الأعظم است، علیه‌السلام، علیه‌السلام، علیه‌السلام. ایشان هستند که خداوند یاریشان می‌دهد با ترسی که در دل دشمنان ایشان می‌اندازد، ایشان «المنصور بالرعب» هستند،‌ دشمنان ایشان حال یهودیانی را دارند که در ابتدای سوره‌ی حشر از ایشان یاد شده است که با ترسی که به دلشان افتاد از برج و باروهای خود بیرون آمدند و مسلین فتح بدون جنگ داشتند ...
البته واضح هم هست که این فتح بدون جنگ لزومی ندارد که عمومیت داشته باشد همچنانکه افتادن رعب ممکن است در دل برخی دشمنان باشد نه همه‌ی ایشان ...
در مورد آنچه که در مورد دوازده نفر فرمودید هم داریم که وقتی یاران خاص امام نزد ایشان جمع می‌شوند ایشان مطلبی می‌گویند که بر ایشان سنگین می‌آید، پس ایشان تحمل نمی‌کنند و از نزد حضرت بیرون می‌روند تا اینکه زمین با تمام فراخیش بر ایشان تنگ می‌شود و می‌فهمند که از خداوند و خلیفه‌اش جز به خداوند و خلیفه‌اش نمی‌شود پناه برد: «... الَّذِينَ خُلِّفُوا حَتَّىٰ إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْ‌ضُ بِمَا رَ‌حُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّوا أَن لَّا مَلْجَأَ مِنَ اللَّـهِ إِلَّا إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا ۚ إِنَّ اللَّـهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّ‌حِيمُ» [التوبة، ۱۱۸] در این میان فقط تعداد انگشت‌شماری از یاران امام تحمل کرده و نزد ایشان باقی می‌مانند
در برخی احادیث البته درست به خاطر ندارم ولی فکر می‌کنم بعد از وقوع رجعت از اصحاب کهف به عنوان وزرای حضرت و فرماندهان لشگر ایشان یاد شده باشد
حضرت خضر علیه‌السلام هم بعید نیست که باشند وقتی داریم که خداوند در زمان غیبت به او تنهایی امام را پر می‌کند و انس امام با ایشان است، علهماالسلام

اما اینها همه حدس و گمان است و حق همان است که بگویم پاسخ سؤالتان را نمی‌دانم :Nishkhand:
یا علی

کهیعص;533036 نوشت:
علیکم السلام.
اتفاقا داریم. بنده می خواستم ببینم چه روایات دیگری در این باره داریم.
آنچه من در دست دارم این دو هستند:

1. موقعی که لشکر سفیانی به مدینه حمله می کند، امام زمان در دقایق آخر پیش از اینکه بدست آنها بیافتند شبانه همراه با وزیرشان منصور از مدینه به سمت مکه خروج میکنند.
2. موقعی که در مسجد کوفه حضرت از 313 یارشان بیعت می گیرند، آنها بجز 12 تن (منصور و 11 تن دیگر) از امام یک روز وقت می خواهند. سپس در آن روز کل دنیا را میگردند وبر میگردند و بیعت میکنند.

آیا روایات دیگری در باره منصور داریم؟

البته بعضی روایات نیز منصور را ملکی که در زمان امام حسین موفق به یاری امام نشد معرفی می کنند که در زمان ظهور به امام زمان کمک خواهد کرد. ولی بنظر می رسد این منصور با منصوری که عنوان وزیر امام زمان دارند متفاوت باشد.


مولانا;533058 نوشت:
بنابراین، شاید بتوان نتیجه گرفت که مقصود از وزیر حضرت مهدی علیه السلام فرشته‌ای است که همواره همراه امام است.

منابع: بحارالانوار، ج 52 ،ص 223 - ص 326 حدیث 42 - ص 352 حدیث 107
بحار الانوار 52 / 223 حدیث 87
بحار الانوار 52 / 329 حدیث 48


سلام بر شما دو بزرگوار ودیگر عزیزانی که این پست را مطالعه می کنند.
بنده احادیثی را که اشاره کرده بودید مطالعه کردم ومطالب شما را به دقت خواندم. چند نکته وجود دارد که خدمت شما باید عرض کنم.
وزیر که به دستیار معنی کرده اند معنایی اصطلاحی دارد که رد دربار پادشاهان بوده که هر پادشاهی وزیری داشت که فرد دوم بعد از او حساب می شد. حال مراد از وزیر در این احادیث معنای لغوی است یا اصطلاحی؟
ما می دانیم که سیره وروش امام عصر علیه السلام همانند رسول بزرگوار اسلام وسایر اهل بیت(ع) خواهد بود. وبه یقین می دانیم که در دوران حکومت رسول بزرگوار اسلام وامام علی علیه السلام آنها چیزی به اسم وزیر مصطلح در بین درباریان نداشتند. بنابراین باید گفت که مراد از این وزیر دستیار وکمک کار است که در رساندن این رسالت وپیام واحقاق دولت کریمه کمک کار آنحضرت خواهد بود.
وزیر از ماده وزر در اصل به معنای بار سنگین است واز آنجا که وزیران بسیاری از بارهای سنگین را در کشور داری بر دوش دارند این نام بر آنها گزارده شده است.( مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج13، ص188، ناشر: دارالکتب الاسلامیة)
موید سخن ما این است که حضرت موسی علیه السلام از خداوند متعال در راه انجام رسالت خود حاجتهایی می خواهد که خداوند آنها را برای ما بیان کرده است. قال رب اشرح لی صدری ویسر لی امری...وجعل لی وزیرا من اهلی( سوره طه، آیات 25-29) پروردگارا برای من وزیری(دستیاری) از خاندانم قرار ده. وآیات بعد مشخص می کند که این وزیر را برای چه می خواهد. هارون أخی، اشدد به أزری، وأشرکه فی أمری(همان، آیات 30-32) برادرم هارون را (وزیرم) قرار ده (تا) خداوندا ! پشتم را با او محکم کن، واو را در کار من شریک گردان.
ما می دانیم که حضرت موسی حکومت وپادشاهی نداشته پس این وزیر نمی تواند وزیر مصطلح باشد بلکه همانطور که رد آیات اشاره می کند برای کمک است. وچون هدف وراه انبیاء وائمه علیهم السلام یکی است پس وزیری هم که برای حضرت صاحب الامر هست مراد کمک وپشت گرمی برای آن حضرت می باشد. ولزومی ندارد این نوع وزیر بودن را که مراد معنای لغوی است محدود به یک نفر کنیم.
د رمورد منصور که فرمده بودید وزیر ایشان است در روایت هیچ اشاره ای به این نکته نشده است. روایت می فرماید: بیقتل بها رجلا ویهرب المهدیّ والمنصور منها( بحارالانوار، ج52، ص223، ح87) بعد از حمله سفیانی بع کوفه مهد ی ومنصور بعد از کشته شدن یک نفر از آنجا فرار می کنند. روایت اشاره ای ندارد که منصور وزیر اوست.
اما این منصور کیست؟ در روایت دیگر مشخص می شود این منصور کیست، روایت می گوید: 313 فرشته برای یاوری امام عصر هستند واینها همان هایی هستند که برای یاری امام حسین علیه السلام به زمین آمده بودند ولی به آنها اجازه جنگ داده نشد واز آن موقع پریشان وژولیده تا روز قیامت در کنار قبر حضرت گریه می کنند ورئیس آنها فرشته ای است که منصور گفته می شود(بحارالانوار، ج52، ص329، ح48)...
بنده روایت صریحی ندیدم که منصور را وزیر امام زمان علیه اسلام معرفی کند. هر چند اگز باشد هم مراد وزیر اصطلاحی وجانشین بودن حضرت نیست.
در مورد منصور ویازده تن دیگر هم باید عرض کنم که در ورایات ما به 12 مهد یاشاره شده که بعد از ظهور خواهند آمد ولی اینکه این 12 مهدی چه کسانی هستند توضیحاتی داده شده که علامه مجلسی وشیخ حر عاملی بیاناتی دارند که در این لینک http://www.askdin.com/thread27644-9.html می توانید مطالعه کنید.
خلاصه کلام اینکه چند نکته در باب وقایع ظهور بهتر است بدانیم.
1- بعد از حضرت مهدی علیه السلام طبق نصوص معتبر امام حسین علیه السلام حکومت خواهند کرد.
2- آنحضرت 313 یار اصلی که حکام ایشان هستند دارند.(بحار الانوار، ج52، ص327، ح42)
3- از بین این 313 نفر 12 نفر سرآمد آنها هستند که در روایت 42 دو به عنوان وزیر و11 نقیب از آنها یاد شده به عدد نقباء بنی اسرائیل، ومی وشد گفت که اینها همان 12 مهدی هستند که برای کمک به حضرت هستند ودارای مقام ومرتبه ای والا می باشند اما اسماء اینها تا آنجا که بنده اطلاع دارم ذکر نشده است.
اگر لیینکی که به آن ارجاع دادم به نام شبیه سازی حوادث آخرالزمان را از اول به دقت مطالعه کنید چیزهای زیادی شاید برایتان حل شود.

با سلام و تشکر

مطلبی که بیان فرمودید که وزیر یعنی کسی که سنگینی بار بر دوش اوست بسیار زیبا بود. و اینکه نیازی نیست حضرت حتما یک وزیر داشته باشند.

درمورد احادیث هم یادم نیست در کدام کتاب ها خواندم. فقط مفاهیم در خاطرم مانده. شاید هم حق با شماست و در ترجمه روایت، کلمه وزیر را برای منصور اضافه کرده اند.

کهیعص;533893 نوشت:
بعید است منظور روایت این باشد.
بعید است وزیر و شخص دوم حکومت امام از انسان ها نباشد و ملک باشد.
می خواهم ببینم کیست این عظمت که وزیر امام زمان شده؟
واقعا دمت گرم دارد.
آیا در روایت دیگری اشاره نشده است؟

مطلب پست قبلی ام از بنده نبود بلکه فقط از یه سایتی براتون نقلش کردم و نظر شخصی بنده نیست! مطلب زیر رو هم تو کتاب ملاحم و الفتن بود

ابو رومان از على بن ابيطالب عليه السلام روايت کرده که فرمود: سفيانى لشکرى بمدينه ميفرستد که بر هر يک از آل محمد صلى الله عليه وآله قدرت پيدا کنند بگيرند ومرد وزنهائى را از بنى هاشم بکشند، در اين موقع است که مهدى و مستنصر از مکه بمدينه فرار ميکنند، پس آنها را تعقيب ميکنند در صورتيکه آنها بحرم امن خدا ملحق شده اند. کعب ميگويد: اهل مدينه جبليه مستاصل خواهند شد و نفس زکيه کشته ميشود
ابن عمر گويد: علامت جنگ مدينه آنستکه امير مصر بيايد. ودر حديث ديگر است که وقتى در مدينه آمدند در مدت سه روز اهل آن را ميکشند.

کریم;533000 نوشت:
عنوانی به نام وزیر امام زمان علیه السلام در احادیث ما نداریم

کهیعص;533036 نوشت:
2. موقعی که در مسجد کوفه حضرت از 313 یارشان بیعت می گیرند، آنها بجز 12 تن (منصور و 11 تن دیگر) از امام یک روز وقت می خواهند. سپس در آن روز کل دنیا را میگردند وبر میگردند و بیعت میکنند.

متن روایت تو این پست وجود داره: http://www.askdin.com/thread4648.html

اینم تو نت به چشمم خورد:

ابن عربی و نیز به تبع او عرفای غرب عالم اسلام، اهمیت خاصی به موضوع مهدی می‌دهند.

از عنوان بابی که وی در فتوحات به این بحث اختصاص می‌دهد، می‌توان فهمید که برای او جایگاه مهدی در آخرالزمان، باوری اسلامی و چیزی بین نظریه اهل سنت و دیدگاه شیعه امامیه است.
او بخش مربوطه را که باب ۳۶۶ از کتاب فتوحات است، چنین عنوان می‌دهد: «شناخت جایگاه وزرای مهدی که از اهل بیت است و بنا بر بشارت پیامبر اسلام در آخرالزمان ظهور می‌کند»،اما برای او وزرای مهدی مظهر عرفان و آگاهی‌اند و لذا از اهمیت بیشتری برخوردارند. وی در بارۀ ایشان می‌نویسد: «و خداوند گروهی را که از مکنون غیبش آگاه ساخته، وزرای او (مهدی) قرار می‌دهد. خداوند ایشان را به طریق کشف و شهود بر حقایق و احکام الاهی آگاه گردانیده، و به مشورت ایشان است که امور فیصله می‌یابد. آنان عارفانی هستند که بر همه چیز آگاهی دارند، اما خود او (=مهدی) صاحب شمشیر حق و اهل سیاست مدنی است و از جانب خداوند به آن چه شأن و مقامش اقتضا دارد، آگاه است». همچنین می‌نویسد: «و ایشان [وزرای مهدی] از عجم هایند و بین ایشان عرب وجود ندارد، ولی به عربی سخن می گویند. در میان ایشان، الحافظ وجود دارد که از جنس ایشان نیست و اصلاً معصیت را مرتکب نشده است. او خاص ترین وزیر و برترین امین است».


البزنجی معتقد است که این «الحافظ» همان عیسی(ع) است؛ زیرا تنها انبیا هستند که معصومند.

پرسش:
آیا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) وزیر دارند؟، و منصور و 12 مهدی که در روایات به آنها اشاره شده است، وزراء ایشان هستند یانه؟

پاسخ:
در مورد معنی وزیر و ماده آن که از وزر است در لغت آمده است.
«الوَزَرُ في كلام العرب الجبل الذي يُلْتَجَأُ إِليه، هذا أَصله. و كل ما الْتَجَأْتَ إِليه و تحصنت...الوَزِيرُ: حَبَأُ المَلِكِ الذي يحمل ثِقْلَه و يعينه برأْيه»؛ وزر در کلام عرب به کوهی گفته می شود که به آن پناه می برند. و هر چیزی که به آن پناه ببری و برای خودت پناه قرار دهی ... و وزیر مقرب و شخص نزدیک پادشاه که سنگینی کار او را تحمل می کند. و به رای و مشورت خود کمکش می کند.(1)

درقرآن کریم نیز آمده است: «قال رب اشرح لی صدری و یسر لی امری ... و جعل لی وزیرا من اهلی»؛ (حضرت موسی (علیه السلام) فرمود) پروردگارا برای من وزیری (دستیاری) از خاندانم قرار ده. و آیات بعد مشخص می کند که این وزیر را برای چه می خواهد. «هارون أخی، اشدد به أزری، و أشرکه فی أمری»؛ برادرم هارون را (وزیرم) قرار ده، خداوندا پشتم را با او محکم کن، و او را در کار من شریک گردان.(2)
آیت الله مکارم شیرازی نیز در تفسیر خود آورده اند:
وزیر از ماده وزر در اصل به معنای بار سنگین است و از آنجا که وزیران بسیاری از بارهای سنگین را در کشور داری بر دوش دارند این نام بر آنها گزارده شده است.(3)

حال عبارتی که درمورد وزیر امام زمان (علیه السلام) اشاره شده است آیا مقصود وزیر اصطلاحی مثل وزراء پادشاه می باشد یا وزیر به معنی کمک؟
سیره و روش امام عصر (علیه السلام) همانند رسول بزرگوار اسلام و سایر اهل بیت (علیهم السلام) خواهد بود. و به یقین می دانیم که در دوران حکومت رسول بزرگوار اسلام و امام علی (علیه السلام) آنها چیزی به اسم وزیر مصطلح در بین درباریان نداشتند. بنابر این باید گفت که مراد از این وزیر دستیار و کمک کار است که در رساندن این رسالت و پیام و احقاق دولت کریمه کمک کار آنحضرت خواهد بود.
و موید دیگر بر این سخن این است ما می دانیم، حضرت موسی حکومت و پادشاهی نداشته پس این وزیر نمی تواند وزیر مصطلح باشد بلکه همانطور که در آیات اشاره می کند برای کمک است. و چون هدف و راه انبیاء و ائمه (علیهم السلام) یکی است پس وزیری هم که برای حضرت صاحب الامر هست مراد کمک و پشت گرمی برای آن حضرت می باشد. و لزومی ندارد این نوع وزیر بودن را که مراد معنای لغوی است محدود به یک نفر کنیم.

درمورد منصور نمی توان گفت که وزیر حضرت است. روایت می فرماید: «فیقتل بها رجلا ویهرب المهدیّ والمنصور منها»؛ بعد از حمله سفیانی به کوفه مهدی و منصور بعد از کشته شدن یک نفر از آنجا فرار می کنند. روایت اشاره ای ندارد که منصور وزیر اوست.
در ادامه روایت هم هست که بعد از کشته شدن یکی از مهدی و منصور که قصد فرار از کوفه را دارند و یکی از آنها کشته می شود. و بعد از آن حضرت صاحب الزمان که مشخص می شود مهدی قبلی حضرت نیست. بر اساس سنت حضرت موسی خائفا ظاهر می شود و بعد به مکه رفته و بین رکن و مقام در حالی که وزیرش هم همراه اوست قیام را شروع می کند. و خود متن روایت می تواند قرینه باشد که منصور وزیر نیست.

اما این منصور کیست؟
در روایت دیگر مشخص می شود این منصور کیست، روایت 48 باب 27، جلد 52 می گوید:
4000 فرشته برای یاوری امام عصر می آیند. و اینها همان هایی هستند که برای یاری امام حسین (علیه السلام) به زمین آمده بودند ولی به آنها اجازه جنگ داده نشد و از آن موقع پریشان و ژولیده تا روز قیامت در کنار قبر حضرت گریه می کنند و رئیس آنها فرشته ای است که منصور گفته می شود.(5) ... البته در اول روایات اشاره دارد که چه فرشته هایی برای یاری حضرت خواهند آمد مثل فرشته هایی که در جنگ بدر به کمک مسلمانان آمدند و غیره.
بنده روایت صریحی ندیدم که منصور را وزیر امام زمان (علیه السلام) معرفی کند. هر چند اگر باشد هم مراد وزیر اصطلاحی و جانشین بودن حضرت نیست.

و 12 مهدی هم که در روایات آمده است باز نیروهای حضرت هستند که به ایشان کمک خواهند کرد و از شخصیت های تاثیر گذار در حکومت و دولت حضرت هستند. هر چند قضیه کامل هم روشن نیست. و تفسیرها و دیدگاه های مختلف در مورد آنها وجود دارد. لذا 12 مهدی اشاره شده که بعد از ظهور خواهند آمد ولی اینکه این 12 مهدی چه کسانی هستند توضیحاتی داده شده که علامه مجلسی و شیخ حر عاملی بیاناتی دارند. که می توانید در لینک زیر مفصل مطالعه کنید.
http://www.askdin.com/thread27644-9.html

خلاصه کلام اینکه چند نکته در باب وقایع ظهور بهتر است بدانیم.
1- بعد از حضرت مهدی (علیه السلام) طبق نصوص معتبر امام حسین (علیه السلام) حکومت خواهند کرد.
2- آنحضرت 313 یار اصلی که فرماندهان و شخصیت های اصلی دولت ایشان هستند.

«إكمال الدين مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ عَنِ الْكُوفِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ ع‏ كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى الْقَائِمِ عَلَى مِنْبَرِ الْكُوفَةِ وَ حَوْلَهُ أَصْحَابُهُ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا عِدَّةَ أَهْلِ بَدْرٍ وَ هُمْ أَصْحَابُ الْأَلْوِيَةِ وَ هُمْ حُكَّامُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ عَلَى خَلْقِهِ حَتَّى يَسْتَخْرِجَ مِنْ قَبَائِهِ كِتَاباً مَخْتُوماً بِخَاتَمٍ مِنْ ذَهَبٍ عَهْدٌ مَعْهُودٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص فَيُجْفِلُونَ عَنْهُ إِجْفَالَ الْغَنَمِ فَلَا يَبْقَى مِنْهُمْ إِلَّا الْوَزِيرُ وَ أَحَدَ عَشَرَ نَقِيباً كَمَا بَقُوا مَعَ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ ع فَيَجُولُونَ فِي الْأَرْضِ فَلَا يَجِدُونَ عَنْهُ مَذْهَباً فَيَرْجِعُونَ إِلَيْهِ وَ اللَّهِ إِنِّي لَأَعْرِفُ الْكَلَامَ الَّذِي يَقُولُ لَهُمْ فَيَكْفُرُونَ بِهِ»؛ امام صادق (علیه السلام) می فرماید: گویا حضرت قائم را بر منبر کوفه مشاهده می کنم در حالی که 313 یارش به اندازه اهل بدر در کنار او هستند. و آنها یاران اصلی حضرت و حکام الهی روی زمین برای بندگان هستند. تا اینکه امام از قبای خود نامه ای که به مهراز طلا ختم شده است و عهدی است از جانب رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در می آورند و همه آنها سریع پراکنده می شوند غیر از وزیر و 11 نقیب حضرت همان طور که همراه حضرت موسی چنین ماندند. و آن 313 نفر همه جای زمین را می گردند. ولی مذهب حق دیگری غیر از او نمی یابند. و لذا محضر حضرت بر می گردند. و قسم به خداوند من می دانم که امام به آنها چه می گوید که آنها از دورحضرت پراکنده شده و از او فاصله می گیرند.
از این روایت می توان استفاده کرد که یکی از آن 12 مهدی وزیر حضرت و نزدیک ترین شخص به حضرت است. و در عین حال این 12 مهدی مقامی بالاتر از 313 یار دیگر دارند چون هیچ شک و شبهه ای در حقانیت حضرت از همان اول ندارند. اما اسماء آنها تا آنجا که بنده اطلاع دارم ذکر نشده است.

نتیجه اینکه می توان گفت وزیر حضرت یکی از آن 12 مهدی است. هر چند مراد از وزیر در اینجا وزیر اصطلاحی رایج نیست. و اسم او هم مشخص نمی باشد.

______________
(1) لسان العرب ج‏5 282
(2) طه.25-32
(3) مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج13، ص188، ناشر: دارالکتب الاسلامیة.
(4) بحارالانوار، ج52، ص223، ح87
(5) مجلسی محمد باقر بحارالانوار، ج52، ص329، ح48
(6) مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)، ج52، ص326، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق.

موضوع قفل شده است