جمع بندی چه عمل و عبادتی را برای ماه رمضان توصیه می کنید؟

کارشناس بحث: استاد سمیع

باسمه تعالی

با تشکر از سوال زیبایی که فرمودید:

بنده به نوبه خودم نماز شب را توصیه می کنم مخصوصا در سحرهای این ماه عزیز.
سحری خوردن بهانه خوبی است که ما در دل شب بلند می شویم و چقدر زیباست که از این فرصت استفاده کنیم و قبل از خوردن سحری نماز شب را داشته باشیم
حتی دو رکعت هم نماز شب بخوانیم و یا حداقل یک سجده در دل شب داشته باشیم واقعا غنیمت است. خدا می داند که چه اسراری در این نماز شب خوابیده است.

که عارف کامل مرحوم آقای قاضی رحمة الله علیه می فرمودند:
«اما نماز شب پس هیچ چاره و گریزی برای مؤمنین از آن نیست و تعجب از کسی است که می خواهد به کمال دست یابد، در حالی که برای نماز شب قیام نمی کند و ما نشنیدیم که احدی بتواند به آن مقامات دست یابد مگر به وسیله نماز شب»

مرحوم علامه طباطبایی مي‌فرمودند:
«چون به نجف اشرف براي تحصيل مشرّف شدم، از نقطه نظر قرابت و خويشاوندي و رحميّت گاهگاهي به محضر مرحوم قاضي شرفياب مي‌شدم؛ تا يك روز در مدرسه‌اي ايستاده بودم كه مرحوم قاضي از آنجا عبور مي‌كردند، چون به من رسيد دست خود را روي شانه‌ي من گذاردند و گفتند: « اي فرزند! دنيا مي‌خواهي نماز شب بخوان؛ و آخرت مي‌خواهي نماز شب بخوان»

و به تعبیر علامه حسن زاده آملی حفظه الله تعالی علیه

«[=hammihan_font]در خلوت شب سیر سماوات خوش است/ در ظلمت شب بزم مناجات خوش است

[=hammihan_font]اندر دل شب ز دل برآوردن آه /در بارگه قاضی حاجات خوش است»

مخصوصا در آن قتون نماز وتر که العفو می گویی و با هر العفو گفتن یاد گناهی که انجام دادی می افتی ، واقعا اشک مجال نمی دهد و چه شیرینی خاصی دارد در دل شب با میزبان این ماه عزیز درد و دل کردن
التماس دعای ویژه از همه عزیزان

سلام علیکم

توصیه‌های زیر را از وب سایت پرسمان می‌باشد:

ماه مبارك رمضان ماه ميهماني خداوند است. ميهمانى خداوند، به معناى اكرام و رحمت خاص الهى بر بندگان است؛ زيرا بندگان اعم از مؤمن و كافر در سراسر زندگى خود، در سر سفره اكرام و رحمت الهى نشسته‏‌اند. اما ميهمانى در ماه رمضان، اكرام و رحمت خاص براى روزه داران است.

بر اساس روايات، چند موضوع نشان از ميهمانى خداوند است:

1. از شب اول ماه رمضان، درهاى بهشت باز می‌‏شود و تا شب آخر بسته نمی‌شود( بحارالانوار، ج 96، ص 344؛ ميزان‏‌الحكمة، ج 5، ص 2132).

2. از ابتدا تا انتهاى ماه رمضان، درهاى جهنم بسته می‌شود (ميزان‏ الحكمة، ج 5، ص 2132).

3. شياطين در بند و زنجير می‌شوند تا نتوانند روزه بندگان را خراب كنند(همان).

4. ماه رمضان، ماهى است كه ابتداى آن رحمت، وسطش آمرزش گناهان و پايان آن، آزادى از آتش جهنم است همان.؛ يعنى، با رحمت الهى به ميهمانى دعوت و
آمرزيده می‌شويم و در پايان ميهمانى به عنوان هديه، از آتش جهنم آزاد می‌‏گرديم.

5. وجود شب قدر در اين ماه است كه ارزش آن، از هزار ماه بيشتر است و عبادت در آن، نتايج بسيارى دارد و سرنوشت يك سال بندگان در آن تعيين می‌گردد(همان).

بدون ترديد موفقيت در هر كارى، مستلزم برنامه‏‌ريزى صحيح است و آن هنگامى ميسّر است كه:

الف. برنامه ناظر به اهدافى باشد كه انسان، در پيش روى دارد.

ب. اهداف وقتى از شفافيت برخوردار می‌شود كه فرصت پيش آمده يا امكانات فراهم شده، به خوبى شناخته و ارزش گذارى گردد.

ج. وقتى انسان ارزش فرصتى را بداند و يا اهميت نعمتى را درك كند، قدر آن را بهتر می‌داند و بيشتر از آن بهره می‌‏برد. پس بايد از اين فرصت سرنوشت ساز،
بيشترين بهره را ببريم و اگر بخواهيم به اين هدف دست يازيم، بايد براى لحظه لحظه آن حساب باز كنيم؛ حتى براى ساعاتى كه در حال خواب يا استراحت هستيم.

براى استفاده كامل از ماه رمضان، هر كس بايد متناسب با موقعيت شغلى و وضعيت جسمانى و روانى خويش، برنامه ريزى كند.
در اين صورت بايد وقت خود را به چند بخش تقسيم كنيم:

بخش اول. علم و معرفت‏ در اين ماه بايد با جديت تمام، در جهت دانش افزايى تخصصى و معرفت‏يابى بنيادين و اعتقادى بكوشيم.

بخش دوم. عبادت و مناجات‏ در ماه رمضان، علاوه بر عبادت‏هاى معمول - كه در طول سال هميشه بايدانجام دهيم عبادت‏هاى واجب و مستحب ديگرى نيز اضافه شده
است؛ مانند: روزه گرفتن، تلاوت قرآن، خواندن دعاهاى ماه رمضان، احسان و... براى انجام دادن اين اعمال، تأكيد فراوانى شده است و بايد در برنامه ريزى
ماه رمضان، در نظر گرفته شود.

بخش سوم. خواب و استراحت‏ لازمه استفاده بهينه از دو بخش گذشته، اين است كه خواب و استراحت انسان به مقدار كافى انجام شود. در غير اين صورت در
دو بخش اول نيز موفق نخواهد بود.

در ماه مبارك رمضان، به دليل جابه‏‌جايى اوقات غذا و تغييراتى ديگر، تا حدودى چرخه خواب و استراحت نيز تغيير می‌كند.

توصيه ما اين است كه بكوشيد ميزان خواب خود را خيلى تغيير ندهيد و وقت آن را نيز خيلى به هم نزنيد. فقط با كمى تغيير در چرخه خواب، برنامه خواب و استراحت خود را ادامه دهيد؛ براى مثال‏ اگر هنگام سحر حدود يك ساعت (براى سحرى خوردن و خواندن نماز شب و نماز صبح) بيدار می‌مانيد؛ اين مقدار از خواب را در روز جبران كنيد.

بعد از نماز ظهر و عصر - با توجه به اينكه ناهار از برنامه روزانه حذف شده است زمان مناسبى براى استراحت و خواب است. در اين صورت مقدارى از شب را می‌توانيد بيدار بمانيد و از وقت‏تان استفاده بهترى بكنيد.

ادامه در پست زیر ....

توصيه‏‌هاى ماه رمضان‏ علاوه بر آنچه بيان شد، رعايت نكات زير به كيفيت استفاده از ماه رمضان می‌افزايد:

1. بر ترك محرماتى كه بر اعضاى ديگر لازم گرديده - به ويژه محرمات چشم، گوش و زبان و نيز استفاده از غذاى حلال، اهتمام ويژه‏اى داشته باشيد.

2. در شبانه روز چند نوبت قرآن تلاوت كنيد؛ براى مثال حدود پانزده دقيقه در روز و پانزده دقيقه در شب.

3. دعاها را تقسيم كنيد و آنها را در چند نوبت در شبانه روز بخوانيد. روزها به همان مقدار دعايى كه بين نماز يا بعد از نمازهاى يوميه خوانده می‌‏شود، اكتفا كنيد.
اما شب‏ها وقت بيشترى را صرف خواندن دعا كنيد. اگر بعضى از دعاها طولانى است، لازم نيست هر شب همه آن دعا را بخوانيد.

4. براى استفاده بهينه از زمان در هنگام رفت و آمد، ذكر بگوييد (البته ذكرهاى بدون صدا و آرام تا شائبه ريا به وجود نيايد). بكوشيد از مرحله ذكر زبانى، به
مرتبه توجّه به معناى ذكر و ذكر قلبى و ياد واقعى خداوند برسيد؛ به طورى كه او را حاضر و ناظر بر خود بدانيد. بهترين ذكر - به ويژه براى رفع بعضى مشكلات
ظاهرى و نيز روحى و روانى ذكر «استغفار» و «لا اله الا الله» است.

5. دائم الوضو باشيد و حتى قبل از خواب نيز وضو بگيريد و به بستر خواب برويد؛ زيرا در ماه رمضان، خواب نيز عبادت است و نفس كشيدن تسبيح به حساب می‌آيد.

6. از شب زنده دارى و احيا - به ويژه در شب‏هايى كه فرداى آن تعطيل است غفلت نكنيد. شايد يكى از مهم‏ترين اعمال در اين ماه، شب زنده‌‏دارى، تهجّد، استغفار
و نماز شب در نيمه شب‏ها است.

7. در مجالس بيان احكام و معارف دينى و موعظه، در مساجد يا حسينيه‏ها شركت كنيد. بسيارى از علما و مجتهدان نيز مقيدند، به موعظه و ذكر مصيبت واعظان و
سخنرانان گوش فرا دهند. به طور كلى شركت در مجالس مذهبى، قرار دادن خود در معرض نفحات و نسيم‏هاى رحمت الهى است كه نقش مهمى، در حفظ دين
و معنويت انسان دارد.

8. از انجام دادن ورزش‌‏هاى سنگين، در طول ماه رمضان بپرهيزيد و بكوشيد ورزش‌‏هاى سبك و آرام (مانند پياده روى يا نرمش) انجام دهيد.

9. از غذاهاى قندى و پروتئين‏‌دار در رژيم غذايى خود بيشتر استفاده كنيد (مانند خرما و لبنيات).

10. از پرخورى هنگام افطار و سحرى جداً بپرهيزيد؛ زيرا علاوه براينكه چرخه خواب شما را به هم خواهد زد، از ساير برنامه‏‌هاى عبادى و درسى نيز بهره كافى
نخواهيد برد.

11. از هدر دادن انرژى بی‌‏جا و بی‌مورد اجتناب كنيد؛ براى مثال از حرف زدن‏‌هاى بی‌مورد و تماشاى برنامه‏‌هاى تلويزيونى غيرضرورى بپرهيزيد.

[="DarkOrchid"]خواندن 100 تا قدر هرشب....[/]

با تشکّر از مطالب دوستان؛ ختم قرآن -البته با تدبّر و فهم معاني- و إهداي ثوابش به روح مقدّس حضرت صدّيقه زهراء هم خوبه.

اگر تونستید مطالعه دم سحر یا هر وقت که وقت آزاد داشتید رو فراموش نکنید علل خصوص کتب علامه حسن زاده اگر هم در شروع کارید کتاب دروس معرفت نفس ایشون رو من پیشنهاد میدم با اجازه دوستان

سلام علیکم

دوستان، خواندن کتاب مختصر زیر را از دست ندهید:

1- روزه دریچه ای به عالم معنا


همچنین کتاب زیر که مجموعه سخنرانی استاد طاهر زاده است بسیار برای فیض بردن از ماه مبارک رمضان کمک می‌کند:

2- رمضان دریچه رؤیت- ﺳﻴﺮ اﻟﻲ اﷲ در ﺳﺎﻳﻪي ﺟﻮع، ﺻﻮم و ﻣﺎه رﻣـﻀﺎن


دعا به همه مسلمین و مسلمات فراموش نشود

[="Navy"]

شب‌های ماه رمضان است، اغلب شما جوان هستید. وضو بگیرید. نماز بخوانید. کم حرف بزنید. کم قصه بگویید. این چیزهایی که در تلویزیون نشان می‌دهند برای تفریح است یا برای بچه‌ها. شما که روزه دارید کمتر این و آن را گوش دهید. کمی به کارهایتان برسید. نیم ساعت یا یک ساعت بعد از نماز در سجاده بنشینید و خدا را یاد کنید. افطار که کردید، بدنتان که آرام گرفت،به دعایی، به ثنایی یک دقیقه خدا را یاد کنید. با خودتان خلوت کنید. به قرآن نگاه کنید. با اینکه اصلا ساکت بنشینید.

این خیلی قیمتی است.

آدم افطار حقیقی را با خدا می‌کند. افطار حقیقی که خوردن نیست.

ابعث حیا، آن افطار است . نماز پیامبر(ص) است. روزه علی(ع) است. افطار خداست. از افطار بالاتر هم چیزی نیست.

علی(ع) روزه است؛ یعنی هر که علی(ع) را قبول کند در دنیا کم حرف می‌زند، آلوده نمی‌شود.

ذکر دنیا را کم می‌کند ادعایش از بین می‌رود. هر که پیغمبر را نگاه کند نماز خوانده است.

ذکر خدا می‌گوید، دعا می‌کند، صلوات می‌فرستد . همینطور می‌آید جلو تا خدا را ملاقات می‌کند و می‌گوید اشهد، خدا را دیدم. اشهد ان لا اله الا الله می‌گوید و بالا می‌رود .

هر جا غصّه دار شدی استغفار کن. استغفار امان انسان است.

به این کاری نداشته باش که چرا محزون شده ای ، اذیّتت کرده اند ؟ گناهی کرده ای؟ بعضی وجود خودشان را گناه می دانند.

شما می گویی چرا من درست کار نمی کنم ، او خودش را گناه می داند. محزون که شدی استغفار کن.چه غم خود را داشته باشی و چه غم مؤمنین را ، استغفار غم ها را از بین می برد. همان طور که وقتی خطا می کنی همه صدمه می خورند ،مثلاً وقتی چند نفر کفران نعمت می کنند به همه ضرر می رسد ؛ استغفار هم که می کنی به همه ماسوای خودت نفع می رسانی.

در حدیث است که هشت چیز شما دست خداست : موت و حیات, مرض و صحت, فقر و غنا, خواب و بیداری, چه چیزی می ماند که دست خودمان نباشد ؟

[h=3][/h]. اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان در اعمال و کردار شما هیچ گونه تغییری پدید نیامد و راه و روش شما با قبل از ماه صیام فرقی نکرد، معلوم می شود روزه ای که از شما خواسته اند محقق نشده است؛ آنچه انجام داده اید روزه عامه حیوانی بوده است.(امام/۳)

. دل را از اسباب و موجبات شرّ خالی کنید؛ این، روزه ی جان است.(رهبری/۳۴)

. روزه فقط این نیست که انسان نخورد و نیاشامد؛ روزه یک نوع پرورش روح شماست.(رهبری/۳۷)

. سه مرحله برای روزه ذکر کرده اند؛ هر سه مرحله هم برای کسانی که اهل آن هستند، مفید است: یک مرحله، همین مرحله عمومی روزه است؛ یعنی پرهیز از خوردن و نوشیدن و سایر محرمات. مرحله دوم روزه، پرهیز از گناه است؛ یعنی نگاهداری گوش و چشم و زبان و دل. مرحله سوم از روزه داری، پرهیز از هر چیزی است که ذهن و ضمیر انسان را از یاد خدا غافل کند.(رهبری/۸۷)

. هر عمل حسنه ای که انجام دهید، احسان، اطعام و کمک به کسی، احوالپرسی از مستحقی، اقدامی برای مردم محروم، اقدامی برای جامعه اسلامی، کاری برای پیشرفت زندگی مردم؛ همه اینها عبادت است.(رهبری/۹۰)

. بستن دهان از غذای حلال برای این است که انسان در آن سی روز تمرین کند که زبان خود را از گفتار حرام ببندد، غیبت نکند، دروغ نگوید، فحش ندهد.(مطهری/۹۱)

. آن ساعاتی که در آن ساعات خدمتی کرده ای، کار مفیدی انجام داده ای، ساعات نورانی توست. و اما آن ساعاتی که در آن ساعات غافل بوده ای، غرق در شهوات بوده ای، برخلاف رضای خدا قدم برداشته ای، آنها دوران تیرگی و تاریکی عمر توست. این زمان توست، این عمر توست.(مطهری/۹۵)

. عبادت بدون توبه قبول نیست، اول باید شستشو کرد، بعد وارد آن محل پاک و پاکیزه شد. ما تا توبه نکنیم، چه عبادتی می کنیم؟! ما توبه نمی کنیم و روزه می گیریم!(مطهری/۹۶)

. در این سی روز یا بیست و نه روز به طور مداوم، دعاهایی هست که توجه به آن دعاها و خواندنشان، انسان را نورانیت مضاعفی می بخشد.(رهبری/۷۹)

. دعا یعنی امید، که ملازم با امید به اجابت است. این امید به اجابت، دلها را مشعل می کند و منور نگه می دارد. به برکت دعا، جامعه با نشاط و اهل حرکت می شود.(رهبری/۸۶)

. شب را زنده نگه داشتن، مقصودش این نیست که این قطعه زمان را شما زنده نگه دارید؛ مقصود زنده نگه داشتن خود شماست در این قطعه از زمان.(مطهری/۹۴)

. وقتی شکر نعمت های خدا می شود که مشتمل بر حقیقت معنای روزه باشد، یعنی از روی اخلاص انجام شود.(علامه طباطبایی/۱۱۲)

. روزه ای که سپر آتش و موجب ورود به بهشت است و بوی دهان را از مشک خوشبوتر می سازد، ممکن است با غیبت از مسلمانی رخت بربندد.(آیت الله جوادی آملی/۱۲۰)

. جمال مطلق را در سحرهای ماه مبارک رمضان، بخواهید و به گوش دادن بسنده نکنید، زیرا گوش دادن غیر از خواستن است.(آیت الله جوادی آملی/۱۲۴)

. در طول این ماه زبانتان را حفظ کنید.(آیت الله جوادی آملی/۱۳۶)

. در ماه مبارک رمضان می بایست نسبت به کسانی که زیردست انسان حساب می شوند ارفاق و ملاطفت داشت.(آیت الله جوادی آملی/۱۳۵)

. آن نشاطی را که انسان در ماه مبارک رمضان برای نثار و ایثار دارد، در غیر این ماه ندارد.(آیت الله جوادی آملی/۱۴۰)

یک مثلی هست که می گفتند که ملا شدن چه آسان، آدم شدن چه مشکل

– مرحوم آشیخ عبدالکریم – رحمه الله می فرمود که ملا شدن چه مشکل ، آدم شدن محال است، مثل محال می ماند.

انبیا آمده بودند که این محال را جامه عمل به آن بپوشند .

اینقدر دست و پا نزنید این طرف و آن طرف بروید. شما خدا را می خواهید بروید دنبال همان که می خواهید.

فطرت شما توجه به خدا دارد خودتان متوجه نیستید. همه فطرتها توجه به خدا دارد. این ماه رمضان و هر ماه رمضان دیگری مهیا کنید خودتان را در این روز آخر فرضا آخر شعبان است شاید بیشتر مهیا کنید و مهیا کنیم خودمان را برای ورود در ضیافه الله؛

در مهمانی خدا که ان شاءالله با سلامت نفس با نور هدایت خدای تبارک و تعالی وارد بشویم در این ماه عزیز معظم و فرق بکنیم.

در این ماه فرق داشته باشیم با سایر ماهها و دنبال این باشیم که ان شاءالله لیله القدر را دریابیم.

برکات لیله القدر را که قرآن در آن نازل شده است همه سعادت عالم در آن شب نازل شده است واز این جهت از همه شبهای عالم بالاتر است این را بتوانیم ادراک بکنیم درک بکنیم.

خداوند ان شاءالله شماها را توفیق بدهد که با سلامت و سعادت وارد در ضیافه الله بشوید و از آن مائده های آسمانی که قرآن و ادعیه است ان شاءالله همه مان مستفیض بشویم و با یک روح سالمی وارد بشویم و لیله القدر را هم دریابیم.

هرچند كارهاي مستحبي در ماه رمضان آثار فراواني دارد اما بهترين كار اين است كه :

اگر كسي نماز قضا دارد بجاي نماز هاي مستحبي ، نمازهاي قضا شده خود را بخواند

اگر پدر و مادر كسي از دنيا رفته و نماز قضا دارند آنها را قضا كند هر چند پسر بزرگ نباشد

اگر از بستگان از دنيا رفته نماز قضا دارد آنها را بخواند

[="Blue"]بهترین عمل در ماه رمضان بعد ترک معصیت . خواندن نافله های هزارگانه هست که شیعه و سنی به صورت متواتر ان را از رسول الله صلی الله علیه و اله نقل کرده اند و سنت ایشان و اهل بیت علیهم السلام بوده است که متاسفانه امروزه میان شیعیان غریب و سبک شمرده میشود ... نافله های هزارگانه ماه مبارک رمضان همان نماز تراویح است که اهل السنت بدان اهتمام دارند گرچه جماعت ان نزد ما شیعیان صحیح نیست ولی مکرر تاکید شده است که به صورت فرادی خوانده شود ...

ان قدر این عمل مبارک و نورانی هست که حتی فقهای شیعه ان را در کتاب های مبوسوط فقهی خود یاد کرده اند و از فقه و تلاش در انجام ان بحث کرده اند ....
نافله های ماه مبارک رمضان بدین گونه هست که از شب اول تا شب یستم شبی 20 رکعت خوانده میشود و از شب بیست و یکم تا شب اخر شبی 60 رکعت خوانده میشود که جمعا هزار رکعت نافله نورانی میشود .... گرچه بعضی گفتند در شب های قدر 100 رکعت خوانده شود و شب های دیگر دهه اخر شبی 30 رکعت باشد ... به هر حال هر گونه که باشد نیکو هست

اگر تاکنون غافل از نوافل نورانی ماه مبارک رمضان بودید فرصت از دست ندهید و این رمضان خود را خوشبو و نیکو کنید ....

ان شا الله سعی کنیم با اقامه نوافل ماه مبارک رمضان شب های ان را نورانی و خوشبو کنیم .... و چه خوب است که در هر رکعت یک صفحه قران کریم خوانده شود تا قران را در نماز ختم کرده باشیم[/]

[="Arial"][="Black"]سلام من تازگی ها موفق شدم نماز شب رو بخونم اما چندتا مشکل پیش میاد
1- هم چادر و هم قنوت و هم تسبیح رو نمی تونم تو دستم بگیرم و همش یا قنوتم باز میشه یا هم اینکه تعداد ذکزهایی که باید گفته شده درسته یا نه ( البته تسبیح رو مشخص کردم 40 تا -70 تا و 7 تا رو ) خب بعدش که میرسم به العفو احساس می کنم که دارم میگم علف خب واسه همین 300 تا رو که عمرا بتونم ببگم نهایتش 30-40 تا می تونم بگم و اینکه موقع قنوت ادم دستاش خیلی خیلی خسته میشه نمی تونه نگه اش داره باید جیکار کنم؟؟؟؟؟؟؟[/]

[="Arial"][="Black"]

ببخشید اون 40 نفر دیگه قضیه اش چیه؟ من تا اون حد دیگه بلد نیستم بخونم ، ابتدایی اش رو میخونم کلش 2 بار تونستم بخونم چیزی نیست که:Ghamgin:
یعنی اینکه بعد از مدتی که آدم نماز شب بخونه دیگه انرزی مضاعف پیدا نمیکنه؟[/]

[="Arial"][="Black"]

بله ، خب راستش من اینجا زیاد سوال نمی پرسم ، و بیشتر تو پاسخگوی آنلاین سوالام رو می پرسم دیگه همه ی کارشناس های اخلاق اونجا من رو می شناسند و به کمک اونها هستش که من موفق شدم نماز شب رو بخونم ( یعنی تعداد گناهانم رو کم کنم ) استادم گفته در این حد فعلا بخونم کافیه ، ولی مطالب جالبی فرموده بودید خیلی خوشم اومد و جالب بود برام .[/]

[="Blue"]

بزرگوار ! هیچ کدوم از این کارها که گفتید اصلا لازمه نماز وتر نیست ... اولا : قنوت در نماز وتر مستحب است و میتوانید بدون اینکه قنوت بگیرید نماز به پایان ببرد ... دوما اصلا لازم نیست یک دست بلند کنید و خشوع و توجه شما کم شود و هیچ نیازی هم نیست چهل مومن دعا شود ....
ان چه که بیش از هر چیز در منابع شیعه و سنی تاکید شده و همه علما و محدثین بر ان اجماع دارند این است که رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود در قنوت وتر دعا کنید و دعاهایی را به امام مجتبی علیه السلام اموختند که ما پاره ای از دعاهای نورانی قنوت وتر را در تایپک زیر گرد اورده ایم ... در صورت علاقه بخشی از ان ها را حفظ کرده و در قنوت وتر به سوی پروردگارتان بخوانید .... موفق باشید

http://www.askdin.com/thread39719.html[/]

[="Blue"]

کل نوافل به صورت نمازهای دو رکعت دو رکعتی خوانده میشود و بعد هر دو رکعت تشهد و سلام خوانده میشود ... در بیست شب اول شبی 20 رکعت خوانده میشود که میشود ده نماز دو رکعتی
و در ده شب اخر شبی 60 رکعت خوانده میشود که میشود سی نماز دو رکعتی[/]

[="Arial"][="Black"]سلام منکه خودم تصمیم دارم سوره جمعه رو تو ماه رمضون حفظ کنم و دعای مکارم اخلاق رو خیلی بخونم . ( حالا نمیدونم بشه یا نه )
در فضیلت این سوره از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم رواست شده است: هر كس سوره جمعه را قرائت نماید خداوند ده برابر كسانی كه در نماز جمعه شركت می كنند ونیز كسانی كه در شهرهای مسلمان نشین به نماز جمعه نمی روند، حسنه عطا می كند. ¹

از امام صادق علیه السلام نیز نقل شده: هر كس این سوره را در هر شب جمعه بخواند كفاره گناهان ما بین دو جمعه خواهد بود. ²

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت ها :

(1) مجمع البیان، ج10، ص5
(2) بحارالانوار، ج86، ص362[/]

بسم الله الرحمن الرحیم

رمضان ماه بزرگ الهی است که خداوند متعال در این ماه بر همه اعمال سودی هزار برابر میدهد و با برکت و رحمت و مغفرت مردمان را بیمه میکند .... یکی از عمل های بزرگ در ماه رمضان که متاسفانه غالب عوام شیعیان از ان غافل هستند نوافل هزارگانه ماه مبارک رمضان هست که برادران اهل السنت و الجماعت در شب های ماه مبارک رمضان در سرتاسر دنیا بدان اهتمام خاصی دارند ....

نوافل نورانی ماه رمضان ان قدر بزرگ و مورد تاکید واقع شده است که حتی علمای بزرگ شیعه در کتاب های فقهی خود از ان یاد کرده اند و نسبت بدان بحث کرده اند حال ان که در امورات مستحبی دیگر چنین چیزی به چشم نمیخورد .... و ما در ادامه پاره ای از ان ها را ذکر خواهیم کرد ....

نوافل هزارگانه ماه رمضان یا همان نماز نورانی تراویح که از سنت های قطعیه محمد و ال محمد صلوات الله علیهم اجمعین بوده است بدین گونه است که از شب نخست ماه رمضان تا شب بیستم هر شبی 20 رکعت نماز به صورت نمازهای دو رکعتی خوانده میشود و از شب بیست و یکم ماه رمضان هر شبی 60 رکعت خوانده میشود که جمعا هزار رکعت نافله نورانی در ماه رمضان میشود که میتواند رمضان شما را نورانی و خوشبو کند .... البته تقسیم های دیگری هم گفته اند که مشتاقان میتوانند به مفاتیح الجنان رجوع کنند ....

بعض از تذکره های علما در کتاب های فقهی خود بدین شرح است :

در کتاب لمعه شهید اول رحمه الله علیه در باب نمازهای مستحبی فقط سه نماز را ذکرمیکند که از جمله در مورد نوافل رمضان توضیح میدهد و چنین میفرماید : هی الف رکعه غیر الرواتب و ....

1 _ سيّد مرتضي گويد: «عقيده اماميّه در ترتيب نوافل ماه رمضان اين است كه هر شب بيست ركعت بخواند، هشت ركعت پس از نماز مغرب، دوازده ركعت پس از نماز عشا و چون شب نوزدهم رسد صد ركعت و در شب بيستم همان بيست ركعت و شب بيستويكم صد ركعت و در شب بيست و دوم سي ركعت، هشت ركعت آن را پس از مغرب و بقيه را پس از عشا.
الإنتصار، ص55

2 ـ شيخ طوسي گويد: طول ماه رمضان هزار ركعت، افزون بر نافلههاي ساير ماهها بخواند. در بيست شب اوّل، هر شب بيست ركعت، هشت ركعت ميان مغرب و عشا و دوازده ركعت پس از عشا و در دهه آخر هر شب سي ركعت و در شبهاي نوزدهم و بيست و يكم و بيست و سوّم هر شب صد ركعت. 30الخلاف، ج1، ص530 مسأله 459

3 ـ ابوالصلاح حلبي نيز به همان ترتيب فرموده است. 31الكافي في الفقه، ص159

4ـ ابوالحسن حلبي، گفته است: علاوه بر نوافل يوميه، در ماه رمضان هزار ركعت خوانده شود; به اين ترتيب كه از شب اوّل تا شب پانزدهم بيست ركعت در هر شب و پس از آن بر بيست ركعت بيفزايد. 32اشارة السبق، ص105

5 ـ علاّمه حلّي نيز هزار ركعت در ماه، هر شب بيست ركعت تا شب بيستم و از آن پس سي ركعت را فرموده است. 3قواعد الأحكام.

6ـ فاضل نراقي، هزار ركعت را اجماعي دانسته و در ترتيب آن دو صورت را مطرح نموده است:

الف : در هر شب بيست ركعت، هشت ركعت پس از مغرب و دوازده ركعت پس از عشا ـ يا به عكس ـ و در دهه آخر هر شب ده ركعت بيفزايد و در شبهاي قدر صد ركعت بيفزايد.

ب : همان ترتيب، مگر آنكه در شبهاي قدر به صد ركعت اكتفا كند. 34مستند الشيعه، ج6ص379

7 ـ سيّد عاملي گويد: در هر شب بيست ركعت و اين اجماعي است، همانگونه كه در انتصار و خلاف و كشف اللثام و منتهي آمده است. 35مفتاح الكرامه، ج3، ص255

8 ـ سيّد طباطبايي، با اشاره به اختلاف روايات، اجماع فقها را بر استحباب هزار ركعت، افزون بر نوافل ديگر آورده است. وي اشاره به قول صدوق نموده كه گفته است: در رمضان زايد بر نوافلِ ديگر ماهها نافلهاي نيست، آن را قول شاذّ دانسته گفته نوافل رمضان سنت ثابت شده رسول خداست ..... من لا يحضره الفقيه، ج2، ص139

و كيفيت انجام آن را به ترتيب سابق ذكر كرده است. 37رياض المسائل، ج4، ص197جواهر الكلام، ج12، ص187

بیاییم با همت و تلاش این عمل نورانی را در این ماه مبارک انجام دهیم و شب های ان را نورانی و خوشبو سازیم ..........................

1906 وَعَنْ بن شِهَابٍ عن عُرْوَةَ بن الزُّبَيْرِ عن عبد الرحمن بن عَبْدٍ القارىء أَنَّهُ قال خَرَجْتُ مع عُمَرَ بن الْخَطَّابِ رضي الله عنه لَيْلَةً في رَمَضَانَ إلى الْمَسْجِدِ فإذا الناس أَوْزَاعٌ مُتَفَرِّقُونَ يُصَلِّي الرَّجُلُ لِنَفْسِهِ وَيُصَلِّي الرَّجُلُ فَيُصَلِّي بِصَلَاتِهِ الرَّهْطُ فقال عُمَرُ إني أَرَى لو جَمَعْتُ هَؤُلَاءِ على قَارِئٍ وَاحِدٍ لَكَانَ أَمْثَلَ ثُمَّ عَزَمَ فَجَمَعَهُمْ على أُبَيِّ بن كَعْبٍ ثُمَّ خَرَجْتُ معه لَيْلَةً أُخْرَى وَالنَّاسُ يُصَلُّونَ بِصَلَاةِ قَارِئِهِمْ قال عُمَرُ نِعْمَ الْبِدْعَةُ هذه والَّتِي يَنَامُونَ عنها أَفْضَلُ من التي يَقُومُونَ يُرِيدُ آخِرَ اللَّيْلِ وكان الناس يَقُومُونَ أَوَّلَهُ.
عبد الرحمن بن عبد القاري مي‌گويد: با عمر بن خطاب در شب ماه رمضان به مسجد رفتيم، ديديم كه برخي به صورت انفراد و برخي هم گروه نماز مي‌خوانند. عمر گفت:
نظر من اين است كه اگر اينها - نماز گزارها - را بر يك امام جماعت قرار دهم بهتر است پس بر اين معنى تصميم گرفت: و ابى بن كعب را مأمور اقامه جماعت كرد.
راوى مى گويد: سپس در شب ديگرى به همراه عمر بيرون آمدم مردم را ديدم كه به همراه يك شخص - امام جماعت - نماز مى‌خوانند.
عمر گفت: اين كار، عجب بدعت خوبى استالبخاري الجعفي، ابوعبدالله محمد بن إسماعيل (متوفاى256هـ)، صحيح البخاري، ج2، ص707، كِتَاب صَلَاةِ التَّرَاوِيحِ، بَاب فَضْلِ من قام رَمَضَانَ ، تحقيق د. مصطفي ديب البغا، ناشر: دار ابن كثير، اليمامة - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1407 – 1987

و از همه عجيب تر اين هست كه علي ع با اين سنت قطعي شما و عمر بن خطاب به شدت مبارزه مي كردند زيرا ان را به نص همان كلام عمر بن خطاب بدعت مي دانستند

وباسناده عن علي بن الحسن بن علي بن فضال ، عن أحمد بن الحسن ، عن عمرو ابن سعيد ( المدايني ) ، عن مصدق بن صدقة ، عن عمار ، عن أبي عبد الله عليه السلام قال : سألته عن الصلاة في رمضان في المساجد فقال : لما قدم أمير المؤمنين عليه السلام الكوفة أمر الحسن بن علي أن ينادي في الناس : لا صلاة في شهر رمضان في المساجد جماعة فنادى في الناس الحسن بن علي بما أمره به أمير المؤمنين عليه السلام فلما سمع الناس مقالة الحسن بن علي عليه السلام صاحوا : وا عمراه وا عمراه ، فلما رجع الحسن إلى أمير المؤمنين عليه السلام قال له : ما هذا الصوت ؟ قال : يا أمير المؤمنين عليه السلام الناس يصيحون : وا عمراه وا عمراه فقال أمير المؤمنين عليه السلام : قل لهم صلوا .
وقتي امير مومنان به کوفه آمدند به حسن بن علي دستور دادند که در بين مردم ندا دهد که در ماه رمضان در مسجد ، نماز (تراويح) جماعت نخوانند ؛ پس حضرت در بين مردم همان را که امير مومنان فرموده بودند اعلام کردند ؛ وقتي مردم کلام امام حسن عليه السلام را شنيدند ، فرياد زدند که "واي عمر واي عمر"( زيرا نماز تراويح از بدعت هاي عمر بود) وقتي امام حسن عليه السلام به نزد امير مومنان باز گشتند به ايشان فرمودند : اين چه صدايي است ؟ پاسخ فرمود : اي امير المومنين ، مردم فرياد مي زنند واي عمر واي عمر ؛ امير مومنان فرمودند به ايشان بگو نماز بخوانيد !!! (شما عمر را بيشتر از سنت رسول خدا قبول داريد و سنت را نمي خواهيد)
وسائل الشيعة (الإسلامية) مرحوم حر عاملي از علماي شيعه ج 5 ص 192 روايت شماره 2

[="Verdana"][="Navy"]دعاي ابو حمزه رو پيشنهاد ميکنم..
دعای شریف ابوحمزه مطرح کننده لطیف‌ترین مباحث خداشناسی است.
زيبايش وقتيه که چند بار با حوصله وتدبر متن فارسي يا همون ترجمه رو بخونيم ...
اونوقته که ميفهميم امام سجاد عليه السلام چقدر لطيف و زيبا با خداوند صحبت کردند و اينکه چقدر زيبا اداب دعا کردن ومناجات با معبود رو آموزش ميدن..
التماس دعا:Gol:[/]

خودسازی

ترک محرمات و انجام واجبات

انس با قرآن

انس با زیارت عاشورا

انس با نماز شب

پرسش:
چه اعمالی را برای ماه رمضان توصیه می‌کنید؟

پاسخ:
در کنار محشور بودن با قرآن و دعای ابو حمزه، نماز شب را توصیه می کنم مخصوصا در سحرهای این ماه عزیز.
سحری خوردن بهانه خوبی است که ما در دل شب بلند می‌شویم و چقدر زیباست که از این فرصت استفاده کنیم و قبل از خوردن سحری نماز شب را داشته باشیم
حتی دو رکعت هم نماز شب بخوانیم و یا حداقل یک سجده در دل شب داشته باشیم واقعا غنیمت است. خدا می‌داند که چه اسراری در این نماز شب خوابیده است.
درروایتی نورانی امام حسن عسکری (علیه السلام ) می فرمایند « إِنَّ الْوُصُولَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ- لَا يُدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّيْلِ (1) رسیدن به خدا سفری است که جز با مرکب شب پیموده نمی شود.»

چند نکته دراین روایت وجود دارد:
1-سفری در پیش داریم.
2-در این سفر نیاز به مرکبی داریم.
3-وسیله و مرکب این سفر شب است.

نماز شب از جمله اعمالی است که حب به معبود باعث انجام آن میشود چون ترک آن عقابی در پی ندارد لذا یک انگیزه ی مضاعفی برای انجامش لازم است که این انگیزه همان محبت الهی است، بنابراین آن خصوصیت در شب که به آن عظمت داد همان نماز شب است. یعنی انسان بوسیله ی نماز شب از مرکب شب استفاده میکند و سیر می نماید.

اما اینکه عظمت این عمل مستحبی تا چه مقدار است که امام حسن عسکری (علیه السلام) آن را وسیله سلوک الی الله دانسته اند، چند نمونه بیان میکنیم.

خدای متعال در قرآن کریم به رسولش دستور می دهد که شب را بپاخیز واهل قیام باش «قُمِ اللَّيْلَ إِلاَّ قَليلاً (2)
شب را جز كمى به ‏پا خيز»

با در نظر گرفتن اينكه خطاب به خصوص رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) است- اين معنا را مى‏ رساند كه اگر گفتيم شب‏ زنده ‏دارى كن، و در شب با خواندن نماز متوجه درگاه ما شو، براى اين بود كه خود را براى كرامت قرب و شرف حضور، و افتخار همكلامى با ما آماده سازى، تا ما قول ثقيلى را بر تو القاء كنيم .بنا بر اين، نماز شب راهى است كه آن حضرت را به چنين موقعى كريم منتهى مى ‏سازد.
در جاى ديگر هم خداى سبحان نماز شب را راه به سوى خدا خوانده، می‏ فرمايد:«إِنَّ هذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِلى‏ رَبِّهِ سَبِيلًا (3) این هشدار و تذكّرى است، پس هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برمى ‏گزيند»

چرا خداوند دستور این نماز را در شب داده است؟ چون خداى تعالى شب را مايه آرامش قرار داده، و نتيجه اين آرامش اين است كه خاطر انسان از شواغل معيشت فارغ، و دست انسان از اسباب ظاهرى بريده است.

در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آمده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در سفارشی به امیرالمومنین (علیه السلام) فرمودند:

«عَلَيْكَ بِصَلَاةِ اللَّيْلِ يُكَرِّرُهَا أَرْبَعاً (4) برتو باد نماز شب و این جمله را چهار بار تکرار فرمودند»

به تعبیر علامه حسن زاده آملی (حفظه الله تعالی علیه)
«در خلوت شب سیر سماوات خوش است/ در ظلمت شب بزم مناجات خوش است
اندر دل شب ز دل برآوردن آه/ در بارگه قاضی حاجات خوش است»
مخصوصا در آن قتون نماز وتر که العفو می‌گویی و با هر العفو گفتن یاد گناهی که انجام دادی می‌افتی، واقعا اشک مجال نمی‌دهد و چه شیرینی خاصی دارد در دل شب با میزبان این ماه عزیز درد و دل کردن.
پی نوشت:
1.مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى،بحار الأنوار(ط- بيروت)،ج75،ص380،دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، 1403 ق‏.
2.مزمل/2.
3.مزمل/19.
4.شيخ حر عاملى، محمد بن حسن‏، وسائل الشيعة،ج4،ص94، مؤسسة آل البيت (عليهم السلام‏)،قم،1409ق.
[=Traditional Arabic]