آیا از پیشینۀ تاریخی اندیشۀ تساهل گرائی در غرب چیزی می دانید؟

تب‌های اولیه

2 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا از پیشینۀ تاریخی اندیشۀ تساهل گرائی در غرب چیزی می دانید؟

پيشينه ى تاريخى انديشه ى تساهل و تسامح در غرب به قرن هاى شانزدهم و هفدهم ميلادى بازمى گردد و چنان كه محقّقين گفته اند، تا قبل از آن زمان، خبرى از اين انديشه نبود[1]. مردم روزگار باستان، چنان تلقى اى از خدايان داشتند كه حتّى نمى توانستند مفهوم تساهل و تسامح امروزى را تصوّر كنند. هر چند مقامات امپراتورى روم، در محدوده ى خود، به فرقه هاى متعدد، در جشن ها و نهضت هاى درونى آنها چنان آزادى مى دادند كه پيروان آنان خيال مى كردند قدرت دولت، وجهه و اعتبار خود را از قدرت خدايان اخذ كرده است; امّا مسيحيان، كم و بيش، در دوره هاى مختلف، مورد شكنجه هاى بى رحمانه قرار مى گرفتند; تا اين كه «آگوستين» مسيحيّت را به عنوان دين رسمى مطرح نمود.

مسيحيان هم در قرون وسطا براى مدّتى هيچ رقيبى را تحمّل نمى كردند; مثلا آگوستين، خواهان مجازات بدنى تفرقه افكنان و بدعت گذاران بود و اين رَويه تقريباً در تمام قرون وسطا رايج بود. لوتر و كالون نيز اعتقادى به تساهل و تسامح به معناى امروزى نداشتند. در قرن هفدهم، طى جنگ هاى سى ساله و درگيرى هاى تلخ و بى ثمر مذهبى، معلوم شد كه تنش و نزاع مذهبى فايده اى براى دو طرف ندارد و همين امر موجب گرايش به تسامح طلبى شد[2].

امّا ديرى نپاييد كه، در قرن هيجدهم، مفهوم تسامح مذهبى شكل گرفت و به سبب آن، بى تفاوتى دينى رواج يافت. در قرن نوزدهم، سياست تسامح مذهبى، به گونه اى كه در منشور حقوق شهروندان آمريكايى در سال 1776م. اعلام شده بود، در اغلب ممالك اروپايى رواج يافت; هر چند كليساى كاتوليك روم نسبت به پيروى از اين قانون غيرمذهبى ناراضى بود. سرانجام، زمانى كه تسامح مذهبى، صرفاً پوششى براى ترويج بى تفاوتى دينى شد، مفهوم تساهل و تسامح ارزش اوليّه ى خود را از دست داد[3].

موفق باشید ...:Gol:


پاورقی__________________________________
[1]. البته ريشه ها و مبانى اين فكر به زمان هاى بسيار دورتر بازمى گردد.

[2]. مى گويند براى اولين بار، مفهوم تساهل و تسامح در غرب توسط جان لاك در رساله اى با عنوان «مكتوبى در باب تساهل و مدارا» مطرح شد; سيدعلى محمودى، «تساهل مثبت در قلمرو فلسفه ى سياسى معاصر»، كيهان فرهنگى، سال دهم، شماره ى 2، ص 17ـ19.

[3]. برای مطالعۀ بیشتر ر.ک: کتاب تساهل و تسامح، محمد تقی اسلامی، سال 1381.

سلام علیکم.
متاسفانه مطلبی که جناب پاسخگو به آن توجه نفرمودند این بود که تساهل و تسامح خاص مسیحیت یا برها ای از زمان نیست.
بی تفاوتی دینی یا نظری همیشه با غالب علوم نظری همراه بوده,گاه بر آنها پیشی میگرفته و گاه خود را در گذز زمان مخفی میکرده است.
تساهل و تسامح خاص یک اندیشه نیست,هرکسی که قدرت تفکر کردن را داراست گاه به تفکرات خویش شک میکند و این شک زمینه ساز بی تفاوتی و در نهایت گسیختگی از آن تفکر میگردد.
همانطور که در غرب مسیحی میبینیم در جهان اسلام نیز بسیار افراد سرشناسی هستند که به این عارضه دچار گردیده و اغلب فاتحه تفکرات پیشین خود را خوانده اند.

موضوع قفل شده است