شادی و عزاداری در اسلام (آیا می تونیم هر جور که دلمون خواست انجام بدیم؟)

کارشناس بحث: استاد صفا

شادی در اسلام

آیا تا کنون فکر کرده ایم چند روز از سال به عید و شادی اختصاص دارد. بنده تعدای از این روز ها را با توضیح مختصر تقدیم می کنم:

فهرست روزهای شادی بر اساس ماه های قمری،

صَفَر
۷ : ولادت امام کاظم (ع) در سال ۱۲۸ هجری

رَبیع الاوّل
۱: لیلة المبیت در سال ۱۳ بعث در این شب آیه ۲۰۷ سوره بقره «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ، وَ اللّهُ رَئوُفٌ بِالْعِباد: و از مردم کسی است که در به دست آوردن خشنودی خداوند از جان می‌گذرد، و خداوند به بندگان مهربان است» در شأن علی نازل شد.
۹: آغاز امامت زمان (ع) این روز را روز پرهیز از کبائر نامیده‌اند.
۱۲: ولادت پیامبر اسلام(ص)، طبق مشهور میان اهل سنت،آغاز هفته وحدت
۱۶: اِسراء و معراج رسول خدا(ص)، یک سال پیش از هجرت، در شب هفدهم
۱۷: طبق روایات مشهور شیعه، میلاد پیامبر(ص) در مکه سال ۵۳ پیش از هجرت (عام الفیل) و میلاد امام جعفر صادق(ع) در سال ۸۳ هجری
۲۳: ورود حضرت فاطمه معصومه(س) به قم در سال ۲۰۱ هجری

رَبیع الثّانی
۸: ولادت حسن عسکری در سال ۲۳۲

جُمادَی الاوّل
۵: ولادت حضرت زینب کبری (س) در سال ۵ یا ۶ هجری،

جُمادیَ الثّانی
۲۰: ولادت حضرت فاطمه زهرا(س)، در سال ۲ یا ۵ بعثت

رَجَب المُرَجَّب
1:میلاد امام محمد باقر(ع) در سال ۵۷ هجری
۱۰: ولادت امام محمد تقی(ع)، در سال ۲۵۴ هجری
۱۳: ولادت حضرت علی بن ابی طالب(ع)، در سال ۱۲ پیش از بعثت، در داخل خانه کعبه
۲۷: بعثت پیامبر اسلام(ص) به نبوت

شَعبان المُعَظّم
۳: ولادت حضرت امام حسین (ع) در سال ۳ یا ۴ هجری
۴: ولادت حضرت ابوالفضل (ع) در سال ۲۶ هجری
۵: ولادت امام سجاد در سال ۳۷ یا ۳۸ هجری ، تولد حضرت علی اکبر (ع)
۱۵: میلاد حضرت حجة بن الحسن (ع)، در سحرگاهان به سال ۲۵۵ هجری در سامرا

رَمَضان المُبارَک
۱۵: ولادت امام حسن مجتبی(ع)، در سال ۳ هجری

شَوّال المُکَرَّم
۱: عید فطر، که از اعیاد بزرگ اسلامی، و عید روزه‌داران واقعی است، که اعمالشان پذیرفته شده، و گناهانشان بخشیده شده‌است

ذی القَعدة / ذوالقَعدة الحرام
۱: میلاد حضرت فاطمه معصومه(س) در سال ۱۷۳ هجری
۱۱: میلاد امام رضا(ع)، در سال ۱۴۸ هجری
۲۵: دحو الارض، روزی که نخستین خشکی‌ها از زیر آب -که تمام روی زمین را فرا گرفته بود

ذی الحِجّة
۶: ازدواج امیرالمؤمنین(ع) و فاطمه زهرا(س)،
۹: روز عرفه، که روز بسیار بافضیلتی است،حاجیان این روز را در صحرات عرفات به یاد خدا هستند. علامه مجلسی می‌گوید: این روز از اعیاد بزرگ اسلامی است، هرچند به نام عید نامیده نشده‌است.
۱۰: عید قربان یا عید اضحی، که از اعیاد مهم اسلامی است. این روز یادآور اخلاص و بندگی ابراهیم و اسماعیل در برابر فرمان خداست،
۱۵: میلاد امام علی نقی (ع) در سال ۲۱۲ هجری
۱۸:عید غدیر خم، که عید ولایت و امامت، و از اعیاد مهم اسلامی است، و در روایات به عنوان عید اکبر (عید بزرگتر) نامیده شده و تأکید شده که از اعیاد دیگر ازجمله فطر و قربان باعظمت‌تر و شریف‌تر است. در این روز، پیامبر اسلام (ص)به فرمان خدا علی(ع) را به‌امامت و جانشینی خود منصوب کرد.
2۴: روز مباهله در سال ۱۰ هجری رسول خدا(ص) -پس از گفتگوی فراوان با مسیحیان نجران، و عدم پذیرش حق توسط آنان- با آنها در چنین روزی قرار مباهله گذاشت (مباهله یعنی این‌که طرفین از خدا بخواهند که هر کس ناحق را گرفتار مجازات الهی شود). طبق آیه «فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبینَ: پیامبر حسن و حسین (به عنوان ابناءنا) و فاطمه زهرا (به عنوان نساءنا) و علی بن ابی طالب (به عنوان انفسنا) را به همراه برد؛ ولی پیش از آنکه مباهله صورت گیرد، نصارای نجران با دیدن چنین جمعیتی و نیز نشان‌های نزدیک شدن عذاب الهی، پشیمان شده و از مباهله صرف نظر کردند
و روز خاتم بخشی علی در رکوع، در این روز امیرالمؤمنین در حال رکوع انگشتر خود را به سائل فقیر داد، و آیه «إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ: سرپرست و ولیّ شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که‌ایمان آورده‌اند همانها که نماز را برپا می‌دارند، و در حال رکوع، زکات می‌دهند»(مائده:۵۵) نازل شد.
25: روز نزول سوره «هل اتی»(سوره انسان یا دهر) طبق نقل شیعه و اهل سنت، پس از آنکه علی و فاطمه و حسن و حسین و جناب فضه برای ادای نذر خویش -که برای شفای بیماری حسن و حسین بود- سه روز روزه گرفتند، و در روز اول غذای افطار خویش را به مسکینی دادند و با آب افطار کردند، و در روز دوم آن‌را به یتیم و در روز سوم به اسیر دادند؛ که آیات سوره انسان در مدح ایثار توأم با اخلاص اهل بیت نازل شد؛ از جمله «یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یخَافُونَ یَوْمًا کاَنَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا، وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلیَ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا، إِنمَّا نُطْعِمُکمُ‌ْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکمُ‌ْ جَزَاءً وَ لَا شُکُورًا، إِنَّا نخَافُ مِن رَّبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا، فَوَقَئهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَالِکَ الْیَوْمِ وَ لَقَّئهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُورًا: آنها به نذر خود وفا می‌کنند، و از روزی که شر و عذاب آن بسی گسترده‌است می‌ترسند؛ و غذای خود را با علاقه (و نیاز) به آن و از روی محبت خدا به فقیر و یتیم و اسیر انفاق می‌کنند. (و زبان قال و حالشان این است که) جز این نیست که ما شما را برای رضای خدا اطعام می‌کنیم از شما پاداش و سپاسی نمی‌خواهیم. حقّا که ما از پروردگارمان در روزی که گرفته و به شدت سخت و هولناک (و چهره‌ها در آن عبوس) است می‌ترسیم. پس خداوند آنان را از شر آن روز نگه داشته، و آنان را با خوشی و شادابی و شادمانی رو به رو خواهد ساخت.»(آیات ۷ تا ۱۱ سوره انسان).

* سالروز تولد حضرت عیسی(ع)
ادامه دارد....

شادی در اسلام

از آمار ارائه شده چند نکته می توان ارائه نمود.
نکات
1) تعداد مجموع این روزها برابر است با 31 روز،از سویی روز جمعه نیز از اعیاد مهم اسلامی است که تعداد آن برابر با 54 روز در سال است. مجموع آنها برابر با سه ماه قمری است.
لذا بر مبنای تعظیم شعائر این مدت زمان هایی است که در آن تاکید به شادی و سرور شده است.
2) ما باید در شادی معصومین شاد و غم آنها شریک باشیم ، یعنی توازنی در شادی و غم داشته باشیم. آیا این توازن برقرار است. آیا نهاد های مربوطه در این موارد یکسان عمل می کنند.
جواب و دیدگاه بنده ، خیر است. متاسفانه به نظر بنده حقیر به مقوله شادی کمتر پرداخته می شود. و نمونه آن را در برنامه های رسانه های دیداری و شنیداری می توان یافت. در این ایام چه تغییر عمده ای در برنامه مشاهده می شود؟؟؟؟
3)عین این مطالب نسبت به جشن های ملی نیز جاری است، چرا باید سالروز جشن استقلال کشور را در حد یک راهپیمایی عمومی نگه داریم. آیا نباید این روز را با شکوه تمامتر اجرا نماییم و شادی این روز را به تمام خانه های میهن مان وارد نماییم؟؟؟ آیا شما در روز 22 بهمن احساس شادی بیشتر نسبت به روز های گذشته می کنید؟؟ خیر ! به اعتقاد بنده ارگان های مربوطه در زمینه شاد کردن مردم در این اعیاد و یوم الله22 بهمن و... بسیار ضعیف کار نموده اند. این کار ضعیف باعث رخنه روزهایی مثل .... که بر گرفته از فرهنگ غرب است به کشور ما شده است.
به اعتقاد بنده در اکثر جاهایی که دشمن نفوذ نموده، رد پای کم کاری ما مشاهده می شود.
4) مدیریت لازم در خصوص عرصه فرهنگ مدیریت فعالانه است. یعنی باید آینده نگر بود، جوانب امر را دید، مشکلات را سنجید، نقاط قوت را شناسایی نمود و برای آینده برنامه ریزی نمود. یادمان باشد اگر مدیرت منفعلانه در زمینه فرهنگ داشته باشیم. دشمن به خانه هایمان نفوذ خواهد نمود. و آنوقت.... دیگر خیلی دیر است
....ادامه دارد

شادی در اسلام

با سلام و عرض ادب

شادی امری نهفته در خلقت انفس و آفاق
پديده شادی هر چند از زواياي گوناگوني تعريف و تشريح شده؛ ولي به اتفاق انديشمندان يك ضرورت و نياز اساسي حیات طیبه بشری به شمار مي‏ آيد. چه كسي را مي‏توان يافت كه مدعي باشد نيازمند به شادي نيست؟ شادي، ناكامي، نااميدي، ترس و نگراني را از آدمي دور مي‏سازد، وجدان و طبیعت اولیه آدمی طالب آن است و اين نشانگر اين حقيقت است كه شادي، نياز اساسي و ضروري انسان است.
نگاهی به عالم تکوین و خلقت این جهان نیز روشنگر این است که اساس جهان هستي و پديده‏ هاي آن به گونه‏ اي طراحي شده‏ است كه در آدمي شادي ايجاد کند. بهار با طراوت، صبح پر لطافت، طبيعت‏ با ظرافت، آبشارهاي زيبا، گل‏هاي رنگارنگ، ديدار دوستان، ازدواج و پيوند دو انسان و ... همه شادي آور و سرور انگيز است.
توصيفات قرآن در خصوص بهشت نيز حاكي از اين واقعيت است كه اسلام، بر نشاط و شادي آن جهان نیز مهر تأييد نهاده است. باغ‏ هاي زيبا، آب‏هاي زلال و روان، زيباترين بسترها، نرم‏ترين و چشم‏گيرترين پارچه‏ ها، برترين ديدني‏ ها و ... در بهشت همه جزء عوامل نشاط و شادي به شمار مي‏رود و خداوند براي پاداش بندگانش بهشت را چنين شاد و فرح بخش قرار داده است

ادامه دارد....

با سلام و عرض ادب

شادی در عالم تشریع

مقدمه
بهترين آيين‏ ها آن است كه با طبيعت آدمي و ساختار آفرينش او سازگار بوده، نيازمندي‏ هاي طبيعي و فطري اش را برآورد. در غير اين صورت، نمي‏ تواند آدمي را خوشبخت و سعادت‏مند سازد.

نگاه اسلام به اصل مقوله شادی
در رواياتي از حضرت علي – عليه السلام- به اثرات، اهميت و پيامد شادي اشاره فرموده اند:«شادماني، گشايش خاطر مي‏آورد» (درآمدي، غررالحكم، ح‏2023) و «اوقات شادي، غنيمت است‏» (همان، ح‏1084). از انجا که شادی یک صفت حمیده است .شادابي را مي توان يكي از صفات مومنان دانست . به اين مطلب در روايت رسول اكرم(ص) بدان اشاره شده است: «مؤمن شوخ و شاداب است‏».(حراني، تحف العقول، ص‏49 ). امام صادق(ع) نیز در اين باره فرمود: «شوخ طبعي، بخشي از حسن خلق است‏».( كليني، اصول كافي، ج‏2، ص‏663).
در يکي از داستان‏ هاي صدر اسلام آمده است: روزي رسول خدا(ص) دستور صادر كرد كه بايد تمام نيروهاي قابل براي شركت در مبارزه عليه كافران و مشركان بسيج‏ شوند. عده‏ اي با بهانه‏ هاي مختلف از شركت در اين لشكر كشي خود داري و از فرمان خدا و پيامبر(ص) تخلف كردند! خداوند در قرآن مي‏ فرمايد:«لعنت ‏خدا باد بر اين كساني كه ديدند پيغمبر با انبوه مسلمانان به ميدان نبرد مي‏روند; اما باز هم زندگي دوستي، آنها را وادار كرد از فرمان خدا و رسول امر تخلّف كنند و بمانند. لعنت ‏خدا بر آنها باد و محروم باد اين گروه از رحمت‏ حق‏» (توبه ، 81) به دنبال آن، به عنوان يك نفرين مي ‏فرمايد: « فَلْيَضْحَكُوا قَليلاً وَ لْيَبْكُوا كَثيرًا؛[اين گروه نافرمان] از اين پس كم بخندند و زياد بگريند».
روشن است که نفرين به صورت كيفر و مجازاتي است كه همواره بر خلاف طبيعت و فطرت آدمي او را دچار عذاب و رنج مي‏سازد. اينكه خداوند آرزوي كم خنديدن و زياد گريستن براي نافرمانان مي‏كند، حكايت از اين حقيقت دارد كه خنده به عنوان يكي از عوامل نشاط، امر طبيعي و فطري است و او مي‏خواهد به عنوان كيفر، نافرمانان از اين نعمت محروم باشند.(گفتارها، ج 2، ص 225 و 226 )
ادامه دارد...

شادی در اسلام

با سلام و عرض ادب

دستور اسلام به شاد بودن
در سيره معصومان، عنصر شادي آن چنان اهميت دارد كه علاوه بر تأييد آن، به بسترسازي، زمينه‏ سازي و ايجاد آن نيز توصيه شده است.(كافي، ج‏2، ص‏192) با بررسي نظريات دانشمندان و مطالعه متون معتبر، مي‏توان موارد ذيل را در زمره عواملي بر شمرد كه حالت ‏شادي و نشاط را در انسان پديد مي‏آورند: ايمان، رضايت و تحمل، پرهيز از گناه، مبارزه با نگراني، تبسم و خنده، مزاح و شوخي، بوي خوش، خود آرايي، پوشيدن لباس‏هاي روشن، حضور در مجالس شادي، ورزش، اميد به زندگي، كار و تلاش، سير و سفر، تفريح، تلاوت قرآن، تفكر در آفريده‏ هاي خداوند، صدقه دادن، نگاه كردن به سبزه‏ها و ... . (شيخ حر عاملي، وسائل الشيعه، ج 5، باب ملابس; شيخ طوسي، امالي، ح 45; محمدباقر مجلسي، بحارالانوار، ج 71، ص 95; آيين زندگي، ص 34)
در احاديث، علاوه بر دستورهاي كلي در خصوص شادي و نشاط، دستورالعمل‏هاي خاصي نيز براي حفظ و پرورش اين حالت ـ مانند پياده‏ روي، سواركاري، غوطه‏ وري در آب، نگاه كردن به سبزه‏ ها، خوردن و نوشيدن، مسواك كردن، شوخي، خنده و ...(وسائل الشيعه، ج‏12، ص‏112; بحارالانوار، ج‏16، ص‏298; حسين نوري، مستدرك الوسائل، ج‏8، ص‏418)بيان شده است.
ادامه دارد......

.

سلام..دوست عزیز تمامی حرف شما درست است..ولی ما در اسلام و در تفکر اسلامی کلی شادی و کلی هم توصیه به شاد کردن مردم و شاد بودن داریم و مهم ترین بخش هم رفتار پیامبر شروع میشه تا اخرین امامون که تمامیشون رحمت هستن و مهم ترین بخششون با محبت دل مردم رو ب دست میاوردن..
وال هر چی میکشیم از دست تحریف ها و ی مشت پول پرست هستش که که به بهانه پول زدن ریشه اسلام رو نابود کردن از دهه دوم و سوم محرم که اضافه شده تا بقیه موارد..شما کاملا حق دارید
متاسفانه مسئولین چرا کاری نمیکنن خدا میدونه .. یا ما نمیدونیم میکنن بعضی ها نمیزارن بعضی ها که از ناراحتی مردم و سرگم کردنشون سود میبرن...

با سلام و عرض ادب

شادی در اسلام

محدوده و ابزار شادی

در گفتار های پیشین عنوان شد که اسلام با توجه به نیاز های فطری بشر تشویق به فراهم آوردن بستر های شاد بودن را نموده است. بحث دیگری که پردازش آن ضروری است بحث محدوده و ابزار شادی است.
محدوده شادی
امر به شادی در اسلام در واقع امری ارشادی است. از اینرو تعیین محدوده شادی نیز بازگشت به نظر عقلا دارد و اگر از شارع در این مورد نظری وارد شده است ارشاد به نظر عقلا است. عقلا جهت رسیدن به مدینه فاضله حفظ کرامت انسانی را امری لازم می شمارند. به عبارت دیگر آنگاه ما جامعه ای شادخواهیم داشت که همه درآن شاد باشند. لذا از دیدگاه عقلا تمسخر و اذیت گروهی برای شاد نمودن گروه دیگر مانع از تحقق جامعه شاد می گردد و چه بسا احساس حقارت ناشی از این تمسخر زمینه ساز ظهور واکنش هایی تند در جامعه گردد . از اینرو برای داشتن جامعه ای متمدن و شاد باید در عین شاد بودن حرمت ها حفظ شوند.
بحث اساسی این است آیا این امر عقلائی در واقع امر به شاد نبودن است یا امر به گسترش شادی در تمام آحاد جامعه است؟ مسلما از قسم دوم است. نگاه محدودیتی به این امر نگاه نادرستی است. اگر این حفظ حرمت اشخاص رعایت نگردد جامعه دچار طوفان هایی می شود که شادی را از دل همه خانه های جامعه بر می کند. لذا امر عقلا برای حفظ کرامت انسانی در واقع امر به استمرار شادی است.
دستورات اسلام دستوراتی عقلی و عقلائی است. خنده از نظر اسلام، آن گاه مؤثر و مفيد است كه به شخصيت ديگران لطمه وارد نياورد. خنده، با انگيزه آزردن، اهانت و تحقير ديگري، حكم حرمت آزار شخص مؤمن را دارد و به شدت از آن نهي شده و حرام است. وقتي احترام مؤمن برتر از كعبه بر شمرده شده، به خوبي روشن مي‏شود كه اهانت و تحقير او، چه اندازه نكوهيده است. ( اخلاق الهي، ج‏5، ص‏256 ـ 257 ) از اینرو يكي از اصحاب از رسول خدا پرسيد: «آيا اگر با دوستان خود شوخي كنيم و بخنديم، اشكالي دارد؟ حضرت فرمود: اگر سخن ناشايستي در ميان نباشد، اشكالي ندارد (كافي، ج‏2، ص‏663; تحف العقول، ص‏323)
مطلب دیگری که تذکر آن ضروری است حفظ کرامت انسانی فردی است که خود او قصد شادی دارد. عقلاء نه تنها از بین بردن کرامت انسانی دیگران را ناپسند می دانند. هر عملی را که موجب از بین رفتن کرامت خود انسان نیز می شود، ممنوع می دانند. چون جامعه متمدن بر اساس افراد متمدن پایه گذاری می شود از اینرو مردم نمی توانند کاری بکنند که موجب سستی شخصیت ایشان در منظر دیگران شود.قالب‏هاي نشاط و شادي و عوامل آن نيز بايد در شأن مقام انسان و آرمان‏هاي والاي او باشد; زيرا گاه محتوايي مفيد، در قالبي نامناسب، نتيجه اي معكوس دارد و به همين دليل در روايات، قهقهه از شيطان تلقي و تبسّم بهترين خنده دانسته شده است. (كافي، ج‏2، ص‏664/غررالحكم، ص‏222) . اگر شوخي نیز از حد خارج شود و به بيهودگي يا زياده‏روي بينجامد، باز از نظر اسلام عملي ناپسند خواهد بود; همان طور كه اميرمؤمنان علي(ع) مي‏فرمايد: «هر كس بسيار شوخي كند، وقار و سنگيني او كم مي‏شود» (غررالحكم، ص‏222 ) و امام صادق(ع) مي‏فرمايد: «زياد شوخي كردن، آبرو را مي‏برد». (كافي، ج‏2، ص‏665).
ادامه دارد....

شادی در اسلام

با سلام و عرض ادب

تکمله

زمان و مكان شادي نيز بايد با آن متناسب باشد; زيرا اگر اين تناسب برقرار نباشد، بسيار ناپسند و زشت‏ خواهد بود.
مزاح و بذله‏ گويي در مراسم سوگواري و مكان‏ هاي مقدس نامطلوب است(اخلاق الهي، ج‏5، ص‏258 ـ 259) در خصوص مكان و زمان خنده از رسول اكرم(ص) نقل شده است: «كسي كه بر جنازه‏ ها بخندد، خداوند در روز قيامت پيش چشم همه، به او اهانت مي‏كند و دعايش اجابت نمي‏شود و كسي كه در گورستان بخندد، باز مي‏گردد، در حالي كه سختي بزرگي همانند كوه احد، براي او است‏». (همان)
بر اين اساس پاره ‏اي از روايات ـ که شادي و عوامل آن را نكوهش كرده‏ اند ـ ناظر به نشاط و عواملي است كه از مرز و حدود شادي مطلوب از ديدگاه اسلام و عقلا پا را فراتر نهاده و به افراط و تفريط در غلتيده‏ اند، وگرنه اسلام اصل شادي را نه تنها ناپسند نشمرده؛ بلكه آن را تاييد و توصيه كرده است.
ادامه دارد....

با سلام و عرض ادب

شادی در اسلام

خلاصه بحث
عرض شد؛
شادی در در خلق آدمی و جهان مادی و آخرت قرار داده شده است.
تقریبا نزدیک به 90 روز از روز های سال در فرهنگ اسلامی روز عید و شادی است.
دستورات اسلام در مورد کیفیت شادی در بسیاری از موارد اشاره به نظر عقلاء در مورد کیفیت آن دارد.
رعایت نظر عقلاء در مورد کیفیت شادی موجب داشتن جامعه ای شاد و استمرار و عمومی بودن آن است.
پایان بحث «شادی در اسلام»

ادامه دارد....